J E S U I S C H A R L I E
Het is vandaag vijf jaar geleden dat twee islamitische terroristen een bloedbad aanrichtten op de redactie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo in Parijs. Het terroristisch geboefte bestond uit de twee broers Chérif en Said Kouachi.
Na deze jihadistische terreurdaad kwamen satire, vrije meningsuiting en persvrijheid zwaar onder druk te staan.
In de hele westerse wereld verzamelden regeringsleiders en volk zich solidair achter de hashtag 'Je suis Charlie'. Een # als teken van solidariteit. Iedereen heette toen plotseling Charlie, om gezamenlijk te protesteren tegen terreur en beknotting van vrije meningsuiting. Er werd echter niét geprotesteerd tegen de islam. Merkwaardig. Terroristen zijn toch moslims? Moslims die allen de koran en Allah-verering gemeenschappelijk hebben.
De Charlie-history was een momentgebeuren in het teken van verdraagzaamheid, eensgezindheid en solidariteit. Sindsdien viel alles weer in zijn oude plooi. Gedreven door angst voor nog meer terroristische aanslagen stelden we ons tolerant en begripvol op tegen de pathologische islam en zijn knotsgekke aanhangers. En zo gaven we moslims meer ademruimte voor nog meer terreurdaden. Politieke correctheid heeft onze weerstand tegenover de islam neergesabeld en ons willoos overgeleverd aan een samenleving mét moslims. Een samenleving waarin de islam is softly creeping...
|