Vandaag, 8 januari 2023, wens ik al mijn lezers een gezond en gelukkig nieuw jaar. Dat heb ik ook al gedaan voor geliefden om me heen, mijn lieve buren en lieve cafébazen, voor collegabloggers en in 't bijzonder politieke blogs die in een handomdraai het politieke landschap schetsen. De welbekende Vlaamse satirische blog mag ik zeker niet vergeten een prachtig satirisch 2023 toe te wensen. 

Nu komt het... Voor het nieuwe jaar wens ik heel veel onheil en tegenspoed voor mijn linkse gluurlezers, mijn vijanden en andere ongure griezels en boemannen die op 't internet ronddwalen en met een vergrootglas speuren naar foutjes in mijn teksten.

Valkuilen en wespennesten, kankergezwellen en dikke steenpuisten wens ik voor alle wereldverbeteraars die mij op andere gedachten trachten te brengen. Ook voor eigenwijze mierenneukers die eisen dat ik bepaalde teksten verwijder of wijzig. Zij accepteren geen andere mening dan de hunne.

Wie ik zeker niet mag vergeten bij mijn jobstijdingen zijn mijn linkse lulcollega's van vroeger die niet weg te slaan waren uit de Turkenscholen. Met Horbert op kop negeerden zij Vlaamse leerlingen en zetten allochtonen op de voorste rij.

Ook migrantenwerksters, Turkse tolk en verpleegster Zwarte Lola wens ik een rampzalig 2023 waarin ze weemoedig en knarsetandend terugblikken op een mislukte multiculturele samenleving in het onderwijs. Een fiasco dat hun droom aan diggelen sloeg en levenslang aan hen zal blijven knagen.

Politiek-correcte schooldirecties die zwijmelden bij islamisering en migrantenwerking mogen van mij dit jaar nog naar de hel verhuizen, waar ze directeur Griezelmans gezelschap kunnen houden, en eeuwig brandend zich bezinnen over de onverantwoorde toeren die ze in hun carrière uithaalden over hun 'weg-met-ons'-beslissingen. Het hele zootje schooldirecties leed aan het xenomanie-syndroom, een ongeneeslijke aandoening die leidt tot een pijnlijk en vroeg levenseinde.

Tenslotte wens ik voor mezelf veel bloginspiratie in 2023.