Het belang van de Nederlandse taal voor allochtonen is actueel. Daarom volgt er nu een toepasselijk artikeltje uit de oude blogdoos (09.03.2017):    

Noodkreten Leraren Nederlandse Taal

In de loop der jaren heb ik vroeger in alle leraarskamers aandachtig geluisterd naar de commentaren en klachten van wanhopige leerkrachten Nederlands die de onmogelijke opdracht hadden om het vak Nederlands te onderwijzen aan hardleerse Turkse en Marokkaanse leerlingen. Ik heb hun verzuchtingen zorgvuldig genoteerd en bewaard. Nu volgen enkele uitspraken die het meest indruk op mij maakten.

--------------------

"Op een ouderavond heb ik in mijn klas zitten wachten van 18 uur tot 22 uur, puntenboekje en commentaren in de aanslag. Het was een avond van duimen draaien en naar behang staren. Niet één Turkse vader is komen opdagen, terwijl ik een klas vol probleemgevallen heb."

De massale afwezigheid van migrantenouders op een ouderavond zegt genoeg over hun belangstelling voor het schoolse gebeuren.

--------------------

"Niemand van mijn Turkse leerlingen heeft een woordenboek in zijn boekentas."

Een woordenboek Turks-Nederlands en Nederlands-Turks is nu toch het simpelste teken van integratiebereidheid?

--------------------

"Ik ken Turkse leerlingen die thuis straf krijgen als ze een Vlaams woord durven uitspreken. Dat gebeurt in gezinnen waar uitsluitend Turks gesproken wordt. Het Nederlands zien ze als iets minderwaardigs."

Er is de gruwelijke minachting voor de Nederlandse taal en Vlaamse cultuur. En toch willen ze dopgeld, kindergeld, ziekenkasvoorzieningen... Die gunsten komen toch ook van Vlaanderen?!

--------------------

"Ik dweil met de kraan open, ik sloof me elke dag uit om hen een paar woordjes Nederlands te leren. En als ze dan terugkeren van hun lange vakanties in Turkije, dan zijn ze alles vergeten."

De ontvankelijkheid voor de Nederlandse taal wordt vernietigd door het constant horen van Turks om zich heen, thuis, op de speelplaats, zelfs in de klas, en door de lange vakanties in hun thuisland.

--------------------

"Nu zijn er hier 3 leraren Nederlands voor 10 Turken, en nóg altijd kunnen ze en willen ze geen Nederlands spreken!"

De 3 leraren waren er in het kader van een miljoenenproject dat de achterstelling van migranten op school wilde tegengaan.

--------------------

"Turkse papa's kunnen doorgaans wel een woordje Nederlands spreken. Maar in plaats van hun kinderen te helpen met hun huiswerk, zitten ze in het café of in de moskee."

Turkse leerlingen werden thuis niet begeleid in hun taken voor school. Huiswerk werd beschouwd als iets bijkomstigs. Turkse papa's hebben nochtans tijd genoeg om met hun kinderen bezig te zijn, want de meesten zijn werkloos, invalide of gepensioneerd. Een normale job heb ik zelden gezien in Turkse milieus!