|
In de multiculturele scholen die ik vroeger bezocht, verzamelde ik vragenlijsten ingevuld door allochtone ouders, zoveel ik kon bemachtigen. Honderden! Op die vragenlijsten stond het beroep van allochtone vaders te lezen. Ik maakte toen lijstjes met de namen van alle vaders, hun beroep en hun geboortdatum.
Het resultaat van mijn opsporingswerk was niet verrassend. Haast alle allochtone papa's waren ofwel werkloos, ofwel invalide, ofwel gepensioneerd (de jongst 'gepensioneerde' was 29 jaar!). Nauwelijks 1 op 10 gaf een beroep op. Mijn lijstjes vielen niet in goede aarde bij mijn linkse collega's. Er rustte een taboe op de link tussen etniciteit van vreemdelingen en hun beroep. Over het beroep van allochtone vaders mocht niet luidop gesproken worden: "Ja, en dan? Werkloosheid hoort toch bij hun cultuur? Laten we er verder over zwijgen."
De hoge werkloosheidscijfers bij allochtonen komen van documenten ingevuld door allochtone ouders zelf. In mijn cijfers waren Belgen meegerekend met Turkse en Marokkaanse roots. Werkloosheidscijfers zonder incalculering van de etnische afkomst van 'Belgen' zijn misleidend en vals.
Vlaanderen geeft maandelijks een fortuin uit aan werkloze allochtonen, aan asielzoekers, aan vreemdelingen die 'verbelgd' zijn of aan hen die profiteren van de dubbele nationaliteit.
De patrones van alle allochtonen, Paula D'Hondt, goochelde vroeger met cijfers om te bewijzen dat "er geen specifieke werkloosheid voor niet-Europese vreemdelingen bestaat". Haar indoctrinerende rapportje werd verspreid in alle scholen.
|
