Schoolresultaten of Welzijn?

Waarop moeten scholen focussen volgens de Vlaming? Resultaten of welzijn? Met deze vraag trok Freek Braeckman gisteren met zijn stembus naar het atheneum in Mechelen. Om mensen te overvallen met de 'keuze' tussen presteren of zich goed voelen, een keuze die suggereert dat beide opties evenwaardig zijn. Mis.

En nu moet ik ingrijpen. Om te protesteren tegen de vraagstelling van Freek. Er bestaat nl. geen keuze tussen resultaten en welzijn omdat alléén het presteren telt. Het welbevinden komt later, na goede prestaties.

Excelleren, over hoge latten springen, zich onderscheiden van anderen, zich verheven voelen boven anderen, ontsnappen aan kuddegedrag... alleen zó komen mensen tot prestaties.

In het onderwijs horen we te weinig kreten van zelfverheerlijking, kreten als: "Ik ben de beste! Ik ben de eerste! Ik ben de sterkste! Ik ben de slimste!".

Gebrek aan competitie, wedijver, streberzucht... doet alarmklokken over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten luider en luider klinken. Wie kiest voor welzijn, eerder dan voor prestaties, kiest voor onderwijsverloedering.

Wat ik hier geschreven heb is een pleidooi voor prestatiedrang en is zeker niet naar de zin van linkse lullers die vinden dat niemand de beste mag zijn, dat alle leerlingen gelijk zijn en dat ze elkaar niet mogen overtroeven noch overtreffen.