Een leraarskamer is als een verloskamer waar leerkrachten hun woede en frustraties ongegeneerd de vrije loop kunnen laten gaan. Vroeger waren leraarskamers voor mij snoepwinkels waarin ik met volle teugen genoot van alle nieuwtjes, ergernissen en belevenissen van leerkrachten. Vaak om de vingers af te likken. En dan noteerde ik alles netjes op losse velletjes, spannende verhalen inclusief alle pikante details. En die krabbeltjes komen nu nog van pas als inspiratiebron voor nieuwe blogstukjes.       

Zo hoorde ik in atheneum Heusden-Zolder meermaals vrouwelijke leerkrachten klagen over het gedrag van migrantenleerlingen in de klas. Over jonge Turken en Marokkanen die geen berispingen accepteerden en liever de klas op stelten zetten en het gezag van leraressen ondermijnden. De islamleraar trachtte te bemiddelen, maar die man had alleen maar iets te zeggen in zijn eigen islamlessen. En directeur Blauwbaard trok zich liever terug in zijn burcht, een bureau waar hij alleen bevallige leraresjes ontving waarvan hij niet kon afblijven. En dan was er ook nog de leerlingbegeleider die migrantenleerlingen hun gang liet gaan. Verdraagzaam en zo...       

Het Laatste Nieuws  deed een onderzoek naar het fenomeen van intimidaties en seksisme door jongens waarmee vrouwelijke leerkrachten geconfronteerd worden in Vlaamse scholen. 19 Vlaamse leerkrachten deelden hun ervaringen die in het HLN-onderzoek samengebundeld werden.