|
Willy V., bijgenaamd 't Kabouterke wegens zijn nietige gestalte en onwaardige uitstraling, speelde directeur van een lagere school waar allochtoontjes de 'witte' leerlingen aan het wegjagen waren. Een droeve evolutie die in andere scholen ook al aan de gang was. 't Kabouterke bleek niet opgewassen tegen de diversiteit in zijn school. Hij accepteerde geen enkel niveauverschil tussen allochtoontjes en Vlaminkjes. 'Iedereen gelijk' en zo... Voor hem waren de zwakke testuitslagen van zijn allochtoontjes uitschuivers, toevallige vergissingen, tijdelijke blunders... Het zou allemaal wel goed komen. In zijn dromen, ja...
Geldverslindende projecten, met snobistisch materiaal en dure leerkrachten, hebben vergeefs gepoogd de kloof tussen migranten en eigen kinderen weg te werken. Dat was te voorspellen. Dat het vergeefs zou zijn...
Op zekere dag vertelde 't Kabouterke dat het CLB was komen testen en dat de uitslagen om te janken waren. Hij begreep niet waarom zijn allochtoontjes zoveel lager scoorden dan hun Vlaamse klasgenootjes. Hij was van mening dat allochtoontjes extra hulp moesten krijgen bij de testafname, dat de testinstructies vertaald moesten worden, dat fouten door de vingers gezien moesten worden, dat de geldende normen herzien moesten worden, en nog zo meer van die discrimerende onzin...
Over de hele lijn werd 't Kabouterke geconfronteerd met het lage peil van zijn allochtone leerlingen, hij wéigerde de lage scores te aanvaarden. Het zat hem zó dwars dat hij op een dag ontplofte. Dat gebeurde op 26 oktober 1992. Een onvergetelijke datum. Hij verloor zijn zelfbeheersing, liep rood aan, sloeg blauw-paars uit, zijn stem ging hoger, en toen moest het CLB het ontgelden, alles wat hem in de weg lag, flapte hij er uit, als gal die maandenlang vast in zijn keel gezeten had. Waar het maar kon, trok hij het CLB-werk in twijfel. Alléén zijn eigen leerkrachten deugden nog, dat waren nog de enige 'goei', want "die pasten hun lesniveau aan"... Wacht even, lesniveau "aanpassen"? Neen, lesniveau "verlágen"!...
|
