De krekels hebben de fakkel overgedragen aan de vogels, die in alle toonaarden de ochtend aankondigen. Onze ochtendwandeling voert ons doorheen kabbelende beekjes met watervalletjes.

In Mecina Alfahar vinden we een mooi plekje waar we op een bank onder de bomen onze boterhammetjes eten. Opvallend veel vogels zingen door elkaar. Af en toe stopt een auto en zien we mensen met lege kruiken richting fonteintje lopen. Dus volgen we hun voorbeeld voor weer een lading ongerept bergwater.

We vinden geen slaapplaats meer. Gelukkig zijn we niet ver van Motril, waar onze vorige plaats aan het strand nog vrij is. Eigenlijk is het hier rustig. Enkel joggers en hondjes met hun baasjes komen voorbijgelopen.
Toch wordt het even wennen tussen de flatgebouwen als je uit een natuurgebied komt.