Terwijl we rijden over de brug,
die Denemarken met Zweden verbindt, krijgen we nog meer het gevoel dat we
de gewone wereld verlaten richting "vakantieland. De grens tussen Denemarken en Zweden ligt in het midden van de Oresund brug. Hier zien we het bord "Sverige" staan.
We willen Malmö bezoeken om een stick voor internetgebruik aan te schaffen. We vinden een parkeerplaatsje in het centrum van de stad. Overal staan parkeermeters, dat kan toch geen probleem zijn denken we... we hebben toch een creditcard en voldoende biljetten op zak...
Helaas, we hebben nog geen munten voor
de parkeerautomaat, die bovendien onze mastercard noch bankkaart wil aanvaarden. We stappen een winkeltje binnen om raad en eventueel om geld te
wisselen. Sorry , zegt de uitbater, het is vrijdagavond (let wel : 15h hè !) en dan kan je
nergens meer munten bekomen. Ja, de automaat neemt enkel Zweedse mastercards
aan, ongemakkelijk voor buitenlanders. Maar probeer het eens in dat ijssalon om
de hoek. Daar lukt het misschien nog wel.
Aan het ijs kunnen we niet
weerstaan. Hadden we genoeg munten gehad dan zouden we die lekkernij gemist
hebben Aan de kassa vragen we om nog
meer munten maar ook daar krijgen we hetzelfde antwoord.
Wat nu?
Dan maar de stad in, op goed geluk...en maar hopen dat de controles op de buitenlanders minder streng zijn dan in ons landje.
Wat verder in de stad vinden we
een bank. Maar die is op vrijdag al om 15 uur gesloten en het is ondertussen al
16 uur.
We verkennen een beetje ongerust de
binnenstad, want hier en daar zien we de politie vlijtig gegevens noteren van autos
die verkeerd geparkeerd staan, oei oei!
In het toeristisch bureau aan het centraal station vertellen we over ons muntjesprobleem. Zij sturen ons naar een wisselkantoor in de buurt. In het wisselkantoor krijgen we slechts 5 munten, en dus niet meer dan 5... maar we hebben er 8 nodig voor een dagtarief! In een warenhuis kopen we aardbeien en wat groenten en ja... het levert ons net genoeg munten op voor de parkeermeter.
Probleem opgelost! Flink van ons hè! Nu vlug naar de parkeerplaats. Onze Vroem staat er nog
steeds, dus niet weggesleept en geen boetepapiertje tussen zijn
ruitenwisser.
Oef !
