Onze buurman masseert mijn hals nog eens en toont René hoe hij het verder kan doen. Hij staat erop de we de verwarmende zalf meenemen. De afscheidsbabbel duurt enkele uren. Hij tracteert ons op een echt kopje Portugese koffie. Oei wat straf voor René, heerlijk voor Nelly!
Zijn echtgenote is lerares engels, zij vertelt schrijnende verhalen over kinderen met leerachterstand - 10 jaar en nog niet behoorlijk kunnen lezen - omwille van de hachelijke situatie thuis, door de economische toestand in Portugal. "Er zijn kinderen die met honger naar school komen" vertelt zij. Door bezuinigingen is het niveau van onderwijs sterk gedaald, (teveel leerlingen in een klas) en maakt zij zich duidelijk bezorgd voor de toekomst.
We wisselen emailadressen uit en nodigen elkaar uit als de ander in de buurt van onze vaste woonplaats zou komen.
Een koppel uit luxemburg die een huisje gekocht hebben in St André is geïnteresseerd in onze Vroem. Zo'n camper willen zij ook kopen. Ze zijn ervaren reizigers in Portugal en wijzen ons een rustige camping aan bij de zee, enkele kilometers verder.
We komen terecht in een bebost duingebied. We zien de zee niet maar we horen de branding. Op zondagavond is deze uitgestrekte camping zo goed als verlaten.
Voor het eerst kunnen we ongestoord de luifel plaatsen en buiten aan ons picknicktafeltje eten. De duinen houden de wind tegen. Zo blijven we nog buiten zitten in de avondzon tot ze ondergaat.
En we krijgen bezoek...
|