De zon straalt weer aan de hemel.  Vlug naar buiten! Maar... nog veel vlugger terug naar binnen en de deur toe.  De thermometer wijst 13° aan...
Dan maar op naar de volgende wandeling. Eens we weg zijn van "onze klif" waait het veel minder. De wind is  hier ook niet zo koud meer.

Vandaag volgen we een pad dat uitkomt in Zambujeira do Mar.  Het wegje slingert door weiden vol bloeiende bloemen.  Om de branding tegen de klilffen te zien maken we af en toe een omwegje dat later dan weer op het pad uitkomt.

Het stoort ons dat we regelmatig worden opgeschrikt door groepjes terreinwagens en motoren, die agressief over de zandweg racen en ons achterlaten in een dichte stofwolk.
Deze "sport" blijkt een nieuwe rage te zijn.  Je kan elk een auto of motor huren. Een gids brengt je dan van rots naar rots, van plaats naar plaats.
Je krijgt net de tijd voor een foto en zo heb je snel een hele provincie doorkruist.  Tot ergenis van de plaatselijke bewoners en van ons ook natuurlijk.

Het is 22° bij Vroem maar de wind is fris en schudt hem nog steeds heen en weer.  Binnen creëren we een veranda en nemen we een aperitiefje met tapas.  We luisteren naar het gefluit van de wind in de dakramen.
Wat een luxe: in slaap gewiegd worden !  Wie maakt dat nog mee op zijn oude dag.