Na ons ontbijt buiten in de zon begeven we ons naar Arcos. Aan de rand van de stad liggen verschillende pleinen achter elkaar. We kiezen een plaatsje met uitzicht op de valei.

We willen geen omweg maken naar het centrum en beklimmen moedig de 125 trappen die de parking verbinden met de binnenstad.
Arcos is mooi en zou heel gezellig zijn als de auto’s uit de knusse zeer smalle straatjes wegbleven. Er is zoveel lawaai dat we moeten roepen als we elkaar iets willen zeggen. De talrijke terrasjes die de heerlijkste tappa’s aanbieden liggen op het voetpad langs de straat. Na een speurtocht vinden we toch een pleintje waar we een plaatsje kunnen kiezen, iets verder van het verkeerslawaai. Terwijl de Spanjaarden  - 20u – een kopje koffie drinken en een ijsje eten, vinden wij het hoog tijd voor een aperitief en hapjes.

Onze standplaats aan de rand van de stad is de rustigste ooit….
Rond middernacht parkeert een auto naast ons. Deuren open en boenkeboenk… tot 4u.
Regel nummer één: slaap tijdens het weekend ver weg van een stad! Omdat het morgen, vrijdag, 1 mei is, begint het weekend vandaag al.
Zou deze ervaring straf genoeg zijn om dit voor altijd te onthouden?