Er is niets zo vermoeiend als zijn geest voortdurend geweld te moeten aandoen, om op het peil van sommige mensen te blijven.
Is het geen blijk van goddelijke humor: de wijze waarop in het dagelijkse leven het waardevolste gearmd gaat met het onbenulligste, het edelste het meest abjecte toelacht, duivel en engel, genie en imbeciel, maagd en slet samenhokken , en ieder probeert zich tot de hoogste uitdrukking te ontwikkelen ?
Wat een vergissing als men zich steeds een haveloos, verbleekt, vermagerd iemand voorstelt, als er sprake is van een dwalende?
Is het niet opvallend dat, als iemand beweert dat er kunst is voor alle smaken, hij voor zich het recht opeist het smakeloze te bewonderen?
Wie iets van het leven wil begrijpen, moet eerst zijn zin voor nuancering ontwikkelen.
Het zijn slechts de dommen, die in de overtuiging leven dat al wat ze niet weten belangwekkend is.
Boeken hebben dit op vrienden voor, dat men zich van de vervelende zonder omhaal kan verlossen.
Laak wie is en loof wie worden wil.
Veroordeel nooit de mens die je gisteren was: het is een ander.
Een bron van eeuwige verwondering: de zielsrust van de onwetende.
Men moet vaak genoegen nemen met het geluk dat bij nader toezien slechts het ontkomen aan het ongeluk is.
Domheid is niet zozeer een leegheid van de geest, maar eerder een vervuld zijn met overwoekerende buitenissigheden.
Depuis que le divin Platon, en nous présentant sa grotte allégorique, a semé le doute quant à la condition humaine en représentant l'humanité entière comme un amas de lamentables créatures enchaînées dans un antre et condamnées à perpétuité à ne comtempler que des ombres indéfinissables, et ne permettant qu'à quelques élus de sortir de cette caverne infernale et de contempler la lumière éblouissante de la REALITE, nous sommes condamnés à vivre dans le doute de l'existence de tout ce qui nous entoure, de tout ce qui nous engage à donner un sens à notre court séjour sur cette planète, de tout ce qui nous engage à persévérer, de tout ce qui nous permet ' de jouer le jeu'
Le bon Hobbes - assez décrié pour ses tendances autoritaires - nous a
plutôt dégoûté des couleurs en proclamant que la couleur des choses
n'était qu'une réflexion d'une partie de la lumière qu'elles retenaient et
ne faisait pas corps aves l'object observé et donc admirée à tort...
En fait nous devons nous satisfaire de réflexions, sans jamais voir
l'objet en soit.
Mais l'humain, curieux insatiable, n'en est pas resté là.Depuis la
découverte de le thermodynamique et de la mécanique quantique nous
restons atteint d'ébahissement en lisant que nous sommes incapables
d'observer quoi que ce soit objectivement car une relation s'établit
entre nous et l'objet en question, ce qui fausse complètement notre
observation et la rend totalement subjective et sans valeur aucune
pour notre prochain.
Mais consolez-vous : la Science est logée à la mème enseigne !
PS.De lezer die dit artikel onvoldoende begrijpt kan mits toevoeging van zijn e-mailadres een vertaling bekomen.
In de uiterst sobere uitgave van anno 1960 van 'Het Vrije Woord'- vijfde jaargang - nr 20 verscheen de tekst van twee radio- uitzendingen van Karel Cuypers- onze toenmalige Voorzitter- in de cyclus 'Modern Humanisme'
Toen kwam het woord 'ECOLOGIE' nog niet voor in elke krantenzin die men las en kon K.Cuypers, zonder enige schroom schrijven :'Voor de humanist is de mens het m i d d e l p u n t en het d o e l (...) al wat de mens denkt, al wat hij uitvoert, heeft alleen belang in zover het de mens dienstig is.' Intussen zijn we een halve eeuw ouder geworden en hebben we noodgedwongen, maar nog niet door iedereen aanvaarde RESERVES moeten inbouwen, daar de Idolen van de Verlichting,'Wetenschap én Techniek' die geacht werden de zieltogende Goden te vervangen, de overijverige mens in zijn overleving meer en meer gingen bedreigen.
'In onze filosofie zijn de godsdiensten door de mensen gemaakt en verdienen als zodanig de humanistische belangstelling, een objectieve belangstelling, ingegeven door goede wil en door bereidheid tot het aanvullen en tot het wijzigen van onze eigen mening' schrijft hij onderweg...
'Onze doctrine ligt niet vast.En nog minder vast zijn de middelen die wij aanwenden om de waarheid, die wij niet bezitten, te helpen benaderen.Hebben de voor ' onveranderlijk en eeuwig' verklaarde levensbeschouwingen het niet nodig geoordeeld zich voortdurend te wijzigen...en zijn ook niet de voorheen progressieve levensbeschouwingen, spijts vervolgingen, later achteraan gaan hinken als hopeloos verouderd?'
'Wij moeten niet als redding beschouwen onze huidige kultuurvormen te fossiliseren.Veeleer moeten wij onderzoeken op positeve wijze bij te dragen tot het voorbereiden van de komende wereld.Die komende wereld heeft onder andere behoefte aan een eerlijke moraal, maar de huidige zo vaak uit schijnheiligheid en oppervlakkige drukdoenerij bestaat.In de ogen van sommige vrijzinnigen bstaat zulke moraal simplistisch door het overnemen van de oude kristelijke moraal waarin de begrippen god en geloof geschrapt zijn.Dat zou betekenen dat de nieuwe moraal zou gebaseerd zijn op leegten.Neen, de komende wereld van atoomsplijting en ruimtevaart, de komende wereld van drie en vier miljard mensen (vsop24: 1960 !) vraagt andere normen om harmonisch en gelukkig te zijn en die normen vindt men zo maar niet van de ene dag op de andere. De humanisten willen de voorsten staan om ze te zoeken in alle vrijheid en openheid van geest.'
Wat Karel Cuypers als eerste Voorzitter poneerde zal - voor zover ik de overtuigingen van Rik Pinxten meen te kennen zoals ze voorkomen in zijn recentste werk 'De strepen van de zebra'- door onze huidige Voorzitter zonder enig voorbehoud onderschreven worden.Meer nog dan Karel Cuypers benadrukt hij het respect voor godsdiensten als menselijke uitingen, waard om onderzocht te worden. Hij deinst er niet voor terug een exclusieve vorm van atheïsme kortweg 'dom' te noemen en wat Ronald Commers reeds in 1991 'een vergissing van een humanisme' als titel van een werk hanteerde, aan te klagen als een te schrappen 'SCIENTISME' of perverse adoratie van 'Wetenschap én Techniek' als suggoraat voor godsaanbidding- waaraan nog steeds de overgrote meerderheid van de vrijzinnigen zich schuldig maakt, waar de meeste filosofen van de voorbije eeuw die idolen van de Verlichting reeds éénstemmig hadden ontmaskerd als potentïele vernietigers van de mensheid ! PS. De rode draad die van K.Cuypers naar R.Pinxten loopt werd ooit - haast ongelooflijk - onderbroken door een artikel getiteld :'Het Karel Cuyperscentrum en de vrijzinnigheid anno 1993' dat ik vluchtig doorlas tijdens een opruiming van mijn (slordig) archief -iets wat ik enkel doe tijdens neerslachtige vlagen - en na veel zoeken terugvond ... Twee jaar na het werk van Prof.R.Commers, geprezen door H.Dethier als het boek waar de Alma Mater op wachtte, krijgt men te lezen : 'Het gezag van de wetenschap, die een algemeen erkende instelling is geworden, is zo groot, dat niemand wat ze ons voorhoudt radicaal kan tegenspreken zonder zich belachelijk te maken en als achterlijk te worden beschouwd' Akkoord, dit is bestemd voor de gelovige mens die zich vastbijt in het creationisme en meer en meer 'à la carte' gelooft.Maar ook de vrijzinnige mens die wat filosofie leest,en de eerste lezer van deze tekst is, neemt dit niet meer 'au sérieux'. Hij weet dat de filosofie haast een halve eeuw de wetenschap niet meer 'au sérieux' neemt en dat de Nobelprijs de ondergraver van die 'exacte' kennis heeft onderscheiden. Commers schreef : ' De wetenschap heeft de scepter van de RKK overgenomen; ALLEEN DE KLEREN ZIJN VERANDERD.
EPICURISME Wie aan een bekende het etiket 'Epicurist' toekent omdat hij overvloedig tafelt en zonder enige matiging geniet van al wat onze maatschappij als 'entertainment' te bieden heeft, vergist zich volledig.
Volgens Alain de Botton in zijn 'De troost van de filosofie' is dit een totaal verkeerde interpretatie van de filosofie van Epicurus, geboren in 341 v.Chr.Hij zou 300 boeken hebben geschreven, waarvan slechts 3 brieven zijn overgebleven
Dat filo ons troost aan te bieden heeft, is een geheel nieuw concept voor mij, daar ik eerder herhaald vernam dat filo noch ontspanning noch opbeuring schenkt .
Maar de etiket in de inleiding is geheel onterecht, daar het hedonisme van Epicurus overvloed niet schuwt, maar zich onderscheidt door voldoening te vinden in het eenvoudige, het alledaagse. Hij gaf vaak de voorkeur aan water boven wijn, en brood, kaas en een handvol olijven waren vaak de simpele ingrediënten van een maal.
Hedonisme is geen vast omlijnd begrip; het betekent: gesteld zijn op lust- gevoelens. Wat echter die lustgevoelens opwekt is nader te bepalen. Een deel van de hedendaagse jeugd is opvallend hedonistisch: zij tracht de huidige maatschappij en haar stress te ontvluchten door haar vrije tijd hoofdzakelijk door te brengen in lawaaierige omgevingen met overdadig gebruik van drank en drugs, wat vermindering van het bewustzijn genereert en daden uitlokt-niet enkel vandalistisch maar ook sexueel- die men na ontnuchtering ten zeerste betreurt.
'Voor Epicurus was het de taak van de filo om onze vage gevoelens van angst en lust te duiden en ons zodoende te behoeden voor onjuiste ideeën hoe we gelukkig kunnen worden' (AdB)
'Van alle middelen tot volledig levensgeluk die de wijsheid ons verschaft, is het verwerven van vriendschap verreweg het belangrijkste. Je moet eerder bedenken met wie je wilt eten of drinken dan wat je wat je wilt eten en drinken.Want zonder een vriend is ons leven het voederen van een leeuw of een wolf.'(E)
Prof Joep Dohmen in zijn recent 'Tegen de onverschilligheid', pleidooi voor een moderne levenskunst dat in het verschijningsjaar 2007 reeds aan een vijfde druk toe was, geeft o.a. uitgebreid aandacht aan het Epicurisme. Epicurus onderscheidt verschillende soorten verlangens: de natuurlijke en nood- zakelijke én de natuurlijk maar niet-noodzakelijke. De eerste zijn de elementaire levensbehoeften: tegen de honger is niet méér nodig dan wat brood en tegen de dorst is water voldoende ( vsop24 : wat voor miljoenen mensen in deze tijd echter niet dagelijks beschikbaar is !) De tweede zijn bvb het verlangen naar een rijk maal of de sexuele behoefte. Ze kunnen hoogstens voor wat variatie zorgen,mar kunnen bovendien vurige, buitensporige hartstochten met zich meebrengen. Epicurus verwacht dat je kiest voor een sober, ascetisch leven waarbij alleen de natuurlijke en noodzakelijke verlangens vervuld worden. Duurzaam genot wordt dus verkregen doordat het verstand onderscheid maakt tussen de verschillende verlangens die het lichaam ondervindt en op basis daarvan zijn keuzes maakt.
Persoonlijk denk ik dat het 'moderne hedonisme' van permanent en ongecontroleerd genot en ziekelijke behoefte naar 'entertainment'- wat deze maatschappij hanteert als 'doekje voor het bloeden'- het onvermijdelijk gevolg is van de precariteit van het leven-van-de -doorsnee-sterveling en voor IEDEREEN het schrijnend besef van de kortstondigheid en éénmaligheid van dit broze bestaan, hoogst waarschijnlijk zonder hiernamaals... Ook M.Onfraye heeft zijn perceptie van hedonisme, die mij echter nog niet bekend is, en wie het ook eens academischer wil lezen, raadplege R.Audi : Encyclopedie van de filosofie en ontdek dat een gelukkig leven voor Epicurus er één was met 'Freedom of disturbance' of ataraxia...
Aanvaarden dat wat je al jaren als Waarheid koesterde, door andere Broeders en Profane intellectuelen wordt VERNIETIGD, dat is pas VRIJMETSELARIJ of zoeken naar een WAARHEID, die nooit de ULTIEME zal zijn...
Brussel.- Het aantal armen in België wordt voor het derde jaar op rij geschat op ongeveer1,5 miljoen, of 14,7 procent van de bevolking.Dat blijkt uit cijfers van de Federale Overheidsdienst Economie.
De armoedegrens ligt nu op 860 per maand voor een alleenstaande en 1.805 per maand voor een gezin met twee kinderen.
Het aantal armen is al drie jaar stabiel maar hun profiel verandert wel.Jongeren en gezinnen met kinderen worden minder getroffen en gepensioneerde lopen steeds meer risico.
Huurders zijn kwetsbaarder Verder worden huurders vaker door armoede getroffen dan eigenaars ( 28,2 procent tegenover 10,2 procent) Economisch actief zijn, blijft een sterke buffer tegen armoede.Van de personen die werken, is 4,2 arm; bij werklozen is dat 31,2 procent en bij gepensioneerden 20,3 procent.
Armoede heeft vanzelfsprekend gevolgen voor de levensstijl van de betrokkenen. Bijna één op drie van de armen zegt problemen te hebben om de woning te verwarmen, terwijl dat bij de rest van de bevolking één op de negen is.
Comfort Armen ervaren ook meer gebrek aan ruimte, missen meer elementair comfort en vinden hun woning vaker somber.Verder ontbreekt het hen vaak aan zaken als een tv, een computer of een auto.
Ook op sociaal gebied zijn er gevolgen.Bijna een derde van de arme Belgen zegt niet in staat te zijn één keer per maand vrienden te ontvangen.Ze participeren ook minder in sociale activiteiten buitenhuis.
Met de steun van andere Loges, andere Belgische, Engelse en Franse Grootmachten, met de wetenschappelijke ervarenheid van de ULB, hebben zij "De Schotse Sleutel' gerealiseerd, een documentaire van 52 minuten met de bedoeling, voor de eerste keer, de oorsprong van de vrijmetselarij aan het licht te brengen. Onuitgegeven docu- menten en verrassende getuigenissen worden er onthuld hetgeen een miskende geschiedenis in een totaal nieuw daglicht doet voorkomen.Het is de eerste film die over de herkomst van de vrijmetselarij handelt. De beste specialisten ter wereld hebben aanvaard in deze film tussen te komen.
U vindt alle bijkomstige inlichtingen op de site : http:// www.scottishkey.com U kunt ook nog rechtstreeks per mail contact nemen op volgend adres: contact@simongo.be De film is in het Engels en Frans met Nederlandstalige ondertitels
Eindelijk ontmythologisering of demystificatie of de naakte waarheid zonder franjes. Een van de hoofdpersonages, dominee Anderson krijgt een eerder dubieuze rol toegespeeld : professioneel actief met de fabricatie van fantasie-genealogieën voor bourgeois zonder verleden ( ijdelheid is van alle tijden !?). Krijgt van Desaguliers de 'opdracht' voor de Grootloge van Londen (1717) een edel en zo oud mogelijk verleden te concipiëren; fantasievol als hij is legt hij een fictieve link tussen de kathedraalbouwers met hun 'Old Charges' en de pas gestichte Grootloge ! Later ontdekt Desaguliers tot zijn grote verwondering dat Schotland over een uit- gebreid net loges beschikt die teruggaan tot de 12de eeuw en waar heel wat edel- lieden zich lieten inwijden zonder ooit nog terug te komen. Die Schotse loges krijgen een enorm succes daar men liever aansluit bij een loge met een ver verleden dan bij een die pas gesticht is (all is vanity)
Dit alles tot grote ontgoocheling van alle esoterici, fantasten, mythomanen en vermeende afstammelingen van rozenkruisers. L. Apostel, verwijzend naar het boek van Frances Yates ' The rosicrucian enlightenment' in zijn werk 'Vrijmetselarij' (264) stemt in met 'de literaire mystificatie rond de niet bestaande Rozenkruisersorde'
De film zou voortaan gebruikt worden bij de instructies die men aan de leerlingen-vrijmetselaars traditioneel verstrekt.
Wat blijft er nog over van' De Christelijke wortels van de Vrijmetselarij' van wijlen Piet van Brabant ? En hebben progressieve loges het bij het juiste einde als zij 1717 uitroepen als het begin van de vrijmetselarij ?
En waar de Egyptische ritus van Cagliostro (Memphis- Misraïm ) vandaan komt mag Joost weten! (volgens J.Koppen (VUB) Amerika en Italië !)
Persreacties: Peter Taylor: 'Again many myths are put to bed' parisfred Master: 'A good cure against masonic bigotry' PS. Niet echt om over 'naar huis te schrijven' Maar laat je niet afschrikken ! De hedendaagse VRIJMETSELARIJ is zeker niet enthousiast over dit niet zo fraai verleden en ik hoop dat alle broeders daar hun eigen mening zullen over uiten.. Toch vrees ik dat heel wat doorgewinterde broeders- zij het niet openlijk- deze revelaties zullen in twijfel trekken.'Il n'y a que la vérité qui blesse! '
PS. Eén van beide regisseurs, Tristan Bourlard stuurt mij op 14.03.08 een dankwoord voor mijn reactie . 28.03.08 Jimmy Koppen, MA, wetenschappelijk onderzoeker aan de VUB, History Department/ Interdisciplinary Research Group Freemasonry, feliciteerde mij met mijn blog en schreef verder omstandig over zijn persoonlijke bevindingen betreffende het ontstaan van de maçonnerie. Hij is auteur van o.a. meerdere wetenschappelijke artikels en boeken over maçonnerie en publiceerde 'Vrijmetselarij voor dummies' ZIE OOK: www.bloggen.be/jimmykoppen
Tristan Bourlard
Hij realiseert reeds 15 jaar films, documentaires en TV-uitzendingen. In 1994, ontving hij de Europese Prijs voor de beste wetenschappelijke film op het Festival van de wetenschappelijke film van Paliseau (Frankrijk) voor 'Van Mercator tot de satellieten, cartografische histories' In 1999 werd de documentaire 'Matamata en Pilipili 'bekroond met de Contribution Award op het Margareth Mead Film & Video Festival van New York, en de prijs van de 'Beste Mondiale Documentaire van de FIAT' te Santiago ( Chili ). Daarenboven heeft hij zes documentaires verwezenlijkt voor twee thema- avonden voor Arté,' Simenon, l'homme nu' en 'Einstein, une vie, un homme'. Hij was eveneens de realisator van twee series uitzendingen over geopolitiek voor 'Le dessous des cartes'.In februari 2000 publiceerde hij 'L'oeil du romancier' bij Actes Sud, Collection Solin. In 2002 realiseerde hij de historische en wetenschappelijke documentaire 'La place du mort' voor de RTBF en kreeg de 1e prijs toegekend aan de pedagogische film op het festival van de archeologische film Kinéon te Brussel.
François De Smet
Geboren in 1977, filosoof van opleiding, was hij jarenlang werkzaam in de politieke wereld, en is wetenschappelijk onderzoeker in politieke filosofie aan de ULB. Hij is eveneens actief in verscheidene verenigingen in verband met cultuur, diversiteit of gelijkheid van kansen. Hij schreef ' De rechten van de mens : oorsprong en toevalligheden van een moderne ideologie' (2001) en menige artikels over racisme, culturele diversiteit of burgerschap. ' The Scottish key' is zijn eerste film.
Jimmy Koppen, MA
VUB- History Department / Interdisciplinary Research Group Freemasonry Zijn reactie op mijn blog op 28 maart 2008 Proficiat met uw blog, die ik met veel interesse heb doorgenomen. Ik ben zo vrij te reageren op uw bericht over 'The Scottish Key'. Door buitenstaanders- of beter gezegd : de wetenschappers of 'maçonologen' waartoe ik zelf ook behoor- was het al langer geweten dat Anderson een randfiguur was en dat Desaguliers de ware 'vader' van de hedendaagse vrijmetselarij was.Hij zorgde er achter de schermen voor dat de vrijmetselarij ingang vond bij de elite.De beste illustratie hiervan vinden we bij de groot- meesters van de Londense Grandlodge: tot Desaguliers waren dat onbekende en onbeduidende figuren; nadien waren het leden van de hoge adel en het establishment. De Constituties van Anderson (1723) waren waarschijnlijk ook grotendeels door Desaguliers geschreven, en hadden niet enkel tot doel de statuten en reglementen van de Grootloge op papier te zetten, maar een soort van historische verantwoording te bieden. Vandaar dat het boek voor de helft bestaat uit een grotendeels verzonnen historie, geïnspireerd op de Bijbel en legendes. In feite moet je er van uitgaan dat er geen enkel onweerlegbaar bronnen- materiaal beschikbaar is om de werking van vrijmetselarij voor 1717 te staven. Maar binnen de vrijmetselarij zelf heerst er een grote onwetendheid over de eigen geschiedenis. Ik ben zelf profaan, maar ik hoor van mijn contacten binnen het GOB dat vele neofieten niet weten wat de vrijmetselarij in 19e- en 20e- eeuws België heeft gerealiseerd, laat staan dat ze de voorgeschiedenis ten gronde kennen. Vandaar is het een gemakkelijke oplossing de middeleeuwse bouwgilden automatisch aan te nemen als de rechtstreekse voorgangers van de heden- daagse vrijmetselaars.Waarschijnlijk zijn er vandaag nog steeds vrijmetselaars die ervan overtuigd zijn dat ook de tempeliers en de rozenkruizers ergens in hun voorgeschiedenis een rol hebben gespeeld, terwijl ook dat pertinent onjuist is. Persoonlijk merk ik ook bij rondleidingen in de tempels aan de Lakenstraat ( ik heb er, om verschillende redenen, al meerdere meegemaakt) dat de gids ( een ingewijde) vaak maar weinig (kunst-) historisch inzicht laat merken Het doet je echt afvragen wat het niveau van de 'geschiedenisles' moet zijn die leerling-vrijmetselaars na hun inwijding ontvangen.
Het is de verdienste van de Scottish Key om deze gegevens eens op een rijtje te zetten en hopelijk daarmee diegenen te bereiken die er het meest baat bij hebben.
Je merkt ook aan de tussenkomsten in de film ( de grote namen binnen het wetenschappelijk onderzoek naar vrijmetselarij zoals John Hamill, Andrew Prescott en Roger Dachez ) dat het geen gratuite documentaire is zoals er zoveel over vrijmetselarij (vooral op internet) de ronde doen.
Jimmy Koppen, MA
Voor verdere reacties of terechtwijzingen : francois.braham@telenet.be
Steeds volgens de geprezen website van de 'RUWE KASSEI' zijn er :
'vele vrijmetselaars (die) lachen met vrijzinnige priesters en een maçonnieke kardinaal Het zouden broeders en zusters zijn die het anarchistisch adagium 'Noch god noch meester' (al dan niet op de borst of elders getatoeëerd) in ere houden... Zelf ken ik een anarchistisch maçon die eerder de broeders van zijn eigen loge wekelijks en zonder respijt met vragen bestookt, maar in de vochtige kamer een minzaam man is, maar niets vanzelfsprekend vindt... Als maçon en vrijwillig medewerker van het Humanistisch Vrijzinnig Verbond, waarvan geen enkel gebrek mij onbekend is en onbesproken blijft, erken ik die rode priesters die alle vrijzinnigen in nood met woord en daad bijstaan, en lees ik met stijgend enthousiasme het recentste geschrift van die unieke vrijzinnige 'kardinaal' en voorzitter van het HVV, professor Rik Pinxten, die zeer onlangs 'De strepen van de zebra' publiceerde.
Als één voorzitter van het HVV ooit een werk heeft losgelaten op zijn leden, met meer persoonlijk engagement en scherpere kritiek op eigen - nochtans met grote inspanningen en volharding verzamelde - 'gelijkgezinden', dan mag 'De strepen van de zebra' gelden als een unicum in de literatuur over Vrijzinnigheid sedert de stichting van het HVV. Voor een politieker zou dit gelijkstaan met zelfmoord... De overgrote meerderheid van zijn leden er op wijzen dat zij zich in hun vrijzinnig- heid nog steeds geruggesteund voelen door' De Wetenschap én De Techniek' in hun streven naar perfectibiliteit, waar de filosofie - lees Commers en Kruithof er op na - reeds een paar decennia deze geestesinstelling aan de kaak stelt als hopeloos verouderd en zonder enige actualisering overgeërfd van de Verlichting van Voltaire, Kant en vele anderen die toen hoopvol overkwam, maar ons later confronteerde met W.O. I en II, Hiroshima, uitroeiïngen allerlei tot op heden en toenemend barbarisme.
Er wordt van geen enkele vrijmetselaar verwacht een promotor te zijn van het HVV. Maar het is m.i. een must, broeders die een andere perceptie van gelijk wat hebben niet te desavoueren en nog minder belachelijk te maken.
Wat blijft er dan nog over van de essentie van de maçonnerie als tegenstrijdige overtuigingen niet op een ernstige manier onthaald worden in de tempel ? 'Oordeel zeer voorzichtig, veroordeel nooit' heeft men mij als leerling geleerd ! Of is het conformisme dat menige loge ongenietbaar en oersaai doet overkomen, bon ton geworden ?
Ik heb persoonlijk ook mijn perceptie van maçonnerie, die wel degelijk rekening houdt met de essentiële eisen waaraan elke vrijmetselaar zich moet onderwerpen, of is er ergens een maçonnieke Instantie die de 'standaard-perceptie' ter beschikking houdt ?
'HET GEHEIM VAN DE VRIJMETSELARIJ IS ONS 'GEHEIM', WAAROVER WE NIET KUNNEN SPREKEN MAAR WAAROVER WE OOK NIET KUNNEN ZWIJGEN' schrijft 'DE RUWE KASSEI' in haar overigens uitstekende website. Een van mijn peters zei vaak met een knipoog :'Het geheim is dat er geen geheim is'
Ik geef echter de voorkeur aan de uitlating van L.Apostel als hij poneert dat :
'DE WERKELIJKHEID IS EEN GEHEIM WAARVAN DE VRIJMETSELAARS INTENS BEWUST ZIJN' Alleen vraag ik me af of enig maçonniek geschrift daar ooit op gealludeerd heeft ?
Zeer onlangs stelde een profaan mij voor de volgende keuze: Hierbij twee percepties van maçonnerie :
A.Maçonnerie is een individueel denkproces waarbij bezinning en sereniteit noodzakelijk zijn maar dat liefst in aanwezigheid van enkele getuigen gebeurt, die bij voorkeur geen gelijkgezinden zijn, zodat onze eigen hypotheses niet telkens goedgekeurd worden en we gebruik makend van hun vaak afwijkende meningen, genoodzaakt worden de onze te herformuleren, zodat meer dan een persoon ze min of meer aanvaardbaar kan vinden B. Kan een groepje broeders, die voor het behoud van de gezelligheid en de vredevolle sfeer steeds instemmen met de argumenten van de oudste, of meest welsprekende broeder en elke mogelijkheid om met elkaar in confrontatie te komen angsvallig om- zeilen en naar buiten een voorbeeld van samenhorigheid trachten te zijn met de bedoeling hun loge 'op de kaart te brengen' en zo vlug mogelijk op een 'top tien' te geraken, een waardevolle loge vormen ?
Antwoord: Deze vragensteller komt helemaal niet zo profaan over en er zijn zoveel percepties als er broeders zijn. Een verstandige mix van zoveel mogelijk percepties lijkt mij de voorkeur te hebben. In de praktijk is er trouwens niet zoveel gelegenheid om over wat ook te discussiëren en elke loge wordt wat de broeders en zusters er van maken...Wie het gevoel krijgt lid te zijn van een B-loge en daar niet kan mee leven, moet de moed opbrengen van loge te veranderen...Er is keuze genoeg !
Het is voor progressieve loges een must geworden profanen zo volledig mogelijk in te lichten over wat voor enkele jaren amper mocht gefluisterd worden, met het onvermijdelijk gevolg dat talloze fabeltjes vaak met opzet de wereld werden ingestuurd en heel wat lichtgelovige mensen aan 'de poort van de tempel' kwamen kloppen enkel gedreven door nieuwsgierigheid. Groot was dan ook hun ontgoocheling toen ze te horen kregen dat ze al die verwachte geheimen al jaren onbewust in zichzelf meedroegen en dat ze die pas zouden te horen krijgen als ze lang genoeg in zichzelf zouden zoeken in plaats van vol verlangen zware boeken te raadplegen en ouderen die iedereen als wijzen aan-wees te smeken toch maar iets te willen onthullen... Een nieuwsgierige lezer stelde me de vraag: 'Als de werkelijkheid een geheim is waar elke vrijmetselaar intens van bewust is ' zoals ik las in het boek van Leo Apostel, een boek dat iedereen kan lezen en herlezen, hoe komt het dan '...en toen las ik niet verder en onderdrukte met moeite een glimlach...