Steeds volgens de geprezen website van de 'RUWE KASSEI' zijn er :

'vele vrijmetselaars (die) lachen met vrijzinnige priesters en een maçonnieke kardinaal
Het zouden broeders en zusters zijn die het anarchistisch adagium 'Noch god noch
meester' (al dan niet op de borst of elders getatoeëerd) in ere houden...
Zelf ken ik een anarchistisch maçon die eerder de broeders van zijn eigen loge wekelijks en zonder respijt met vragen bestookt, maar in de vochtige kamer een
minzaam man is, maar niets vanzelfsprekend vindt...
Als maçon en vrijwillig medewerker van het Humanistisch Vrijzinnig Verbond, waarvan geen enkel gebrek mij onbekend is en onbesproken blijft, erken ik die
rode priesters die alle vrijzinnigen in nood met woord en daad bijstaan, en lees ik
met stijgend enthousiasme het recentste geschrift van die unieke vrijzinnige
'kardinaal' en voorzitter van het HVV, professor Rik Pinxten, die zeer onlangs
'De strepen van de zebra' publiceerde.

Als één voorzitter van het HVV ooit een werk heeft  losgelaten op zijn leden,
met meer persoonlijk engagement en scherpere kritiek op eigen - nochtans met
grote inspanningen en volharding verzamelde - 'gelijkgezinden', dan mag 'De strepen
van de zebra' gelden als een unicum in de literatuur over Vrijzinnigheid sedert de
stichting van het HVV.
Voor een politieker zou dit gelijkstaan met zelfmoord...
De overgrote meerderheid van zijn leden er op wijzen dat zij zich in hun vrijzinnig-
heid nog steeds geruggesteund voelen door' De Wetenschap én De Techniek' in hun
streven naar perfectibiliteit, waar de filosofie - lees Commers en Kruithof er op na -
reeds een paar decennia deze geestesinstelling aan de kaak stelt als hopeloos
verouderd en zonder enige actualisering overgeërfd van de Verlichting van Voltaire,
Kant en vele anderen die toen hoopvol overkwam, maar ons later             confronteerde met W.O. I en II, Hiroshima, uitroeiïngen allerlei tot op heden en toenemend barbarisme.

Er wordt van geen enkele vrijmetselaar verwacht een promotor te zijn van het HVV.
Maar het is m.i. een must, broeders die een andere perceptie van gelijk wat hebben
niet te desavoueren en nog minder belachelijk te maken. 

Wat blijft er dan nog over van de essentie van de maçonnerie als tegenstrijdige
overtuigingen niet op een ernstige manier onthaald worden in de tempel ?
'Oordeel zeer voorzichtig, veroordeel nooit' heeft men mij als leerling geleerd !
Of is het conformisme dat menige loge ongenietbaar en oersaai doet overkomen,
bon ton geworden ?

Ik heb persoonlijk ook mijn perceptie van maçonnerie, die wel degelijk rekening
houdt met de essentiële eisen waaraan elke vrijmetselaar zich moet onderwerpen,
of is er ergens een maçonnieke Instantie die de 'standaard-perceptie' ter beschikking
houdt ?