Het hele jaar door denkt niemand aan het kerstfeest.  Maar als het eenmaal daar is.

Lekker eten en drinken en in de mensen een welbehagen (wat is dat eigenlijk). Dat we elkaar zoenen en van alles toewensen vooral omdat het nieuwe jaar er aan komt. Een hele week maar liefst dat we bijna allemaal over de hele wereld lief willen zijn voor elkaar.

Vandaag (het is tenslotte nog geen kerst) heb ik nog mijn vinger opgestoken in het verkeer omdat iemand me bijna sneed.

Ik lach nog een beetje mee over de grapjes die eigenlijk mis plaatst zijn. Zelf denk ik ook nog een beetje dat de mensen die in een doos wonen dat zelf hadden kunnen voorkomen.

Ook vermijd ik liever de gesprekjes met iemand die in een dip zit. Kom er toch uit en doe niet zo zielig.

Zo kan ik wel doorgaan, maar dat doe ik niet want het is bijna kerst en dan wil ik van al deze gedachten af zijn.

Dan wil ik ook alleen maar aan goede dingen denken zoals wereldvrede, eten voor iedereen, vers drinkwater voor iedereen, geen armoede meer in de wereld, kortom geluk voor iedereen ook voor jou.

Vroeger gingen de christenen op pad om de barbaren elders in de wereld te KERSTENEN.

Ze wilden toch zeker geluk verspreiden en weldaad brengen aan al die arme achtergebleven stakkers?

Nou dat zal wel gelukt zijn, maar na die dikke week van kerst en oud en nieuw, ga ik lekker weer 51 weken lang de kerst missen.

Ja ik mis kerst 51 weken per jaar. En die ene week dat het wel kerst is schaar ik mij bij alle andere huichelaars en wens ik iedereen het beste (maar vooral mijzelf).

Maak er iets leuks van die andere 51 weken. En doe een zeer persoonlijke wens. Dus geen wereldvrede of weg met de armoede of zo oke?

Groet

Ulrich