Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden Van weelde was hij niet gewend een spiegel had hij nooit gekend .
Eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegelglas, Hij nam 't in zijn vereelte hand 't zat onder 't vuil en onder 't zand.
Hij veegde 't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, sapperloot die is al vele jaren dood ..
Mijn vader, och die goeie man hij is het en hij kijkt me aan .. Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen wat zijn vrouw ervan zou zeggen, Ze was wat bazig, zijn Katrien, zou ze er om lachen misschien .
En omdat hij daar zo bang voor was verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen Mijn vader, zei hij dan tevreden .
Dat wekte argwaan bij z'n vrouw die het hare er van weten wou, En zodra hij weer de deur uit was toen zocht en vond zij 't spiegelglas .
Wat moet hij daarmee, peinsde zij er moet iets niet in orde zijn . Zo wantrouwde zij haar goede Hein Ze keerde 't om en keek en raakte toen geheel van streek.
Daar heb je 't nou, ik dacht het wel er is een andere vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf hoe houdt hij van zo'n lelijk oud wijf.!!!!!
De Burcht Reinhardstein, ook wel Burg Metternich genoemd, (in het FransChâteau de Reinhardstein) ligt in de Ardennen, bij het Luikse plaatsje Ovifat, aan het riviertje de Warche, vlak bij het punt waar dit het stuwmeer van Robertville (Lac de Robertville) verlaat. De burcht is de hoogst gelegen van heel België. Vlak bij de burcht stort de waterval van Reinhardstein zich in de Warche. Met zijn 60 meter verval is het meteen ook de hoogste van het land.
Reinout van Weismes heeft de hoogteburcht in 1354 gebouwd. Hij ligt op een rotsachtige uitsprong in het rivierdal en is nu helemaal omgeven door bos. Door erfenissen en huwelijken kwam hij achtereenvolgens in de handen van de families Nesselrode, Nassau, Schwartzenberg en ten slotte van 1550 tot 1812 van de graven van Metternich, behalve tussen 1795-1798 toen de Franse revolutionaire administratie hem verbeurdverklaarde. Franz Georg Karl Graaf van Metternich-Winnenburg-Beilstein verkocht het familiedomein in 1812 aan een handelaar in bouwmaterialen.
Van 1815 tot 1919 behoorde het gebied tot Pruisen. Het Pruisisch bestuur heeft de afbraak onmiddellijk stopgezet en voor het eerst gepoogd om het monument te beschermen. Na de Vrede van Versailles (1919) werd het Belgisch grondgebied.
Vanaf 1969 werd de burcht grondig opgeknapt onder impuls van de nieuwe eigenaar professor Jean Overloop. Na de reconstructie bleef hij er wonen tot bij zijn dood in 1994. Zijn vrouw en dochter, die het kasteel na zijn dood erfden, hebben het aan een vzw geschonken.
De burcht is bewoond maar toegankelijk voor toeristen. Er loopt ook een pittoreske wandelroute langs
