Voor onze wandeling van vandaag hebben we opnieuw voor een iets langere afstand gekozen. Al heel vroeg vertrekken we naar Mazenzele, waar wandelclub Horizon Opwijk de jaarlijkse Horizontocht organiseert, een 50 km wandeltocht. Het is vrij koud maar het is droog en daar kunnen we perfect mee leven.
Samen met onze inschrijfkaart krijgen we een pakketje bonnetjes voor bevoorradingen onderweg. We verlaten de startzaal en al direct duiken we een donker pad op. En het oud niet op bij eentje. De ene veldweg volgt de andere op . Het is uitkijken om niet te struikelen. Jammer dat het nog zo donker is want we wandelen vast door een mooi natuurgebied. We wandelen naar het gehucht Droeshout. Het landschap is hier glooiend en af en toe krijgen we zelfs enkele kuitenbijterjes te verwerken. Voordeel is dat we het allang niet meer koud hebben.
We doorkruisen het natuugebied Regenwortel. Na bijna 7,5 km komen we terug in Mazenzele voor de eerste controle. Hier op het plein aan de kerk huist de Sint Pietersgilde, de plaatselijke schuttersclub. We genieten even van een tas lekkere koffie en enkele minuten later gaan we alweer op pad. Ondertussen is het weer helemaal klaar en we kunnen onze zaklamp opbergen. Zelfs het zonnetje laat zich af en toe zien, al geeft ze niet zoveel warmte meer toch maakt ze de wandeling aangenamer.Via Den Dries en een resem padjes trekken nu naar Asse toe, gelegen op de rand van de Faluintjesstreek en het Pajottenland. We wandelen langs het Bladerenkwartier. Nu ja bladeren, zeg maar kasseien! Dan gaan we nog even door een bosje en we komen aan in een zaaltje in Asbeek voor de tweede controle. Straks zullen we hier nog eens terugkomen. We wisselen hier een bonnetje in voor een lekkere tas soep met brood.
Meteen daarna gaat het flink bergop richting Asse-ten-Berg. Het is hier een mooi wandelgebied en af en toe kunnen we genieten van mooie vergezichten. We ontwaren in het landschap zelfs een kasteel. Het is een lange lus van bijna tien km met heel wat heuvels maar wel doorheen een prachtige natuur. Modderige glibberige paadjes, niet verwonderlijk met wat er door de hemelpoorten omlaag gekieperd is . En dan bereiken we terug het parochiezaaltje van Asbeek. Hier zijn we halverwege onze vijftig en kunnen we over onze bagage beschikken. We werken hier ook onze lunch binnen.
En dan nu terug op pad, een gans andere richting uit. We verlaten nu even de Faluintjesstreek en trekken het Pajottenland door. Het parcours wordt nu iets vlakker maar zeker niet minder modderig. Aan de velden met schuingezette hoge stokken zien we dat we in de streek zijn van de hoptelers. Hop is een basisbestanddeel voor bier en de hop wordt vooral geteeld in de streek van Poperinge, Aalst en Asse. Jammer genoeg blijven er nog slechts weinig telers over. Toch zijn er in de streek verscheidene restaurants die de hoppescheut op het menu staan hebben. Het zijn jonge ondergrondse scheuten van de hoppeplant. De scheuten worden heel vroeg in het voorjaar geplukt, iets wat een heel tijdrovend werkje is.
Na een poosje komt de abdij van Affligem in zicht. Het is een Benedictijns klooster dat reeds vroeg in de 11de eeuw zou zijn ontstaan. De abdij werd in de loop der eeuwen verschillende keren verwoest maar telkens weer heropgebouwd of gerestaureerd. De abdij kennen we vooral van het abdijbier den Affligemsen. Bovendien kan de abij ook bezocht worden. Wij houden het bij een bezoek aan d oude brouwerij, de taverne die aan de brouwerij verbonden is. Het is er bovendien ook controle en we krijgen er een suikerwafel voor bij de koffie die we er nuttigen.
Geen paters te zien om onze zonden te vergeven en dus gaan we het richting Meldert zoeken. Langs vele kronkelende paadjes alweer en door het Kluisbos. Meldert ligt pal in de Faluintjesstreek. Ik vond niet zo direct wat er eigenlijk metfaluintjes bedoeld wordt maar de naam zou ontleend zijn aan het moerasachtige gebied in de vallei van de Molenbeek, tussen Meldert en Moorsel . Het zou afgeleid zijn van het Franse Falourde wat takkenbos zou betekenen. Jaarlijks is er in Meldert een soort van oogstfeest Pikkeling genaamd
We komen voorbij ene preiveld en blijven even kijken hoe een machine de prei netjes uit de grond haalt. Handwerk komt er niet meer aan te pas. We lopen nu naast de lege akkers en dan vlakbij een voetbalveld is er in een plaatselijk cafeetje nog een controle. We ontmoeten er enkele wandelvrienden en besluiten de resterende 12 km samen te wandelen.
Tussen twee weiden proberen we ons evenwicht te houden. Reeds vele wandelaars zijn ons voorgegaan en dat heeft de toestand van het paadje er niet op verbeterd. We huppelen dan ook van de ene oever naar de andere. Dan wandelen we via de Elderberg en de Zuremeersen en bereiken zo Baardegem waar we de allerlaatste controle hebben bij Ingrid.
Er resten ons nu nog maar een goeie 5 km. Deze zijn zeker niet de minste. Als kers op de taart mogen we het doorheen het Kravaalbos langs bladerige paadjes. Het Kravaalbos maakte ooit deel uit van het Brusselse Koolbos, net zoals het Hallerbos trouwens en het Zoniënwoud.
En zo bereiken we dan terug Mazenzele, de startzaal. We hebben blijkbaar onze hemel verdiend want bij het afstempelen krijgen we nog een potje versgemaakte rijstpap met bruine suiker (nee niet met gouden lepeltjes)
Het was een tocht doorheen een mooi gebied tussen de Faluintjesstreek en het Pajottenland. Meestal langs onverharde natuurwegen. Vaak was het heel modderig Gelukkig was het vandaag droog zoniet hadden deze wegjes wel eens voor veel gesakker kunnen zorgen.
Naar jaarlijkse traditie staat ook dit jaar de Stormtocht op ons wandelprogramma. Dit jaar heeft de tocht als thema : "een stad in beweging". Na een uurtje bollen komen we aan in Blankenberge waar we de auto achterlaten op "ons" plekje. We schrijven in en werken nog gauw een stuk oiljsterse vlaaien naar binnen en we gaan van start voor de maximum afstand. Via de Kerkstraat wandelen we naar de dijk. Er is flink wat wind maar ik heb een medicijn mee tegen de koude (hihi). Innerlijk verwarmd wandelen we over de zeedijk en vervolgens over de Pier waar we aan het einde rond het restaurant gaan en dan zo terugkeren naar de dijk. naar de Pier toe. Sedert augustus 1894 kan er over de Pier gewandeld worden maar tijdens WO I werd door de Duitse bezetters het Blankenbergse pronkstuk in brand gestoken. Jaren later werd alles gelukkig heropgebouwd en later regelmatig gerestaureerd. Het ronde gebouw achteraan heeft al heel wat bestemmingen gehad : pretpark - tentoonstellingsruimte enz De zee is heel woelig. Ideaal weer voor surfers en deze zijn dan ook talrijk aanwezig. We houden ze een tijdje in de gaten en zetten dan onze weg verder. We verlaten de dijk, dwarsen de tramsporen en gaan hoog naast de drukke rijbaan via een wandelpad naar Wenduine. In Wenduine gaan we even een stukje vande stad door om dan het Duinenpad op te gaan. Eerst klimmen we omhoog naar de spionkop, hoog op een duin en daar maken we een foto, precies op dezelfde plaats als waar we hem ieder jaar maken. We dalen terug af en volgen verder het Duinenpad doorheen een mooi natuurgebied. Dan komen we terug op de drukke kustweg. Gelukkig kunnen we even later het strand op. Ondertussen is het flink beginnen sneeuwen. Na een tijdje komen we aan een strandtaverne waar het controle is. Hier nuttigen we ons middagmaal bij een heerlijk vissoepje. We eindigen met mijn geheim opwarmrecept. Zo we kunnen er weer tegen en over het strand met de wind in het aangezicht vatten we de laatste lus aan. Het weer is ondertussen barslecht geworden. De wind en de sneeuw striemen in ons gezicht en kleuren onze wangen rood. Hier is in de zomer normaal een mooi wandelpad. Dit is nu verdwenen door opgehoopt zand. Het is best lastig om ons daarin een weg te banen. We wandelen daarom zo dicht mogelijk tegen de waterlijn omdat daar het zand makkelijker te begaan is. Een dik uur later verlaten we het strand dat ondertussen stilaan witter en witter kleurt. We gaan de dijk op en speuren naar de taverne waar we vorig jaar verpoosden maar vinden die niet onmiddellijk terug. Hoe was de naam ook alweer! Verkleumd en nat gaan we dan maar een koffiehuis binnen. Trees trakteert met pannenkoeken en wafels. De uitbaatster is wel wat vergeetachtig want driemaal komt ze haar bestelling verifiëren om dan uiteindelijk toch nog het verkeerde op te dienen. Ons humeur wordt er echter niet door verpest. Van hieruit is het nog slechts een paar honderd meter en de Stormtocht zit erop. Ik koop nog enkele plaatselijke lekkernijen en omstreeks kwart na vier vatten we de terugreis aan De wegen zijn herschapen in ijspistes waardoor het verkeer uiterst traag vordert Voor sommigen te traag : ze gaan dan ook deels over de middenberm om zo een rij vrachtwagens te kunnen inhalen. Onverantwoord! 70 km verderop en bijna vier en half uur later ben ik thuis. Ik zal deze Stormtocht niet te vlug vergeten
Het is alweer de derde woensdag van de maand. Traditiegetrouw organiseert den Egmont steevast een midweektocht. Deze maand met start in Velzeke.
Na de koffie gaan we van start. We dwarsen de drukke steenweg en komen alras op een kasseiweg, bij de wielrenners goed gekend : de Paddestraat
Onder een dreigend wolkendek wandelen we tussen velden ; meestal kaal maar hier en daar ook met Koolzaad bedekt. Dit is een energiegewas waaruit koolzaadolie wordt gewonnen, de nieuwe brandstof.
Even voorbij een waterzuiveringsstation dwarsen we de Zwalm en aan de Bruggenhoek draaien we links een veldweg op. Nu wandelen we vlak naast de Zwalm. Het is uitkijken geblazen want het is hier erg modderig
We gaan over een veldweg en komen zo aan een mooie witte hoeve : restaurant De Moriaan en meteen zijn we terug op de Paddestraat. We gaan over op de Egmontroute (what in a name) . Op het gehucht Knutsegem wandelen we voorbij de Sint Antoniuskapel en de Sint Antoniuskluis. Langs de Vollander en de bloemenrijke Strijpense begraafplaats komen we aan op de kontrole in het parochiecentrum van Strijpen.
Na de controle volgen we even de St-Andriessteenweg en draaien dan links een aardeweg in of zeg maar modderweg. Het is echt opletten en toch ga ik onderuit. Beetje bemodderd maar verder zonder erg.
De route die we volgen noemt trouwens het Roverspad, wellicht genoemd naar Jan De Lichte, een bandiet die eeuwen geleden de streek hier onveilig maakte. Later werd hij door Louis Paul Boon verheven als een volksheld, zelfs een soort van Robin Hood. Ondertussen is het fiks beginnen regenen. Via het gehucht Beiselhoven komen we terug in het veld voorbij een wachtbekken met debietregelaar. Aan de monding van de Bettelhovebeek zorgt deze voor dat de Molenbeek niet buiten haar oever treedt en dat er geen wateroverlast is in het Zwalmbekken. Het is hier dan ook moerassig . We komen terug in de bewoonde wereld en via enkele wegeltjes komen we op het Romeins Plein, het centrum van Velzeke. We draaien rechtsop. De her en der geparkeerde wagens zeggen ons dat we nabij het einde zijn.
Het parcours was mooi. Alleen jammer dat we dit omtrent deze tijd van het jaar voorgeschoteld krijgen. Misschien iets minder beton in de zomer maar een tocht zoals deze???
Als afsluitertje voor vandaag gaan we nog eens op bezoek bij onze Sportvrienden in Welle.
Immers,deze wandelclub houdt hun jaarlijkse Heksensabbat.
Het is al een tijdje donker als we omstreeks 19 u aankomen. De startzaal is mooi versierd en overal lopen heksen druk over en weer. We schrijven ons in voor de 12 km die meteen ook de maximum afstand is. In de zaal ontmoeten Chris en Annie van de Everbeekse Wandelclub en met ons vier gaan we op stap. Meteen al worden we de donkere paadjes opgestuurd waar af en toe enkele griezels en heksen ons aan het schrikken trachten te brengen.
Voor deze tocht zijn trouwens ook heel wat gelegenheidswandelaars en gezinnen met kleinere kinderen op pad. Eens een ander tijdverdrijf, een beter alternatief dan voor de buis te zitten op zaterdagavond. De kleintjes hebben er duidelijk schik in. En wij hebben tijd. Geduldig schuiven we achter de kroostrijke gezinnen aan. Voor één keertje hoeft het niet zo snel te gaan.
Via Erembodegem-Terjoden gaat het dan naar Haaltert waar we controle hebben in een tent achter een wereldberoemd (allez in Haaltert en omstreken toch) cafeetje. Ook hier weer stemmige versiering en lieve heksen die ons op onze wenken bedienen.
We blijven er een tijdje plakken en nuttigen een drankje.
Terug op pad wordt er heel wat afgelachen. Chris is dan ook een echte moppentapper.
Voor deze twaalf kilometer zijn we drie en een half uur onderweg. Omstreeks elf uur zijn we terug in de startzaal waar het tot onze verwondering nog heel druk is. Het ruikt hier overheerlijk naar vers gebakken pannenkoeken maar het is al wat laat nu.
Hier en daar is een dreumes, moe van het wandelen ingeslapen. Ook ik verlang naar mijn bedje. Het was eens een ander soort wandeling dan datgene wat we gewoon zijn maar we hebben ons toch goed geamuseerd.
Tussen de weinige wandeltochten die vandaag aangeboden worden vinden we toch onze gading.
Vandaag organiseert ATB Deinze hun Wandelmee-dag. Vertrek is in Astene, deelgemeente van Deinze
We vinden een parkeerplaats een heel eind weg van de startplaats :Vakantiecentrum De Ceder
Maar geen gemopper, we zijn wandelaars voor iets hé.
Bij de inschrijving krijgen we aan appeltje en een babbel hier en daar dan gaan we op stap.
Langs rustige wegen wandelen we naar Deurle. Deurle is een idylische dorpje aan de Leie vlakbij Sint Martens Latem. Ondanks de aanwezigheid van mastadonten van villas is hier ook heel wat natuur en groen te vinden.
Deurle en Sint Martens Latem zijn ook kunstenaarsdorpen. Heel wat kunstenaars zoals Permeke, Cyriel Buysse, Valerius De Saedeleer en nog vele anderen streken hier neer
Er is tweemaal controle in Deurle. De tocht gaat langs mooie dreven afgezoomd met mooie bomen die stilaan hun laatste blaadjes lossen. Wel jammer dat we voortdurend harde ondergrond hebben en dat er ons zo weinig van dit toch bosrijke gebied getoond wordt. Onderweg hebben we een aangename babbel met een andere wandelaar die ons uitgebreid verteld overde IML tochten die hij reeds deed in het buitenland. We zijn één en al oor.
Al babbelend gaat de tijd snel en we zijn algauw weer in Astene. We komen voorbij één van de vele bunkers die deze streek rijk is. Even later draaien we het bos in en zijn we terug aan de start. Nog een kop koffie en dan zit het er weer op.
Niet voor lang echter, deze avond gaan we nog naar Welle bij de Sportvrienden voor hun Heksentocht.
Bij een eurodax wandeling wandel je in groep. Deze wandelingen zijn niet uitgepijld. Iemand loopt voorop en deze persoon beschikt over het parcours (baankapitein) Deze geeft ook het tempo aan en meestal is dit 6km/u. Er wordt telkens gewandeld in lussen van 25 km. Regelmatig zijn er halten voorzien om iets te eten en te drinken. Dit kunnen zowel wagenrusten als caférusten zijn. Gewoonlijk kom je na 25 km terug aan het startpunt. Daar is dan een iets langere rustpauze en daarna wordt dus een nieuwe lus aangevat van opnieuw 25 km. Dit kan gaan tot 150 km. Uitzonderlijk wordt er ook wel eens een 200km georganiseerd.
Door deel te nemen aan eurodaxwandelingen kan je na verloop van tijd en nadat je dus een aantal wandelingen gedaan hebt brevetten halen zoals een "gouden arend" of een "schelp"
een gouden arend verdien je na het succesvol afleggen van : 4 x 25 km, 3 x 50 km, 2 x 75 km, 10 x 100 km, 2 x 125 km 2 x 150 km.
Huldiging laureaten Gouden Klavertje Vier te Torhout
Huldiging laureaten Gouden Klaverke Vier
Deze avond waren we uitgenodigd voor de huldiging van de Gouden Klaver Vier
in Torhout. Aan de ingang kregen we vier consumptiebonnetjes die we dan later konden verbruiken op de receptie
We werden eerst ontvangen in een zaal waar er een aantal toespraken en uiteenzettingen waren.
Daarna volgde de huldiging. De vrouwen die hun klavertje behaalden werden apart gehuldigd en met een bloemetje bedacht. Zo ook de club met de meeste laureaten (Egmont Zottegem).
Daarna mochten we ons prijzenpakket in ontvangst nemen. Dan was er nog een receptie. Hier konden we onze bonnetjes omwisselen voor een broodje of een drankje.
Van dit evenement werden ook fotos gemaakt, oa door Paul Bastaens (zie picassa web)
Wat is nu dat Klavertje Vier?
Vroeger diende men deel te nemen aan vier wandelingen :
Tweedaagse van Blankenberge (2x42 km)
Omloop Kluisbergen 50 km
Nacht Van Vlaanderen : 100km
Dodentocht in Bornem : 100km
Dit jaar haakte de organisatie van de Dodentocht echter af maar Kluisbergen werd een tweedaagse : 50km op zaterdag en 50 km op zondag
Voor volgend jaar werd er weer een nieuwigheid voorzien.
Vanaf 2009 zal men ook de Vierdaagse van de Ijzer moeten uitwandelen om het Klavertje Vier te halen. Niet iedereen is met deze beslissing even gelukkig. Immers daar waar anders de tochten in het weekend plaatsvonden, zal men om te kunnen deelnemen aan de Vierdaagse minstens 3 dagen verlof moeten voorzien en dat is natuurlijk niet voor iedereen mogelijk. Mijn inziens zal de nieuwe formule heel wat minder succes kennen dan de vroegere. Heel jammer.
Ik word wakker en ik hoor de regen tegen mijn vensterraam neerstriemen. Dit belooft niet veel goeds voor mijn vrije dag We hadden uit het ruime wandelaanbod gekozen voor Oudenaarde. Omstreeks 8 uur komen we aan de startzaal Qubus, midden in het industriepark gelegen. Gelukkig is het ondertussen opgehouden met regenen en hier en daar is een strookje blauw aan het wolkendek te zien. De wind blijft echter van de partij. We schrijven ons in voor de maximum afstand, 21 KM en we krijgen er een appeltje bovenop. Na de koffie met versgebakken Aalsterse vlaai gaan we van start. Het wegdek nabij de startzaal wordt heraangelegd en het midden ervan is door de hevige regenval van vannacht herschapen in een vijvertje. We stappen richting Bevere voorbij de Donkvijvers. Hier zou men vroeger aan zandwinning hebben gedaan maar is nu dus een recreatiegebied. De Koestraat in Bevere staat naar het schijnt voor het feit dat hierlangs de koeien naar de weiden gebracht worden. Deze wandeltocht bestaat uit drie lussen. Er is tweemaal controlepost in Bevere. Doordat we niet goed uitkijken doen we eerst de tweede lus (8km) en daarna pas de eerste lus (6,2 km) maar eigenlijk heeft dat weinig belang. Een flauw zonnetje tracht ondertussen de kletsnatte aarde een beetje te drogen. Van modder hebben we nauwelijks last want we wandelen uitsluitend over verharde wegen. Rustig dat wel De tocht brengt ons langs kleine dorpjes zoals Ooike en Moregem. Hier op de grens van Moregem en Bevere staat een monumentje, De Vierschaar. Het is een restant van een vroegere "rechtbank". Hier werd dus recht gesproken. Op het grondgebied van Bevere bevindt zich trouwens ook het station van Oudenaarde. Het is een heel mooi gebouw met vier torentjes rondom een grotere mooie toren met koepel. Moregem is een deelgemeente van Wortegem-Petegem. Het witte kerkje "Sint Pietersstoel" wordt jammer genoeg afgeschermd wegens renovatie. De laatste lus is er nog eentje van slechts 3 km en brengt ons gedeeltelijk via het industriepark terug naar het startpunt. Ondertussen hebben zich donkere wolken samengepakt en het zonnetje voor de rest van de dag verdrongen. De eerste regendruppels vallen reeds als we de startzaal bereiken Deze najaarstocht viel goed mee. Ook de natuur kwam aan bod.
Ik had me aangesloten bij Facebook. Omdat ik nogal een prutser ben had ik per ongeluk mijn volledige adresboek aangeklikt bij de vraag om ook anderen uit te nodigen. Daarbij zaten een aantal wandelmeeërs die dan op hun beurt nog anderen uitnodigden. Nu we terug in contact zijn met elkaar kreeg ik er plots weer zin in
Dus hier dan maar terug een verslagje
Na een kleine wandeling vanaf de parking tot een blokhut het startpunt -kiezen we voor de 20 km afstand want de kabouterkes zijn met de noorderzon vertrokken en dus moeten we thuis het werk zelf doen.
Onder een heerlijk herfstzonnetje verlaten we de startzaal en wandelen door het recreatiepark Blaarmeersen. De bomen hebben hun bladeren rondgestrooid. Er ligt nu een prachtig tapijt van rood geel en oranje. We kuieren langs de watersportbaan. Deze werd in de jaren 50 van vorige eeuw aangelegd met het oog op de kandidatuur van België voor de organisatie van de Olympische Spelen.
We gaan nu richting Mariakerke, de grotere afstanden zoeken het verderop via Drongen tot kastelendorp Vinderhoute. Over Kastelen gesproken : Mariakerke hoeft zeker niet onder te doen wat kastelen betreft . In dit kleine dorp zijn tal van kastelen te vinden. Zo wandelen we voorbij het Paul Van Tieghemkasteeltje, hetgeen vroeger het gemeentehuis was van Mariakerke
De controle is in een schooltje in Kolegem, een gehucht van Mariakerke
De pijltjes sturen ons ook door het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen, het stedelijk natuurreservaat van Gent, dat voor het grootste deel in Mariakerke ligt
Het is 215 ha groot en het is een overwinteringsgebied voor vogels.
We komen voorbij een veld met vele luidkwetterende ganzen. Het lijkt hier wel appèl want straks begint de grote tocht. Een ganzendriehoek in de lucht doet ons beseffen dat weldra de winter in het land zal zijn. Brr ik hou niet van die donkerte, die koude en die kale velden en bomen.
Aan de Onze Lieve Vrouwekerk van Mariakerke krijg ik een naar gevoel. In december zal het drie jaar geleden zijn dat ik hier samen metde collegas afscheid nam van onze hoofdsecretaris . Ria ik draag deze wandeling op aan jou. Ook jij hield van wandelen en trekken in de bergen.
De laatste controle is in het bos aan een oude vervallen molen. Hier wacht ons een verrassing. Er wordt ons een gratis jeneverke aangeboden. Mmmmmmmm
Ik zeg niet nee en ik heb geluk want ik krijg er een tweede bovenop en ik word er zowaar vrolijk van.
De stilte van het bos maakt plaats voor de drukte van de stad.We wandelen weer langs de watersportbaan. Aan een kanoclub houden we nog even halt voor een koffietje. Dan bereiken we terug de Blaarmeersen en meteen ook de aankomst. Het is er behoorlijk druk. Maar nu naar huis waar de plicht roept en het werk wacht.
Het parcours van deze tocht mocht er zeker zijn MAAR de uitpijling liet wel wat te wensen over en kon m.i. toch beter!
Wij maken er telkens een gewoonte van om alvorens een wandeltocht aan te vatten een lekkere tas koffie te drinken met een stukje taart of een koek erbij. Meestal bakken we de taart zelf. Hierbij mijn receptje voor appelcake
Nodig 200 gr bloem - 200 gr suiker - 200 gr boter - 4 eikes - 2 pakjes vanillesuiker - 1 à 2 appels
- scheidt eigeel van eiwit - meng onder het eigeel geleidelijk aan de suiker, de bloem en de boter - en een deel van de appels fijngesneden - hou wat appel over voor bovenaan de cake - doe de vanillesuiker bij het eiwit en klop heel stijf - meng dan tenslotte het eiwit voorzichtig onder de rest van het deeg doe alles in een beboterde of een met bakpapier beklede langwerpige cakevorm in mijn oven is de cake na ongeveer 45 minuten goed (hete luchtoven op het maximum)
laat nog even uitdampen in de oven daarna ook nog even in de vorm laten zitten
Enkele jaren geleden schreven we iedere week wandelverslagen op de prachtige wandelsite "wandelmee" We waren een hecht clubje. Iedere week , telkens weer opnieuw vertelden we via deze site onze wandelbelevenissen en telkens weer opnieuw waren we benieuwd naar de reacties die er zouden op komen Jammer genoeg verdween deze site na een tijdje Ik ben dan ook bijzonder blij dat we via facebook elkaar opnieuw "ontmoeten" en wie weet, misschien zal dit een reborn zijn
Met vreugde meld ik jullie de geboorte van mijn eigen blog Miekes wandelsite Langs deze weg hoop ik jullie regelmatig verslag uit te brengen van mijn wandelingen Later zal ik ook nog andere items toevoegen Hoe en wat juist weet ik zelf nog niet Kom regelmatig maar eens kijken
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik ben annemie sterck, en gebruik soms ook wel de schuilnaam daisy walker.
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 28/08/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, reizen, computeren,.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hierbij mijn receptje voor appelcake
