Na een hele korte nachtrust zijn we al vroeg op weg naar Geraardsbergen voor de Manneke Pistocht. Omdat we iets later zijn dan voorzien en ook omdat ik me nog niet al te fit voel komen we terug op onze beslissing om de langste afstand te bewandelen en we schrijven ons in voor de op één na langste afstand : een goeie 23 km. Ik bestel nog snel een pakketje Geraardsbergse Mattentaarten (één van de drie Ms van Geraardsbergen - Mattentaarten, Muur en Manneke Pis). De Geraardsbergse Mattentaarten zijn een erkend Europees streekprodukt. Buiten de grenzen van Geraardsbergen mag de naam niet gebruikt wordenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als het gebruikelijke kopje koffie met versgebakken appelcake binnengespeeld is gaan we van start. We verlaten de stad en bewandelen soms spekgladde asfaltwegen afgewisseld met sompige , modderige veldwegels. We mogen zelfs een maïsveld dwarsen.
Kurt , de parcoursmeester van de Padstappers is wereldberoemd in de wandelwereld in het (her) ontdekken van wandelpaden. Daarbij wordt een beetje modder zeker niet geweerd. Er dient echter bijgezegd te worden dat er meestal voor alternatieven gezorgd wordt zodat ook de minder mobiele mens hier kan wandelen. Chapeau!
Na de eerste controle in een zaaltje in Goefferdinge stappen we via een hobbelig kasseipad voorbij het dorpskerkje. We volgen een wegje naast het riviertje Mark. We gaan even later dwars door een drassige weide en volgen dan opnieuw een beekje. Na nog enkele leuke paadjes komen we aan in Overboelare voor de volgende controle. We stappen voorbij de kerk van Overboelare en gaan door Overboelarebos. Zo komen we in het centrum van Geraardsbergen. Via enkele smalle straatjes komen we aan de tweede M : Manneke Pis. Dit Manneke hier in Geraardsbergen is liefst 160 jaar ouder dan zijn minder bescheiden Brusselse broertje.
We verpozen even in de Presse, het stamlokaal van de Padstappers. Meteen daarna krijgen we de de Oudenberg voorgeschoteld, een stevige klim. Maar eens boven hebben we wel een mooi uitzicht over de stad.
We maken via diverse paadjes nog een omweg naar Onkerzele en bij wijlen mogen we stevig klimmen. We komen ook voorbij de Wambashoeve, een groot melkveebedrijf waar je ook kan logeren in één van hun mooie gastenkamers.
Met een brede boog stappen we nog rondom een weide en even later komt Geraardsbergen weer in zicht. We wandelen doorheen het stadspark rondom een vijver en vergissen ons even bij het interpreteren van de bepijling. Dan dalen we af naar de Dender toe. Vlakbij ligt de aankomst. Zoals steeds was het fijn wandelen bij de Padstappers.
|