Na de pauze bij onze Belgische vrienden
in café, restaurant "Bosrust",
vervolgen wij onze weg.


De verboden voor de diverse gebruikers
wordt duidelijk aangegeven.
Dit is dan ook een dreef die alleen gebruikt wordt voor bosonderhoud.


Hier bevindt zich de plaats waar ouders uit Essen[België]
'n gedenkboom mogen planten na de geboorte van hun kind.


Enige km's verder passeren we wederom de Belgisch-Nederlandse grens.
Bij de plaats waar tijdens de grote oorlog [1914-1918]
de Nederlandse smokkelaar "Klaver vrouwtje" werd neergeschoten.
Bij de zogenaamde 'Strontpaal'.
Een grenspaal waar de grensbewakers, des tijds, vaak hun behoeften deden.
De originele grenspaal staat links, juist naast het wachthuisje.


In het wachthuisje staat het hele verhaal van
"Klaver vrouwtje" uitgebeeld.
In Rucphen is zelfs een wandelroute aan deze beruchtheid gewijd.


De originele grenspaal, met de ingekerfde herinnering
aan het overlijden van "Klaver vrouwke" [K V]


De eenzame fietser op de fietspaden van het SES.


Op dit kruispunt worden diverse mogelijkheden geboden.
Hetzij de knooppuntenroute; de 'Lange Fietsroute' [Lfr];
of de ANWB Heideroute [= zeshoekig bordje met rode pijl]


Als wij onze weg vervolgen,
dan rijden wij over deze prachtige bosweg,
met aan weerszijde fietspadmarkering.


Hierna duiken wij opnieuw,
langs een speciaal fietspad,
de bossen in.


De bordmarkering spreekt voor zich.
Duidelijk een stilte gebied, waar het goed toeven is.


Al slingerent tussen de bospercelen,
kan men genieten van wat de natuur te bieden heeft.


Een bosdreef die tot wandelen uitnodigt.


Want de te volgen wandelroute staat aangegeven.
Als men de groene paaltjes volgt, komt men vanzelf weer terug
op de plaats waar men vertrokken is.


En dat mensen hiervan gebruik maken, is duidelijk.


Komt men dan bij de heide,
dan kan men getuigen zijn van de 'heidebouw'.
Het plaggen.


Zo maar 'n stuk heide tussen de bospercelen.


Zouden zij de 'rood-witte'-route volgen?


De vliegdennen op de hei.


Wij vervolgen ons fietspad.


En verlaten het bos.
Aan de einder verrijst ons dorp; Rucphen.


Een schitterend fietspad nodigt ons uit
dorpwaarts te rijden.


En passeren landhuizen en


Boerderijen.
Om terug te keren naar waar we begonnen.
In het centrum van Rucphen.

05-04-2010 om 00:00 geschreven door W. Smeekens