Vorig voorjaar gingen vrienden verhuizen van een woonhuis naar een appartement. Wij mochten de klimrozen uitgraven voor onze tuin. Zo gezegd, zo gedaan. Een plekje grond bij de tuinmuur voorbereid en de plantjes daar gezet. Ondanks alle goede zorgen bleven de plantjes petieterig klein en niks, noppes, géén bloemen. Ik besloot de plantjes te laten staan om te zien wat het dit jaar zou worden. In de herfst wat bijgesnoeid en de grond afgedekt met stro. In maart het stro weggenomen, compost ingewerkt en dan maar afwachten. Eerst kwamen nog wat aarzelend en traag de eerste takjes tevoorschijn, en half april ging het plots in sneltreinvaart. Wij konden bijna niet volgen met opbinden. Je zag ze...nee, wat zeg ik, je hóórde ze bijna groeien. En trossen prachtige grote volle bloemen, manneke toch...ze hebben precies hun 'draai' gevonden!
Zondag werd Kyara gedoopt. De priester maakte er echt een leuke viering van, met veel humor, een lach en een traantje en natuurlijk het plechtige moment van het doopsel zelf. Groot en klein werden actief bij de viering betrokken en de ouders en grootouders straalden. En het feestje nadien...was ook de moeite!
