Het is een chaos in mijn hoofd
alsof alles op losse schroefjes staat
ik probeer het stevig vast te pakken
maar kom telkens net een stap te laat
Ik begrijp niet altijd goed de signalen
die anderen mij proberen te zenden
dan kom ik over als een beetje raar
wil dan niet bewust de regels schenden
Ik ben alles behalve gevoelloos
verwerk het alleen op mijn manier
die is niet altijd even goed te vatten
alsof je kijkt door een gekleurd vizier
Het kan voelen als een diepe wond
die telkens weer wordt opengehaald
toch vind ik steeds weer de kracht
waarin mijn ik naar buiten straalt
