Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
08-10-2018
2018-10-08 Serskamp 2de Maandagtocht
2de Maandagtocht Serskamp
Plaats: Serskamp
Afstand: 18,3 Km
Weer: Zonnig (15°C - 20°C)
Deelnemers: +-60
Pajotten: 5
Wandeling van Roger, Marie-Jeanne en Etien. Zoals elk jaar was er weer veel volk maar met 60 wandelaars werden nu wel alle records gebroken.
We weten dat de wandelingen van dit team altijd natuurwandelingen zijn en dat hebben we vandaag ook gekregen. We vertrokken met Roger richting Wetteren en passeerden verscheidene natuurgebieden. De Boskapel en het lange knuppelpad waren enkele van de hoogtepunten. Onze boterhammetjes konden we verorberen in café Eendracht. Ondanks het groot aantal wandelaars werden we vlot bedient.
Na de middag was het de beurt aan Marie-Jeanne om ons te begeleiden. We stapten nu in Zuidelijke richting door de Vallei van de Serskampse Bossen. Hier ook weer veel veld en bos.
Netjes op tijd waren we terug in Serskamp. Bedankt Roger, Marie-Jeanne en Etien voor de mooie wandeling.
We vertrokken via de oude spoorwegbedding Aarschot-Herentals-Turnhout. We stapten daarna door "de Blakers" en "Gijmelhoek". Een afwisselend landschap van velden, wijken en dennenbosjes en een holle weg. De rustpost was in Gijmel-Langdorp. De terugweg ging langs de natuurgebieden "Blakers" en "Langdonken". Via de wijk "Roteinde" en een ommetje langs de vijver bereikten we terug de startplaats.
Half Ternat is nog opgebroken en het was eerst wat door het zand ploeteren voor we aan de vertrekplaats geraakten. We stapten eerst door de wijken van Ternat en daarna via een rustige straat naar de spoorweg. Die volgden we dan een eind en via een omweg door een bosje kwamen we in de rustpost in CC De Ploter in Sint-Katherina-Lombeek. De 15 Km-stappers moesten hier een lus stappen. Die lus bracht ons in de wijk Sint Jozef en ging grotendeels langs het parcours van onze Herfsttocht van verleden jaar. Toch ook wel veel door de wijken. De terugweg ging door een afwisselend parcours langs de wijk Steenvoort terug naar de startzaal.
19e Deliriumtocht - 17e 50 Km door het Land van Rode
Plaats: Melle
Afstand: 16,3 Km
Weer: Sluierwolken (13°C - 16°C)
Deelnemers: 2238
Pajotten: 16
♥♥♥♥
In de namiddag in Melle gaan wandelen. We stapten eerst door de kouters en het kasteeldomein naar Kwatrecht. Dan keerden we terug naar Gontrode en konden de 15 Km-stappers kennismaken met het Aelmoeseneiebos. Een bos met een pas aangeplant arboretum. Eenmaal uit het bos was het nog even stappen tot de rustpost in het ILVO. De terugweg ging door de proefvelden en een stukje bos terug naar Melle. Hier moesten we natuurlijk eerst nog een bezoekje aan de brouwerij Huyghe en een glaasje Delirium Tremens degusteren. Daarna was het nog 700 meter naar de vertrekzaal. De 50 Km-stappers waren daar al uitbundig aan het vieren.
De Duivenboswandeling van Sint-Antelinks is een klassieker. Dit jaar was de wandeling wel anders georganiseerd. Niet de traditionele lussen vanuit Sint-Antelinks. Er was een rustpost in Aspelare en vandaar konden er nog lussen gewandeld worden. Ik heb voor de 16 Km (17,6) gekozen en die mochten in Aspelare één lus wandelen. We stapten eerst door de velden en bosjes naar de rustpost in Aspelare. De lus daar bracht ons tot bij het schilderachtige kerkje van Nederhasselt en daarna door de velden terug in Aspelare. Tijdens de terugweg voelden we dat de Vlaamse Ardennen nabij waren want we kregen enkele stevige kuitenbijters te verwerken. De Keienberg was wel de zwaarste. Op het einde stapten we dan nog rond het Duivenbos. Nog altijd een mooi stukje natuur.
De laatste dinsdagavondwandeling van het jaar en Patrick werd samen met Arlette speciaal bedankt voor hun inzet. We wandelden eerst tot aan de Eksterenberg en keerden daarna terug tot aan de Bellekouter. Daar maakten we in het donker nog een ommetje tot aan de Zwarteberg.
Mooi op tijd kwamen we aan in Nieuwpoort. De zon scheen en het was ideaal wandelweer. Langs de Brugsevaart hebben we de jarigen gevierd. Als we de vaart verlieten stapten we door de polders naar Middelkerke. Via de Duinenweg bereiketen we dan het parkje en ook onze rustpost in café "Sluzenoare". Na het eten stapten we door de duinen naar Raversijde en verder naar Mariakerke waar we het graf van Baron James Ensor een bezoek brachten. Daarna kwamen we op het strand terecht. We volgden de kust tot in Oostende en aan het standbeeld van Leopold I gingen we Oostende binnen. Via het Maria Hendrika Park bereikten we dan het station.
Martine heeft nog wat foto's doorgestuurd, waarvoor dank, en ik heb ze bij het album gevoegd.
Als ik vertrok was het al flink aan het regenen en tegen dat ik in de rustplaats was stond het water al in mijn schoenen. De 12 Km was een klassiek parcours langs de Brabantse kouters naar de rustpost in Brussegem. Dat eerste stuk was veel beton. De terugweg ging richting Mollem en hier waren er wat meer aarde(slijk)wegen. We stapten ook langs het boswegje naast de Molenbeek.
De wandeling was niet van 't Hoeksken en dat was aan de organisatie wel te merken. Het startgeld was 1,5€ maar we kregen ook heel wat bevoorrading en gadgets waren er ook te bekomen. We vertrokken vanuit een tent aan de kerk. Ik heb ook gemerkt dat blijkbaar vele wandelaars graag over het asfalt stappen. Zij kwamen hier goed aan hun trekken want de eerste 10 km was het bijna uitsluitend straat. We stapten langs het fietspad naar Hamme-Zogge. We konden nog eens van het lawaai van de jaarlijks motorcross in Hamme-Zogge genieten en dan waren we in de eerste rustpost. Voor de tweede rustpost stapten we eerst naar het centrum van Zogge en dan naar de rustpost aan de Oude Durme. Dan stapten we langs een aardeweg een stukje langs de Durme en dan terug naar het centrum van Hamme.
Wandeling rondom Leeuwergem. Het was mooi weer en in de vertrekplaats zat het koertje vol genietende wandelaars. Eerst wandelden we langs de spoorweg en door de kouters op de rand van Hillegem. Daarna stapten we een s tukje door het domein Breivelde. De rustpost was in het kleine zaaltje in Grotenberge. De terugweg ging langs de velden rond Elene en natuurlijk langs het kasteel van Leeuwergem. Van het kasteel tot de vertrekzaal wandelden we door het bos.
Het dorp van Herdersem was opgebroken en we zijn dan maar even voor de korpskern vertrokken. We zijn eerst door de velden naar Wieze gestapt. Dan ging het richting Moorsel door een mooi stukje natuur met wel hier en daar een hindernis. Langs de wijk Kruisabbeel gingen we dan door de velden en langs het voetbalveld terug naar Herdersem.
Vandaag de GR van volgende maandag gaan verkennen. De aanduiding was heel duidelijk en de rustplaats in Middelkerke lag ook al bijna vast. Het was dus genieten langs een zonnige kuststreek. Vanaan het standbeeld van Albert I stappen we een heel eind langs de vaart en dan gaan we door de polders naar Middelkerke. We stappen langs het Duinenpad naar Het centrum van Middelkerke en onze rustpost is in een cafeetje aan de rand van het dorp. Na de middag vervolgen we onze weg door de duinen tot in Raversijde en dan gaan we langs de dijk of het strand naar Oostende. Met het goede weer heb ik dat natuurlijk langs het strand en door het zeewater gedaan. Dan nog even door de parken van oostende en we zijn aan het station van Oostende.
De tweede natuurwandeling is dan bij onze buren in Haaltert. Vertrek is in het Centrum De Kouter. We stappen eerst door allerlei smalle wegeltjes naar Welle waar de rustpost is. Daarna gaat het door vrij brede veldwegen naar Denderhoutem. Het laatste gedeelte is dan de gekende mengeling van veld- en boswegjes. Kevin had het weer allemaal goed aan elkaar gebreid.
Nieuwe startplaats en we vertrokken direct in het Heverleebos. Van de 12 Km stapten we zeker 11 Km in het bos. Met het mooie weer was het dus zalig om hier te wandelen. Het is een afwisselend bos met eiken en beuken als voornaamste boomsoort. De rustpost was in de wijk Zoetwater. Op deze afstand konden we de Zoete Waters echter niet zien.
Vandaag vertrokken aan de kerk van Gijzegem. Na een ommetje wegens een afgezette wandelweg kwamen we in Hofstade. Hier moesten we dan weer door een doolhof van maisvelden maar we kwamen uiteindelijk toch op het rechte pad. Door de velden stapten we terug naar Gijzegem.
Vandaag was het dan mijn beurt om de wandeling te leiden. Op het kerkplein in Hekelgem was het erg druk maar iedereen was om 9 uur klaar om te vertrekken. We hebben met een grote omtrek rondom Hekelgem gewandeld, een groot gedeelte over de rand van het Pajottenland en gedeeltelijk door de Faluintjes. De rustpost was bij Ingrid en Davy in Meldert en het was gezellig op het koertje achter het café. In de namiddag volgden we dan voor een groot stuk het Roofridderpad. Het was een natuurwandeling en ik heb de indruk dat iedereen er wel van genoten zal hebben.
Ik ben vandaag nog eens in Scherpenheuvel gaan wandelen. Ik ben er al eens volledig verkeerd gelopen maar nu was er met de bepijling geen probleem. Vanuit de mooi versierde vertrekzaal "Cultuurcentrum Den Egger" stapten we door het centrum naar de basiliek. Eenmaal die voorbij begon de natuurwandeling. We stapten door velden en hier en daar was er ook nog een "holle weg" die we mochten doorstappen. Wat wel opviel waren de door een schimmel besmette maiskolven. Ik heb het even opgezocht en het zou builenbrand zijn. Rond de Maagdentoren in Zichem was er een groot Middeleeuws feest met heel veel volk. Nadat we de Demer een paar keer overstapt waren bereikten we de rustpost.
Na de rust stapten we nog een eind langs de Demer. Langs veldwegen en een wijngaard bereikten we dan terug het centrum van Scherpenheuvel.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
