Redenen waarom ik af en toe mijn hart wil luchten.
Vele jaren heb ik mij beziggehouden met onderwijs, eerst aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) die toen nog Gemeente Universiteit (GU) heette, daarna op een Lyceum in Haarlem op de afdelingen Gymnasium en HBS en later Atheneum en HAVO. De verschillende "vernieuwingen" in het onderwijs heb ik aan den lijve ondervonden. Iedere minister wilde telkens het "allerbeste" aan de leerlingen doen aanbieden met het gevolg dat de docenten vaak in juli nog niet wisten wat voor nieuwigheden in september hun werden voorgeschreven en terstond zouden moeten uitgevoerd. Veel collega's knapten daarop af. Het vreemde wat mij wél opviel was, dat ondanks alles de leerlingen gewoon ieder jaar een jaartje ouder werden, dat ikzelf en mijn familie heel gewoon óók een jaartje ouder werden (nooit jonger!) dat zomer en winter zich nergens iets van aantrokken en de overheid daar geen enkele invloed op bleek te hebben. Dit vertrouwen op die rust in de natuur heeft mij een andere kijk op de wereld gegeven. Op die manier wil ik tegen de dingen aankijken. Een wasbeer zoekt, kijkt, eet, slaapt ...en is gelukkig!
