Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Onze echtgenotes zijn nog niet helemaal bekomen van de inspanningen van eergisteren. Mijn schoonbroer en ikzelf hebben echter moeite om de lokroep van de bergen te weerstaan: we willen terug naar de charmante "Techendorfer Almhutte", maar deze keer via de moeilijkere, steile weg. Nadat we beloofd hebben om tijdig terug te zijn, gaan we op pad!
We maken stevig tempo, maar toch blijf ik even stilstaan om enkele paddenstoelen te fotograferen.
Het laatste stuk voert ons over de forststrasse, waar we merken dat, met de fikse regenbui van de voorbije nacht, een oude boomstam tot op de weg gesukkeld is. Ik neem ook hiervan een foto, die ik de uitbaters van de alm zal tonen, zodat zij maatregelen kunnen nemen om dit obstakel te verwijderen voordat het de ganse weg verspert!
10 wandelminuten later worden we verwelkomd door de koeien, die ons gewillig doorgang naar de hut verlenen.
Op het erf van de Techendorfer Alm vinden we een plekje in het zonnetje en uit de wind. We doen verhaal van onze tocht aan de uitbaters, en onmiddellijk wordt aktie ondernomen om de boomstam van de weg te laten verwijderen.
Ondertussen is ons drinken reeds geserveerd, en we bestellen ook nog iets om de honger te stillen. Terwijl we op het eten wachten valt ons oog op enkele kunstwerkjes, waarmee de hut versierd is: hier is duidelijk iemand aan het werk geweest met passie voor, en kennis van houtsnijwerk!
En we ontdekken nog meer van dat moois! Intussen is ons bestelde "Käsebrot" gereed. We gaan aan tafel en laten het ons smaken. Na het eten bestellen we nog een biertje (kwestie van het vochtgehalte terug op peil te krijgen...), en de uitbater komt nog wat bij ons zitten, wat resulteert in een leuke conversatie!
Dan rekenen we af, en keren terug naar de Weissensee, waar onze echtgenote's ons verwachten.
Vandaag zijn we op "terassencamping Ronacher" aangekomen. We hebben onze plaats naar wens ingericht, en kunnen onmiddellijk genieten van het mooie weer. Terwijl mijn echtgenote zich verdiept een een roman, weet ik een prachtige libel, die neerstrijkt op onze tafel, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Wat later ontdek ik kleurrijke krekel op het raam van onze caravan: weerom een buitenkans voor een interessante foto! We beslissen om een bezoekje te brengen aan "Ronachers Einkehr", waar we op het terras een plaatsje uitzoeken. Mijn echtgenote bestelt koffie met gebak, en ik verkies een biertje, dat heerlijk smaakt bij dit mooie weer! Hierna nemen we nog een rustpauze bij de caravan, en tegen de tijd dat de zon achter de bergen verdwijnt, begeven we ons terug naar het restaurant voor het avondmaal!
's Avonds is de wind gaan liggen, en ziet de Weissensee er terug heel wat rustiger uit. We gaan naar "Ronachers Einkehr", waar we onze laatste dag zullen afsluiten. Zoals gewoonlijk zijn de tafels voorzien van een sfeervol garnituur. We nemen onze vertrouwde plaats in, en laten de bestelde maaltijd smaken. We maken het niet laat, want morgen, na het ontbijt, vangt de terugreis aan!
Vandaag laten de weergoden zich van een andere kant kennen: er waait een krachtige wind over het meer! We stappen op de steiger, en veiligheidshalve houd mijn echtgenote Gipsy op de arm: tegen dit natuurgeweld is hij, met zijn gewicht van nog geen 3 kg, niet opgewassen. Toch weet hij te genieten van de strakke wind, die met zijn haren speelt.
Na de middag bezoeken we "Gasthof Dolomitenblick". Het is vandaag onze laatste dag dit voorjaar, en we willen afscheid nemen van de uitbaters. Gezien de aanhoudende wind, nemen we binnen plaats, en we bestellen een drankje en een gebakje. Ondertussen genieten we van het prachtig uitzicht over het meer, waar een windsurfer, tegen hoge snelheid, zijn kunnen toont.
Vandaag is het stralend weer met een aangename temperatuur. We willen er terug op uit trekken, en het hoofddoel wordt: de plaatselijke flora bewonderen. We kiezen er voor om via de forststrasse richting "Techendorfer Alm" te trekken. We houden regelmatig halt om vanop deze hoogte de "Weissensee" te aanschouwen in al haar pracht!
Nu verplaatsen we onze aandacht naar de plantengroei. Snel doen we enkele interessante ontdekkingen: opvallend en minder opvallend gekleurde en gevormde bloemen verwennen ons met hun natuurlijke schoonheid! De verscheidenheid van de alpenflora verdient zeker onze bewondering!
Wie tijdens het wandelen de bodem afspeurt, krijgt vaak een hier veel voorkomend,maar totaal onschuldig, kronkelend reptiel in het vizier: de hazelworm. Het is steeds leuk om hem even te observeren! Daarna delen we onze intresse voor enkele mooi-blauwe bloemen met een ijverige bij, en enkele meters verder worden we vertederd door een totaal andere vorm en kleurschakering! De natuur blijft ons verrassen!
Voor we afdalen fotograferen we nog enkele exemplaren die we de moeite waard vinden. Het laatste in de rij deelt zelfs niet alleen onze interesse: enkele kevers beleven hier duidelijk aangename tijden! Het was weer een mooie en leerrijke tocht. We kunnen tevreden naar de caravan terug keren, waar we er nog een rustige avond van zullen maken.
Na onze tocht naar de watervallen, en het oponthoud in "Gasthof Dolomitenblick", keren we naar de caravan terug. We hebben voor vanavond een tafel gereserveerd bij "Ronachers Einkehr", en willen, voor we daarheen gaan, eerst nog douchen en ons omkleden! De korte wandeling tot de camping levert ons nog enkele bewonderenswaardige uitzichten: besneeuwde bergtoppen contrasteren met de blauwe lucht boven het meer. Bovendien is het redelijk helder, waardoor de,ongeveer 100 km verder gelegen "Lienzer Dolomiten" scherp aftekenen op de achtergrond! Bij aankomst worden we verwelkomt door een koppel bedelende eenden.
Eens aan tafel gaat het er, zoals gewoonlijk, gezellig aan toe. We worden vlot voorzien van een drankje, en maken onze keuze van de spijskaart. Het eten ziet er niet alleen lekker uit: het smaakt ook voortreffelijk! Na de maaltijd blijven we nog even babbelen, maar we maken het niet te laat: de dag was goed gevuld, en we willen nog even rustig, in de caravan, bekomen van de vele ervaringen! Ook Gipsy heeft het zo duidelijk naar zijn zin! Moe, maar tevreden zoeken we wat later het bed op voor een verdiende nachtrust.
Reeds meer dan 80 jaar verzorgen de schepen van de Weissensee vloot de verbinding tussen de oost- en de westoever. In 1929 werd de onderneming opgericht door de gezusters Christian Müller en Maria Winkler. Op 1 januari 2013 heeft Adolf Müller, die het bedrijf vele jaren geleid heeft, de fakkel over gedragen aan zijn zoon Christian. Hij vertegenwoordigt de vierde generatie die het familiebedrijf verder zet. Wij wensen hem een behouden vaart! Alle info over de lijndienst en bijkomende mogelijkheden, vind u via de link "Weissensee Schifffahrt" in de rechter kolom, onder de rubriek "interessante site's".
Vandaag plannen we een korte wandeling richting "Weissenbacher". We hoeven niet vroeg te vertrekken, en maken eerst nog wat tijd vrij om enkele foto's, op en nabij de camping, te nemen. De vergeet-mij-nietjes bloeien welig bij de haag, die onze staplaats begrenst, en terwijl Marleen Gipsy uit laat, ontdek ik nog enkele prachtige bloesems. Dan is het tijd om de wandelschoenen aan te trekken!
Het is licht beginnen regenen, maar dit kan ons niet ontmoedigen: we gaan op stap! Via de "Silbergraben" wandelen we langs "Urbele", waar enkele huizen staan. De fruitbomen pronken met hun bloemenkleed, en ik kan niet laten om hiervan een macro-opname te maken. Dan verlaten we de "bewoonde wereld", en volgen het pad dat ons in de stilte van het bos voert.
Reeds vlug worden we geconfronteerd met de schoonheid van de alpenflora: deze mooi-blauwe voorjaarsbloeiers vallen op tegen het overwegend achtergrondgroen. Wat verder, bij het brugje, verpozen we even. We laten het geluid van het water, dat haastig zijn weg zoekt naar lager gelegen gebieden, zijn geestelijk rustgevend werk doen, en ondertussen speuren onze ogen naar forellen, die hier bijna altijd aanwezig zijn!
Ik ga nog even stroomopwaarts langs de oever. Voor de stroomversnelling is het water heel wat rustiger, en hier merk je hoe zuiver het is:elk detail van de bodem is zichtbaar! Aan de waterrand heeft een bloemenboeket zich vast geworteld, en eist, met zijn felgele kleur, de aandacht op. We wandelen verder, en kruisen de "Stockenboier landesstrasse", om aan de overkant links het wandelpad te volgen. We stappen tot aan de krachtcentrale, waar de rivier zich,met donderend geraas, de diepte in stort. We laten ons imponeren door het vertoonde natuurgeweld!
We hebben het tempo extra rustig gehouden, en het is dan ook al later dan gepland. Het is tijd om terug te keren naar de camping. We nemen de kortste weg: het wandelpad naast de straat. Een witte massa aan de kant eist nog even onze aandacht. Het is een restant van de strenge winter: een sneeuwhoop die, onder een isolerend bladerdeken, tot heden stand gehouden heeft! Na aankomst bij de caravan gaan we douchen en kleden we ons om. Voor het avondeten begeven we ons naar "Ronachers Einkehr", waar, naar gewoonte, de tafels voorzien zijn van een origineel garnituur!
Langsheen het wandelpad, dat loopt vanaf "Gasthof Dolomitenblick" naar het gemeentelijk strand van Stockenboï, zijn verschillende borden opgesteld. Deze verschaffen allerlei interessante informatie over de omgeving: o.a. over de fauna, flora, de voorkomende vissoorten en meer specifiek over het meer zelf . Een bron van kennis, waar je als toerist heel wat van kan opsteken!
Vandaag maken we een uitstap naar Spittal. Dit gezellig stadje aan de "Drau" heeft met de jaren een plekje in ons hart veroverd! Na een autorit van ongeveer een half uur, parkeer ik de wagen in de omgeving van het station. Van hieruit wandelen we een 10-tal minuutjes tot de eerste winkelstraat. Mijn vrouw geeft haar ogen hier ruimschoots de kost, en een uurtje later zoeken we een plaatsje op het terras van een zaak, in de omgeving van de stadspoort. We bestellen iets,en genieten van de pauze.
Op de gevel van het huis aan de overkant merken wij enkele muurschilderingen op. Enige studie verklaart ons dat hier "de weg van het graan" uitgebeeld wordt: van het maaien, tot het brood! We vervolgen onze uitstap, en na nog een half uurtje laten we de etalages achter ons, en zoeken we de rustigere zijstraten op. Hier lopen we voorbij de evangelische kerk: een mooi gebouw dat een zekere gezelligheid uitstraalt. Zo zakken we stilaan af, richting auto, maar bij "slot Porcia" verpozen we nog even voor een foto, om daarna nog een wandelingetje te maken door het prachtige park!
Het is reeds omstreeks 16.00 u als we op de camping aankomen. Het weer laat ons toe om nog wat buiten te relaxen, voordat we gaan douchen. Het slenteren in de stad heeft onze spieren vermoeid, en het is heerlijk om nog even te kunnen ontspannen. Een vink, zonder mensenvrees, komt ons gezelschap houden: ze zoekt wat eetbaars op onze staplaats, en nadert tot minder dan een meter van onze voeten. Leuk om te observeren! We gaan vanavond naar "Ronachers Einkehr" voor het avondmaal. De zon is nog net niet achter de berg verdwenen, en de laatste stralen spelen met het jonge gebladerte van de bomen op het strand. Alvorens aan tafel te gaan stappen we nog even op de steiger: het is windstil, en dat zorgt voor een aparte sfeer, mede door het spiegelgladde wateroppervlak!
We hebben vandaag, na de reis, iets langer geslapen. Onze activiteiten blijven deze voormiddag beperkt tot het leggen van de laatste hand aan de inrichting van onze vakantieplaats, gevolgd door wat rondneuzen in de nabije omgeving.
Het frisse lentegroen domineert het algemene beeld, en de eerste bloemen ontluiken en verdienen onze bewondering! Na de middag zullen we onze gebruikelijke "inloopwandeling" maken, en hopen we nog meer moois te ontdekken.
Sinds 2012 bied "Weissensee-ost" ook mogelijkheden aan de roeiliefhebbers. Uitgebreide informatie vind je via de link "roeien", onder de rubriek "interessante site's" in de rechter kolom.
Na ons oponthoud op het terras begeven wij ons terug naar de caravan. Het is tijd om te douchen, en ons om te kleden voor het avondmaal. Deze afscheidsavond zullen we aanschuiven in het campingrestaurant. Eerst laten we Gipsy uit in het bos. We worden hier verrast door het mooie lichtspel van de dalende zon tussen het loof van de bomen! Aan tafel maken we onze keuze we uit het gevarieerde aanbod. Zoals steeds smaakt het heerlijk! We blijven, met het oog op de terugreis van morgen, niet te lang meer zitten, en gaan vroeg naar bed.
Als we aankomen op de camping nemen we eerst een warme, deugddoende douche. Daarna is het tijd voor het avondmaal, dat we in "Ronachers Einkehr" zullen nuttigen. Na de krachtige kost tijdens onze wandeling, opteren we nu voor een lichtere maaltijd: mijn echtgenote wenst pizza, en ik kies voor de carpaccio. Het smaakt heerlijk!. Na het eten krijgen we gezelschap van enkele andere campinggasten, en voor we het beseffen is de avond voorbij: hoog tijd om ons bed op te zoeken, zodat we morgen fit zijn voor nieuwe belevenissen!
Op weg naar "Tscherniheim" zijn we over het erf van een leuke, houten almhut gestapt. We vinden dat deze een bezoek van ons verdient. Aangezien we, met oog op de terugreis, onze spieren niet tè zwaar meer willen belasten, rijden we met de auto richting "Farchtensee", tot aan de parking, net aan de afslag naar de "Fischeralm". Van hieruit kunnen we nog een uurtje wandelen tot onze bestemming. Zodra we de straat verlaten hebben, merken we een houten kruis op, waar we de vorige keer onoplettend voorbij gegaan zijn. Verder voert de weg ons tussen rustig herkauwende koeien, en net voordat we ons doel bereiken, worden we verwelkomd door de geiten!
We installeren ons buiten, en bestellen een drankje. Al spoedig komt de hond des huizes kennis maken met Gipsy! Het worden snel goede vrienden. Ook deze korte wandeling heeft ons hongerig gemaakt, en we kiezen op de spijskaart voor spek en ei! Terwijl we op ons eten wachten laten we ons inpalmen door de rust die de omgeving uitstraalt, en genieten we van het riante uitzicht.
Tegenover ons is een gedeelte van het terrein ingericht om, op drukkere dagen, de kleinsten te plezieren. Trampoline en schommels zijn aanwezig, en wat verder zijn enkele "tipi's" opgesteld! Ook de voorzijde van de hut verdient een eervolle vermelding: tussen de prachtige bloemen hangt de kaas te drogen onder het afdak!
Het weer is minder goed,vandaag. Slechts weinigen schijnen zin te hebben in buitenactiviteiten, waardoor we de enige bezoekers zijn op de alm. Maar aan bezigheid hebben we geen gebrek: nauwelijks heb ik, na het fotograferen, terug mijn plaats ingenomen, of de hond van de uitbaters weet mijn vrouw te verleiden tot een partijtje "stokje gooien"! Net voor onze maaltijd gereed is begint het te regenen. Maar geen probleem: we worden spontaan uitgenodigd om in de keuken plaats te nemen: van gastvrijheid gesproken! Na het eten drinken we nog een "obstler", en dan nemen we afscheid en trotseren we de regen om naar de camping terug te keren.
We zijn in onze laatste vakantieweek. Na onze actieve dag, gisteren, willen we vandaag op een laag pitje functioneren! Het weer speelt gunstig mee, en de voormiddag brengen wij door voor de caravan. Enige hersentraining, lezen en de vogels observeren met de verrekijker zijn onze bezigheden. Na het middageten neem ik nog een duik in het meer, en daarna slenteren we wat rond in de omgeving. In de "Silbergraben" laten we Gipsy even pootje baden, doch het water kan hem niet bekoren. Wel wil hij graag poseren op een, hier vaak voorkomende, "glitterstein".
We passeren nog even langs de caravan, waar snel kledij gewisseld wordt. We nemen de broodresten mee, en stappen naar het meer. De eenden hebben ons al zien aankomen, en begroeten ons opgewekt. Zodra mijn echtgenote het brood begint te verdelen, verliezen zij al hun wantrouwen, en doen ze zich volop te goed aan het aangeboden "lekkers": een mooi schouwspel!
Intussen wordt het tijd om voor het avondmaal te zorgen. Vandaag bereiden we ons zelf iets. Na het eten volgt de afwas en de dagelijkse douche. We beslissen om de avond af te sluiten bij "Ronachers Einkehr". De zon verdwijnt reeds achter de bergen, wat een romantisch plaatje oplevert! Eens binnen vertoeven we al vlug in aangenaam gezelschap, en dat resulteert in een gezellige en leuke conversatie! Het wordt dan ook weer wat later als we ons bed opzoeken!
Na onze uitstap naar "Tscherniheim" nemen we een ontspannende douche. We slenteren even rond nabij het meer, en begeven ons naar "Gasthof Dolomitenblick", waar we een warme maaltijd nuttigen. Voldaan en tevreden over het verloop van de ganse dag, besluiten we om, voor het slapen gaan, nog iets te consumeren. Al gauw geraken we in gesprek met de uitbater, en zo vliegt de tijd voorbij. Het is donker als we naar de caravan terug keren, waar ons bed ons opwacht voor een welverdiende nachtrust!
Reeds bij het ochtendgloren is de zon van de partij: ideaal weer om een tweede rustdag in te lassen. Morgen stappen we mee naar "Tscherniheim", waar we de archeologische site zullen bezoeken: een interessante en leerrijke tocht. Daarom zullen we ons vandaag niet te zwaar inspannen. We slenteren deze ochtend wat rond in de omgeving: we bewonderen de "omkleedslak" op het gemeentestrand en wandelen tot op de steiger. Het is helder weer, en dat schept mogelijkheden voor een leuke vakantiefoto. Vanaf hier maak ik ook een plaatje van het boothuis en het terras van het campingrestaurant, waar de parasolletjes reeds uitnodigend wenken!
We denken stilaan aan het middagmaal. Op de terugweg worden we enthousiast begroet door een eend, die nieuwsgierig komt informeren of we iets eetbaars mee hebben. Pech voor het dier: de eenden voederen is een avondbezigheid, dus nog enkele uren geduld! Na het eten volgt een rustpauze aan de caravan: gezellig buiten in het zonnetje, genieten van het gezang van de vogeltjes. De temperatuur heeft inmiddels een peil bereikt dat een zwempartijtje toelaat. Ik neem dan ook graag een verfrissende duik in de "Weissensee"!
Na mijn middagactiviteiten breien we nog een uurtje verlenging aan onze "siësta", in de buitenlucht aan de caravan. Dan geeft mijn echtgenote te kennen dat, gezien dit prachtig nazomerweer, een ijsje wel zou smaken. Dus begeven we ons naar het campingterras, waar zij een "coupe Dänmark" bestelt! Zelf moet ik mijn biertje delen met een insect, dat na een middaguitstap ook zijn dorst wil lessen. Maar, niet getreurd, ook mijn wederhelft moet delen: ons hondje lust ook ijs, en het is moeilijk om aan zijn bedelende oogjes te weerstaan!
Vandaag wordt het een rustdag. Tot het middageten vullen we de tijd met wat rondslenteren op de camping, een babbeltje slaan met de andere gasten, lezen aan de caravan en de omgeving observeren met de verrekijker. Deze middag eten we een broodje met beleg, en voor de koffie verplaatsen we ons naar "Gasthaus Dolomitenblick", een kwartiertje wandelen aan een gemoedelijk tempo. We zijn de tweede helft van september, maar de temperatuur laat nog steeds toe om ons op het terras te installeren! We bestellen iets, en genieten ten volle van de gezellige sfeer en de riante omgeving.
Na het namiddagterrasje begeven we ons terug naar "camping Ronacher". Het word stilaan tijd om te douchen. Eens opgefrist kleden we ons om voor het avondeten. Het is ongeveer 18.30 u. als we naar "Ronachers einkehr" stappen, waar we een tafel gereserveerd hebben. De spijskaart vraagt niet veel studie: er staat hert op het menu, en dan twijfel ik geen seconde! Mijn echtgenote is geen liefhebster van wild, en kiest voor de "Ronacher teller". Het is deze tijd van het jaar niet heel druk, en dat leid al vlug tot een gezellig onderonsje samen met de uitbaters, het personeel en andere aanwezige gasten. Het is al wat later wanneer we ons bed opzoeken, maar het was een leuke dag!
Vandaag is, zoals voorspeld, de zon terug paraat. Bovendien evolueert de temperatuur naar een gunstig peil. Niets weerhoud ons dus, om onze geplande zoektocht naar paddenstoelen aan te vatten! Gezien de weersomstandigheden van de laatste dagen is succes gegarandeerd. We vertrekken via de "Silbergraben", waar ik een foto neem van de "Hochstaff", die nog bedekt is met een sneeuwtapijt. Straks, als de zon zijn werk gedaan heeft, zal alles er weer anders uit zien. Daarna begeven wij ons in het bos, waar we al gauw de eerste ontdekkingen doen!
En, zoals verwacht hoeven we niet veel moeite te doen: enkele meters verder zoekt een andere paddenstoelensoort zijn voedsel in het afstervende hout van een afgezaagde boomstam. Iets dieper in het bos ontdekken we een stekelige variant: ik ben zeker geen expert wat betreft eetbaarheid, maar deze zien er mij weinig appetijtelijk uit! Wat verder hebben de slakken zich dan weer te goed gedaan aan het smakelijke(?) vruchtvlees! Persoonlijk beperk ik mij liever tot het beoordelen van de fotogenieke eigenschappen; het culinaire aspect laat ik over aan de kenners!
Zelfs de vliegenzwam is hier geen onbekende. Met zijn helder rode hoed, voorzien van witte stippen, is hij een opvallende verschijning, die tot ieders verbeelding spreekt! Tegen een verdorde boomstam zorgen enkele exemplaren, waarvan de vorm gelijkenis oproept met een pagode, voor een opfleurend effect: ook hier gaat de natuurlijke kringloop verder!
Ondertussen is het etenstijd. Wij verlaten het bos, echter niet alvorens nog een solitaire schoonheid op de gevoelige plaat vast te leggen. Ook zijn kleine broertjes, die duidelijk elkaars gezelschap appreciëren, verdienen nog een vermelding. Zo bereiken wij de wandelweg, en begeven we ons naar de camping. Na het middagmaal plannen wij nog een uitstap langsheen het meer.
Elke donderdag, tussen 10.00 u en 12.00 u is het boerenmarkt in Spittal. Voor ons de reden om deze stad met een bezoekje te vereren, en onze mondvoorraad aan te vullen. Er is terug beter weer op komst, maar bij ons vertrek regent het nog. Vannacht is de sneeuwgrens zelfs afgedaald tot ongeveer 1500 m, waardoor de autorit ons enkele idyllische plaatjes oplevert! In Zlan , waar wij aan de afdaling naar het "Drautal" beginnen, krijgen wij zicht op de eerste besneeuwde toppen, en na zowat elke bocht verdient een ander, even mooi panorama, onze bewondering!
En zo gaat het verder tot in Spittal. Ik vind een plekje voor de auto op een parking nabij het station. De markt is gelokaliseerd op de binnenkoer van het slot, grenzend aan het park, een tiental minuutjes stappen vanaf de parkeerplaats. We doen hier onze noodzakelijke inkopen, en genieten daarna nog enige tijd van de bloemenpracht in het park. Voordat we naar de auto terugkeren bekijken we nog enkele etalages in de winkelstraten.
Dan rijden we terug naar "camping Ronacher". We zijn weeral voor enkele dagen van de nodige reserves voorzien, en kunnen ons stilaan bezinnen over onze activiteit voor morgen. De weervoorspellingen beloven zon, en dan willen we de natuur in! We zullen dus gaan wandelen, en onze aandacht extra toespitsen op de aanwezige paddenstoelen. Voor de douche en de avondmaaltijd laten wij de gelegenheid, om nog enige foto's te nemen van de besneeuwde bergtoppen in de omgeving van de camping, niet onbenut. Na het eten zullen we nog wat TV-kijken tot het bedtijd is.
Vandaag toont het weer zich van een andere kant: het regent. Voor ons betekent dit dat we ons overwegend binnen zullen bezig houden. Deze ochtend amuseren wij ons met een kaartspelletje en wat hersentraining in de vorm van kruiswoordraadsels en sudoku's. Na ons middageten, dat wij in de caravan nuttigen, houden we nog een korte "siësta": extra rustgevend door het getokkel van de regendruppels op het dak van de woonwagen! Hierna beslissen wij om het koffie-uurtje bij "Ronachers Einkehr" door te brengen. Het terras ligt er kletsnat bij, maar binnen is het gezellig warm. We maken het ons gemakkelijk en genieten van een drankje en een "apfelstrudel". Ook onze hond heeft het hier duidelijk naar zijn zin: het aangeboden lekkers slaat hij zeker niet af!
Na deze actieve dag wordt het tijd om te gaan douchen. We voorzien ons van frisse kledij en stappen naar "Gasthof Dolomitenblick", waar wij het avondmaal zullen nuttigen. Terwijl wij wachten op onze maaltijd leest mijn vrouw nog enkele bladzijden van haar boek, terwijl ik geniet van de nabije omgeving, in het laatste daglicht. Dan laten wij ons de bestelde "grillkotelette" smaken. Na het eten voeren wij nog een gesprekje met de uitbater, alvorens ons naar de caravan te begeven, waar wij ons bed opzoeken voor een welverdiende nachtrust!
