Van paus Franciscus wordt gezegd dat hij solidair, nederig en barmhartig is. Na de Poolse krachtpatser en de Duitse kamergeleerde zijn de rooms-katholieken, en niet alleen zij, blij met een paus die door en door menselijk is. Franciscus straalt uit dat hij eerst en vooral gelijk is aan anderen en dat zijn bijzondere positie als leider van een grote organisatie hem in wezen niet apart maakt of verheft.
Velen zeggen: "Hij is zichzelf". Zo komt hij ook op mij over. Eigenlijk zou dat de gewoonste zaak van de wereld moeten zijn, maar blijkbaar is het heel moeilijk jezelf te worden.
Wie weet maakt Franciscus de weg vrij voor veranderingen in het instituut en kan zijn opvolger, profiterend van gewijzigde klimaat, werk maken van leerstellige aanpassingen. Ik denk dan met name aan de positie van de vrouw in de kerk.
|