Deze blog is, zoals al diverse keren eerder vermeld, over tegenstellingen in de samenleving van de Wereldkampioenen.
Een van de tegenstellingen is diegene die gaat over waarden en normen. Er is een deel van onze samenleving die terug wil naar meer principiële regels, zoals beleefdheid, eigen verantwoordelijkheid, respect, loon naar werk enz terwijl een ander deel van onze samenleving aan al deze beperkingen geen boodschap heeft onder het motto: Ieder voor zich en God voor ons allen .
Ik denk dat ik mag gerangschikt worden in de eerste categorie, diegene die meer eigen verantwoordelijkheid zou willen zien. Een voorbeeld : Geen zin om naar school te gaan ? Goed, maar ook geen diploma en ook geen uitkering en ook een extra hulp om later de schade terug in te halen.
Helaas ben ik waarschijnlijk een aanhanger van een aantal principes die door onze leiders zelf als oubollig worden beschouwd.
Neem nu onze vrienden Elio en Bart, ja de twee Superwereldkampioenen. Zij hebben zichzelf nu meer dan 250 dagen de kans gegeven een regering te vormen, maar zijn daar niet in geslaagd. IK zou denken: Oké, jullie hebben jullie tijd genomen en jullie zijn niet geslaagd, dus geef uw opdracht terug aan de kiezer. Maar hoho . Zo gaat dat niet in wereldkampioenenland, in tegendeel. Het laatst wat Elio en Bart zeggen te willen is, het oordeel van de kiezer te vragen. (Zolang je het oordeel van de kiezer niet krijgt, ben je officieel nog niet gebuisd J.
Of neem nu de werk ethiek van minister Ingrid Lieten. Ze schoffeert met haar gelekte email op grove wijze haar collegas in de Vlaamse regering, en ja, ze excuseert zichzelf (en beschuldigt een medewerker ervan de bewuste mail te hebben geschreven) en ons aller Kris laat haar op post . Ëen bergbeklimmer laat geen teamlid vallen (Sic).
Ik hoor zelfs dat onze pedofiele bisschop beter naar het buitenland zou worden verhuisd . (om zich daar te onttrekken aan de gevolgen van zijn daden ???)
En wat gedacht van onze Stijn ? Hij wordt gestraft voor zijn ondermijnend gedrag bij Club Brugge : boete : hij krijgt 1 miljoen Euro !
Voor die vrouwen en mannen van wie verwacht wordt om normen en waarden bij te brengen aan de wereldkampioenen zijn het in elk geval harde tijden : Indien het hoogste gezag in de politiek, de religie en de sport de traditionele waarden en normen onbelangrijk vinden, is het dweilen met alle kranen open!
Vandaag heb ik een probleem met de titel die ik voor deze bijdrage zou willen.
In deze blog wil ik het hebben over tegenstellingen, of misschien zelfs contradicties. De tegenstelling vandaag gaat over het feit dat we met zijn allen Wereldkampioenen gekroond werden, zonder dat we daarvoor inspanningen hebben moeten verrichten.
In onze samenleving zien we dit fenomeen in allerlei vormen: mensen verwachten een zekere levensstandaard zonder daarvoor eerst de nodige inspanningen te leveren; minder goede resultaten in studie en sport worden toegeschreven aan tekortkomingen van de leraren of the trainers enz
En de inspanningen die wel worden geleverd (en ik ben er mij van bewust dat er zeer serieuze inspanningen worden geleverd) moeten een onmiddellijk resultaat opleveren. In de zakenwereld, maar op in de politiek worden onmiddellijke resultaten verwacht en onmiddellijke resultaten worden (zeer) rijkelijk beloond.
De lange termijneffecten van deze ïnstant samenleving worden liever niet onder ogen genomen .
Deze instant attitude in onze vaderlandse politiek heeft er voor gezorgd dat we allen Wereldkampioenen zijn en heeft daarmee ook bewezen dat zeer korte termijn denken en plannen geen duurzame oplossingen oplevert.
Mr Donckier , hoofdredacteur van HBVL heeft al meermaals in zijn Standpunt geschreven dat het beter is zijn tijd te nemen om met een duurzame politieke oplossing te komen dan instant oplossingen die binnen de kortste keren blijken grote vergissingen te zijn.
Ik ben het helemaal met hem eens, op voorwaarde dat er een lange termijn visie aan ten grondslag ligt.
Ook vandaag weer hebben de Wereldkampioenen kunnen zien hoe Didier Reynders opnieuw de verschillend partijen (apart) heeft de revue laten passeren. Na enkele weken wordt het overduidelijk dat den Didier ook geen visie heeft over hoe het allemaal verder moet in het land van de Wereldkampioenen.
Daar zit wat mij betreft- precies het probleem : geen enkele politicus heeft een echte visie, een visie die begeestert, een visie die inspireert, een visie die de politici aanzet om out of the box te denken en oplossingen aanreikt voor de problemen waarmee we nu al zolang worstelen.
Na meer dan 200 dagen van onderhandelen is er geen substantie meer over waarover men kan onderhandelen, geen substantie meer die inspireert, geen substantie meer die aanzet tot het denken in oplossingen.
We hoeven de te lange lijst van partijen hier niet na te lopen om te zien welke visie ze hebben, we zien een nieuwe erg conservatieve visie bij de MR en een oud socialistische visie, gebaseerd op standenverschillen, bij de SP en een reeks van variaties op die visies in de andere partijen.
Wat is er gebeurt met de visie van een Europa van de regios , een visie die Europa een overkoepelende functie geeft en waarin de regios de motoren worden van het Europa van 2050. Een Europa dat zich zou kunnen ontdoen van een gigantische contraproductieve administratie.
Afwachten of een van de Vlaamse partijen bij de komend verkiezingen (die ik nog die voorjaar verwacht) het aandurft of resoluut te kiezen voor een dergelijke visie.
We zijn nu al enkele dagen met zn allen Wereldkampioen en het ziet ernaar uit dat we een historisch record zullen neerzetten.
In de voorbije hoeveel maanden ?zijn er een aantal voorstellen geweest die als basis zouden moeten hebben dienen voor een discussie tot een regeringsvorming. Een aantal van die voorstellen hebben het publieke daglicht nooit gezien althans- ik weet niet of de nota Dehaene en de nota Di Rupo of de nota Vande Lanotte ook letterlijk in de kranten zijn afgedrukt, zodat de kiezer (toen nog geen Wereldkampioen) ze kon beoordelen.
Er werd met 7 (zeven) partijenom de tafel gezeten.Niet noodzakelijk allemaal tegelijk, neen, de deelnemers werden apart genomen, of per taalgroep apart genomen, of de technici werden gevraagd apart te vergaderen, of de voorzitters van de winnende partijen werden apart genomen. Herinnert U zich hoe het paleis zelfs de sociale partners inschakelde om partijen te verdelen ?
Toen dit niet leidde tot een basis voor een oplossing (wie had dat verwacht ??) werd door onze vorst de Liberale familie uitgenodigd deel te nemen aan de regeringsvorming, door ons aller Didier Reyndershet veld in te sturen.
Nu zitten onze heren en dames politici met 9 (negen) aan tafel. (Of zijn het er 10 het FDF als aparte partijbeschouwd) Natuurlijk niet allen tegelijk aan tafel.Opnieuw worden de verschillende participanten apart genomen, soms per taalgroep, soms ook niet. Of de partijvoorzitters van de winnaars worden nog eens gehoord, apart welteverstaan Sommige partijen vrezen zelfs dat ze aan de kant gaan worden geschoven... maar andere ontkennen dat.
Zelf ben ik het Latijn onkundig, daarom heb ik gebruik gemaakt van de vertaalfunctie van Google Vertaler (een aanrader) om de titel voor deze bijdrage toch in het Latijn te kunnen brengen kwestie van een beetje met de tijd mee te zijn J
Bart de Wever, hoe is het mogelijk dat je deze spreuk zelf nog niet op de actualiteit hebt geplakt ?
Nieuwe verkiezingen en hopelijk minder partijen, eenmogelijk antwoord op de Verdeel en Heers strategie van de minderheid in dit land ?
Beste mede- en niet mede wereldkampioenen, vandaag wil ik U mijn visie (in een democratie mag iedereen zijn/haar visie hebben en verkondigen dus ik ook) geven over het waarom van onze lange regeringsvorming- onze discipline als wereldkampioenen.
Het lijkt mij dat in Brussel en Wallonië de macht nog steeds in handen is van een handvol lieden uit de hogere burgerij en de adel (CDH en MR) met als handlangers een reeks al dan niet volledig corrupte zogenaamde socialisten die nog steeds leven in het tijdperk van voor 1960, namelijk het tijdperk dat België nog kolonies had.
Ik weet uit mijn eigen omgeving dat die koloniale sentimenten, in Franstalig België en onder sommige Vlaamse oud-kolonialen nog steeds erg nadrukkelijk aanwezig zijn.
In een België waar tot voor 1960 de bovenvermelde Franstalige bourgeoisie het voor hetzeggen had, was het normaal dat de voertaal Frans was, dat de gekoloniseerden de taalvan de machthebbers spraken of moesten spreken. Gekoloniseerden werden verwacht te doen wat de machthebbers oplegden, geen discussie en geen gezeur!
Vandaag (2011 nog maar 50 jaar later) zie ik die verwachting van CDH en MR en de Brusselse PS nog steeds terug :Vlamingen, jullie hebben het al goed genoeg, nu moeten jullie zwijgen en doen wat wij zeggen. We willen helemaal geen verandering, we willen verder kunnen gebruik maken van dat laatste wingewest dat we nog hebben, het laatste bolwerk van onze (vergane) glorie.
Een klein voorbeeld :het gerommel over het aantal officieren met een topfunctie .
Een groot voorbeeld : de pertinente weigering van de Franstalige numerieke minderheid om de voorstellen van de Vlaamse meerderheid zelfs te willen aanhoren. Herinner U het afschieten van de nota De Wever nog voor de inkt droog was waarmee die was geschreven.
Ik denk dat Vlaanderen, net zoals Nederland, Duitsland en een groot aantal andere Europese landen, het verleden achter zich heeft gelaten en is beginnen bouwen aan een nieuwe, op de toekomst gerichte samenleving.In Franstalige politieke kringen lijkt men die verandering nog niet te hebben bemerkt. Een ander land dat diezelfde problemen te lang gehad heeft is Engeland. Waar men ook overtuigd was van eigen suprematie en leefde in het verleden.
Mijn ervaring is ook dat degewone Waalse burger helemaal niet denkt in deze koloniale termen, maar enkel verstrikt is in het web van immobilisme dat in Wallonië heerst.
Is Bart de Wever het symbool van de Vlaamse opstand voor Wallonië? Is hij daarom de grootste rebel en vijand van de natie ?
Op sommige momenten lijkt het mij inderdaad dat Bart zich gedraagt als een rebellenleider, dat verklaart misschien waarom zo veel wereldkampioenen geloven dat hij geen oplossingen wil.
De kersverse Wereldkampioenen blinken uit in wat we in het Engels zo mooi Finger Pointingnoemen.(Iemand die me een goede Nederlandse vertaling aan de hand kan doen ?) .
Ik denkdat we niet te ver mis zitten met het te vertalen als de schuld bij de ander leggen .
We hebben de laatste 48 uur heel wat te horen gekregen :
Onkelinxen Moureau van de PS die de CD&V beschuldigen;Torfs van de CD&Vdie de NVA beschuldigt en binnen de groep van de Vlaamse Wereldkampioenen Lieten van de SP die haar coalitiepartners in de Vlaamse regering even over de knie legt J
Wanneer zich in het bedrijfsleven zulke Finger PointingExercises voordoen is dat altijd een teken dat diegene die finger point zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Dikwijls zie je dan ook dat die persoon in moeilijkheden is, zijn/haar situatie niet goed meer kan beoordelen en bijna automatisch de verkeerde dingen begint te zeggen en te doen .
Hebben ze ook altijd ongelijk ?Niet noodzakelijk, maar als ze hun gelijk willen halen door een ander te beschuldigen solliciteren ze voor ontslag.
Van ontslag gesproken .Mij lijkt het er meer en meer op dat we naar nieuwe verkiezingen gaan. Zouden de hierboven vermeldefiguren misschien bang worden voor een electorale afstraffing (lees Politiek ontslag) ??
Tot slot nog dit :het voorstel Vande Lanotte voor een Belgische unie met 4 deelstatenis hopelijk genoeg inspirerend voor een nieuw carnavalslied , het heeft een humoristische, satirische achtergrond en is volkomen absurd J.
