“Tijdens het weekend van 23 tot 25 september 2011 vindt in Centrum De Branding een tentoonstelling plaats over en met Middelkerkse verenigingsvlaggen. Meer dan 80 vlaggen werden toegezegd. De oudste stammen uit de tweede helft van de 19^de eeuw, de recentste zijn pas een jaar oud. Aan elk van deze vlaggen hangt een verhaal vast. Samen vormen ze de kleurrijke historie van meer dan 150 jaar Middelkerks verenigingsleven.
Deze unieke tentoonstelling loopt slechts één weekend. Kort en krachtig dus. Vrijdag 23 september om 19.30 uur is de officiële opening gepland in de foyer van De Branding. Zaterdag en zondag zijn de deuren telkens open van 14 tot 18 uur. Een entreekaartje kost 2 euro per persoon.”

Aangezien de cultuurdienst van de gemeente mij per email een uitnodiging stuurde voor de officiële opening, hield ik eraan daarop aanwezig te zijn.
Ik ben namelijk een ‘stichtend lid’ van ‘Graningate’. Ik heb mij door beroepsverplichtingen in het buitenland nooit verdienstelijk kunnen maken voor de kring in de beginjaren en ik ben ook niet meer geabonneerd op het tijdschrift. Ik verdiende dus geen uitnodiging van ‘Graningate’. Of is dat hetzelfde omdat de heemkundige kring zich daar zelf niet mee bezig hield?

Het steekt schijnbaar op geen half uurtje…
Zoals ik al meermaals zei op deze blog kom ik graag op tijd op feesten, recepties, plechtigheden, enz… Niet ik daar nog veel naartoe ga, maar die zeldzame keren zal men mij zelden of nooit betrappen op te laat komen. De officiële opening van de tentoonstelling was gepland om 19u30. Om nog eens te zien hoe het ‘succesverhaal’ van de drie verdiepingen ondergrondse parking verder verloopt, zette ik mijn wagen daar maar de leegte was pijnlijk om aan te zien. Ik was de derde klant. Ik zag daarna dat mijn collega’s genodigden de Populierenlaan verkozen hadden … niet ten onrechte natuurlijk want daar is het gratis.
Om 19u25 betrad ik dus de zaal in het cultureel centrum ‘De Branding’. Ik was daar nooit voorheen geweest en ik stond dus in bewondering voor de grootte en de inrichting. Ik had het niet anders verwacht.
Niet dat Middelkerke de enige gemeente is die over zo’n centrum beschikt, maar hier wordt alles zeer groots gezien.
Nu ken ik wel het ‘academisch kwartiertje’ maar van een ‘academisch halfuurtje’ heb ik nog nooit gehoord. Moest er misschien gewacht worden op de burgemeester en de vrouwelijke schepenen?
Ik maakte dus van de gelegenheid gebruik om even rond te kijken in de rest van het centrum: de sportzaal, de polyvalente kelderzaal waar het tweede deel van de vlaggententoonstelling ondergebracht was, de receptie, de bars, een vergaderzaal…
In een half uur kan je heel wat bekijken want inderdaad … het duurde tot acht uur vooraleer voorzitter Ronny Van Troostenberghe, voorzitter van ‘Graningate’ van bij de start in 1981, het woord nam om vooreerst de aanwezigen te verwelkomen en de verenigingen die één of meerdere vlaggen ter beschikking gesteld hadden, te bedanken. Het was een goed woordje. Schepen van cultuur De Jonghe wees daarna op het belang van dergelijke initiatieven voor de plaatselijke geschiedenis. Ze heeft gelijk!

Wat zei de voorzitter?
Hij somde tien ‘trends’ op waarom het verenigingsleven minder bloeiend is dan vroeger: TV, internet, mobiliteit, grotere keuzemogelijkheden, moeilijker om bestuursleden te vinden, professionalisering, …
Hij had het natuurlijk ook over de vlag en de symboliek daarvan. Vlaggen zijn belangrijke stukjes erfgoed voor verenigingen en voor de hele gemeenschap. Ze vertellen een kleurrijk verhaal over de geschiedenis, de waarden en de inspiratie van een vereniging.
De voorzitter sprak over ‘de vlag van de vereniging’ waar de leden achter staan en van ‘de vlag van de gemeente’. In een vroeger blogartikel heb ik er al eens op gewezen dat Middelkerke geen gemeentelijke vlag heeft.
In de kerngemeente en in alle deelgemeenten wappert wel een ‘huisstijlvlag’, een recente zelfs. Die zou visueel de symbolische identiteit van de gemeente moeten uitstralen, wat dat ook mag betekenen. Het is eigenlijk een toeristische vlag. Het vorige model, de witte met het logo, werd vervangen door een oranje - blauwe waarop volgens de ontwerpers de zee en het strand centraal staan. Negen blokjes zouden de negen deelgemeenten voorstellen, drie blauwe voor de badplaatsen Middelkerke, Westende en Lombardsijde en zes gele voor de deelgemeenten in het hinterland. De golvende lijn stelt de duinen, de kust, het strand en de zee voor en moet een dynamische input aan het logo geven. Samen met de blokjes vormt ze een vlieger, een ‘speels element’, wat het kindvriendelijk karakter van de gemeente zou beklemtonen. Onder de gemeentenaam ’Middelkerke’ staat het woord ‘gemeente’, zoals hieronder te zien is.

           

De vlag moet samen met het wapenschild een symbool zijn voor de gemeenschap van al de burgers die men ‘gemeente’ noemt. Die heeft dus niets met de toerist te zien.
De vlag moet goedgekeurd worden door de gemeenteraad en door de Vlaamse Gemeenschap.
Dat schreef ik ook reeds twee jaar geleden. Er wappert nog steeds geen gemeentelijke vlag bij ons.

Ik hoorde de voorzitter ook zeggen dat er 85 vlaggen tentoongesteld waren. Aangezien ik mijn interesse vooral richtte op Westende- Lombardsijde vond ik er daarvan 18: 4 van de oudstrijders, 2 van BGJ (Bond Grote en Jonge Gezinnen), 2 van OKRA (vroegere Christelijke Bond Gepensioneerden, 1 van de Wandelclub ‘Duintrappers’, 1 van de Palingvissers, 1 van de Chiro, 1 van de Campingschutters, 1 van ACV, 1 van KVLV (Katholiek Vormingswerk van Landelijke Vrouwen – vroegere ‘Boerinnenbond’), 1 van de ‘Parel van de Kust’, 1 van de ‘Verbruikersclub’ en 2 van de ‘Ezelcavalcade’) .
Hieronder vinden jullie een mozaïek van de genoemde vlaggen, met mijn verontschuldigingen voor de slechte kwaliteit van een paar van mijn foto’s.

Eén van de opmerkelijkste vlaggen
Niet alle tentoongestelde vlaggen hebben natuurlijk dezelfde waarde, noch materieel noch symbolisch noch geschiedkundig gezien. Onderstaande is wel één van de opvallendste, deze van het ‘Vos’ met als leuze ‘Voor God en Taal en Haard’.

Het blijft niet bij dat initiatief
Gelukkig maar!
De heemkring ‘Graningate’ heeft een verdienstelijke brochure opgesteld, die vóór 30 december 2011 voor 25 euro kan besteld worden. Hieronder een proevertje van het werk met de te vervullen formaliteiten.

Bron
http://nl.wikipedia.org/wiki/VOS_-_Vlaamse_Vredesvereniging#Ontstaan_als_Vlaamse_Oud-Strijders
http://www.erfgoedblog.be/archives/328-Grote-belangstelling-voor-vlaggententoonstelling.html

02-10-2011, 10:45 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wie weet nog dat Lombardsijde ooit een dorpspark had? Dat het ‘Duinendorp- park heette?
Hebben jullie nog herinneringen aan de manege van ‘Zon en Zee’?
Waarom ik daar nu nog mee afkom? Omdat beide attracties op de dag van vandaag vervangen zijn door een golfterrein - 6-holes, dat op 12 mei 1999 in gebruik genomen werd.
Onlangs werd het terrein uitgebreid met 3 holes, die in de zomer van 2012 bespeelbaar zullen zijn.
Zijn jullie een beetje vertrouwd met ‘holes’? Ik ken niets van de golfsport en daarom heb ik mij wat geïnformeerd. Ik wil jullie absoluut geen lange uitleg opdringen over hoe een golfbaan eruitziet of over de regels van het spel. De voorgeschiedenis van het terrein en de golfsport in het algemeen roepen toch enkele vragen op, vandaar …..

Waar ligt dat terrein eigenlijk?
Als ik jullie zeg dat het gelegen is tussen de Zeelaan, de Pietestraat en de Strandjuttersdreef, ‘op de grens van Westende en Lombardsijde’ dan worden jullie daar waarschijnlijk niet veel wijzer van.
Vandaar volgend plannetje.

           

Heeft er echt altijd een golftraditie bestaan in Lombardsijde?
De uitbaters van Westgolf verklaren aan de pers dat zij een meer dan honderdjarige traditie voortzetten omdat er op het einde van de 19^de eeuw in de duinen van Lombardsijde, waar vandaag het militair kamp is, een Europees vermaarde ‘golf links’ lag (= met direct contact met duinen, strand en zee) waar bekende golfers uit de gehele wereld zich met elkaar kwamen meten!
Dat klopt bijna.
De golfsport werd in het begin van de 20^ste eeuw door Engelse toeristen bij ons geïntroduceerd.
Grootgrondbezitter Benjamin Crombez, stichter van Nieuwpoort- bad, vatte op het einde van de 19^de eeuw het plan op om ook in Lombardsijde of met andere woorden aan de andere kant van de havengeul een badplaats op te richten. Een brug zou de beide oevers verbinden. Als trekpleister werd in de periode 1907-1909 een golfterrein aangelegd.
Tijdens de eerste wereldoorlog werd Lombardsijde volledig vernield en daardoor vervloog de mooie droom over een nieuwe badplaats. Na de wederopbouw, juister gezegd in 1929, werd het golfterrein weer opgestart.
Het was echter geen lang leven meer beschoren. Kwam het door de concurrentie van de nabijgelegen badplaatsen? Of gaf piloot Henri Crombez, zoon van Benjamin, de voorkeur aan de aanleg van een vliegveld? Of doorkruiste de uitbouw van een militair kamp in 1936 de plannen?
Hieronder zien jullie een plan van het golfterrein uit 1910 en twee foto’s van het golfclubhuis uit de tweede periode: links met de (luxe)wagens van de golfers en rechts met de caddies.

           

Wanneer en hoe is het golfterrein ‘Westgolf’ in Lombardsijde er gekomen?
Het terrein was eigendom van het Vlaams commissariaat- generaal voor toerisme (VCGT). In de jaren tachtig was men op zoek naar een alternatieve bestemming voor dat mooie natuurhoekje (!!!!) tussen de Westendse en Lombardsijdse kampeerterreinen omdat men het terrein niet langer in eigen beheer wenste te exploiteren, Van miskenning van de natuur gesproken!
Er waren drie kandidaten met als respectieve mogelijkheden: nog een kampeerterrein, een waterrecreatiepark of een approachgolfterrein (met 9 holes). In overleg met het gemeentebestuur werd op 2 april 1989 voor dat laatste gekozen. (Na lang nadenken terwijl de administratieve molen draaide) zetten de belanghebbende partijen zich, vijf jaar later, op 15 april 1994 samen aan tafel.
Dat was in eerste instantie, naast VCGT zelf, de nabijgelegen kampeerorganisatie KACB (Koninklijke Automobielclub van België), waarvan Bart Vitse sinds 1982 de uitbater was/is. De automobielclub kon via de vzw Sport en Cultuur hoofdaandeelhouder worden van de nog op te richten NV Westgolf, de vermoedelijke exploitant.
De raad van bestuur zou samengesteld worden uit de CV Boudt & Co (gespecialiseerd in de aanleg van golflinks), de vzw Sport en Cultuur en de NV Eclips Promotie (dochtermaatschappij van KACB).
De VCGT en de omliggende kampeerterreinen, volgens beurtrol, zouden als waarnemers in de naamloze vennootschap opgenomen worden.
Ook het ministerie van financiën was aanwezig. Er moest namelijk een 30 – jarige erfpachtregeling aan 490.000 BFr per jaar uitgewerkt worden.
De raad werd meer dan een jaar later opgericht, op 28 juni 1995.
Er werden enkele voorwaarden vastgelegd voor de uitbating. Het terrein moest toegankelijk zijn voor iedereen en de prijs voor een uur golfen moest democratisch zijn. Er werd toen gedacht aan 300 à 400 BFr. Dat het een golfterrein met een niet-elitair karakter moest worden werd zelfs in de pachtovereenkomst opgenomen.
Volgens een eerste raming zou de aanleg van de banen zo’n 15 à 20 miljoen francs kosten.

Lombardsijdenaars richten een actiecomité op en verzetten zich
De berichten over een gepland golfterrein werden in Lombardsijde allesbehalve gunstig onthaald, al was het protest niet algemeen.
“Onze kleine dorpsgemeenschap tussen Middelkerke en Nieuwpoort, zal gewurgd worden tussen alsmaar meer toeristische infrastructuur.”, werd er geopperd.
“’Ons’ park, een unieke brok groen, moet wijken voor het grof geld”.
In april 1994 werd dan ook een actiecomité opgericht vanuit de dorpsraad en er werd aan de inwoners gevraagd een petitie te ondertekenen, omdat het comité dacht toch nog steun van het gemeentebestuur te kunnen bekomen. Tevergeefs, natuurlijk!
De actie van het comité zou niet gericht geweest zijn tegen de golfsport, maar ze waren kwaad omwille van het verdwijnen van hun park.
Ziehier de groep op een foto van Lysianne Van Houtte. Marc Casier (+2000) ontbreekt.

Over de golfsport
“ In tegenstelling tot wat velen denken, is golfen helemaal geen elitaire, laat staan een peperdure sport”, zeggen de uitbaters van Westgolf Bart Vitse en zijn echtgenote Olivia Wynen.

Is golf echt niet meer elitair?
Wat betekent ‘elitair’ eigenlijk? Volgens verschillende woordenboeken samen is de elite een kleine groep van aanzienlijke, achtenswaardige, beduidende, bekende, belangrijke, beroemde, deftige, doorluchtige, eminente, gedistingeerde, gewichtige, glorieuze, hooggeplaatste, hoog in aanzien, treffelijke, verheven, voorname, waardige, welopgevoede, welgemanierde mensen.
De ene club is natuurlijk de andere niet. In De Haan (Oostendse club) en Knokke vind je de oudste en meest traditionele golfclubs. Je moet er voorgedragen worden door twee peters of meters die al lid zijn, om tot de club te kunnen toetreden. De lidgelden zijn er ook hoger dan elders.
Er bestaan zeker nog elitaire clubs, die er ook geen geheim van maken dat mensen van ‘mindere klasse’ niet welkom zijn. Die clubs dragen er natuurlijk niet toe bij om de golfsport democratisch te verklaren.
Het klopt natuurlijk dat we het ledenbestand van een golfclub niet kunnen vergelijken met dat van vroeger. Westgolf ligt ook niet in Knokke. Je moet inderdaad niet meer edel of beroemd of bekend of roemrijk of hooggeplaatst zijn om te golfen. Wie is er dan wel lid? ‘Ook politieagenten en leden van de reinigingsdienst’, zoals burgemeester Lippens van Knokke mordicus wil beweren?
Of zijn het eerder rijke zelfstandigen of leden van de middenklasse die hun voet willen zetten naast hoge ambtenaren of industriëlen opdat zijzelf maar vooral hun kinderen ‘erbij zouden horen’?
De voorstanders van golf die hun sport willen promoten en het elitaire willen ontkennen, voeren aan dat er steeds meer beoefenaars zijn. Bij 55+ zou golf zelfs de tweede populairste sport zijn.
‘Westgolf’ zou 500 leden tellen.
Ik wou eens weten of het klopt dat men een bezoekerspubliek van een instelling of sportinstallatie, waar of wat dan ook, kan taxeren aan de hand van het wagenpark dat voor de deur staat. Ik ben dan maar eens in Westgolf voorbijgefietst op 1 september 2011 om 10u30 en ik telde 23 auto’s: 6 Mercedes, 7 BMW, 3 Volvo en 1 Audi.
Sta mij dus toe mijn eerste (voorlopig nog lichte) twijfels te uiten over de volkse aard van de golfsport.

Is golf een dure sport?

Is ‘duur’ misschien nog een stap naar ‘elitair’?
Als er gezegd wordt dat golfen niet duurder is dan andere sporten, dan wordt er vaak een vergelijking gemaakt met andere elitaire sporten, zoals tennissen, hockey, paardrijden, windsurfen, skiën, zeilen, jagen, duiken. Sommige beweren dat er geen niet-elitaire sporten meer bestaan. Hoe noemen we dan ‘wandelen in de natuur’, ‘zwemmen’, ‘wielertoerisme’, ‘voetbal’, ‘volley’ of ‘basket’ of ‘petanque’ of ‘atletiek’ …… ?
Natuurlijk is een vliegvakantie naar Egypte met duikarrangement en de aankoop van een duikuitrusting niet goedkoper dan golfen. Natuurlijk is dat ook zo voor een jaarlijkse skivakantie van een week inclusief skikledij in Oostenrijk of Zwitserland.
Het is ook juist dat een wielertoerist geen goeie fiets meer kan kopen voor een appel en een ei, maar dat is een eenmalige aankoop.
De uitbaters van Westgolf beweren: “Golfschoenen kosten niet meer dan een goed paar stadsschoenen en golfclubs kan je als beginner voor een prikje kopen. Het jaarabonnement, met beginnerlessen inbegrepen, is pas helemaal democratisch te noemen.”

Is dat wel juist?

Op hoeveel moet je rekenen voor een golfuitrusting?
>Een set clubs ( zeg nooit sticks) bestaat uit ‘woods’, ‘ijzers’, en een putter. Wie met golf begint, heeft genoeg aan 1 club (meestal een ijzer-7) om de basistechniek van de golfswing te leren.
Maar daarna zal elke golfer een set clubs (moeten) aankopen. Om handicap 36 te halen en aangenaam te blijven golfen heb je minimum nodig: en half setje ijzers bestaand uit: ijzer 5, ijzer 7, ijzer 9 en ijzer S, een putter, een rescue voor grotere afstand, een golftas, een 10 tal golfballen, een zakje tees ( dient om je bal op te teeën bij het afslaan op de tee) en een pitchfork (dient om de pitchmarks te herstellen op de green),
Dit alles kost je gemiddeld 185 euro.
Jullie zien, van links naar rechts ijzer, putter, rescue, tees, pitchfork.

Kledij
Eigenlijk heb je geen speciale kledij nodig om te golfen: een ruime trui en een sportieve pantalon (‘no jeans’) zijn voldoende.Er bestaat in golf wat men ‘een universele dresscode’ noemt. Die is per club voorgeschreven.
Een polo-shirt kost 25 euro, een thermo golfbroek 100 euro.
Wat men zeker nodig heeft zijn golfschoenen. Ze zijn uitgerust met ‘soft spikes’ om de kwetsbare ‘greens’ (kort gras rond een hole) minder te beschadigen alsook om een betere grip te hebben op het gras. Ze kosten 80 à 120 euro al naargelang het merk.
De meeste golfspelers spelen met een handschoen aan de linkerhand, voornamelijk om te vermijden dat de club wegglijdt uit de handen tijdens de beweging. Reken daarvoor nog maar 20 euro bij. Een pet kost ook al rap 16 euro.
Samen geeft dat dus 240 à 280 euro.
Alles bijeen kan je dus zeggen dat de aankoop van een sobere golfuitrusting nog binnen de perken valt. Maar er zijn nog andere uitgaven!

Hoe leer je golf spelen?
Om in Europa een golfterrein te mogen betreden moet men beschikken over een GVB (Golfvaardigheidsbewijs).
Kandidaat-golfers kunnen in Westgolf kiezen tussen twee stagemogelijkheden. De eerste, ‘Academy’, omvat 7 groepslessen van één uur. De prijs ervan bedraagt 400 euro + 20 euro voor de lessen, voor 7 maanden lidmaatschap, voor gebruik van materiaal en voor de Vlaamse en Belgische federatiekaarten (een golfpaspoort met golfverzekering). Aan het einde van de cursus legt men een examen af om het GVB te behalen en een handicap van 45 toegewezen te krijgen.
De tweede stage heet ‘Start to Golf’. Het zijn individuele lessen aan beginners. De prijs bedraagt 250 e + 20 e voor de federatiekaart. Het examen voor het GVB is niet inbegrepen.
Bijkomende individuele lessen kosten 22 euro per half uur.

Lidgeld
Om het eenvoudig te houden zal ik mij beperken tot wat een volwassen golfer jaarlijks betaalt als lid van Westgolf NV. Voor 2011 is dat 720 euro. Wegens de uitbreiding van 6 naar 9 holes zal dat in 2012 wat meer zijn. Een lid hoeft niets meer bij te betalen om te spelen.
Verder moet ook nog 25 euro lidgeld betaald worden bij de VVG (Vlaamse Vereniging Golf) en 25 euro bij de KBGF (Koninklijke Belgische Golf Federatie). Die bijdragen omvatten ook een verzekering.

De prijzen om te golfen, als je geen lid bent van Westgolf bedragen
12 holes tijdens WE 25 e, in de week 21 e
18 holes WE 35 E, week 26 E
10 X 18 holes 220 e

25-09-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Eerst even terug naar ‘Erfgoeddag 2011’
Op 1 mei 2011 werd voor de elfde keer een ‘Erfgoeddag’ ingericht.
Op die dag wil men “publiek, pers en beleid in Vlaanderen en Brussel sensibiliseren rond cultureel erfgoed opdat iedereen op een eigentijdse, kwalitatieve en zinvolle manier zou omgaan met het cultureel erfgoed in zijn dagelijkse omgeving”.
Ik schreef daarover toen een blogartikel met de titel ‘Heeft Middelkerke misschien geen erfgoed’, omdat ik tot mijn grote verbazing moest vaststellen dat onze gemeente daar niet aan deelnam.
Eén van de door de gemeentelijke archivaris aangehaalde redenen was toen dat deelnemen aan monumentendag EN aan erfgoeddag te veel van het goede zou zijn.
Middelkerke zou er al jaren voor pleiten om afwisselend een ‘Open Monumentendag’ en een ‘Erfgoeddag’ te organiseren. Men vindt dat het voor eerder kleine gemeenten niet altijd evident is om tijdens hetzelfde kalenderjaar een programma te maken over beide onderwerpen.
Op 1 mei 2011 vierde de ‘’Belle Vue’ zijn honderdjarig bestaan. Bij die gelegenheid zou het organiseren van een binnen- en een buitententoonstelling de erfgoedplannen doorkruist hebben.

Er werd mij wel verzekerd dat de gemeente zeker zou deelnemen aan Open Monumentendag. Deze werd in Vlaanderen voor de 23ste keer georganiseerd op 11 september. Ik ben eens een kijkje gaan nemen.
Maar eerst iets over de betekenis van die dag, in Vlaanderen en in Europa.

Waarom een open monumentendag?
Open Monumentendag Vlaanderen is het grootste cultureel eendagsevenement van Vlaanderen. Elk jaar op de tweede zondag van september, staat het onroerend erfgoed in de kijker, telkens rond een specifiek thema. In 2011 was dat ‘conflict’.
“Open Monumentendag wil de bevolking in Vlaanderen en ook de overheid sensibiliseren om collectief zorg te dragen voor het onroerend erfgoed en het roerend en immaterieel erfgoed dat er deel van uitmaakt. Zowel het bouwkundig, landschappelijk en archeologisch patrimonium maar ook varend, rijdend, rollend en vliegend erfgoed kan deel uitmaken van het programma.”
De verantwoordelijke Vlaamse diensten, voor dit doel gegroepeerd in ‘ Open Monumentendag Vlaanderen’, worden hierbij ondersteund door verschillende (commerciële) partners en overheden: het Vlaams gewest, de provincies en de steden en gemeenten.

     

Open Monumentendag in Europa
De idee voor een Open Monumentendag ontstond op Europees niveau. De eerste dag van die aard werd in 1984 georganiseerd door Frankrijk. Het initiatief kende zo’n succes dat in 1985 op een ministerconferentie een resolutie werd goedgekeurd die aanspoorde tot sensibilisatie van de bevolking voor onroerend erfgoed. Er werd onder meer een beroep gedaan op eigenaars om hun gebouwen open te stellen voor het publiek en er werd aangestuurd op gemeenschappelijke actie door de openbare besturen, partners uit de privésectoren en het verenigingsleven.
Als platform dat het initiatief op Europees niveau kon ondersteunen, werden de ‘European Heritage Days’ (EHD) in 1991 officieel door de Raad van Europa geïnstalleerd. In navolging van Frankrijk organiseerden een aantal landen al een Open Monumentendag vóór 1991: Nederland in 1987; België, Luxemburg, Malta, Groot-Brittannië (Schotland) en Zweden in 1989.
Het aantal deelnemende landen stijgt elk jaar. In 2010 namen 50 landen deel.

Het thema ‘conflict’
Dit jaar werd dus “conflict” als thema gekozen. Ik keek nogal raar op toen ik dat las. Vooral volgende tekst verwonderde mij: “Conflicten zijn bijzonder geschikt als thema voor een Open Monumentendag. Vooreerst omdat mensen en groepen in zowat alle mogelijke gebouwen en landschappen ruzie hebben gemaakt, met woorden of gewapenderhand. Het gaat dus om meer dan bunkers, burchten, forten en kazernes, al zijn die prominent aanwezig. Neen, we hebben ook sociale, gerechtelijke, culturele en religieuze conflicten, de schoolstrijd, communautaire heibel.“
In eerste instantie denkt men dus aan burchten, kastelen en versterkte hoeves. Maar later werden ook fortengordels (19de eeuw) en antitankgrachten, bunkerlinies en atoomschuilkelders (20^ste eeuw) aangelegd. Nog andere gebouwen hebben tijdens de oorlogen vaak een rol gespeeld: molens en kerken als uitkijktoren, hotels en huizen als verblijfplaats voor de soldaten…Ook de grote militaire begraafplaatsen of de monumenten voor gesneuvelde burgers en soldaten sluiten daarbij aan.
Niet alleen militaire maar ook maatschappelijke twisten komen aan bod. Om het samenleven van mensen in goede banen te leiden en conflicten – tussen burgers onderling of tussen burgers en de samenleving – te vermijden of op een geweldloze manier te regelen, beschikken we over gerechtsgebouwen, politiekantoren, rijkswachtkazernes en gevangenissen.
Ook door ideologische en sociale conflicten zijn monumenten bewaard gebleven: standbeelden, gebouwen met specifieke identiteitsstijl (neogothiek voor katholieke scholen en modernisme voor de officiële).
Ik weet niet of het ingegeven werd door ‘9.11 of nine eleven’ op dezelfde dag, maar ik vind dat wel goed gevonden. Ik kan mij namelijk voorstellen dat het niet eenvoudig is telkens een thema te kiezen dat toepasselijk kan zijn op monumenten. Moet dat eigenlijk wel? Kan men niet beter gewoon zeggen: de monumenten worden (gratis) opengesteld voor het publiek. Niet alle gemeenten zullen trouwens monumenten op hun grondgebied hebben die iets te zien hebben met een ‘conflict’.
In Nederland, waar dit jaar al voor de 25^ste keer een open monumenten dag/weekend gehouden werd, was het thema voor 2011 “Nieuw gebruik – oud gebouw’. Dat lijkt mij eenvoudiger. Daar beweren ze: “herbestemming van monumenten sluit nauw aan bij de missie van Open Monumentendag, behoud, betekenis en herbestemming van monumenten. Oude gebouwen krijgen ongeacht hun leeftijd een nieuw leven, een nieuwe betekenis en kunnen daarmee een verbetering betekenen voor hun omgeving.”

Programma in Middelkerke
Vooraleer met mijn bezoek aan de activiteiten te starten wou ik natuurlijk weten op welke tijdstippen ze plaats hadden.
Omdat ik nogal veel gebruik maak van de mogelijkheden van internet raadpleegde ik dus eerst de evenementenkalender van de gemeente. Daar vond ik wel dat men op 11 september 2011 een tentoonstelling kon bewonderen over 50 jaar fotografie op en rond het strand en dat men zich kon inwijden in de geheimen van de golfsport, maar dat was het dan!!
Het cultuurprogramma van de gemeentelijke website vermeldt voor september enkel een (uitverkocht) optreden van An Nelissen.
Dan maar de agenda in ‘De Sirene’ van september - oktober geraadpleegd. Ook tevergeefs!
Gelukkig wijdde het infoblad twee extra bladzijden aan het gebeuren.
Het programma zag er als volgt uit.

‘Villa Zéphyrs’ moest nog maar eens zijn status van paradepaardje bewijzen. Men kon er om 10 uur terecht voor een bezoek onder de leiding van een gids. Inschrijven was noodzakelijk wegens de beperkte ruimte.
Ik had dat dus niet gedaan omdat ik de villa vroeger al enkele keren bezocht en bewonderd had.
Ziehier een foto uit 1955 om het eens niet bij de klassieke kleurenfoto te houden.

     

     

           

     

Slotbeschouwingen
De open monumentendag 2011 kon mij dus slechts voor twee derden behagen, omwille van de ervaring in de ‘Belle Vue’.
Verder, misschien het overwegen waard: waarom wordt de informatie over de betekenis van de open monumentendag zo schaars verspreid op internet? In België vond ik daarover geen enkele website tegen 23 in Nederland.
De Open Monumentendag die ik meemaakte, bereikte enkel de ouderen. Om de jongeren te overtuigen ‘om collectief zorg te dragen voor ons erfgoed’ zal er wat meer nodig zijn.
Het opgegeven thema is dus schijnbaar moeilijk op te volgen. Kijk maar naar de Middelkerkse voorbeelden: ‘Les Zéphyrs’ als maatschappelijk conflict tussen rijk en arm? ‘Belle Vue’ en de wederopbouwwandeling als (kwalijke) gevolgen van een conflict waarin ze niet echt een rol speelden? De tramritten stonden toch niet model voor conflicten?
Waarom dan nog een thema? Maar ja, dat ligt niet aan de gemeente!!

Bronnen
http://eropuit.blog.nl/kunst-cultuur/2011/09/10/open-monumentendag-2011 http://sector.openmonumenten.be/over-open-monumentendag

18-09-2011, 10:24 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 9 september 2007 plaatste ik mijn eerste artikel op deze blog.
Nu, vier jaar later, ben ik aan nummer 212. Een hele tijd en aardig wat werk. En een week is toch zo vlug voorbij!
Als je het maar graag doet … en dat is zeker het geval. Nog steeds. Omdat ik vind dat bloggen, in tegenstelling tot de klassieke media, op onafhankelijke manier de mogelijkheid biedt om de politici er eens op te wijzen dat het niet altijd ‘goed bestuur’ is, wat zij presteren.
Of ze die blog ook lezen, dat weet ik niet. Sommige beweren dat niet te doen, maar is dat wel waar?

Enkele cijfergegevens
Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten.
Op 5 juli 2009 werden er in totaal 7.785 bezoekers en 12.533 viewers geteld, een gemiddelde van 75 unieke bezoekers en 120 viewers, bijna een verdubbeling dus.
Op 1 februari 2010 werd de blog voor de 20.000ste keer bekeken. Nu is dat aantal opgelopen tot meer dan 58.500 bezoekers sinds het begin van de meting op 9 september 2007.
Het hoogste aantal op één dag werd genoteerd op 27 mei 2011, namelijk 169 bezoekers. Het hoogste weekaantal bedroeg 734. En dat voor een wekelijkse blog, met een beperkt onderwerp: Westende.
In de rangschikking van de top 1000 van Seniorennet bekleedde mijn blog op 10 september 2011 de 178^ste plaats.
Ziehier de grafieken die de evolutie weergeven van de populariteit van mijn blog: eerst het aantal bezoekers per jaar, daarna het gemiddeld aantal per week in die vier jaren.

     

Hoe kies ik mijn onderwerpen?
Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Ik heb maar twee zondagen overgeslagen voor persoonlijke redenen. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen, …

Hoe ik aan mijn informatie geraak?
Bloggen zoals ik dat nu al vier jaar doe, zou natuurlijk niet mogelijk zijn indien we niet konden surfen op het internet. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden. De gemeente heeft bovendien ook een rijk gedocumenteerde website.
De kunst is natuurlijk een dagelijks aangepaste of bijgehouden website aan de inwoners te presenteren.
Ik wil hier trouwens een woord van dank richten aan de gemeentelijke ambtenaren van diverse diensten die mij telkens een vriendelijk antwoord stuurden, ook al stelde ik wel eens vervelende vragen.
Dat gold meestal ook voor de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap.
Natuurlijk is er de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, ……).
Dat geeft me natuurlijk wel een duwtje in de rug.
Ik wil ook de schepenen van het progressief kartel en de Middelkerkse partijvoorzitters bedanken.
Zij schrikken er nooit voor terug hun standpunt over het door mij behandeld onderwerp weer te geven, als ik hen daarom vraag.
Een andere belangrijke bron zijn de dagbladartikels, natuurlijk. Mijn dank dus aan de betroffen journalisten voor het lenen van enkele regels tekst of sporadisch ook van een foto.
Ook de krantjes van de verschillende partijen zijn voor mij rijke bronnen van inspiratie.
Dat geldt ook voor ‘De Sirene’, het informatieblad van de gemeente. Dat zeer verzorgd blad is de bron waardoor ik meestal op de hoogte blijf van wat er zich in de gemeente afspeelt. Ik houd er namelijk aan aanwezig te zijn op de activiteit waarover ik van plan ben te gaan schrijven.
Voor sommige onderwerpen ga ik soms twee, ja zelfs drie keren ter plaatse om zeker te zijn dat ik niets over het oog gezien heb: verkeerssituaties, bouwwerken, …..

Wat ik nog op het oog heb?
Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Dat is moeilijk te beoordelen omdat de telling gebeurt per bezoek aan de blog en niet aan een artikel.
Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek of ook al eens een email.
Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik meen van wel omdat ik in Middelkerke geen enkel ander forum zie waarin al eens iemand een kritische noot op het bestuur durft uitspreken. Zien jullie een onderwerp dat ik zou kunnen behandelen? Gaan jullie niet akkoord met mijn zienswijze? Hebben jullie aanvullingen? Deel ze mij mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel.
Ik kijk er nu al naar uit.

11-09-2011, 10:33 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Aangezien ik dagelijks op de fiets Westende-dorp en -bad en Lombardsijde doorkruis, ben ik goed geplaatst om de mooiste, de veiligste en de meest comfortabele wegen aan mijn collega’s aan te bevelen. Ik hoop dat jullie niet kunnen wachten om te genieten van de volgende nieuwe fietsroute.

Als start stel ik het kruispunt voor van de Heidestraat met het Rozenpad. We wilden eigenlijk dit pad inrijden, maar … het is er niet meer!! Zoals de naam het aangeeft, zou dat een fleurig pad moeten zijn. De wilde rozen werden weggenomen, zodat we ons nu moeten tevreden stellen met een stukje gazon met keien in het midden. Via de parking zoeken we ons een weggetje tussen het onkruid en de vele paaltjes die reeds al te vaak weggenomen, teruggeplaatst en daarna opnieuw weggenomen werden. We rijden naar de Langestraat en slaan linksaf. We steken voorzichtig de Westendelaan over om naar links te draaien.
Vragen jullie zich nu ook af waar de 2,5 miljoen euro gebleven zijn, waarvan sprake in ‘Het Nieuwsblad’ (efo) van 7 maart 2008, die volgens Vlaams minister van Openbare Werken Hilde Crevits zouden opzijgezet zijn voor rioleringswerken in de doortocht in Westende die ten vroegste in 2010 zouden uitgevoerd worden? Nog even geduld!! Er werd inderdaad geen ‘ten laatste – datum’ opgegeven.
Maar goed, we blijven maar op het smalle fietspad, tenminste als de geparkeerde auto’s dat toelaten. We kijken goed uit voor de voorbijrijdende auto’s maar ook voor mogelijke plots geopende portieren (foto hieronder links). Na 200 meter rijden we rechts de Essex Scottishlaan in. We volgen het fietspad rechts. Het is wel zeer smal en toch moeten we het delen met tegenliggers. (foto hieronder rechts)

           

Aan het kruispunt met de Duinenlaan, zien we het ‘handelscentrum’ van de Essex Scottishlaan, dat destijds harde klappen te verduren kreeg, toen ‘Zon en Zee’ een asielcentrum werd. We steken de laan over en rijden via de parking van het huidig hotel ‘Zon en Zee’ naar het surrogaat van de Vakantiestraat. We letten best niet al te veel op de staat van dat wegje, noch op de bekleding in afgebrokkeld ‘stabilisé’. We bewonderen liever de distels en witte en paarse dovenetels die rechts de omheining grotendeels camoufleren. (foto hieronder links)
Links zien we het enige gebouw dat overbleef van het voormalig centrum. Wie rechts zoekt naar het zwembad, waar zoveel Westendenaars, toeristen en andere gasten jaren van genoten, zal wel ontgoocheld zijn. Het is vervangen door een grote variëteit aan onkruidsoorten, zoals de ‘Capsella bursa pastoris’ of ‘herderstasje’, de paardenstaart, de akkerdistel en zoveel andere.

We staan nu voor ‘Duinenzicht’ dat er doods en verlaten bijligt. Laat de tranen maar achterwege! Nog enkele jaren geduld en dan zullen hier appartementsgebouwen verrijzen want in 2011 werd het centrum verkocht aan immobiliënhandelaars. Aan de kruising met de echte Vakantiestraat volgen we de allee rechtdoor, met ‘Duinenzicht’ rechts en links de omheining van het domein waar vroeger de paviljoenen van het vakantiecentrum stonden. Duister geval, hé? (foto hieronder rechts)

           

           

“De zee en de zon delen daaglijks hetzelfde bedoelen zij beginnen
De zee en de zon delen daaglijks hetzelfde gevoelen zij beminnen”

We letten echter op voor het hobbelig wegdek, een badplaats onwaardig. Spijtig genoeg kunnen we niet rechtdoor de Badenlaan inrijden. We werpen toch maar een blik op het vernieuwd kapelpleintje met Mariabeeld en marmeren tafel. Rechts hebben we ook nog oog voor ‘Les Zéphyrs”, een villa met een rijkeluisgeschiedenis, één van de (talrijke) paradepaardjes van Michel Landuyt. We bereiken nu de Badenlaan. Dat zou de ‘boulevard’ moeten zijn om onze badplaats binnen te rijden. Het is eigenlijk meer een parkeerplaats. Fietspaden zijn er niet, dus gebruiken we maar de Duinenlaan, ook zonder fietspaden, maar minder gevaarlijk want alleen lokaal verkeer is er toegestaan.
Iets over halfweg wordt het slijmvlies van onze neus geprikkeld door het aroma dat opstijgt uit de ‘Duinse Polder’, een hoeve met een lange familiegeschiedenis, maar eigenlijk niet meer op zijn plaats in een badplaats. We rijden door tot aan het kruispunt met de Henri Jasparlaan. We bevinden ons nu in de zone van de recent aangelegde pleintjes. Aan het kruispunt moeten we even naar links via een fietspad dubbele richting. In tegenstelling met de voetgangers moeten we voorrang geven bij het oversteken.

Hebben jullie ervan genoten?

04-09-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De relatie tussen burgers en politici is een vaak besproken onderwerp.
Een mandataris, van welk niveau dan ook, wordt regelmatig onder vuur genomen.
Een dooddoener zoals ‘het zijn allemaal zakkenvullers’ is dan meestal niet uit de lucht.
Is dat eigenlijk wel juist? Verdient een politicus inderdaad (te) veel?
Dat wou ik eens uit de doeken doen. Gezien de aard van mijn blog, heb ik het dus uiteraard enkel over de lokale gemeentelijke mandatarissen. Om mijn artikel niet al te lang te maken en omdat de situatie van de weddetrekkende politici totaal verschilt van die van de niet-weddetrekkende, zal ik het onderwerp behandelen in twee weekartikels.

De weddetrekkende politici

Aangifte van mandaten en vermogen
Sinds 2005 zijn de politici verplicht om bij het Rekenhof een aangifte te doen van hun mandaten en van hun vermogen. In 2011 moest dat gebeurd zijn vóór 31 maart 2011.
De lijst van de in 2010 uitgeoefende mandaten, werden op 12 augustus 2011 in het Belgisch Staatsblad gepubliceerd. Alle Middelkerkse mandatarissen hebben voldaan aan hun plicht.
De verplichting van de vermogensaangifte zou moeten voorkomen dat politici en topambtenaren zich persoonlijk verrijken bij de uitoefening van hun mandaat. Deze aangifte is vertrouwelijk.
De verplichte mandatenlijst zou belangenvermenging moeten tegengaan. De mandaten worden wel openbaar gemaakt.

Wie moet aangifte doen?
Politici die enkel een gemeentelijk mandaat uitoefenen moeten enkel een aangifte doen als ze burgemeester, schepen of OCMW – voorzitter zijn. Provincieraadsleden moeten het evenmin doen.
In de regel is een bezoldiging datgene wat belastbaar is. Een onkostenvergoeding is dus geen bezoldiging. Politici die geen aangifte doen, lopen het risico op een boete van 550 tot 5.500 euro als minnelijke schikking. Bij niet-betalen komt het dossier voor de correctionele rechtbank. Voorlopig blijft dat alles nog een dode letter. We zijn dat in België niet anders gewoon!!
Als de politicus of politica voldoet aan de aangifteplicht, dan is hij of zij meteen verplicht om alle mandaten aan te geven. Ook als het gaat om een bestuurlijke functie in een non-profit organisatie. Zelfs de onbezoldigde mandaten. Binnen die aangifte vallen meteen alle lidmaatschappen van beleidsorganen van firma’s, overheidsbedrijven, stichtingen, vakbonden, politieke partijen, ziekenfondsen, heemkundige kringen, oudercomités, …
Aangifte van een gewoon lidmaatschap is NIET verplicht.

Laten we nu eens nagaan wat al die bezoldigde mandaten ‘opbrengen’.

Hoeveel bedragen de wedden van burgemeester en schepenen inclusief OCMW - voorzitter?
Burgemeesters, schepenen en OCMW- voorzitters verdienen voor de uitoefening van hun mandaat een wedde. Deze is vergelijkbaar (niet in grootte!) met het loon dat een werknemer maandelijks verdient. Dat betekent dat de ‘werkgever’ (de gemeente of het OCMW in ons geval) maandelijks aan de betrokkene een nettobedrag uitbetaalt: de brutowedde verminderd met de persoonlijke sociale bijdragen en de bedrijfsvoorheffing.
De wedde van een burgemeester is gelijk aan een percentage van het brutojaarloon van de leden van het Vlaams Parlement (= 53.511 euro). Dat percentage bedraagt 73,7311 %. De lonen volgen ook de gezondheidsindex, wat maakt dat ze vanaf 1 oktober 2010 lichtjes gestegen zijn. Zoals jullie in de tabel hieronder kunnen zien, zou een burgemeester van een gemeente met een inwonersaantal tussen 15.001 en 20.000, zoals Middelkerke, jaarlijks 59.800,80 euro bruto verdienen. Zo is het voorzien in het Gemeentedecreet en in het besluit van de Vlaamse Regering van 5 juni 2009 houdende de bezoldigingsregeling van de lokale en provinciale mandataris (B.S. 19 juni 2009).
Dat decreet is in werking getreden op 1 januari 2007, bij de start van de legislatuur 2007-2012.
Vóór die datum waren de gemeenten weliswaar ook reeds ingedeeld in een aantal klassen volgens het inwonersaantal, maar de bevoegde overheid kon evenwel, op basis van een aantal objectieve criteria, beslissen om aan een bepaalde gemeente een klasseverhoging toe te staan. Zo werd ook de wedde van de burgemeester en de schepenen (voorzitter OCMW inbegrepen) verhoogd. Alle kustgemeenten hebben een verhoging gekregen met twee klassen om rekening te houden met het feit dat er aan de kust meer mensen verblijven dan er inwoners zijn.
Dat zou dus betekenen dat de burgemeester van Middelkerke jaarlijks 75.954,34 euro bruto verdient.
Uit goede bron heb ik gehoord dat één van de kustburgemeesters (gemeente met minder inwoners dan M.) 88.000 euro bruto zou verdienen. Ik heb er geen verklaring voor gevonden/ gekregen.
Bestaat er misschien nog een toemaatje dat ik niet ken?
Vanaf de legislatuur 2007-2012 worden geen klasse - afwijkingen meer toegestaan.
Er werd echter voorzien in een overgangsregeling voor de mandaten die omwille van de klasseverhoging een hogere wedde hebben in de oude regeling dan op basis van de nieuwe regeling. Zij krijgen de wedde die ze op 31 december 2006 genoten (aan de toenmalige indexcoëfficiënt 1,4002), doch zonder de indexaties die er in de toekomst normalerwijze zouden worden op toegepast. Ze behouden die wedde tijdens de lopende legislatuur (tot 2 januari 2013) of tot de wedde ingevolge de toepassing van de nieuwe regelgeving hoger zal zijn (rekening houdend met de indexatie die op die wedde wordt toegepast).
Ingewikkeld, maar zo is het nu eenmaal.

Brutojaarlonen burgemeesters Vlaamse gemeenten

Telt een gemeente minder dan 50.000 inwoners, dan verdienen de schepenen 60% van het brutojaarloon van de burgemeester. Dit betekent (door de klasseverhoging) dat onze schepenen jaarlijks 45.572,6 euro bruto verdienen.
Ik leg telkens de nadruk op BRUTO omdat nogal wat mensen geneigd zijn om dat bedrag te vermelden als ze het over de verdiensten van politici hebben.
Hoeveel daar van over blijft? Er zijn vijf inkomensschijven en dus ook vijf belastingtarieven. Voor wie in de hoogste schijf (voor 2011: netto belastbaar inkomen hoger dan 35.060 euro) terechtkomt, zoals onze mandatarissen, neem ik aan, valt onder het belastingtarief van 50 %.
Die betaalt dan per jaar 13.269 euro + 50% op het gedeelte boven 35.060 euro, aan belastingen.

Extra’s voor burgemeester en schepenen (Incl OCMW – voorzitter)
Burgemeesters en schepenen hebben, net als gewone ambtenaren, recht op vakantiegeld en een eindejaarspremie. De berekening ervan gebeurt op de wedde en volgens dezelfde regels als voor het gemeentepersoneel van niveau A. Andere voordelen zoals hospitalisatieverzekering krijgen de burgemeester en zijn schepenen niet. Onkosten, bijvoorbeeld voor gsm of vervoer, worden uiteraard wel terugbetaald. Let wel, de kosten moeten verband houden met de uitoefening van het mandaat en ze moeten noodzakelijk zijn. Het is aan de burgemeester en de schepenen om dit aan te tonen.
Bij ontslag is er geen enkele uittredingsvergoeding voorzien.
Aangezien daar weinig over geweten is en het uiteraard niet te controleren is, wil ik het hier dan ook niet hebben over mogelijke ‘kleinere’ voordelen, zoals relatiegeschenken, maaltijden bij vergaderingen of vrijkaarten voor wedstrijden of voorstellingen.

Op de website http://www.vsgb.be kunnen we lezen dat de burgemeester en schepenen geen bijkomende verdiensten mogen genieten ten laste van de gemeente, om welke reden of onder welke benaming ook. Ze krijgen dus geen zitpenning als ze zetelen in een gemeentelijke commissie. Of dat ook geldig is voor een schepen die tevens als brandweerofficier betaald wordt door de gemeente, heeft niemand mij willen/kunnen/durven zeggen.

Maar er zijn nog andere bijverdiensten!

De bezoldigde mandaten van de Middelkerkse politici
De zitpenningen zijn voor alle opdrachthoudende verenigingen (intercommunales) in Vlaanderen vastgesteld bij besluit van 4 juni 2004 en zijn dus absoluut niet geheim.
(besluit van de Vlaamse regering houdende de vaststelling van de grenzen en de toekenningsvoorwaarden van het presentiegeld en de andere vergoedingen die in het kader van de bestuurlijke werking van een dienstverlenende of opdrachthoudende vereniging kunnen worden toegekend B.S. 27 augustus 2004).
We vinden in dat besluit:

Art. 3. "Aan de leden van de raad van bestuur kan, per effectief bijgewoonde zitting, een presentiegeld worden toegekend.
Het toegekende presentiegeld mag niet hoger zijn dan het hoogste bedrag dat in het Vlaamse Gewest aan gemeenteraadsleden wordt toegekend voor het bijwonen van de gemeenteraden."
Art.12. "Het aantal bezoldigbare vergaderingen van de verschillende organen is bepalend voor de presentiegelden waarop de leden overeenkomstig de criteria, vastgesteld in dit besluit, aanspraak kunnen maken, met dien verstande dat het aantal bezoldigbare vergaderingen per boekjaar en per lid begrensd is op 12 voor de organen, bedoeld in artikel 3."

Ziehier de lijst van de mandaten die de Middelkerkse aangifteplichtigen aan het Rekenhof meldden. Omdat mijn artikel handelt over ‘verdienen’ beperk ik mij uiteraard tot de bezoldigde mandaten.

Michel Landuyt : burgemeester en advocaat

Janna Rommel-Opstaele: zaakvoerder-zelfstandige, schepen
Volgens http://www.wvi.be/userfiles/files/Bestuursorganen%202011.pdf zou zij ook lid zijn van het regionaal comité Oostende-Brugge WVI (West-Vlaamse intercommunale), voor de periode 2007-2012. Klopt die informatie dan misschien niet meer? Zij heeft dat bezoldigd mandaat niet opgegeven aan het Rekenhof en het komt derhalve ook niet voor op de mandatenlijst. Dat comité vergadert 4 keer per jaar, de zitpenning bedraagt 91,74 euro bruto.
Als de informatie hierboven wel juist is, dan zou dat per jaar gaan over 366,96 e bruto.

Carine Dejonghe: zaakvoerder-zelfstandige, schepen, bestuurder Infrax West (ex-WVEM)
Het presentiegeld toegekend aan de leden van de raad van bestuur van Infrax West bedraagt 175 euro bruto. De raad komt 11 keer per jaar bijeen, dus in totaal 1.925 euro bruto.

Geert Verdonck: schepen, oefent zijn vroeger beroep niet meer uit maar werkt halftijds.
Hij is bij TMVW (Tussengemeentelijke Maatschappij der Vlaanderen voor Watervoorziening) lid van de raad van bestuur (10 zittingen per jaar) en lid van het regionaal directiecomité voor zuivering (10 zittingen per jaar plus 4 gezamenlijk met de andere directiecomités).
Op mijn vraag deelde hij mij mee dat hij voor beide functies samen, plus de daarmee gepaard gaande vervoerkosten per jaar, 10.751 euro ontvangt, wat neerkomt op 896 euro per maand).
Jaarlijks zou hij daarvan jaarlijks ongeveer € 8.000 moeten terugstorten aan de belastingen.

Johnny Devey: schepen en schijnbaar ‘zonder beroep’, voorzitter raad van bestuur IKWV (Intercommunale Kustreddingsdienst West-Vlaanderen)
De raad komt jaarlijks 8 keer bijeen. De zitpenning bedraagt 75 e, dus 600 euro per jaar. Op mijn vraag naar het bedrag van die zitpenning reageerde een trouwe medewerkster van IKWV met de volgende woorden: “ik wil evenwel toch opmerken dat onze voorzitter, doorheen het jaar heel wat tijd vrijmaakt om alle reddersposten te bezoeken en ook op andere activiteiten aanwezig is, dit geheel onbezoldigd.
Het IKWV-voorzitterschap is dan ook veeleer een belangeloos engagement gesterkt vanuit de persoonlijke interesses van de voorzitter.” Proficiat, schepen!

Devey is tevens lesgever aan de West-Vlaamse opleidingsschool voor brandweermannen, reddingsdiensten en ambulanciers WOBRA, alsook luitenant van de vrijwillige brandweer Middelkerke met daar bovenop een bijkomende bezoldiging omdat hij ook sectiechef is.

Alle intercommunales deelden mij vlot de gevraagde bedragen van de zitpenningen en het aantal zittingen mee. Dat was ook het geval voor de schepenen Maesen en Verdonck. Van burgemeester Landuyt en van de schepenen Opstaele en De Jonghe had ik geen informatie meer nodig.
Schepen Devey is de enige die weigerde mee te werken. Heeft dat iets te zien met het feit dat hij de meeste bezoldigde mandaten bekleedt? Of is zijn verdienste te hoog? Ik heb er het raden naar. Hij dreigde zelfs met een rechtszaak, als ….
Om geen misverstanden te laten ontstaan, ziehier het antwoord dat hij me per email stuurde: “uw opvragingen betreffendeverloning en vergoedingen behoren tot de private sfeer. Jaarlijks kom ik mijn verplichtingen na inzake de aangiften van mijn bezoldigde mandaten en het beroep dat ik uitoefen aan het Rekenhof. Ik betaal tevens de afrekening van mijn bedrijfsvoorheffing en kom dus al mijn wettelijke verplichtingen na. Indien ik vaststel dat in uw publicaties foutieve gegevens over mij worden vermeld zal ik niet nalaten hiervoor gerechterlijke stappen te ondernemen.“

Zolang het maar geen ‘gerechtelijke’ stappen zijn ….
De schepen heeft het wel bij het verkeerde eind voor wat zijn zitpenning bij het IKWV betreft. Ik legde hierboven al uit dat dit zeker geen geheim is en mag zijn.

Over zijn verdienste als brandweerofficier heb ik uitleg gevraagd aan de vvsg (vereniging van Vlaamse steden en gemeenten), namelijk over de regel dat een schepen geen bijkomende verdienste mag genieten betaald door de gemeente. Zij zullen waarschijnlijk nooit antwoorden.

Heb ik geen zaken met zijn verdienste als lesgever aan de West-Vlaamse Opleidingsschool voor Brandweermannen, Reddingsdiensten en Ambulanciers WOBRA? Die wordt nochtans wel betaald met provinciaal belastingsgeld, waartoe wij allemaal moeten bijdragen.
Ik stelde daarom de vraag aan WOBRA. De directeur draaide een beetje rond de pot: “Ik kan akkoord gaan met betrokkene dat de individuele loongegevens van hem tot de private sfeer behoren. Daarenboven is de vzw Wobra een privaatrechtelijke rechtspersoon. Door de raad van bestuur wordt de vergoeding van de lesgevers vastgesteld in functie van de opdracht (lesgever theorie, praktijk of medewerker). Het aantal lesuren fluctueert naar gelang van de cursussen die worden ingericht en de lesgevers waarop een beroep wordt gedaan. Een lesopdracht bij Wobra is derhalve geen vaste opdracht, vergelijkbaar met wat er in het reguliere onderwijs is voorzien, en er is ook geen vaste vergoeding aan gekoppeld.”

Privaatrechtelijke rechtspersonen zijn instellingen die hetzij door het privaat initiatief, hetzij door de overheid, optredend als privaat persoon, zijn tot stand gekomen en gehandhaafd, die niet deelnemen aan het overheidsbeleid en dan ook niet bekleed zijn met een gedeelte van het openbaar gezag. Ze ontsnappen, in principe althans, aan ieder rechtstreeks toezicht van de regering. Hun bestaan als rechtspersoon wordt afhankelijk gesteld van de door de wetgever voorgeschreven voorwaarden.

Lode Maesen: schepen, werkt halftijds in een advocatenkantoor; hij is:
IMWV bestuurder, circa 185 e bruto voor 10 zittingen per jaar => 1.850 euro per jaar
IVOO bestuurder (Intercommunale Vuilverwijdering en Verwerking Oostende en Ommeland), 5 zittingen per jaar à 185,71 e bruto => 928,55 euro per jaar.
Woonwel sociale huisvestingsmaatschappij bestuurder: 8 zittingen per kalenderjaar à 160 euro bruto => 1.280 euro per jaar.
Dat geeft een totale bruto jaarlijkse verdienste van afgerond 4.000 euro. Het groot verschil tussen hem en schepen Verdonck ligt waarschijnlijk in het feit dat hierin geen vervoerkosten begrepen zijn.

Geert Galle: OCMW-voorzitter en halftijds bediende
GEEN mandaten

Aangezien de mandaten moeten ingediend worden vóór 31 maart en de lijst pas half augustus in het Staatsblad verschijnt, kan de lijst wel eens niet meer kloppen. Geert Verdonck oefent zijn beroep van maatschappelijk werker niet meer uit en Lode Maesen is geen parlementair medewerker meer. Beide werken halftijds.

Zijn de mandatarissen overbetaald?
De geïnteresseerde lezer kan dus nu uitrekenen hoeveel de burgemeester en de schepenen in totaal per jaar verdienen.
Hij/ Zij heeft dus nu alle gegevens om te oordelen of die verdiensten te hoog of te laag zijn.
De wedde van burgemeester en schepenen kan men moeilijk ‘laag’ noemen, vooral als men in aanmerking neemt dat de mandatarissen ook genieten van allerlei voordelen: vergoeding reis- en andere onkosten, enz…. Eigenlijk kan ik daar wel mee instemmen want het ambt moet aantrekkelijk blijven en moet bekwame burgers toelaten te weerstaan aan de lokroep van de bedrijven die meer betalen. Mochten de wedden en vergoedingen minder interessant zijn, dan zouden enkel vermogende personen het zich kunnen permitteren om aan politiek te doen. De politiek mag ook niet enkel weggelegd zijn voor vastbenoemde ambtenaren die bij eventueel verlies van hun mandaat gewoon hun vroegere job weer kunnen opnemen.
Sommige politici offeren promotiekansen op door een onderbreking van hun loopbaan. Nochtans dient hier gezegd dat de overheid de laatste jaren steeds beter de sociale bescherming van de mandatarissen verzekert (vb bij loopbaanonderbreking)

We moeten ook durven toegeven dat een eerlijke en bekwame mandataris heel wat tijd moet besteden aan (meestal avondlijke en misschien soms nutteloze) vergaderingen, aan de voorbereiding daarvan en aan studiewerk om een voldoende basis te verwerven voor een beter begrip van dossiers. Natuurlijk steunen de meeste hiervoor grotendeels op het gemeentelijk ambtenarenkorps, dat klopt ook.

Publieke activiteiten vereisen de aanwezigheid van de politicus, communicatie met burgers, mondeling of via email en telefoon nemen heel wat tijd in beslag en het lijdt dus geen twijfel dat het familiaal leven daaronder te lijden heeft.
Sommige politici, niet allemaal, moeten ook een deel van hun verdienste afdragen aan de partijkas. Het percent is afhankelijk van de partij en van het niveau en varieert rond de 5 à 10%. Deze bijdrage kan wel afgetrokken worden van de belastingen.
Sommige moeten bij verkiezingen ook een gedeelte van de aan propaganda bestede kosten uit eigen zak betalen. Dat komt wellicht enkel voor bij kleine/ nieuwe partijen.

Besluit
Ik heb de indruk dat de politici over het algemeen tevreden zijn over hun verdiensten, maar ze vragen tevens begrip voor de argumenten die ik hierboven verwoord heb en die veel geschikte en bekwame burgers ervan weerhouden voor een politieke loopbaan te kiezen. De beweegredenen van diegene die het wel doen, hebben naast het geldelijk voordeel, enerzijds te maken met idealisme, verantwoordelijkheid, dienstbaarheid of sociale overwegingen maar anderzijds ook met geldingsdrang, gemiste kansen in het beroepsleven, familietraditie of met streven naar meer aanzien.
We moeten er ons zeker voor hoeden om alle politici over dezelfde kam te scheren.

Niettegenstaande veel speurwerk op internet en het stellen van talloze vragen aan politici, organisaties en intercommunales, ben ik er mij van bewust dat bovenstaand artikel nog kan vervolledigd worden.
Mochten lezers van deze blog over aanvullende of betere informatie beschikken, dan zal ik die met plezier in een volgend artikel publiceren.

Bronnen

http://www.politics.be/duiding/660/
Bestuursorganen WVI http://www.wvi.be/userfiles/files/Bestuursorganen%202011.pdf
Praktisch handboek voor burgemeesters en schepenen – Fiche 2.1
http://www.middelkerke.be/page29314048.aspx
http://binnenland.vlaanderen.be/uitvoeringsbesluit/vaststelling-van-de-grenzen-en-de-toekenningsvoorwaarden-presentiegeld
http://www.vvsg.be/Werking_Organisatie/Statuut_lokale_mandatarissen/Pages/fiscaal_statuut.aspx
http://www.g-o.be/sites/portaal_nieuw/subsites/Onderwijsinfotheek/InfotheekGO/Attenderingen/Documents/BS20110812mandaten.pdf

28-08-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Een parkeerplaatsje vinden tijdens de zomer aan de kust is niet eenvoudig en goedkoop is het evenmin.
De lezers van “La Dernière Heure” konden einde juli vernemen dat aan de kust veelvuldig misbruik gemaakt wordt van parkeerkaarten voor gehandicapten. Dat het niet gaat om een paar uitzonderingsgevallen, mag blijken uit de verklaring van de korpschef van de politiezone ‘Westkust’ die (zomaar) weet heeft van 200 overtredingen in de maand juli. Uit een onderzoek van Touring bleek al dat zowat 100.000 gehandicaptenkaarten onterecht worden gebruikt in ons land. Dat is één op de drie van het totale aantal dat in omloop is.
Omdat ik dat een zeer erge overtreding vind, wil ik eens wat dieper ingaan op die speciale parkeerkaart.

Welk voordeel levert zo’n kaart op?
Je mag er uiteraard mee parkeren op plaatsen voorbehouden voor personen met een handicap. Je mag er tevens mee in België, als chauffeur of als passagier, voor onbeperkte duur parkeren op plaatsen waar de parkeertijd normaal beperkt is.
De kaart is persoonlijk: niemand mag van de kaart gebruik maken als de gehandicapte niet zelf in het voertuig zit. Ze moet aangebracht worden tegen de binnenkant van de voorruit of, als er geen voorruit is, op het voorste gedeelte van het voertuig. Zo ziet die kaart eruit.

Wie heeft er recht op zo’n kaart?
Om zo’n parkeerkaart te verkrijgen, moet men voldoen aan een aantal criteria.
Die leggen vooral het accent op een handicap aan de onderste ledematen. De rechthebbenden zijn:
Wie een blijvende invaliditeit heeft van ten minste 80 %.
Wie een blijvende invaliditeit heeft van minstens 50 % aan de onderste ledematen.
Wie volledig verlamd is aan de bovenste ledematen of bij wie de bovenste ledematen geamputeerd zijn.
Burgerlijke en militaire oorlogsinvaliden met minstens 50 % oorlogsinvaliditeit.
Wie een blijvende vermindering heeft van de graad van zelfredzaamheid
-ouder dan 21 jaar: 12 punten of meer (zelfredzaamheid) of minstens 2 punten (mobiliteit)
-jonger dan 21 jaar: 2 punten in de categorie “verplaatsing” of “mobiliteit en verplaatsing”

Dat laatste vraagt natuurlijk een woordje uitleg.
Meestal bij een medische controle, wordt vastgesteld welke moeilijkheden een persoon ondervindt bij het stellen van de volgende sociale en menselijke daden: zich verplaatsen, zich voeden en zijn maaltijd bereiden, voor zijn persoonlijke hygiëne instaan en zich kleden, zijn woning onderhouden en huishoudelijk werk verrichten, zonder toezicht leven en zich bewust zijn van de gevaren voor zichzelf en anderen, mededeelzaam zijn en sociale contacten leggen met zijn omgeving. Voor elk domein worden punten toegekend

0 punten indien geen moeilijkheden, geen bijzondere inspanning en geen bijzondere hulpmiddelen
1 punt indien beperkte moeilijkheden of beperkte bijkomende inspanning of beperkt beroep op bijzondere hulpmiddelen
2 punten indien grote moeilijkheden of grote bijkomende inspanning of uitgebreid beroep op bijzondere hulpmiddelen
3 punten indien onmoge1ijk zonder hulp van derden, zonder opvang in een aangepaste voorziening of zonder volledig aangepaste omgeving.
Het totaal van de punten bepaalt de graad van zelfredzaamheid die, onder andere, moet toelaten een parkeerkaart voor gehandicapte aan te vragen.

Waaraan moet een parkeerplaats voor gehandicapte eigenlijk voldoen?
“U herkent deze plaatsen aan het verkeersbord en meestal (maar niet altijd) aan het symbool op de grond.” Deze tekst komt uit het officieel document van 10 juni 2011 dat over de parkeerkaart handelt. Hij blinkt niet uit door preciesheid.
In de praktijk is het inderdaad zo, dat de aanduidingen nogal wat kunnen verschillen. Wat is er correct?
Artikel 25.1 van de wegcode bepaalt dat het verboden is een voertuig te parkeren op de plaatsen die gesignaleerd worden met een bord E9a met een blauw onderbord met daarop een symbool met een rolstoel of met een bord E9a waarop dat symbool aangebracht is, behalve voor de voertuigen gebruikt door personen met een handicap die in het bezit zijn van een speciale kaart.

           

           

           

Over hoeveel begunstigden gaat het?
Op dit moment zijn er in België ongeveer 325.000 officiële parkeerkaarten in omloop. Maar liefst 48.000 daarvan werden uitgereikt in de provincie West-Vlaanderen.
De provincie is daarmee koploper in ons land.

Hoe geraakt een niet-rechthebbende aan zo’n kaart?
Oneerlijke personen (hoe kan men ze anders noemen?) vervalsen de kaarten door er kleurenkopieën van te maken. Vervallen kaarten, bijvoorbeeld van een overleden persoon, worden verder gebruikt. Er wordt een kaart geleend van een familielid of van een kennis. Vorig jaar werd een hoteluitbater in De Panne geklist die vijf zulke kaarten liet circuleren om klanten gratis te laten parkeren.
Soms maken dieven ook gebruik van een gestolen parkeerkaart.
Vorig jaar zou een derde van de gebruikte kaarten zowaar ongeldig geweest zijn.
De politie benadrukt dat er nochtans voldoende andere parkeerplaatsen zijn en dat de inbreuken gebeuren uit luiheid.

Welke oorzaken kan het misbruik van de kaart hebben?
Er zijn twee hoofdredenen voor het toegenomen gebruik van vervalsingen. Enerzijds schilderen gemeenten de parkeerplaatsen voor gehandicapten vaker blauw sinds dat werd aanbevolen in de Ministeriële Omzendbrief van 25april 2003. Daardoor kunnen bestuurders nog moeilijk beweren dat ze “het niet gezien hadden”. Anderzijds is de kwaliteit van de huidige scanners en kopieertoestellen zo goed dat het een koud kunstje wordt om perfecte vervalsingen te maken. Daarnaast blijken familie en vrienden de gehandicaptenkaart van een overledene niet altijd op te sturen naar de Directie-generaal ‘Personen met
een Handicap’ van de FOD Sociale Zekerheid.
Misschien vinden sommige mensen dat men al te gemakkelijk een kaart krijgt, zodat deze niet meer ernstig genomen wordt.
De politie stelt inderdaad vast dat talloze mensen er ethisch geen enkel probleem mee hebben om zo'n kaart onrechtmatig te gebruiken.

Wat wordt er gedaan om misbruiken te vermijden?
Een gedeeltelijke oplossing voor het probleem is de namaak van de kaart moeilijker maken. ‘Vanaf december krijgen alle kaarten daarom een hologram om kopiëren tegen te gaan', zegt Yves De Smedt van de FOD Sociale Zekerheid, die de kaarten uitreikt.
Een hologram is een driedimensioneel beeld gecreëerd via fotografische projectie.
Wie betrapt wordt, krijgt een boete. ‘Als je bijvoorbeeld de kaart van een overleden familielid gebruikt, betaal je 100 euro boete plus de takelkosten en wordt de kaart uiteraard ingetrokken', zegt korpschef Paelinck. ‘Wie een kaart namaakt, moet zich bovendien voor de rechter verantwoorden voor valsheid in geschrifte.'
Guido De Padt, eventjes minister van Binnenlandse Zaken geweest, vindt dat een strengere bestraffing aangewezen is.
"Momenteel wordt het foutief gebruik van een parkeerkaart voor mindervaliden als een overtreding van de tweede graad beschouwd. Ik stel voor om ze als een overtreding van de derde graad te beschouwen. De onmiddellijke inning verhoogt dan van 100 euro naar 150 euro, de minnelijke schikking van 110 euro naar 160 euro en de geldboete voor de rechtbank van 110 euro tot 1.375 euro naar 220 euro tot 2.750 euro."

En in Middelkerke?
Verspreid over de deelgemeenten vind je parkeerplaatsen voor gehandicapten. Diegene die zich bevinden in de betalende zone zijn niet gratis en volgen de tarieven van de parkeermeters. De overige parkeerplaatsen zijn gratis.
Gehandicapten met een kaart kunnen onbeperkt parkeren in de fameuze nieuwe blauwe zone. Er moet dus geen parkeerschijf geplaatst worden.
Middelkerke en Knokke-Heist (om me tot de kustgemeentes te beperken) zijn de enige die mindervaliden laten betalen aan de parkeermeters. Waarom?
Er zijn argumenten voor maar ook tegen.
Waarschijnlijk is de meerderheid van ons het er over eens dat mensen die een probleem hebben om zich te verplaatsen en die dat enkel kunnen met hun wagen, zo dicht mogelijk bij hun bestemming moeten kunnen parkeren. In de meeste gemeenten werden en worden dus plaatsen voor gehandicapten voorbehouden.
Er werden massa’s parkeerkaarten uitgedeeld. Men ging daarin heel ver omdat men dit eerder als een sociale maatregel dan als een specifieke aanpak van het mobiliteitsprobleem beschouwde. En toen werden misbruiken vastgesteld. Sommige gemeenten die al te weinig parkeerplaatsen hebben, grepen dat aan om minder plaatsen te voorzien. Anderen ergeren er zich aan dat er te veel parkeerplaatsen voorbehouden worden en dat er daardoor wel eens ongebruikt blijven, terwijl anderen moeten blijven zoeken.
Een andere vraag is: moet parkeren voor gehandicapten gratis zijn? In Oostende stelde een commissie voor mensen met een handicap ooit dat hun beschermelingen niet gelijkgesteld moeten worden met kansarmen en dat heel wat gehandicapten zonder problemen parkeergeld kunnen betalen.
Waarom ons bestuur het doet? Waarschijnlijk voor de hierboven aangehaalde reden, zelfs al wordt het door iedereen afgekeurd.

Is dat eigenlijk wel een probleem?
In Westende moet op 11 parkeerplaatsen voor gehandicapten betaald worden. Daarvan bevinden er zich 5 op de Koning Ridderdijk. In de periodes (hoogseizoen) dat daar parkeergeld moet betaald worden, staat er bijna nooit iemand, evenmin als op de gewone parkeerplaatsen trouwens.
Dat geldt ook, in lichtjes mindere mate, voor de andere betalende plaatsen. We mogen dat probleem dus niet opblazen!!

Hoeveel plaatsen zijn er in Westende voorzien?
Ik heb eens wat rondgekeken in Westende en ik stelde vast dat er eigenlijk relatief weinig parkeerplaatsen voorbehouden zijn voor gehandicapten. Je vindt een lijst op
http://www.middelkerke.be/page24882145.aspx.
Die zou echter wel eens bijgewerkt mogen worden.
Voor Westende-bad tot aan de Rotonde zouden dat er 36 zijn, voor het dorp Incl Koning Ridderdijk en Incl Privaat Terrein van Zon en Zee 12 en voor Lombardsijde 6.
Ik zag ze op volgende plaatsen:
Bad : Arendlaan 4 betalend, Badenlaan aan kapel 2, Distellaan 1, Flandrialaan 1, Herfstlaan 3, Priorijlaan: 2 betalend en parkeren beperkt tot 1 uur
Pleintje op kruispunt van Pelikaanlaan en Zeeravenlaan: 3, Pelikaanlaan 1 en Zeeravenlaan 1
Pleintje op kruispunt van Zwaluwenlaan en Wulpenlaan: 5, Wulpenlaan 3 en Zwaluwenlaan 1
Oorlogsinvalidenlaan 2, Ooievaarslaan 1, Wulpenlaan 3, Zilvermeeuwlaan 3
Dorp: Westendelaan 2 (apotheek Cattrysse en bibliotheek), Zon en Zee (op privaat terrein) 2, Strandlaan (Calidris) 1, Sint-Laurentiusdijk (betalend tijdens bepaalde periode): 2 aan sanitair blok en 3 aan surfgebouw, Lombardsijdelaan 2
Lombardsijde: 2 op Dorpsplein en 2 in de Oude Nieuwpoortlaan, Lombardenstraat 1, Kleitendijkstraat 1

Hoeveel zouden er eigenlijk moeten zijn? Volgens de aanbevelingen van Vlaams Minister Hilde Crevits: zou dat minstens 6% van het totaal aantal parkeerplaatsen moeten zijn.( = 1 op 17).
Zonder het totaal aantal te tellen mag ik dus zeggen dat Westende nog lang niet aan dat streefdoel komt.
Hieronder zien jullie, links een parkeerplaats in Westende-bad waarvoor betaald moet worden en rechts een verkeersbord waarover ik mijn twijfels had, maar na navraag bleek dat in dit geval één verkeersbord volstaat voor twee parkeerplaatsen.

           

Waar moet men eigenlijk die plaatsen voorzien?
Aangezien het de bedoeling is mensen met een handicap, die zich met hun wagen moeten verplaatsen, zo dicht mogelijk bij hun bestemming te laten parkeren, kan men zich afvragen welke bestemmingen daarvoor in overweging moeten genomen worden.
Ik zie voor Westende: het strand, de scholen, de kerken, bibliotheek, mutualiteit, restaurants en hotels, de woonplaats, dokterspraktijken, apotheken, grootwarenhuizen,…., met andere woorden nabij het strand, in de buurt van openbare gebouwen en plaatsen die veel door gehandicapten bezocht worden. Voor zijn woonplaats kan de gehandicapte eventueel een voorbehouden plaats aanvragen.
Voldoen wij daaraan? Er zijn geen plaatsen aan onze scholen noch aan de dokters- of tandartspraktijken, noch aan de grootwarenhuizen ‘Okay’ en ‘Delhaize’ noch aan de hotel-restaurants behalve aan Zon en Zee dat zelf twee plaatsen voorzien heeft op zijn eigendom.

De voorbehouden plaatsen vinden met GPS
Mensen met een beperking kunnen in de tien kustgemeenten via hun GPS een voorbehouden parkeerplaats vinden. Bij het intoetsen van een bestemming in het navigatiesysteem zien gehandicapten meteen waar zich in de buurt parkeerplaatsen bevinden die voor hen zijn voorbehouden. Dat laat hen toe vlot te parkeren in de onmiddellijke omgeving van hun bestemming.
Op de website http://www.navigeerenparkeer.be/ kunnen jullie lezen hoe het allemaal in zijn werk gaat.
Men kan daarvoor de lijst van de plaatsen downloaden.
Ik herhaal dus nogmaals dat deze van Middelkerke enkele onjuistheden vertoont.

Besluit
Middelkerke is dus geen speciaal geval. Om hier op de voorziene plaatsen voor gehandicapten te mogen parkeren moet men over een geldige kaart beschikken. Ook hier kan en zal er misbruik gemaakt worden van de parkeerkaart. Ik twijfel eraan of dat misbruik kan vermeden worden door de gehandicapte op enkele plaatsen te doen betalen.
Ik heb deze zomer vastgesteld dat de betalende plaatsen bijna altijd onbezet blijven. Waarom dan nog verder doen betalen? Mocht het geldelijk verlies dan toch een rol spelen, dan zal dat zeer gering zijn.

Bron
http://handicap.fgov.be/docs/parkeerkaart_nl.pdf

21-08-2011, 12:12 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Ze blijven maar komen, de partijkrantjes…Na de CD&V was het Vlaams Belang aan de beurt, met een juninummer.
Zij zijn, samen met de VLD trouwens, de meest regelmatige uitgevers.
Het nummer heeft een A4 formaat en bestaat uit acht pagina’s, waarvan slechts twee met lokaal nieuws. Te weinig, vind ik. Bovendien zijn het maar artikeltjes in plaats van artikels.

Heeft VLD het licht gezien?
In het laatste ‘Open VLD blik’ stond “tegenover het recht op een leefloon staat de plicht om er iets voor te doen; bij weigering kan het leefloon afgenomen worden.”
Afdelingsvoorzitter Alfons Deley, tevens gemeenteraadslid VB, is daar blij mee. Hij beweert “dat zeggen wij al jaren, maar toen wij hetzelfde opperden, werden wij met pek en veren overgoten.”
Hij vraagt zich echter af wat de VLD denkt over andere steunzoekers, zoals “de schijnzelfstandigen in nacht- en telefoonwinkels die na een korte inschrijving bij het OCMW steungerechtigd worden.”
Hij zou ook graag horen dat de VLD zich afzet tegen andere vormen van sociale fraude, zoals schijnhuwelijken, zwartwerk, illegalen …”
Natuurlijk kan ik hem alleen maar bijtreden. Wie kan er immers akkoord gaan met het misbruiken van onze sociale voorzieningen en het verkrachten van onze normen en waarden?

Eigen blauw eerst
Zoals de CD&V reageert het Vlaams Belang ook op het invoeren van de blauwe zone in Middelkerke.
Zij zien daarin twee minpunten.

Wordt uw belastingsgeld goed besteed? Aan u om te oordelen
In het artikel worden twijfels geuit over bepaalde uitgaven.
De gemeente zou op geen 25.000 euro kijken om kunstwerken aan de lopende band te kopen.
Zowel de markt als het pleintje aan de kruising van de Henri Jasparlaan en de Duinenlaan zouden ermee opgesmukt worden … en dat zijn nog maar twee voorbeelden.
Het VB stelt zich dan ook terecht vragen, die ikzelf ook reeds meermaals stelde: “Heeft Middelkerke een luxeprobleem?” “Gaat prestige boven goed beheer?”
Over de vraag “Of is het eenvoudig een vriendendienst?”, kon ik mij niet uitspreken. Daarom vroeg ik aan de voorzitter wat hij daarmee bedoelde. Zoals ik ook aan CD&V reeds zei “Wie ‘A’ zegt, moet ook ‘B’ zeggen!
In zijn antwoord, afgeleid uit de verslagen van de aanbestedingen en uit de beslissingen van het schepencollege, laat Deley doorschemeren dat het veelal dezelfde kunstenaars zijn die bestellingen krijgen voor standbeelden en andere kunstwerken.
Het is spijtig dat hij daarbij een kat geen kat noemt.
Ik stel zelf vast dat zopas een zoveelste beeld op de stripdijk geplaatst werd, namelijk ‘Agent 212’ van Monique Mol uit Beauvoorde. Zij kan heel wat referenties voorleggen, wat blijkt uit haar website op http://www.kunstatelier-moniquemol.be/. Zij maakte reeds ‘Suske en Wiske’, ‘Annemieke en Rozemieke’, ‘De Smurfen’, ‘Robbedoes’ en ‘Lambik’. Het gemeentebestuur schijnt dus haar werk zeer te appreciëren. Of er ook een andere relatie met de kunstenares bestaat, weet ik niet.
‘Agent 212’ is een naïeve en sympathieke dikkerd waarop alle problemen kunnen afgeschoven worden.
Ik lees al een tijdje geen strips meer, maar na een weinig opzoekwerk, begrijp ik nu beter waarom men voor die figuur gekozen heeft.
De kunstenaar waaraan een kunstwerk besteld werd voor het vernieuwde dorpsplein, zou ook een regelmatig leverancier aan de gemeente zijn. Als het VB nog maar een schijn van een vermoeden heeft dat daar wel eens een reukje aan zou kunnen zijn, waarom spitten ze dat dan niet uit om daarna eventueel een klacht in te dienen tegen de toegepaste procedure?

Het Vlaams Belang verklaart verder “Door de nieuwe gemeentewetten heeft het schepencollege meer bevoegdheden en moeten vele beslissingen niet meer ter goedkeuring voorgelegd worden aan de gemeenteraad zodat burgemeester en schepenen vrij spel hebben vb. schepen van cultuur Dejonghe koopt verlichting watertoren Krokodil aan voor € 45 000 zonder toestemming te vragen of te moeten vragen aan gemeenteraad.”

Dat is niet gezond, natuurlijk. Veel verschil maakt het wel niet uit, want de meerderheid drukt toch zijn wil door in de gemeenteraad. Ja, die rare kronkels van de democratie …

Ook voor andere uitgaven komen steeds weer dezelfde namen van leveranciers terug. Zo zou het studiebureau Lobelle uit Brugge de meeste openbare werken toegewezen krijgen. Volgens het bestuur zou dat zijn omdat zij Middelkerke kennen, wat natuurlijk onzin is. Frisse gedachten zijn trouwens nooit slecht. Maar er is veel meer.
Studies en projecten die meer kosten dan 67.000 euro zonder BTW (81.070 euro Incl) moeten het onderwerp uitmaken van een algemene offerteaanvraag of openbare aanbesteding. Dat is de algemene regel, namelijk dat alle overheidsopdrachten in concurrentie moeten gesteld worden en dat de prijs de enige bepalende factor is bij een aanbesteding.
Uit mijn studie van de gemeenteraadverslagen blijkt dat het Middelkerks bestuur courant gebruik maakt van de onderhandelingsprocedure ZONDER voorafgaande bekendmaking (artikel 17, § 2 van de wet van 24 december 1993). De aanbestedende overheid nodigt voldoende potentiële kandidaat-inschrijvers uit om een offerte in te dienen, teneinde voldoende concurrentie te verzekeren.

Eigenlijk mag die werkwijze slechts toegepast worden in uitzonderlijke gevallen: bedrag lager dan 81.070 euro inclusief BTW, geheim karakter van project, dringendheid, specifieke artistieke of technische werken of wanneer geen of onregelmatige offertes ingediend werden. In de andere gevallen moet er een openbare aanbesteding gebeuren.

Ook de molen van Leffinge schijnt Vlaams Belang niet lekker te zitten. De gemeente zou de bedoeling hebben (of is het ondertussen gebeurd?) die Groenhagemolen, een stenen graanwindmolen, in de volksmond bekend als de ‘Rommel-molen’, aan te kopen. Schepen van Erfgoed Carine De Jonghe (Open VLD) verklaart daarover: “We willen deze unieke molen niet laten verloren gaan, want ze heeft een belangrijke erfgoedwaarde en is het enige exemplaar in onze gemeente”.

De oorspronkelijke vraagprijs zou 350.000 euro geweest zijn. Het VB beweert dat het een ruïne is die nog een paar honderdduizend euro’s aan herstellingswerken zal vergen. Volgens het progressief kartel ‘verkeert de molen in goede staat en zijn slechts enkele kleine ingrepen noodzakelijk’.
Nochtans verklaarde schepen Verdonck op 5 oktober 2010 aan ‘Het Nieuwsblad’: “'Maar de windmolenromp zelf is in heel slechte staat en dreigt voorgoed verloren te gaan als er niet snel ingegrepen wordt. De huidige eigenaar houdt zich immers niet aan zijn plicht om instandhoudingswerken uit te voeren.”

Burgemeester Michel Landuyt (Open VLD) bevestigt dat er inmiddels krediet voorzien is voor de aankoop van de molen. Dat was eerst niet het geval maar nu werd daarvoor ‘geld vrijgemaakt’, zoals politici dat zo zuinig en geheimzinnig zeggen. 'Na onderhandelingen tussen administratie en eigenaars is de aankoopprijs vastgelegd op een lager bedrag dan de eerste schatting. De onderhandelingen hebben geleid tot een aanvaardbare prijs en dus is de weg geopend voor de aankoop van de molen.'

Zodra ik op de hoogte ben van de aankoopprijs en van de kostprijs van de restauratiewerken, zal ik jullie die zeker niet onthouden.

Als Michel zegt dat het ‘aanvaardbaar’ is, wat moeten/durven de andere dan nog zeggen?
En natuurlijk …. 'Gezien de erfgoedwaarde van de molen kunnen we voor de latere restauratie op een aanzienlijke toelage van de Vlaamse overheid rekenen”. Dus … geen probleem, want de Middelkerkenaars zullen het wel betalen, maar dan onder een andere naam…
En nog een vraagje: waar blijft dat geld voor die subsidies toch vandaan komen? Weten de provinciale en Vlaamse overheden dan echt met hun geld geen blijf?

Maar er wringt nog iets anders. De molen behoort toe aan Willy, Maria, Marleen, Daniël en Geert Rommel die de korenmolen erfden na de dood van Omer Rommel in 2007, nadat de molenromp (dus zonder wieken) samen met het bakhuis en de maalderij in 2005 tot beschermd erfgoed verklaard werd.
Vanaf dat ogenblik waren de eigenaars dus verplicht de molen ‘in stand te houden’. Ze deden dat ‘zo goed mogelijk’, beweren ze, maar ze vonden dat de kosten voor de herstellingswerken te hoog zouden oplopen. Verkopen dus maar! Dat is echter niet eenvoudig bij beschermd erfgoed. Daarvoor heb je een ‘rijke’ gemeente nodig.
Als de eerste schepen Janna Rommel-Opstaele is en haar man heet Willy, dan kan dat natuurlijk tot allerhande ongezonde gissingen leiden.

Bronnen:
http://www.molenforum.eu/index.php?taal=&pagina=archief/artikel&id=356
Artikel door in ‘Het Nieuwsblad’ van 28 juli 2011

Betutteling of Cultuur: staat uw huis ook op de lijst?
In één van de stukjes over Spots had ik het ook reeds over de nieuwe erfgoedlijst, die ik spijtig genoeg niet kreeg van de gemeentelijke dienst ‘Erfgoed’ omdat het nog een vertrouwelijk document is en alleen de leden van de erfgoedcommissie er toegang toe hebben.
Het Vlaams Belang schijnt volgens het artikel ook van mening te zijn dat erfgoed, interessante gebouwen uit het verleden, moet beschermd worden en dat het ook verantwoord is daarvoor van de gemeenschap een financiële inspanning te vergen.
Zij stellen zich echter drie vragen.
Ten eerste: waarom weten de bezitters van een eigendom dat op de lijst voorkomt nog van niets?
Waarom kreeg de VLD wel al de mogelijkheid om bezwaren in te dienen?
Aangezien SP-a beweert er nog objecten te willen aan toevoegen, moeten zij ook reeds inzage gekregen hebben.
Hoe komt het dat die lijst ook bij de CD&V reeds besproken werd?
Ten tweede: is het normaal dat die eigenaars geen inspraak krijgen maar enkel het recht om bezwaar in te dienen; is dat wel democratisch?
Ten derde: voor elk bewaard object moet 12.000 euro betaald worden aan de eigenaar. Voor 200 gebouwen zou daarvoor dus 2 miljoen vierhonderd duizend euro moeten voorzien zijn. Het VB vraagt zich af of daarvoor een budget voorzien is.

Volgens mij hadden die vragen al lang in de gemeenteraad kunnen en moeten gesteld worden.

14-08-2011, 10:36 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Na ‘Open VLD – blik’ , ‘Denken, Durven, Doen’ van NV-A en ‘Spots’ van SP-a mocht de CD&V natuurlijk niet achterblijven. Het nummer 4 van de tiende jaargang verscheen dan ook in de maand juni 2011.
Het heeft een A4 – formaat en telt 8 bladzijden waarvan de helft ingenomen wordt door de lokale afdeling.
Daar waar het vroeger ‘CD&V Direct’ heette, staat nu enkel het URL – adres van de partij in de titel.

Gemeentebestuur neemt voorstel ‘verkeersarm Westende- Bad’ over van CD&V

Wat houdt dat voorstel in?
In het oktober- novembernummer van 2010 konden wij lezen dat de CD&V een verkeersarm ‘toeristisch hart’ van Westende- bad wenste. Dat is dus niet hetzelfde als ‘verkeersvrij’. Het was niet de bedoeling de straten om te vormen tot voetgangerszones. Het gaat over de Distellaan tussen de Arendlaan en de Priorijlaan en de Meeuwenlaan tussen de Oorlogsinvalidenlaan en de Koning Ridderdijk, met andere woorden de geelgekleurde straatstukken op onderstaand plannetje. Die straten zouden tijdens de zomermaanden juli en augustus, tussen 10 en 22 uur, moeten afgesloten worden voor alle doorgaand verkeer.

           

Er komt schot in
In de gemeenteraad van 11 mei 2011 werden twee aanvullende politiereglementen goedgekeurd wat er op wees dat het gemeentebestuur van plan was het voorstel van de CD&V over te nemen. Deze laatste partij is/was daar zeer gelukkig over, te meer daar het comité ‘Westende leeft’ en de handelaarsbond Westende-bad eveneens te vinden zijn voor hun voorstel.
Ziehier hoe dat geformuleerd werd. Artikel 37 luidt als volgt: “De Distellaan tussen de Arendlaan en de Priorijlaan worden éénrichtingsverkeer in de richting van de Priorijlaan om de bestuurders toegang te verlenen tot hun garages wanneer de Meeuwenlaan tussen de Oorlogsinvalidenlaan en de Distellaan volledig wordt afgesloten voor alle verkeer in de zomervakantie.”
In de Meeuwenlaan zijn inderdaad geen garages en dus kan deze volledig autovrij gemaakt worden.
Artikel 38 is als volgt geformuleerd: “Het comité ‘Westende Leeft’ en de’ handelaarsbond Westende-bad’ vraagt om opnieuw tweerichtingsverkeer toe te laten in de Arendlaan. Hierdoor zou het verkeer gemakkelijker Westende-bad kunnen verlaten. De straat is breed genoeg voor tweerichtingsverkeer.
"Als de proef in het huidig proefzomerseizoen positief uitvalt, zou het initiatief uitgebreid worden naar andere periodes.” voorspelde Liliane Pylyser-Dewulf.
Op 7 juli 2011 was nog niets te merken van die proef en ik dacht al dat men weer wat losse flodders afgevuurd had.

Verkeersarm hart van Westende-bad is er
Op zondag 17 juli stelde ik vast dat het plan verwezenlijkt was … en het zag er op het eerste gezicht goed uit.
Ik lees in ‘Tips’ van 28 juli 2011 dat schepen Janna Rommel-Opstaele dit initiatief genomen heeft, “samen met de handelaarsbond en op vraag van de handelaars.”
Hoe noemt men dat? Diefstal van ideeën? “Pronken met andermans veren”? Foei Janna Opstaele!!
Ziehier vooreerst een paar foto’s van de Distellaan.
Als ik goed begrepen heb, was het dus de bedoeling enkel die voertuigen toe te laten die hun garage moesten binnenrijden.
Hoe heeft men dat nu opgelost?

           

Men heeft dan verder wat rare toeren uitgehaald. De vroegere parkeerplaatsen zijn grotendeels vervangen door twee terrassen, door een overvloed aan zitbanken en door bloembakken. Volgens ‘Tips’ van 28 juli 2011 zouden dat 25 bloeiende oleanderbloemtorens zijn van 3 meter hoog.
Op enkele plaatsen, bijvoorbeeld voor de winkels van Pattyn en Degandt heeft men wel nog plaatsen opengelaten, Toch wel juist daar, zeker! Niet te verwonderen dat de handelaars van Westende-bad akkoord gaan. Men noemt die plaatsen ‘kortparkeerplaatsen’ omdat ze maximaal 30 minuten bezet mogen blijven. Er staan borden die dat aangeven. Men moet er nu niet meer betalen.
Beide onderstaande foto’s tonen aan wat ik bedoel met een ‘juiste’ keuze van de plaatsen.

           

           

Cd&V pleit voor publieke toegang zon en zee – site
Natuurlijk ben ik ook van mening dat er een verbinding moet blijven bestaan tussen de Essex Scottishlaan en de Bassevillestraat, doorheen Zon en Zee.
Ik heb daaraan in een recent blogartikel de nodige aandacht besteed en ik kom daar zeker nog op terug, want dat onderwerp is nog ver van afgehandeld.
Ik hoor echter dat de eigenaar en de CD&V het niet met elkaar eens zijn en dat is dan nog zacht uitgedrukt.
Ik denk dat beide partijen zich eens rond de tafel moeten zetten, samen met de omwonende handelaars trouwens, om tot een compromis te komen. Misschien is dit ondertussen reeds gebeurd?
Voorlopig wens ik er dus niet verder op in te gaan omdat ik eerst wil weten welke bezwaren er ingediend werden tegen het RUP ‘Zon en Zee’. Dat moest namelijk uiterlijk tegen 28 juli gebeuren.
Ondertussen kunnen de geïnteresseerden twee van mijn vorige artikels over het onderwerp lezen.

Blijvende aandacht voor sociale huisvesting
Ik schreef het reeds in mijn artikel over ‘Spots’ van de SP-a: ‘sociale huisvesting is de dada van alle politieke partijen’. En toch schijnt (voorlopig?) weinig succes geboekt te worden.
De CD&V – fractie zou zich nochtans al jaren daarvoor inzetten. Hun fractieleden in de OCMW – raad zouden met regelmaat kritiek spuien omdat er te weinig initiatieven worden genomen en te weinig geldmiddelen worden gebruikt voor sociale huisvesting.
Eerlijk gezegd begrijp ik dat niet al te goed. Per politieke fractie neemt toch één vertegenwoordiger deel aan het driemaandelijks gemeentelijk huisvestingsoverleg.
Op http://www.middelkerke.be/page197103236.aspx kan men zien wie daar verder nog allemaal aan deelneemt. Zo te zien zijn dat alle personen uit de gemeente die iets met huisvesting te zien hebben.
Alle partijen schreeuwen het uit dat er meer sociale woningen moeten komen. Iedereen beroemt er zich op dit probleem met de hoogste voorrang te benaderen.
Kan men dan op dat overleg niet tot een consensus komen zodat Middelkerke niet langer onderaan de ladder van de sociale huisvesting blijft hangen?

Besparing in het OCMW staat ten gunste van vriendjespolitiek
In dit artikel met een manke titel wordt een ernstige aanklacht uitgebracht tegen de huidige meerderheid omdat deze niet wil ingaan op het voorstel om duizenden euro’s te besparen bij de aankoop van voedingsproducten en geneesmiddelen door het woon- en zorgcentrum.
Omdat ik de beschuldigingen wat al te vaag vond, heb ik aan de voorzitter van de partij gevraagd, niet enkel ‘A’ maar ook ‘B’ te zeggen. Ik mocht kort daarna van Dirk Gilliaert, oud-voorzitter OCMW, een duidelijk antwoord ontvangen, waarvoor mijn dank.
Het gaat dus over de levering van voedingsproducten en van medicijnen.
Voor de voedingsproducten worden jaarlijks prijzen gevraagd aan verschillende leveranciers.
Dit jaar werden de beheerders geconfronteerd met een groot prijsverschil tussen een Middelkerks vleesbedrijf en een andere leverancier van buiten de gemeente met een gunstiger aanbod. De meerderheidspartijen vonden dat de prijs een ondergeschikte rol speelde en wilden absoluut de Middelkerkse leverancier behouden. Weet iemand wie die leverancier is? Zou het kunnen dat die blauwgekleurd is?
De WZC De Ril koopt medicijnen bij alle apothekers van Middelkerke. De CD&V had voorgesteld over te stappen op het leveren van medicatie onder robotvorm. Dat houdt in dat er reeds een voorsortering gebeurt per patiënt. De voordelen van dat systeem zijn: lagere prijs, geen fouten meer bij toedienen, geen over- of ondermedicatie meer en het tijdrovend klaarzetten door het personeel wordt aanzienlijk ingekort.
De meerderheid keurde echter het voorstel af. Op de raadszitting van maandag 20 juni 2011 werd dan toch een meerderheid gevonden zodat de medicatie vanaf 1 september zal kunnen geleverd worden door een nieuwe engoedkopere leverancier. Is dat nu zo moeilijk?

07-08-2011, 10:36 Geschreven door stammer
Reageren (2)

24-07-2011, 09:35 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het is niet de eerste keer en het zal ook niet de laatste keer geweest zijn dat ik mij verbaas, dat ik verontwaardigd ben, ja dat ik geschokt ben over het verkwisten van ons belastinggeld door onze gemeentelijke bestuurders.
Dat is heel zeker het geval in andere domeinen ook, maar vandaag wil ik het hebben over de werken aan ‘ons’ marktplein. Ik beperk mij voorlopig nog tot de ondergrondse parkeergarages omdat de werken bovengronds nog lang niet klaar zijn, hoewel dat voorzien was tegen de zomer van 2011. Het schijnt nu eind oktober te zullen worden. Er is ook nog te weinig geweten over de exacte kosten of uitgegeven bedragen voor dat werk.

Hoeveel heeft die ondergrondse parking dan wel gekost, misschien?

De burger wordt geïnformeerd!
Ik vind het een goeie zaak dat op een (toekomstige) werf een bord geplaatst wordt zoals die twee hieronder.

Zoals jullie zien is de bouwheer ‘Dexia Bank nv’ maar meer daarover verder in mijn artikel. Daar staat ook het bedrag van de werken dat, enkel voor de ondergrondse parking, zou oplopen tot 9,2 miljoen euro. Dat is een bedrag ZONDER BTW. Er stond/staat ook nog een tweede bord.

Op het bord hierboven kunnen jullie de kostprijs aflezen voor het ‘Herinrichten van de Oostendelaan, met inbegrip van het Marktplein en Molenstraat – Deeldossier Marktplein en Populierenlaan’.
Let maar eens op het bedrag. Valt het jullie ook onmiddellijk op dat er geen punten geplaatst werden? Het is dus wel degelijk 1.927.606,93 euro. Bijna twee miljoen euro of 80 miljoen goeie oude Belgische francs!!!!! Ik vind het fijn dat hier de cijfers achter de komma ook vermeld worden, want ik weet altijd graag op de eurocent na hoeveel de gemeente juist aan een project uitgeeft. En zo kan men zien dat ze geen halve euro te veel uitgeven!! (als grapje bedoeld, maar eigenlijk is dat niets om mee te lachen!)
Maar voorlopig genoeg daarover, ik kom daar in een latere bijdrage nog uitgebreid op terug.

De beslissing
Op 05 december 2006 besloot het college om onder het marktplein een ondergrondse parkeergarage te bouwen bestaande uit 3 bouwlagen, een rotatieparking op niveau -1, een rotatieparking en garageboxen op niveau -2 en garageboxen op niveau -3. Het complex zou 339 staanplaatsen, 86 garageboxen en 72 plaatsen voor motoren omvatten.
Een rotatieparking is een geheel van parkeerplaatsen dat niet als bezoekersparkeerplaatsen kan worden beschouwd en dat, eventueel tegen betaling, voor iedereen toegankelijk is voor de tijdelijke stalling van wagens.
De totale kost voor de bouw van de ondergrondse parking en de heraanleg van de bovenbouw werd toen geraamd op € 12.905.599,23 (erelonen, onvoorziene kosten en BTW inbegrepen).
Dat is dus al een stuk meer dan wat op de twee borden samen vermeld staat. Maar ja, op een peulschil meer of minder komt het toch niet aan, hé!
In de gemeenteraad van 13 september 2007 werd aan de leden meegedeeld dat de ‘financiering met projectbeheer’ zou toegepast worden. Daarvoor werd door de centrale aankoopdienst van de gemeente een bestek opgemaakt.
Hoe verdienstelijk het werk in bepaalde andere domeinen van een technische dienst van een gemeente ook mag zijn, het bouwen van zo’n groot, gespecialiseerd complex is toch nog andere koek. Daarvoor zal niet enkel de kennis, maar ook wel de tijd ontbreken. Daarom neemt Dexia het toezicht en beheer, de verantwoordelijkheid en de financiering voor zijn rekening.
Ze doet dat natuurlijk niet gratis. Naast de financieringskosten (= het voorschieten van het geld), moeten ook nog de kosten voor het beheer van het project betaald worden.
De formule ‘financiering met projectbeheer’ zou, naar het schijnt, een aantal voordelen bieden.
Vooreerst op financieel gebied. De eigen financiering kan er enkele jaren door uitgesteld worden. Het zou ook mooi meegenomen zijn dat de BTW op het einde van de werken in één keer wordt gefactureerd, zodat op die bedragen tijdens de duur van de bouwwerken geen rentelasten rusten, waardoor de leninglasten lager liggen.
De formule ontlast de gemeente ook van heel wat bekommernissen. Dexia Bank neemt zowel de administratieve als de praktische opvolging van de werken voor haar rekening. Dat belet het gemeentebestuur wel niet het dossier op de voet te blijven volgen. Daarmee bedoel ik dat de gemeente er kan (en moet) op letten dat het budget niet overschreden wordt.
De gemeenteraad hechtte met 19 stemmen bij 3 onthoudingen (Vlaams Belang) zijn goedkeuring aan het ontwerp en de raming voor de opdracht, die maximum € 14.000.000 (€ 12.905.599,23 + kosten financiering + kosten projectbeheer) zou bedragen. Dat was dus nog een stuk meer dan wat op het bord staat. Een ‘grote peulschil’ erbij, dus!

Het leven wordt duurder!!!!!!!
In de gemeenteraad van 13 november 2008, kregen de aanwezigen te horen dat ‘ingevolge de gestegen bouwkosten en de concretisering van het bouwprogramma’ voormelde financiering met projectbeheer geactualiseerd diende te worden.
Dexia raamde namelijk op dat ogenblik het bedrag daarvan op 21.758.000 EUR hetzij 15.005.517,24 EUR netto bouwkost, meer een geraamd bedrag van 6.752.482,75 EUR (inclusief erelonen, projectbeheer en BTW, exclusief de intresten tijdens de bouwperiode).
Er is dus 136% van de eerste raming bij gekomen. Men kan dat bezwaarlijk nog een ‘peulschil’ noemen!!
Hebben jullie ooit al een verbetering weten aanbrengen aan de borden als de kostprijs veel hoger ligt, door ‘onvoorziene omstandigheden’ zoals dat dan uitgelegd wordt? Ik niet!

Niet getreurd, zegt burgemeester Landuyt

We krijgen subsidies hoor!!
In de raadszitting van 13 november 2008 scheen raadslid Soete van de CD&V de kostprijs van de ondergrondse parking toch ‘hoog’ te vinden. Landuyt antwoordde daarop ‘dat de kostprijs niet zo hoog zal zijn als het raadslid stelt omdat hij geen rekening houdt met de te verwachten subsidies.”
Overeenkomstig het goedgekeurd meerjarenplan zou voor de ondergrondse parking een subsidie ten bedrage van 1.000.000 EUR voorzien zijn. Aangezien andere subsidies mij niet bekend zijn, mag ik dus zeggen dat een subsidie van minder dan 1/20 van het uitgegeven bedrag, niet zo geweldig is.
En daarbij, ik herhaal het nog maar eens …. subsidies komen ook van ons geld, dat maakt dus geen verschil!!!

Dat wordt allemaal gerecupereerd, hoor!

Door verhuur van parkeerplaatsen
Op 11 mei 2011 werd de gemeenteraad erover ingelicht dat een beheerder met de noodzakelijke know-how moest aangesteld worden. Deze zou instaan voor de uitrusting, het beheer en eventueel de marketing van de rotatieparking. Eerst moest de markt verkend worden met inachtneming van de mededinging. Die verkenning was niet gratis en de raad werd dan ook gevraagd het daarvoor opgemaakt bestek goed te keuren. De definitieve overeenkomst zou dan voorgelegd worden aan de raad. Dat moet een enorm moeilijke opdracht geweest zijn. Hoeveel keren hebben ze moeten telefoneren?
Eén, twee of drie keer?
In ‘Het Nieuwsblad’ van 23 juni 2011 verklaarde de burgemeester dat een overeenkomst gesloten werd met Optimal Parking Control (OPC) uit Herent. De gemeente zou de tarieven bepalen en ze ook innen. Daarvan krijgt OPC een percentage voor onderhoud, materiaal en automaten'.
De burgemeester gaat er prat op dat deze ondergrondse parking de goedkoopste aan de kust is. Ik vraag mij af waarom. Is dat een reclame voor Middelkerke? Zullen er meer toeristen naar hier komen omdat de parkeergarage een halve euro goedkoper is? Zet dat niet aan tot langer parkeren?
Het brengt in elk geval wel minder op voor de gemeentekas. Landuyt raadt iedereen aan even de prijzen te vergelijken met de buurgemeente Oostende waar een veelvoud aangerekend wordt. Dat is wel degelijk juist!! Maar niet relevant!!
Op 1 juli, bij de opening verklaarde hij dat de vergelijking met alle andere kustgemeenten uitgevoerd werd. Hoe dat gebeurde en wat er vergeleken werd, is mij een raadsel.
Wat hij er niet bij zegt, is dat tegelijkertijd de aanleg van de parking straks misschien wel de duurste van Vlaanderen wordt. Dus, twee keer slecht nieuws voor de gemeentekas.
Ziehier dan die ‘goedkope’ prijzen. Ze komen overeen met die van de betalende parkings in openlucht.Tijdens weekends, schoolvakanties en op feestdagen, met andere woorden tijdens de piekperiode, betaal je

Op weekdagen, niet tijdens schoolvakanties en niet op feestdagen, wordt dat

Door verhuur van garageboxen
Per jaar kost het huren van een garagebox: 1.100 € (voor 20 m²) of 1.210 € (voor 22 m²) of ???? (voor 31 m²). Zo zijn er 86.
In veel andere gemeenten betaalt men slechts 75 euro/ maand of 900 euro per jaar.

Door verkoop van garageboxen.
De verkoopprijs van een box werd nog niet vastgelegd.
Raadslid Soete vroeg op 13 november 2008 of de hoge kostprijs van de parking zal gerecupereerd worden door de verkoop van garages.
Burgemeester Landuyt ontkende dit, maar “dat mag geen bezwaar zijn omdat door dit project een maatschappelijke behoefte wordt ingevuld”. Typische grote woorden van Michel, maar wat bedoelt hij eigenlijk juist? Is een ‘parkeerplaats vinden tegen betaling’ nu al een maatschappelijke behoefte geworden, zoals recht op werk, recht op wonen, recht op veiligheid?
Vooraleer een bestuur aan zo'n project begint ('één van de grootste projecten ooit in Middelkerke') zou er toch een studie moeten gemaakt worden waarbij de kostprijs van het project afgewogen wordt tegenover de toekomstige inkomsten. Een kosten-batenanalyse heet dat. Zo kunnen de gemeenteraad en de bevolking weten dat hun portemonnee beheerd wordt op de manier van een goede huisvader.
Werd die analyse wel degelijk uitgevoerd? Dat moet zeer moeilijk geweest zijn als de kosten meer dan verdubbelen tijdens de ontwerp- en bouwfase. Ik vraag mij af waarom de oppositiepartijen zich niet beter documenteren en niet meer precieze (en vervelende) vragen stellen over dergelijke belangrijke projecten.

Zijn er nog andere kosten?
Ik ben ervan overtuigd dat het bedrag van de totale kostprijs nog zal oplopen. Daar komen zeker nog grote uitgaven bij en ook nog kleinere (in relatie tot de totale kostprijs, maar niet te verwaarlozen) zoals interesten, de recepties voor de inhuldigingen, verkennen van de markt om een beheerder te vinden, Enz…

We vieren dat er een parking bijgekomen is in Middelkerke
Iedereen zou dus verheugd moeten zijn dat er nu nog meer auto’s kunnen opeengestapeld worden in Middelkerke.
Op vrijdag 1 juli werd de ondergrondse parking geopend. Om dat evenement extra luister bij te zetten, werden alle registers opgetrokken. Trompetgeschal en tromgeroffel alom!
Vanaf 20 uur kon je op de markt van Middelkerke terecht voor een hapje en een drankje (?) en voor muzikale artiesten. Eerst was er een optreden voorzien van Paul Bruna, daarna gevolgd door Raymond van het Groenewoud, die een potpourri zou brengen van zijn bekendste klassiekers.
Ik dacht als proef eens de parking binnen te rijden, maar dat mocht niet wegens het gepland spektakel nadien.
Na de academische 23 minuten wachten, kreeg het nogal talrijk opgekomen publiek eindelijk een speaker te zien die ons leerde dat de Middelkerkenaars de reputatie hebben van 'er in te vliegen'.
Dan volgde het optreden van het klassiek glorieus duo Opstaele – Landuyt, bijgestaan door Anatool, een slechterik uit de strip ‘Jommeke’, die absoluut rijk wil worden. Moesten wij hier soms een verband zien?
Opstaele was zeer gelukkig te kunnen aankondigen dat zij ook bij de inhuldiging van de bovenbouw, einde oktober, samen met de schepenen cultuur en sport, voor een groots feest zou zorgen.
Michel wist te vertellen dat hij er na een gesprek dat vijf minuten duurde, de beheerder van OPC had kunnen van overtuigen om de parking gratis ter beschikking te stellen gedurende de eerste week.
Grote prestatie natuurlijk als de parking toch voor 98 of 99% leeg staat in die week. (zie verder) of met andere woorden als er maar 10 auto's staan.
Was dat enkel mijn indruk of was het applaus echt maar aan de magere kant?
Toen werd het lint doorgeknipt! Eén praal en pracht!! De ‘gesjerpte’ autoriteiten, of toch een deel ervan, werd aangevoerd in een klein fantasieautootje, dat eigenlijk te klein was om alle hoogwaardigheidsbekleders te bevatten. Lucien Niville, OCMW – lid, kon er schijnbaar wel nog bij. Omdat hij toch maar klein is? Welke rol hij daar speelde, is mij niet duidelijk.
De aanwezigen mochten toen het bouwwerk bewonderen. Zoals ik reeds zei 'knap werk van de ingenieurs!'.
Daarna kon eindelijk het muziekfestival beginnen en dat gebeurde door een verdienstelijke Bruna met dansende 'maagden'. Het aangekondigd ‘hapje of drankje’ werd schijnbaar weggesaneerd … om de kosten te drukken. Op Raymond heb ik niet meer gewacht.

De eerste cijfers over de bezetting
Bij mijn gratis bezoek op 5 juli 2011 was de bezetting op -1 zoals op de eerste onderstaande foto links. De beide andere verdiepingen zagen eruit zoals op de eerste foto rechts. Dat moet nog gerodeerd worden, natuurlijk. Op 15 juli was de grote leegte er nog steeds. Ze was zelfs nog iets groter geworden.
(zie onderste foto’s, beide genomen op -1). En misschien waren er zelfs nog een paar auto’s bij van werklieden die nog volop werken aan elektriciteit en aan de lift. Min twee en min drie waren leeg.

Ik vrees dat die parking meer leeg dan vol zal staan. De mensen betalen niet graag om te parkeren, tenzij ze niet anders kunnen. Op de piekdagen, bijvoorbeeld.
Eerlijkheidshalve zal ik ook nog wel eens gaan kijken op zo’n topdag en in het weekend. (*)

Besluit
Na mijn bezoek aan de ondergrondse parking of een ander werk van die omvang ben ik steeds weer onder de indruk van de technische verwezenlijking. Ik bewonder het werk van de ingenieurs.
Maar … de kostprijs van dat werk doet mij duizelen. Voor het ogenblik denk ik dat die parking er niet had moeten komen en ik vrees dat de kosten-batenanalyse achteraf zwaar negatief zal zijn voor de gemeente. Ik hoop dat ik ongelijk krijg. Er wordt inderdaad met onze centen gepokerd!!

Bronnen
Artikel 'Dit is de goedkoopste parking aan de kust' van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van donderdag 23 juni 2011.

* Aanpassing zaterdag 6 augustus om 14 uur 15
Zoals aangekondigd heb ik vandaag om 14 uur een nieuw bezoek gebracht aan de parking. Op niveau -1 stonden in totaal 18 auto's, de mijne inbegrepen. De beide andere niveau's waren leeg.
Een totale bezetting van 5 %, dus.
Ik ben 10 minuten in de parking gebleven en moest 1 euro betalen. Er wordt namelijk enkel in uren gerekend. Noemt men dat dan een goedkope parking?
Aanpassing zaterdag 13 augustus om 18 uur
Een nieuw bezoek tijdens het lang weekend van 15 augustus leverde geen beterschap op: 19 auto's op niveau -1 en de rest leeg.
Natuurlijk is het slecht weer, maar de toestand wordt toch wat zorgwekkend want alle gratis parkings waren tot de laatste plaats bezet.

Aanpassing zondag 21 augustus om 11 uur
Voor de afwisseling en de volledigheid en deze keer bij mooi weer, heb ik nog een bezoek gebracht. Het aantal bezoekers is nu gedaald tot 14 op niveau -1 en de rest leeg. In alle eerlijkheid: ik wil niet absoluut gelijk krijgen, maar het ziet er helaas naar uit dat dit het geval zal zijn.
Hopelijk is dit nog de inrijperiode ("rodage" zeggen wij alhier)

Aanpassing woensdag 14 september om 17 uur 20
Ik heb niet lang moeten tellen: er stonden 2 auto's in de parking

Aanpassing vrijdag 23 september om 19 uur 30
Ik dacht dat er wat meer auto's zouden staan, gezien de officiële opening van de vlaggententoonstelling, maar het waren er weer maar drie, ikzelf inbegrepen.

17-07-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Sport interesseert mij in hoge mate. Ik bewonder atleten die met natuurlijke middelen een triatlon kunnen afhaspelen. Ook al is het ‘maar’ een kwarttriatlon: anderhalve kilometer zwemmen in zee vanaf 07u30 ‘s morgens, 40 kilometer fietsen en tenslotte 10 kilometer lopen.
Wel, die atleten, 400 mannen en vrouwen, waren bij ons aan het werk op zaterdag 2 juli 2011.
Was dat een wereld-, Europees- of Belgisch kampioenschap? Neen, gewoon een Middelkerkse wedstrijd om de zomer in te zetten met een potje ‘op stang’ jagen van toeristen en tweedeverblijvers maar vooral van de eigen inwoners. Het werd een grandioos succes, vooral dat laatste dan!
De deelnemers hadden namelijk nog een bijkomende opdracht: ze moesten alle wegen van de gemeente van Middelkerke tot Nieuwpoort afsluiten en er aldus voor zorgen dat binnen de omloop niemand nog met de wagen zijn woning uit- of in kon.
Of was het de bedoeling om aldus wat meer toeschouwers langs de omloop te krijgen?
Er was ook gezorgd voor de factor ‘verrassing’ want al die ‘slachtoffers’ wisten van toeten noch van blazen en stonden voor een voldongen feit.
In ‘De Sirene’ nummer 125 die ik, achteraf, op 5 juli 2011 in de bus kreeg, stond “Zo’n groot evenement brengt helaas tijdelijk wat verkeershinder mee. Waarvoor de excuses van de organisator”.

Het avontuur, want dat was het, begon voor mij toen ik in Nieuwpoort aan het monument van Koning Albert I de weg afgesneden werd door een versperring ‘enkel lokaal verkeer’.
Ja, hoe moest ik dan wel de Heidestraat bereiken?
Niet getreurd, natuurlijk langs de Koninklijke baan en via de Essex Scottishlaan! Dag Jan, ook afgesloten.
Ik ken natuurlijk alle wegen van Westende en er leiden er heel wat naar of in de richting van mijn woonst.
Aan de beurt was nu de Henri Jasparlaan. Een vriendelijk politieman “die niet van hier was” riep mij nochtans “halt” toe maar kon mij niet uitleggen hoe ik thuis kon geraken.
Enkele wanhopige chauffeurs reden zowaar de Duinenlaan op in de verboden richting.
De Badenlaan was de volgende afgesloten laan en dus schoof ik maar op naar de Louis Logierlaan waar een al even vriendelijk politieman, die ‘wel van hier was’, mij afstopte. Hij kon mij evenmin helpen want ‘niemand mocht op de omloop’. Hij wist mij wel te vertellen dat de atleten op de Westendelaan kwamen via de Heirweg en dat ik dus langs de Kerkstraat moest rijden. Zo gezegd, zo gedaan  want natuurlijk kon ik ook via de ‘Rattevalle’ naar huis rijden.
Dat dacht ik, tenminste. Deze keer was het een vriendelijke seingever, die begreep dat ik licht ontstemd was, maar die mij niet mocht doorlaten. Hij bezwoer mij dat de oplossing erin bestond langs Nieuwpoort te rijden. Onterecht natuurlijk, want daar begon het juist allemaal.

Ik herbegon dan maar en reed de Nieuwpoortlaan op om via de Zuidstraat, de Prinsenvelddreef en de Bamburgstraat te proberen. Maar, ook deze laatste mocht niet opgereden worden. ‘Demi tour’ dus maar en via de Nieuwpoortlaan naar het kruispunt met de Bamburgstraat, waar alwaar twee politiemannen hadden plaatsgenomen. Eén daarvan, vol begrip ook, gaf mij dan een gouden raad. Het zou niet meer zo heel lang duren en ondertussen kon ik zo dicht mogelijk mijn huis benaderen. Dat deed ik dan ook via de Schoolstraat, de Hoogstraat, de Bassevillestraat en de Hovenierstraat waar ik dus voor het laatst tegengehouden werd door een seingever.

Hieronder zien jullie het plan met de omloop, aangegeven door pijlen. Had ik toen maar enig benul van het verloop gehad, dan had ik natuurlijk onmiddellijk voor de oplossing ‘Hovenierstraat’ gekozen.
De afgesloten wegen zijn gemarkeerd met rode strepen. De rode ellips was de eindbestemming die niet bereikt mocht worden.

Wat bijzonder merkwaardig was: er waren toch uitzonderingen voorzien. Wie uit de Essex Scottishlaan kwam en zich naar de camping ‘Westende’ wou begeven, mocht toch de Lombardsijdelaan oversteken. Had ik dat geweten, dan had ik natuurlijk ook door de camping mijn eindbestemming kunnen bereiken. Of misschien was dat enkel voor kampeerders/ toeristen/ tweede verblijvers?

Misschien waren er ook nog andere bressen in de omsingeling?

Volgens mij is zo’n organisatie in geen geval voor herhaling vatbaar.

10-07-2011, 10:28 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 11 mei 2011 werd dan toch eindelijk het voorontwerp van een nieuw ‘Ruimtelijk Uitvoeringsplan’ (RUP) nummer 29 ‘Zon en Zee’ door de gemeenteraad goedgekeurd.
Nu moet nog ‘slechts’ het openbaar onderzoek gebeuren. Dat staat als volgt aangekondigd op de website van de gemeente:

“Het College van Burgemeester en Schepenen van de gemeente Middelkerke brengt, overeenkomstig de bepalingen van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening ter kennis van de bevolking dat een openbaar onderzoek geopend wordt betreffende het ruimtelijk uitvoeringsplan RUP 29 "Zon en Zee”, voorlopig vastgesteld door de gemeenteraad in zitting van 11/05/2011.
Het plan omvattende de bestaande toestand, het bestemmingsplan met de stedenbouwkundige voorschriften, ligt ter inzage van het publiek in het gemeentehuis van Middelkerke, Spermaliestraat 1 – 8430 Middelkerke, dit vanaf 30/05/2011 tot en met 28/07/2011 tijdens de openingsuren.
De bezwaren en opmerkingen waartoe dit plan aanleiding kan geven dienen schriftelijk medegedeeld aan de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening, Spermaliestraat 1 te 8430 Middelkerke ten laatste op 28/07/2011 om 12.00 uur.”

Ik ben dan ook het plan eens gaan inzien. Het is niet toegelaten er fotokopieën van te nemen, maar ik heb het vergeleken met wat jullie vinden op het net op de site http://www.lne.be/merdatabank/uploads/nthnvg2059.pdf 
Er zijn slechts geringe verschillen en zo kunnen de geïnteresseerden zich ook van bij hen thuis reeds een goed idee vormen over wat het “nieuwe” Zon en Zee ons brengen zal.
Ik begrijp trouwens niet goed waarom er geen hoorzitting georganiseerd wordt.
Goed begrijpen wat er allemaal in zo’n RUP staat is ver van eenvoudig. Niet enkel moet men een beetje overweg kunnen met de technische termen, maar tevens is het nodig dat men de weerslag van bepaalde verordeningen kan bevatten.
Ziehier het ontwerp

Waarom heeft dat toch allemaal zo lang geduurd?

Te weinig bouwlagen?
Na de sluiting van het asielcentrum op 18 december 2003 en de perikelen tijdens de verkoopfase (ontbrekende bodemattesten, blokkering door de kalfsector dat zijn te veel betaald belastinggeld terug wilde, Enz… en de juridische veldslagen daaromtrent werd de verkoop aan een consortium van immobiliënhandelaars, definitief afgesloten op 8 maart 2006.
Het centrum maakte toen nog deel uit van het RUP ‘Westende-dorp’. Daarin waren voorzien: 40 % bebouwing en slechts twee bouwlagen toegelaten plus eventueel een dakwoning of één verdiep met teruggetrokken gevel. Een laag is de ruimte tussen een vloer en het daarboven liggend plafond.
De kelderverdiepingen worden niet meegerekend.
Die beperkingen stonden die ondernemers natuurlijk niet aan en ze zullen wel alles in het werk gesteld hebben om het gemeentebestuur op andere gedachten te brengen.
Op 17 oktober 2006 besliste het college inderdaad om het studiebureau Sum in Brugge te belasten met de opmaak van een afzonderlijk BPA/RUP, nummer 29 ‘Zon en Zee’, gescheiden van het RUP ‘Westende-dorp’.

Verzoek tot raadpleging
Vooraleer zo’n plan kan goedgekeurd worden, moet eerst de weerslag ervan op het leefmilieu ingeschat worden. Indien de te verwachten effecten aanzienlijk zijn, dan moet er een PLAN-MER opgemaakt worden. (MER – Milieu Effecten Rapport).
Dat gebeurt via het opmaken van een screeningsnota (‘verzoek tot raadpleging’) die de bevoegde administratie ervan moet overtuigen dat de te verwachten effecten onbelangrijk zullen zijn.
Begin 2009 werd de nota afgerond en rondgestuurd naar de adviserende overheden.
Jullie kunnen die vinden op http://www.lne.be/merdatabank/uploads/nthnvg2059.pdf 
Zowel het agentschap ‘Natuur en Bos’ (ANB), het agentschap ‘Ruimtelijke Ordening Vlaanderen’ als de Vlaamse Milieumaatschappij oordeelden dat het studiebureau zijn huiswerk niet goed gemaakt had en de screeningsnota kreeg een ‘onvoldoende’. Reden hiertoe was het ontbreken van de effectbeoordeling ten aanzien van bemaling, dat is de beheersing van het oppervlakte- of grondwater. Dat is natuurlijk zeer belangrijk aangezien er een ondergrondse parking zal aangelegd worden. Daarom moet in het plan vermeld worden hoe dat waterpeil zal beheerst worden.
Er zullen tijdens de bouwfase inderdaad speciale technieken vereist zijn om ervoor te zorgen dat de impact op het omliggend natuurlijk milieu beperkt blijft.

Passende beoordeling
Het ANB vroeg expliciet de opmaak van een ‘passende beoordeling’ in verband met betekenisvolle effecten op het naburig habitatrichtlijngebied. In een passende beoordeling wordt op basis van onderzoek uitgezocht of met zekerheid kan worden gesteld dat er geen aantasting van natuurlijke kenmerken zal optreden.
De habitatrichtlijn beschermt natuurlijke habitats en populaties van wilde dier- en plantensoorten op het Europees grondgebied van de lidstaten. Meer daarover vinden jullie op http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31992L0043:NL:HTML 
Het ‘naburig gebied’ waarvan hiervoor sprake, is als volgt gesitueerd.

Hoeveel bouwlagen mogen er dan nu zijn in het nieuwe plan?
Ik lees in paragraaf 6.1.4. van het voorontwerp dat er extra - aandacht moet geschonken worden aan het afwerken van de randen en aan de overgang naar residentiële woonzones, in het bijzonder ter hoogte van de Essex Scottishlaan, de Matthieulaan en de Hovenierstraat.. De typologie, de hoogte en de stijl van de gebouwen mogen het straatbeeld niet verstoren, maar moeten het integendeel versterken.
Dit resulteert in het volgend aantal bouwlagen:
Langsheen de Matthieulaan en de Hovenierstraat, waar de bestaande bebouwing aan de overzijde momenteel nergens hoger is dan tot 2 bouwlagen, moet 2+1 de norm zijn.
Hieronder zien jullie het enig huidig Zon en Zeegebouw in de Matthieulaan.

Typologie
Binnen het project moeten verscheidene types woningen (studio’s, appartementen met 1 kamer , met 2 kamers,...) voorzien worden met gekoppelde en aaneengesloten bebouwingen, onder de vorm van ééngezins- en meergezinswoningen. Deze types hangen samen met de verschillen in de publieke ruimte: rond een plein kan een hogere dichtheid gerealiseerd worden om het pleineffect te versterken (meergezinswoningen), binnen een parkachtige ruimte krijgen we eerder lagere dichtheden (ééngezinswoningen).

Morfologie (vorm)
De opstelling van de bebouwing moet rekening houden met oriëntatie en schaduwwerking.
De bebouwing moet een afstand aanhouden t.o.v. de grenzen van het RUP die minstens gelijk is aan de hoogte van die bebouwing. Bedoeling is te voorkomen dat sommige lagere bebouwingen steeds in de schaduw van hogere naastgelegen bebouwingen liggen.

Architectuur
De architectuur zal kwaliteitsvol en modern zijn met sterke articulatie van de gevels, onder meer door materiaalgebruik, terrassen en balkons,...

Publieke ruimte
Ook aan de kwaliteit van de publieke ruimte dient bijzondere aandacht besteed te worden.
Binnen het projectgebied dient ze in het bijzonder ingericht in functie van de zachte weggebruikers.
Parkeervoorzieningen dient zoveel mogelijk gegroepeerd te worden aan de rand van het projectgebied, bij voorkeur ondergronds. Op die manier wordt het gebied verkeersarm gehouden.
Naast één of meerdere (centrale) pleinen wordt onder andere ook speel- en wandelruimte voorzien. Al deze ruimtes moeten een samenhangend geheel vormen, een netwerk van verschillende publieke zones, die samen ook een soort van (wandel)circuit vormen.
Ook waterpartijen zullen hun plaats vinden binnen de zone. Zij structureren het gebied en brengen rust .

Recent nieuws over de Vakantiestraat
In een vroeger blogartikel heb ik het uitvoerig gehad over de doorgang van de Essex Scottishlaan naar de Bassevillestraat.
In paragraaf 6.1.1. van het RUP kunnen we lezen dat de verbinding opnieuw zal gebeuren via de oude Vakantiestraat en dat deze centrale as (donkergroen op de figuur hierboven) functioneel hersteld wordt met recreatiemogelijkheden en horeca. Zijn die wel leefbaar? Zal ‘Ter Duinen’ daaronder niet te veel te lijden hebben?
En, wat vindt de handelaarsbond van Westende-dorp daarvan?
De eigenaar van het nog overgebleven deel van het centrum (rond de twee grijze langwerpige blokken op de figuur) wil echter geen doorgang op zijn eigendom en aangezien dat nu privaat terrein is zonder erfdienstbaarheid.. . Hij beweert dat die idee zeker niet van hem stamt, noch dat iemand van de andere eigenaars ooit bezwaar zou geuit hebben tegen het behoud van de alternatieve weg, via het oud zwembad. Men kan zich ook afvragen hoe de zone van het ex-zwembad zal ontsloten worden, voor de eigenaars van woningen en voor de brandweer. Misschien kan daar een nieuwe en dus betere doorgang voor voetgangers en fietsers gecreëerd worden? Zullen de andere eigenaars ook willen dat er geen doorgang komt op hun eigendom?
Er zou volgens het RUP een parkachtige strook, een activiteitenplein, moeten ontstaan in het midden van de nu voorziene doorgang. De eigenaar is ook deze opvatting verre van genegen omdat je toch geen park kunt aanleggen op iemands eigendom. Zal men hem daarvoor moeten onteigenen?

Wat vroeg ik mij ook weer af “krijgen we misschien een tweede Vakantiestraat – story?”

Parkeergelegenheid
Bovengronds is parkeergelegenheid voorzien voor circa 60 voertuigen van bezoekers.
Het plan voorziet ook in totaal 450 ondergrondse parkeerplaatsen, verdeeld over twee parkings onder de bebouwing, enerzijds onder het oud-zwembad en anderzijds tegen de Matthieulaan.
De inrit zou enkel via de Essex Scottishlaan mogen gebeuren. Niettegenstaande er een studie uitgevoerd werd over de verkeerscapaciteit van deze laan met als besluit dat er geen overcapaciteit zou zijn, zijn er heel wat bezwaren, zowel van de eigenaars als van de omwonende handelaars.

Besluit
Het minste wat kan gezegd worden is dat het opmaken en beoordelen van een RUP een zee van tijd in beslag neemt. In ons geval wordt het openbaar onderzoek op 28 juli 2011 afgesloten, na vijf jaar dus, maar dan wordt het plan nog niet officieel. Er kunnen namelijk nog bezwaren ingediend worden en dat zal zeker gebeuren, zowel vanwege de eigenaars van Zon en Zee als van de Westendenaars. Er zijn toch zo veel instanties die er hun zegje over moeten hebben. Je moet al een specialist zijn om ze allemaal uit elkaar te halen maar hun beoordelingstijden lopen zo hoog op dat je er haast je geduld zou bij verliezen.
Wat het plan in zijn geheel betreft, dat schijnt er mij goed uit te zien, als concept. Ik heb al verschillende keren geschreven dat de ‘Golf Azur’ mij een goed voorbeeld leek, met groen en water, met redelijke afstanden tussen de blokken, geen hoge blokken die het zicht benemen, kortom eindelijk mag ik dus eens iets positief schrijven over ‘Zon en Zee’ en dat maakt me gelukkig.
Nu maar afwachten welke de bezwaren zullen zijn die de eigenaars zullen uitbrengen en de toegevingen die het gemeentebestuur zonder enige twijfel weer zal doen. Ik hoop dat Westende-dorp eindelijk eens een aanwinst mag optekenen. Het zal wel geen echt vakantiecentrum zijn, zoals vroeger, maar toch …

03-07-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 19 april 2011 viel een nieuw nummer van ‘Spots’, het partijkrantje van de SP-a, in mijn brievenbus.
Tussen haakjes, het is een verzorgde uitgave in A5 – formaat, 12 paginaatjes dik, met een uitstekende layout waarin de lokale afdeling ongeveer over de helft van de ruimte kan beschikken. Zo zag/ziet het voorblad er uit.

Uiteraard beperk ik mijn commentaar tot de artikels die Middelkerke/ Westende aanbelangen.

Edito
Het is ongetwijfeld de taak van een voorzitter om in het voorwoord van zijn/ haar partijkrantje, uitgebreid de lof van de partij te zingen. Yves Cleeremans maakt daarop geen uitzondering. Hij drukt er zijn fierheid over uit dat zijn partij al sinds 1995 deel uitmaakt van de bestuursmeerderheid. De sp-a zou er al die tijd over gewaakt hebben dat het algemeen belang niet geschaad werd.
Mooi zo! Ze hebben natuurlijk nooit een meerderheid gehad in het college en maakten slechts een kleine fractie daarvan uit. Natuurlijk zitten zij soms op een andere golflengte en moeten zij soms zoeken naar moeizame compromissen. Dat zou er nog aan ontbreken in een coalitie van socialisten en liberalen. De rode partij is in Middelkerke ook maar klein en als het klopt dat zij ‘wegen op de besluitvorming’ en dat Geert Verdonck en Lode Maesen een ‘goede dossierkennis’ hebben, dan is dit mooi meegenomen.
In 2012 zal de kiezer daarover maar moeten oordelen, zeker?

Middelkerke start met een woonwinkel
In de gemeenteraadszitting van 14 oktober 2010 werd de huurovereenkomst voor een woonwinkel in de Oostendelaan 13, goedgekeurd. Vanaf 22 juni 2011 werd de winkel geopend.
Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de dienst huisvesting nuttig werk verricht en dat ze best wat meer ruimte kon gebruiken, aangezien ze voorheen slechts over een paar vierkante meter kon beschikken.
Moest dat absoluut weer zo’n groot en duur pand zijn? Of vinden jullie de huurprijs van 750 euro per maand voor 101 m² maar een habbekrats? Daar houdt het niet mee op. Er zijn nog heel wat andere kosten aan verbonden, zoals daar zijn: abonnementen op en plaatsing van distributiesystemen op water-, gas- en elektriciteit, telefoon, teledistributie (?) en internet en de huur van tellers en meters. Aangezien het pand niet gemeubileerd was, moesten ook nog meubels (ijskast, tafels, stoelen, rekken, fornuis (?), kasten, …) voorzien worden. De inboedel moest nog verzekerd worden en er moest ook nog voorzien worden in een polis voor aansprakelijkheid tegen brand, tegen verhaal van de buren en tegen glasbreuk.
Ook de jaarlijkse onroerende voorheffing mag niet vergeten worden.
Kosten voor verwarming, water en elektriciteit maakte de dienst vroeger ook al maar die zullen nu wel veel hoger oplopen.
Ik heb het huurcontract, dat overigens niet aangehecht was aan het verslag van de gemeenteraadszitting, maar niet opgevraagd maar er zullen nog wel andere bijkomende kosten zijn, die maken dat de vestiging van een gemeentelijke dienst in een afzonderlijk gebouw, steeds weer een belangrijke uitgave vergt. Hoever wil men de uitbreiding van de gemeentelijke diensten en gebouwen eigenlijk drijven?

Wat doet de dienst ‘huisvesting’ eigenlijk? Wat is een woonwinkel?
Een woonwinkel is een laagdrempelig informatie-initiatief waar men terecht kan voor informatie, begeleiding en advies over verschillende aspecten van wonen. De dienst huisvesting van de gemeente is daarvoor verantwoordelijk. Ze houdt de inventaris bij van de leegstaande en verkrotte woningen en zorgt ervoor dat boetes uitgedeeld worden aan diegene die een pand verwaarloost. Op 30 bezochte panden blijken er gemiddeld vier in overtreding te zijn.
De dienst bekommert zich ook om de veiligheid van de woningen. Ze voert ook een actief woonbeleid en wil een uitgebreid pakket aan dienstverlenende functies aan de bevolking aanbieden.
De duurzaamheidsambtenaar, die nog moet aangeworven worden, zal er zitting houden en eventuele vragen beantwoorden over isolatie, groendaken en zonnepanelen. Er zullen straks drie personeelsleden tewerkgesteld zijn.
Aangezien de burger in het artikel uitgenodigd wordt om eens langs te gaan, heb ik dit dan maar eens gedaan en na een vriendelijke ontvangst en een goed gesprek, heb ik mij een beter beeld kunnen vormen over de gemeentelijke dienst ‘Huisvesting’. Bedankt!

Betaalbaar wonen in Middelkerke: onze blijvende zorg
‘Meer sociale en betaalbare woningen’, is dat niet de droom van alle politieke partijen?
Aan de kust is dat zeker niet eenvoudig. Alle partijen wijten dat aan de vergrijzing en aan de aantrekkingskracht die de kust uitoefent op de gepensioneerden. Er zouden in Middelkerke 14.000 tweede verblijven zijn. De jongeren zouden geen kansen meer krijgen en de gemeente verlaten.
De taks op de tweede verblijven maakt de kustgemeenten echter zeer rijk, de horeca en sommige andere handelszaken draaien buiten de weekends en vakanties voor een belangrijk deel op die meestal niet onbemiddelde ‘ouderen’. De politici moeten dus keuzes maken en daarover vooral niet schijnheilig doen. Natuurlijk zijn er ‘veel wetten’ en ‘praktische bezwaren’, zoals de sp-a het verwoordt in het artikel. De overheid wil inderdaad (terecht) vermijden dat al de open ruimte volgebouwd wordt, maar is Middelkerke dan de enige kustgemeente die daarmee te kampen heeft? Waarom staat de gemeente ‘onderaan de ladder’?
Hoelang is er nu al sprake van de uitbreidingsgebieden in Westende-bad en in Lombardsijde?
Wat werd er precies gedaan om de ‘waterzieke’ gebieden weer gezond te maken? Lees hierover nog maar eens mijn artikel van 27 februari 2011 ‘Nieuwe woonuitbreidingsgebieden!!! Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?
Heeft de sp-a in die mede-bestuursperiode sinds 1995 dan echt niet meer kunnen doen voor de sociale huisvesting?
Maar goed, we kijken uit naar wat de huidige schepen van huisvesting en het personeel in de nieuwe woonwinkel kunnen/ zullen verwezenlijken!

Eindelijk: de lijst met lokaal waardevol erfgoed
Ik beschik over de 'Inventaris van het bouwkundig erfgoed voor de gemeente’, uitgegeven door het ‘Departement Leefmilieu en Infrastructuur Afdeling Monumenten en Landschappen’ van de Vlaamse Gemeenschap, opgemaakt in 2005.
Ik heb helaas al enkele keren moeten vaststellen dat het bewaren van ons erfgoed niet de hoogste prioriteit schijnt te hebben voor de meerderheid in de Middelkerkse bestuursploeg: villa’s in Westende-bad, de Oude Post, ‘Carlton’, Enz…
Ik had dus wel eens de lijst willen zien waarvan de opstelling, twee jaar geleden na de perikelen rond de Leffingse ‘Het schippershuis’, door de gemeenteraad beslist werd.
Op mijn aanvraag aan de gemeentelijke dienst ‘Erfgoed’, kreeg ik volgend antwoord: “Het document waarnaar u verwijst, is een voorbereidend werkdocument en derhalve niet openbaar. Zodra het stuk de status van bestuursdocument heeft, kan het uiteraard ingekeken en kunnen er copies van gevraagd en bekomen worden.”
Maar, wanneer krijgt dat stuk de status van bestuursdocument? Wanneer wordt de lijst aangenomen?
Ze proberen het toch niet op de lange baan te schuiven, hé?

Nieuwe parkeergarage onder het marktplein: CD&V
De SP-a vindt het invoeren van een blauwe zone rond het vernieuwde marktplein in Middelkerke met een daaraan gekoppelde kaart voor de bewoners, een goede idee. Zij zijn tegenstander van het zoekverkeer, waarbij de moegezochte toerist tenslotte de ‘doodlopende straatjes met spelende kinderen’ achter de kerk opzoekt. In de gemeenteraad in maart 2011 zou de CD&V het ‘nodig gevonden hebben’ die blauwe zone ‘af te schieten’. De verbazing van de SP-a daarover was groot: “en dat voor een partij die zich overal als gezinspartij profileert…”
Wat ik wil afschieten zijn megalomane projecten zoals dat overdekt marktplein.
Ik zal op de gepaste ogenblik wel eens de totale kostprijs aan de lezers van deze blog meedelen.
Graag zou ik ook weten hoe de SP-a in het college gereageerd heeft op de aanleg van dat ‘echt’ plein, zoals het in het artikel genoemd wordt.
Maar, het gaat hier natuurlijk over het aantrekken van automobilisten naar de (betalende) ondergrondse parking en over het invoeren van een blauwe zone om de parkeerduur in de omgeving van het marktplein te beperken.
Zal het zoekverkeer in de wijken achter de kerk dan ophouden? Willen de mensen wel betalen om te parkeren? Hoeveel bewoners en hoeveel personeelsleden van de gemeente hebben een kaart gekregen om gratis te parkeren? Er blijven dus nog wat vragen over!
Om beide partijen aan het woord te laten, heb ik eens aan de CD&V gevraagd hun standpunt wat te verduidelijken.
Dat er in de straten rond de markt een blauwe zone, met een maximale parkeerduur van 2 uur komt, kunnen ze volledig verdedigen. Ze begrijpen ook dat de parking optimaal gebruikt moet worden. Ze vinden echter dat de invoering van een blauwe zone nog voor de rotatieparking op de markt in gebruik wordt genomen, wat al te voorbarig is.
Ze hebben het bijzonder moeilijk met drie punten.
Ten eerste vinden ze dat de blauwe zone enkel tot doel heeft de rotatieparking voor 339 wagens financieel boven water te houden.
Ten tweede zijn ze verbolgen over het feit dat de blauwe zone doorgetrokken wordt naar de villawijk achter de Sint-Willibrorduskerk. Ze vinden dat een duidelijk voorbeeld van de “à la tête du client-politiek” die het gemeentebestuur al 4 jaar voert omdat daar ‘toevallig’ twee schepenen wonen. Ik zie enkel maar schepen Devey of heb ik het mis? Ze zijn van mening dat de bewoners van een villawijk geacht worden hun wagen op hun oprit te plaatsen en dat ze zeker geen twee gratis bewonerskaarten mogen krijgen.
Tenslotte vindt de CD&V dat de gemeente “best eerst werk zou maken van een degelijk mobiliteitsplan vooraleer ze allerlei halfslachtige maatregelen invoert.”
Ik lees nochtans op de website van de gemeente:

In opdracht van het college van burgemeester en schepenen werd door een studiebureau een mobiliteitsplan uitgewerkt. Het mobiliteitsplan onderzoekt de verschillende knelpunten op het ganse grondgebied van de gemeente en reiktpassende oplossingen aan. Het bevat een samenhangend geheel van maatregelen waarin de verschillende verkeerssoorten op een evenwichtige wijze aan bod komen. Dit is nodig om een beleidsmatig en door de bevolking geaccepteerd resultaat te bereiken.
Het mobiliteitsplan betekent een leidraad voor de keuzen i.v.m. de verkeerscirculatie, de voorstellen voor de herinrichting van straten en pleinen, de voorzieningen voor het fietsverkeer, voetgangersverkeer, het openbaar vervoer, het parkeren en de verkeersveiligheid en leefbaarheid langs hoofdstraten.
Hiermee is de basis gelegd voor het verder uitstippelen van het mobiliteitsbeleid.

Voor de SP-a zou verkeersveiligheid (terecht) steeds een belangrijk thema geweest zijn. De partij noemt zich (terecht) voorstander van ‘meer snelheidscamera’s’. Ze wil ook doorgaan als ‘de pleitbezorger voor de invoering van de zone 30’. Natuurlijk ben ik gewonnen voor de best mogelijke beveiliging van een schoolomgeving, maar meer en meer mensen schijnen te vinden dat aan die wat al te strenge snelheidsbeperking dringend moet gesleuteld worden.

Ons strand is geen asbak
Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Natuurlijk ben ik ook gewonnen voor elk initiatief dat erop gericht is het zwerfvuil in het algemeen en het rondstrooien van sigarettenpeuken in het bijzonder, te bestrijden.
Peuken zijn giftig en dus gevaarlijk voor mens en dier, onder andere voor de vissen, als de peuken in zee belanden. Ze zijn ook schadelijk voor het milieu omdat ze niet biologisch afbreekbaar zijn. Ze blijven tot drie jaar rondslingeren.

Volgens het artikel wil schepen van leefmilieu Verdonck daar dus iets aan doen. Ik neem aan dat hij daarmee bedoelt dat Middelkerke samen met negen andere kustgemeenten de handen in elkaar wil slaan om het peukenprobleem aan te pakken. De Europese overheid, de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) en Fost Plus zijn partners in de campagne.
Het Coördinatiepunt voor Duurzaam Kustbeheer wil de strijd aanbinden met behulp van posters en kaarten met afbeeldingen van naakte mensen. Naast de foto's zal de tekst ‘Peukvrij puur natuur!’ erop staan. Tevens zal het strand bezocht worden door een wandelende peuk. Er zullen gratis herbruikbare asbakjes worden uitgedeeld met bede de inhoud ervan na het strandbezoek in een vuilnisbak te deponeren.
Ik juich dus de anti-peukenstrijd toe. Ik vind het wel spijtig dat men de overtreders niet kan beboeten of minstens een euro kan doen betalen voor het asbakje, maar waarschijnlijk wordt dan het doel niet bereikt.
Wat zijn wij toch een ongedisciplineerd volkje!!!

           

26-06-2011, 10:32 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een paar weken geleden heb ik geschreven dat ik steeds met genoegen en met nieuwsgierigheid het verschijnen van een partijkrantje van de Open VLD begroet.
Het lijkt er zelfs op dat ik alleen dat blaadje lees maar vooral … bekritiseer. De reden? Misschien brengen de andere partijen niet regelmatig iets uit? Of misschien staan er te weinig artikel(tje)s van enige betekenis in? Maar ik moet toegeven dat we de laatste tijd verwend worden. Te beginnen door de NV-A. De andere partijen zijn gevolgd en komen hier ook nog aan de beurt.

De NV-A herleeft
Een tijdje geleden viel nummer 2 van de jaargang 2011 maand mei van de NV-A in onze bus. Het is vier bladzijden dik, waarvan 3 op het lokale en één op het Vlaams niveau.
De layout op A4 – formaat is verzorgd.
Het heet ‘Denken, Durven, Doen’. Goed gevonden als slogan, maar meent de partij dat echt?
Zo ziet de hoofding eruit.

‘Goed op dreef?’ en ‘Terug thuis’
De afdelingsvoorzitter Danny Van Den Broucke, bij de gemeenteraadverkiezingen van 2006 op een kartellijst met de CD&V, bevestigt vooreerst wat ik hierboven schrijf, namelijk dat zijn partij de wind in de zeilen heeft. Hij verwelkomt Jan Gebbert, die na passages bij ‘Idee 21’, ‘Spirit’, ‘SLP’, ‘SVHV’ een beetje verweesd achterbleef, net als schepen Lode Maesen. Beide sloten dan maar een LINKS progressief kartel met de socialistische partij en met de groenen. Jan Gebbert werd daar zelfs voorzitter van.
Ik vind ‘Terug thuis’ wel een totaal verkeerde titel. Dat betekent toch ‘terugkeren naar iets of ergens waar men vroeger geweest is’. Maar Jan Gebbert is toch nog nooit bij de NVA geweest?
Natuurlijk weet ik ook dat hij nu weer gevolg wil geven aan zijn Vlaamse roeping.
Ik wil hier geen oordeel over hem uitbrengen, want ik ken die man niet persoonlijk, maar ik stel alleen maar de vraag welke bochten men in zijn leven allemaal kan nemen.
Vlaamsgezind zal hij wel zijn, maar ….
Toen er destijds sprake van was dat Lode Maesen besprekingen had aangevat voor een overstap naar de NVA, heb ik in mijn blogartikel ‘Voor welke toekomst kiest schepen Maesen?’ van 02.01.2011 uitvoerig gehandeld over de vraag hoe ‘progressief’ te verzoenen is met NVA.
Bij het uiteenvallen van de Volksunie’ in 2001, moesten/ konden de leden kiezen. Enerzijds waren er Bert Anciaux (nu bij SP-a) en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert (nu bij Groen) de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie. Gebbert koos toen dus niet voor het rechtse NVA, maar voor het linkse Idee21.
‘Spirit’ werd later nog omgedoopt tot ‘Vlaams Progressieven’ en nog later tot SLP of Sociaal-Liberale Partij. Ook daar volgde Gebbert in het spoor van de linkse Geert Lambert.
In het artikeltje verheugt Jan Gebbert er zich op dat hij nu veel collega’s van de ‘SVHV’ terugvindt: Danny, Chris, Bianca en Koen. Zou men dat misschien ook ‘opportunisme’ kunnen noemen?
Hieronder vinden jullie de verkiezingslijst 2000 van die partij. En misschien volgt Lode Maesen later toch nog? En de andere?

Grootse verwachtingen, half ingelost
Ook daarover heb ik enkele maanden geleden (op 28.11.2010) een kritisch artikel geschreven met de titel ‘Kennen jullie Henri Jaspar?’
Ik kan Chris Niville natuurlijk alleen maar bijtreden in zijn oordeel. De kinderen kregen nu wel een voetpad van de kerk naar de school, maar het fietspad is inderdaad ontsproten uit een eigenaardige hersenkronkel. Misschien brengt het (geplande?) tweede deel van de laan een betere oplossing?
Er staan inderdaad ook te veel verkeersborden, wat de duidelijkheid en dus de verkeersveiligheid zeker niet ten goede komt.
Destijds, op 26 november 2010, het was een barkoude dag, heb ik het feest ‘einde werken’ bijgewoond. Het aantal aanwezigen staat mij nog min of meer voor de geest. Er werden toen per gezin twee bierbonnetjes uitgedeeld. Als Chris nu schrijft dat 6.000 consumpties soldaat gemaakt werden, dan gelijkt dat eerder op een bierfeest. Foei, gemeentebestuur!

Voetbal in Middelkerke anno 2021
Ook over het Middelkerks voetbal heb ik reeds twee blogartikels geschreven. Het eerste, gedateerd op 20 december 2009 “Voetbal in Middelkerke en zijn deelgemeenten” was een uitgebreide studie met een vergelijking tussen de badplaatsen en over de manier waarop een club het hoofd boven water moet houden.
Een recenter artikel ging over het nieuwe stadion van SC Lombardsijde.
Koen Dierendonck, zoon van Pol en broer van Henk (LDD) laat ons nu weten dat de NV-A voorstander is van een site waar twee ploegen naast en met elkaar kunnen werken. Hij beweert dat binnen de besturen van de voetbalploegen nu reeds een toekomstvisie leeft waarbij twee grote verenigingen zouden overblijven in Middelkerke.
Ik citeer “Wij willen clubs die financieel het hoofd boven water kunnen houden en die het gemakkelijker krijgen om jong talent aan zich te binden. De NV-A pleit voor sterke clubstructuren met moderne sites in plaats van opgelapte gebouwen en nieuwe constructies die slechts tijdelijke oplossingen bieden. En waarom niet het voorbeeld volgen van andere kustgemeenten en een terrein in kunstgras aanleggen? Dat is een investering die zichzelf terugbetaalt!”
Beste Koen! Waarom draai je zo rond de pot? Wat bedoel je met gemakkelijker jong talent aantrekken? Wat zijn sterke clubstructuren?
Bedoel je met ‘moderne sites’ het soort waarvoor de gemeente in Lombardsijde zopas meer dan 50 miljoen BFr betaalde? Wil je clubs in nationale afdeling of lokale provinciale liefhebbersploegen? Wil je nog meer leven uit de dorpen doen wegvloeien, door hun voetbalploeg te doen verdwijnen? Waar zijn er nu nieuwe constructies die slechts een tijdelijke oplossing bieden?
Heb je de clubs gecontacteerd en zijn ze echt bereid om samen te werken? Het is meestal zo dat niemand zijn zelfstandigheid wil opgeven, zeer vaak omdat financieel gezonde clubs de schulden van andere niet wensen.
Het is allemaal vaag, hé, veel te vaag. Maar ja, het is toch maar voor 2021.

19-06-2011, 11:03 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De bouwpromotoren hebben nog eens toegeslagen in Westende. Fietsers en wandelaars hadden natuurlijk al gezien hoe het gebouw op de hoek van de Vakantiestraat en de Bassevillestraat, op het terrein van de minigolf, in de voorbije dagen afgebroken werd. Een goeie zaak, zou ik zeggen, want het stond er al sedert maart 2007 onafgewerkt en verwaarloosd bij, zoals te zien is op beide onderstaande foto’s.
Een schande voor Westende! En wat een verspilling!!!

                

Het is nu al meer dan 10 jaar geleden dat het rampzalig nieuws over de vestiging van een asielcentrum ons bereikte en weer wordt Westende in het hart geraakt, zij het dan minder zwaar.
De grootste politievakbond van ons land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) heeft dan toch ‘Duinenzicht’ verkocht.
Koper is de NV «TWIN INVEST», Albert I laan 96 Oostduinkerke, soms ook vermeld als ‘Twin Properties’. De groep maakt deel uit van de NV Gromabel, een gerenommeerde vastgoedholding, actief in projectontwikkeling met jarenlange ervaring in nieuwbouwprojecten, tweede verblijven en vakantieparken.

Toen was het nog ‘Ons Rustoord’
‘Duinenzicht’ staat, vooral bij de oudere Westendenaars, bekend als ‘Ons Rustoord’.
Het heeft een rijke geschiedenis want op 8 november 1932 werd het opgericht om te voldoen aan de idee dat iedereen op een betaalbare manier vakantie moest kunnen nemen, met andere woorden zowel volwassenen als kinderen moesten de kans krijgen om van een luchtkuur te genieten. Het was een project van de Christelijke Mutualiteit met zetel in Kortrijk en telde onder de stichters onder meer Alfred de Taeye (minister van Volksgezondheid en van het Gezin 1950-1954, bekend van de wet ‘De Taeye, die in 1948 voorzag in de bouw van 50.000 goedkope woningen met subsidies en goedkope leningen).
De bouwgrond werd aangekocht in januari 1933 en de Torhoutse architect Willem Nolf kreeg de opdracht het gebouw te ontwerpen.
In juli 1936 werd het principe van de jaarlijkse betaalde vakantie voor iedereen wettelijk vastgelegd: de kleine man kreeg voortaan een week verlof.
Een gezondheidskuur voor zwakke kinderen in ‘Ons Rustoord’ duurde minstens drie maanden. Onder het paas- en groot verlof werden ook vakantiekinderen opgenomen voor een periode van 8 tot 14 dagen om aldus aan iedereen de gelegenheid te geven om aan zee een kort verlof door te brengen.
Wie herinnert zich niet de groepen met sjaaltjes en vlaggen die zingend op stap gingen naar zee, in drie of vier gelederen? Vooral het ‘Rustoordlied’ op het wijsje 'Heigh ho, heigh ho' uit de film 'Sneeuwwitje') weerklonk met overtuiging. Ziehier de tekst:

“We gaan, we gaan, we stappen lustig aan
Vooruit nu maar, ontvouw de vaan,
de Rustoordjeugd treedt aan
Met vlaggen in de wind en zonlicht op ’t gelaat,
Een nieuwe jeugd gezwind langs nieuwe wegen gaat.
Falderie faldera (2x)
Falderiariariara faldera
Falderie faldera (2x)
Falderie faldera langs nieuwe wegen gaat
En waar we gaan of zijn, steeds klinkt ons jeugdig lied
Een straaltje zonneschijn verlaat Ons Rustoord niet.”

De kinderen werden ingedeeld in groepen volgens leeftijd. Jongens zaten bijvoorbeeld bij de stormvogels, de zeewachters of de witte kaproenen en meisjes bij de zeemeeuwen, de duinbloemen, de zeesterren of de edelweisjes. Elke groep had een eigen vlag en logo. De foto hierboven is er één uit 1952.
Op internet, op de site http://www.vakantiekolonies.be/index.php?option=com_content&task=view&id=82&Itemid=35#getuigenis
kan men heel wat getuigenissen lezen van ex- kinderen- vakantiegangers. Ze zijn bijna uitsluitend negatief: militair regime, onmenselijke behandeling en slecht eten maar toch verplicht en levertraan drinken om sterker te worden. Sommige kinderen zouden slagen gekregen hebben, of moesten vernederende straffen ondergaan,. Er werd censuur uitgeoefend op de briefwisseling van diegene die aan hun ouders vroegen om weer naar huis te mogen komen.
Natuurlijk was het toen strenger, natuurlijk hadden die kinderen heimwee als ze voor de eerste keer van huis weggingen en soms voor drie maanden, met slechts sporadische bezoekjes van hun ouders. Natuurlijk valt een regime met verplichte bidstonden ’s morgens en ’s avonds (aan bed op de knieën), met vlaggengroet ’s morgens, met verplichte middagdutjes, veelvuldig bezoek aan de kapel voor gezamenlijk gebed of eucharistieviering, niet bij iedereen in de smaak. Jongens en meisjes werden gescheiden, dus ook broertjes en zusjes.
Ik vraag me af of die commentaren van nu al wat oudere mensen, die de opvoeding van vandaag vergelijken met deze van toen, soms niet wat al te streng zijn.
Hieronder vinden jullie foto’s van de kapel, een klaslokaal, de eetzaal en een slaapzaal.

Tijdens de oorlog
Tijdens de bezetting lagen er bestendig Duitse troepen ingekwartierd.
Het gebouw was omgeven door prikkeldraad en door loopgrachten met schootsstellingen voor automatische wapens. Ernaast stond een barak voor het stallen van een twintigtal paarden.
De uitdrukking ‘de Duitsers waren sm…… maar ze hadden goede soep” stamt misschien wel uit die tijd.
De Westendenaars, die in loondienst waren bij een aannemer die aan de ‘Atlantikwal’ werkte, mochten immers elke dag een ‘casserole’ soep afhalen in ‘Ons Rustoord’.
Na de bevrijding bezetten Engelse soldaten het gebouw.

De naoorlogse periode
Na de tweede wereldoorlog kreeg ‘Ons Rustoord’ een directrice met een kajottersverleden (Katholieke Arbeidersjeugd) en een verpleegstersdiploma: juffrouw Adeline Van Kerckhove.
Het uniform werd afgeschaft. Enkel de monitrices droegen nog een witte schort, om op het strand herkenbaar te zijn voor de kinderen.
Door de oorlog en de aard van de bezetting, was een grondig herstel van het gebouw absoluut nodig.
Op 7 maart 1947 konden we in ‘De Zeewacht’ lezen dat de grootste herstelwerken die aan de kinderkolonie sedert de bevrijding gedaan werden, hun einde naderden.
Er werden ook geen volwassenen meer toegelaten, enkel nog kinderen van 2 tot 14 jaar, die er kwamen voor een preventieve luchtkuur of omdat hun gezinssituatie een opvang noodzakelijk maakte.
De kinderen werden ingedeeld in groepen volgens leeftijd. Tijdens het schooljaar kregen ze er ook onderwijs. In de zomer kon het aantal kinderen oplopen tot vijfhonderd. De speelzaal en de klaslokalen werden dan ingericht als slaapzalen.
Op zaterdag 1 juni 1957, in aanwezigheid van monseigneur De Smedt, bisschop van Brugge en van de provinciegouverneur ridder P. Van Outryve d’Ydewalle, werd het 25 jarig bestaan gevierd.

De inlijving bij ‘Zon en Zee’
Op het einde van de jaren 1970 kwamen steeds minder kinderen naar het home en in 1980 werd ‘Ons Rustoord’ opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ‘Zon en Zee’. Het domein telde nu 5 hectaren en nam dus letterlijk en figuurlijk een belangrijke plaats in, in Westende.

En toen werd het ‘Duinenzicht’!
Einde 2000 viel ‘Zon en Zee’ weer uiteen. Er werd een omheining geplaatst op de grens met ‘Ons Rustoord’ en de nieuwe eigenaars werden de grootste politievakbond van het land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) en de militaire vakbond ACMP, Algemene Centrale van het Militair Personeel.
Op de openingsplechtigheid in 2001 noemde burgemeester Landuyt het centrum ‘de Renaissance van Westende-dorp’. Hij dacht, verkeerdelijk natuurlijk, dat de ‘Zon en Zee’ – pil (de vestiging van een asielcentrum met zijn steun) daarmee verguld zou worden.
De bouwheer NV Formatio vatte de zaken groots aan en had het volste vertrouwen in een nieuwe en bloeiende toekomst. Daarom werd op geen euro gekeken. Niet minder dan 4.549.269,51 € hadden ze daarvoor over.
Alle bestaande gebouwen werden vernieuwd, met nieuwe ramen en de graspleinen werden heraangelegd. Er kwam een restaurant voor 180 personen.

Waarom werd ‘Duinzicht’ dan toch geen succes?
Kort na het opstarten werd in ‘Zon en Zee’ een asielcentrum gevestigd. Men had zich wel een betere buur kunnen dromen. Daardoor werden namelijk heel wat potentiële klanten afgeschrikt.
We zagen de ene beheerder na de andere defileren in ‘Duinenzicht’.
Paul Van Keer werd de eerste en dat werd al direct een valse start. Het vlees is immers zwak en dat zette hem ertoe aan gelden te gebruiken voor doeleinden waarvoor ze niet bestemd waren.
Arrogant was hij anders wel. Toen de beslissing genomen werd om een asielcentrum in ‘Zon en Zee’ te vestigen, keerde hij zich tegen het actiecomité en tegen de Westendenaars, die hij van schijnheiligheid beschuldigde. Dat moest hij juist zeggen!!
Toen hij in april 2001 geconfronteerd werd met de erfdienstbaarheid die op de vakantiestraat rustte, beweerde hij daarvan niet op de hoogte te zijn gesteld en zich daar niet te zullen aan houden.
Deze houding was dus niet van aard om de Westendenaars positief te stemmen ten opzichte van ‘Duinenzicht’. Niet dat hij daarvan moest leven, maar een beter contact had de lokale bevolking er misschien toe gebracht een steentje bij te dragen tot de promotie van het centrum.
Het heeft er nooit ook maar één ogenblik naar uitgezien dat ‘Duinenzicht’ de redding zou brengen voor Westende-dorp. De leden van de politievakbond NSPV kregen wel een korting maar eigenlijk was het centrum toegankelijk voor iedereen.
Niettegenstaande een bijkomende injectie van bijna 2 miljoen euro en volgens het bestuur ‘niettegenstaande alle inspanningen en initiatieven.” bleef het verlieslatend.
Het niet-renderen werd door de gedelegeerde bestuurder verklaard door het feit dat het “enerzijds te klein was om zijn volle capaciteit te benutten en anderzijds te groot om het als familiebedrijf te kunnen runnen”. Je moet het maar kunnen uitleggen!
Als je je dan nog laat oplichten voor tienduizenden euro’s door een malafide reclamebedrijf dat het centrum moest promoten maar integendeel met de noorderzon en met het geld verdween… !!
Het moest dus niemand verwonderen dat reeds na 3 jaar gesproken werd over de verkoop van ‘Duinenzicht’.

Provinciaal jeugdvormingscentrum of vakantiecentrum voor Luxemburgs ‘Rode Kruis’?
Op 28 november 2003 verklaarde het provinciebestuur van West-Vlaanderen het centrum te willen aankopen om er een jeugdvormingscentrum van te maken. Volgens gedeputeerde Dirk De fauw waren ze reeds 20 jaar op zoek naar een geschikte ruimte voor vorming, zowel van scholen als jeugdbewegingen. Jongeren zouden er cursussen rond jeugdwerk kunnen krijgen of er stages voor leiders van jeugdbewegingen kunnen volgen.
Ze vonden het volledig centrum eigenlijk te groot voor het beoogd vormingscentrum., maar een deel ervan stond niet te koop en dus werd noodgedwongen maar een bod gedaan op het volledig gebouw. Er werd toen geprobeerd om een aarzelende Vlaamse jeugdherbergcentrale warm te maken om het centrum te ‘helpen vullen’.
Maar, er waren andere kapers op de kust…
Op 25 april 2007 schreef de gedelegeerde bestuurder Philip Van Hamme een brief aan het Middelkerks college van burgemeester en schepenen.
Hij legde daarin uit dat het ‘Rode kruis Luxemburg’ geïnteresseerd was om partner te worden of om het centrum over te nemen. Zij wilden echter nieuwe logementen bouwen op basis van het toenmalig bijzonder plan van aanleg, namelijk 40% bebouwing van de grond maar dan met 3 bouwlagen (er waren er maar 2 toegestaan) in de vorm van appartementen. Om het plan te financieren wilden ze de helft daarvan verkopen aan hun leden en zelf het centrum uitbaten ten voordele van hun leden en families.
Hij vroeg het domein van Formatio mee op te nemen in het BPA ‘Zon en Zee’ dat op dat ogenblik gewijzigd werd in de richting van ‘meer bouwlagen’.

Verkeerde keuze van het schepencollege
Op 17 oktober 2006 besliste het college inderdaad het studiebureau Sum in Brugge te belasten met de opmaak van het BPA nummer 29 ‘Zon en Zee’, gescheiden van het BPA ‘Westende-dorp’.
Om te voldoen aan de vraag van ‘Duinenzicht’, werden in de zitting van 30 juli 2007 de percelen, gelegen tussen de Bassevillestraat, de Essex Scottishlaan, de Hovenierstraat en de Matthieulaan, opgenomen in het plangebied van het BPA ‘Zon en Zee’.
Het schepencollege nam daarna echter een bocht van 180° (niet de eerste in zijn geschiedenis!) en vond, na een bespreking met gedeputeerde De fauw op 04 december 2007, dat een jeugdopleidingscentrum eigenlijk niet zo’n slecht gedacht was en dat bovendien het BPA ‘Zon en Zee’ daarvoor niet moest gewijzigd worden.
In de zitting van 18 december 2007 werd dan ook beslist de percelen van ‘Duinenzicht’ toch niet op te nemen in het BPA ‘Zon en Zee’. Verkeerde inschatting? Waarom werd daar niet mee gewacht tot het duidelijk was wat de provincie juist van plan was? De beslissing van het college heeft er inderdaad toe bijgedragen dat de leegte in Westende-dorp weer zo veel jaar langer heeft geduurd.

En wat met de vakantiewoningen van ‘Kompas’?
Vlak naast ‘Duinenzicht’ staan ook de vakantiewoningen die beheerd worden door de camping ‘Kompas’. Deze laatste huurt die woningen en heeft daarvoor een pachtcontract afgesloten dat loopt tot 2017.
Jullie zien hieronder over welk deel het gaat.

Het provinciebestuur dringt toch aan!
Het provinciebestuur had ook nog de hoop niet opgegeven ooit zijn droom, een jeugdvormingscentrum, te kunnen verwezenlijken . Twin Properties bracht echter een hoger bod uit en weer viste de provincie achter het net. Er is echter een reuzengroot probleem. ‘Duinenzicht’ ligt namelijk, zoals ‘Zon en Zee’ trouwens ook, in een zone bestemd voor verblijfsrecreatie. Dat betekent, onder andere, dat men er niet permanent mag wonen.
In het artikel in ‘Het Nieuwsblad’ beweert gedeputeerde De fauw wel dat er ‘stappen zouden ondernomen worden om het plan te wijzigen’, maar schepen Janna Rommel-Opstaele betwist dat: 'De eigenaar heeft wel degelijk een vergunning gevraagd én gekregen om de ruwbouw van het restaurant te slopen, maar hij heeft nog geen bouwaanvraag voor een nieuw project ingediend. Er bestaat vanuit de gemeente evenmin de intentie om het bestaande BPA aan te passen en de bestemming van de gronden te veranderen.'
Ik ben zo vrij de laatste zin van de schepen sterk in twijfel te trekken.
‘Twin Properties’ heeft dus een domein gekocht dat gelegen is in het BPA ‘Westende-dorp’, dat andere (minder gunstige) voorschriften bevat dan het BPA ‘Zon en Zee’. Het BPA Westende-dorp voorziet namelijk in een bebouwing op 40% maar tegelijkertijd ook in slechts twee bouwlagen. Dat betekent een gelijkvloers en een eerste verdiep (en eventueel een dakappartement of één met teruggetrokken gevel)!!!!
Zo ‘dom’ zijn ze nu toch niet! Ze denken waarschijnlijk (of ze zijn zeker?) dat de gemeente toch wel zal bijdraaien. Misschien bestaat er nu reeds een ‘geheime’ toezegging? Een bouwpromotor koopt toch zo maar geen domein, met een dergelijke onomkeerbare beperking!!

Besluit
Dat wordt in elk geval een dossier dat nauwlettend moet in de gaten gehouden worden.
Zijn we nu weer vertrokken voor een aantal jaren leegstand in Westende-dorp tot het BPA uiteindelijk toch gewijzigd wordt in het voordeel van ‘Twins Properties’?

Bronnen
http://www.vakantiekolonies.be/index.php?option=com_content&task=view&id=82&Itemid=35#getuigenis
Artikel Dany Van Loo in het Nieuwsblad van 24 mei 2011

12-06-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

De Middelkerkse gemeenteraad heeft in de zitting van 11 mei beslist de bestaande erfdienstbaarheid tot publieke doorgang van het domein Zon & Zee op te heffen.
Die doorgang ligt mij zeer nauw aan het hart en heeft in de tijd van het asielcentrum zeer veel kwaad bloed gezet.

Waarover gaat het eigenlijk?
Op 15 oktober 1986 werd vóór Notaris Porters van Westende een verkoopakte opgesteld tussen het college van burgemeester en schepenen, vertegenwoordigd door burgemeester Julien Desseyn en secretaris Louis Dobbelaere, en Zon en Zee, vertegenwoordigd door 2 beheerders. Onderwerp van de verkoop was “een gemeenteweg, Vakantiestraat genaamd, die de verbinding vormt tussen de Essex Scottishlaan en de Bassevillestraat, ten kadaster bekend sectie A, zonder nummer met een oppervlakte van 2486 m².”
De verkoopprijs bedroeg 835.420 BEF. Dat moest niet in speciën maar in natura betaald worden. Zon en Zee verbond er zich immers toe de straat her aan te leggen en riolerings-, bestratings- en groenaanplantingswerken uit te voeren.
In de Bijzondere Voorwaarden kan men lezen onder Art 1

“Voetgangers en fietsers zullen steeds onbeperkt toegelaten worden; zij zullen zich ongehinderd vanaf de Bassevillestraat naar de Essex Scottishlaan kunnen begeven”

Ziehier hoe de vakantiestraat er uitzag ‘in de goeie oude tijd’.

Hieronder alvast een foto.

Zo zou de doorgang er in de toekomst uitzien.

De eigenaars zijn dus wel niet meer gebonden aan een verplichte doorgang voor fietsers en voetgangers, maar ik heb er toch goede hoop op dat ze die zullen openlaten. Maar, je weet maar nooit… We hebben immers al zoveel meegemaakt!!
Ik vind de beslissing van de gemeenteraad in elk geval voorbarig zolang er niets gekend is over de plannen van de nieuwe eigenaars van ‘Duinenzicht’.
Het doet me ook deugd dat ik mocht lezen dat de Middelkerkse CD&V ‘pleit voor zekerheid en wil dat het recht van doorgang voor fietsers en voetgangers ook in de toekomst gegarandeerd blijft.’
Dat is ooit wel eens anders geweest. Buiten af en toe een woord van steun van toenmalig schepen Liliane Dewulf en een éénmansactie van Freddy Vandenbussche die op 17 november 2001 symbolisch de straat wilde openbreken maar er moederziel alleen voor stond, werd het actiecomité destijds steeds weer in de steek gelaten, ook door de CD&V.

Besluit
We krijgen toch geen heruitgave van het “geval Vakantiestraat”, hé?

05-06-2011, 10:56 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Elk nieuw nummer van het Open VLD – krantje, is voor mij een buitenkans… Het levert mij immers altijd stof op voor een blogartikel, zoals ook nu met jaargang 2 nr 1 van april 2011. Deze keer zal ik het hebben over drie daarin behandelde onderwerpen: ‘Leefloners’, ‘Subsidies’ en ‘Linda Feys-Peelman’.

Meer dan 100 leefloners
In het hoofdartikel vraagt de partij aan de lezers, op de website van de gemeente, hun mening te geven over het tewerkstellen van leefloners door de gemeente.
Ik vraag me af hoe iemand in staat kan zijn daarop in te gaan. Zijn de lezers voldoende op de hoogte van de problematiek? Kunnen ze wel met kennis van zaken een oordeel vormen of is dat enkel weggelegd voor ingewijden?
Over cijfers en diepere achtergronden krijgen wij immers nooit de uitleg die we nodig hebben. Er wordt alleen wat rond de pot gedraaid.
Het artikel begint met ‘Mensen met een leefloon zijn om één of andere reden uit het arbeidscircuit geraakt.’
Wij worden mede voor de keuze gesteld: “Ze verder laten wegkwijnen’ of “Ze opnieuw perspectief geven op een vaste job”.
Om die vraag te kunnen beantwoorden, moeten wij toch eerst weten wie die mensen zijn, vind ik.
Hoe geraakt men uit het arbeidscircuit? Natuurlijk zijn daar wel enkele ongelukkige gevallen bij. Maar hoeveel?
Zijn daar misschien ook dubieuze gevallen bij?
Wie is er beter geplaatst om daarop te antwoorden dan de OCMW - raad of de OCMW – administratie? Daarom stelde ik hen enkele vragen.
Deze werden enkele tijd later beantwoord met een brief, ondertekend door de voorzitter en de secretaris van de OCMW – raad, waarvoor mijn dank, hoe vaag het antwoord ook mocht zijn… Ik ben echter wel dankbaar dat ik later ook attent gemaakt werd op het jaarverslag OCMW van 2010.
Om één en ander te verduidelijken, wil ik eerst enkele paragrafen aanhalen die voorkomen in de laatste uitgave van de Open VLD Middelkerke. “Open VLD trekt al jaren aan de kar om leefloners te activeren. En dit werpt zijn vruchten af. Want via het OCMW worden nu al behoorlijk veel leefloners aan het werk gezet. Maar als het van ons afhangt drijven we het aantal werkende leefloners verder op en gaan zij daarom binnenkort ook aan de slag binnen een aantal gemeentelijke diensten.”

En verder “Aan de ruim 100 mensen met een leefloon….”

En “… sommige leefloners moeten terug gemotiveerd worden. Succes is dus zeker niet bij voorbaat gegarandeerd en daarom zou in eerste instantie ook geopteerd worden voor korte, tijdelijke contracten die bij een gunstige evaluatie verlengd kunnen worden.”

Mijn vragen luidden dan ook: (gekregen antwoord cursief gedrukt)

Hoeveel is ‘ruim 100’ exact?
Middelkerke heeft een gemiddelde van 116 leefloners op jaarbasis voor 2010. Dit is een daling tav 2009.
Eigenlijk wilde ik graag weten hoeveel er vandaag zijn, omdat ik vermoed dat er een stijging is tav 2010

Hoeveel bedraagt de gemiddelde tijd gedurende dewelke die personen van een leefloon mochten genieten?
Op de duurtijd van een leefloon, bestaat er geen eenduidig antwoord. Elke aanvrager loopt een individueel traject dat opgevolgd wordt door de maatschappelijke werker. Binnen de groep leefloners ontvangen sommige langdurig een leefloon door specifieke omstandigheden. Deze omstandigheden zijn van velerlei aard. Deze groep krijgt dan specifieke afspraken die zij dienen op te volgen.
Ik had toch gehoopt dat men mij een gemiddelde duur zou kunnen geven. Men weet toch wanneer iemand begint te genieten van het leefloon en wanneer dat eindigt. Of is dat een vuile vraag, te delicaat om te beantwoorden? Uit hoeveel personen bestaat die groep ‘langdurige’? Ik had graag een paar voorbeelden van omstandigheden gekregen? Welke afspraken? Ook daarvoor zou het nuttig zijn om een voorbeeld te krijgen.

Hoeveel daarvan zijn geboren en/ of getogen Middelkerkenaars? Deze vraag bleef onbeantwoord.

Hoeveel allochtonen? Spreken die Nederlands’?
Indien anderstaligen woonachtig te Middelkerke een leefloon komen aanvragen, is de eerste voorwaarde het volgen van taallessen Nederlands.
Ik vraag me af hoe lang iemand moet wachten vooraleer hij/zij de lessen kan volgen. Heeft die persoon dan ondertussen geen inkomen? Gedurende welke tijd moeten de lessen gevolgd worden? Hoeveel keer mag iemand afwezig zijn? Is er een test aan het einde van de cursus?
Het leefloon wordt toch niet toegestaan gewoon nadat de persoon zijn intentie kenbaar maakte om de lessen te volgen?

Hoeveel bedraagt ‘behoorlijk veel leefloners’ die totnogtoe door het OCMW aan het werk gezet werden?
Het leefloon dient een springplank te zijn naar de reguliere arbeidsmarkt. Bijgevolg dienen alle middelen te worden ingezet om kansen op een tewerkstelling te verhogen.
Ik vind dat lovenswaardig, maar het is geen antwoord op mijn vraag.

In welke jobs gebeurde dat? Was dat fulltime?
Het OCMW Middelkerke heeft steeds een activerende rol gevoerd naar leefloners toe. Er zijn twee opleidingen specifiek toegespitst naar tewerkstelling aan de kust nl bouw en horeca. Hier worden de mensen die onvoldoende vaardigheden of arbeidsattituden hebben, voorbereid om een tewerkstelling te bekomen en te behouden.
De sociale tewerkstelling kent velerlei vormen: activa, sociale economie, artikel 60&7 – tewerkstelling, wep, wep+, artikel 61… Deze tewerkstellingsvormen zijn vaak voltijds. De deeltijdse tewerkstelling is eerder uitzondering.

Van welke aard/ ernstgraad waren de moeilijkheden om die mensen ‘terug te motiveren’? Werden er ooit reeds geschorst?
Wat de situatie ook is, mensen dienen afspraken na te komen. Leefloon is nooit vrijblijvend. Indien afspraken naar tewerkstelling of een ander traject niet opgevolgd worden, leidt dit naar een schorsing.
De situaties waarin een schorsing mogelijk is, zijn bij wet geregeld.
Mijn vraag was: graag een paar voorbeelden van die situaties. Hoe vaak werd reeds een schorsing uitgesproken? Ik had graag wat cijfers gekregen. Hoeveel leefloners brachten die opleidingen tot een goed einde? Hoeveel daarvan hebben daardoor een job in de bouw of in de horeca bekomen?
In het jaarverslag van het OCMW 2010 kon ik wel enkele cijfers terugvinden.
Aan de opleiding ‘Keuken’ namen 60 cursisten deel, daarvan 24 uit Middelkerke, waarvan tien personen die genoten van een leefloon.
Er werd vastgesteld dat zich meer en meer cursisten aanbieden die nergens anders een kans krijgen omdat ze zwak begaafd zijn of arbeidsgehandicapt of kortgeschoold.
Bij de opleiding ‘Bouw’ waren er 54 cursisten, waarvan 15 uit Middelkerke waarvan 7 met leefloon.
Het is de taak van de opleidingen om de deelnemers sterker te maken en te laten doorstromen naar de gewone arbeidsmarkt. Daarvoor zou, volgens het OCMW, intensieve begeleiding nodig zijn.
In beide opleidingen stopten een aantal cursisten om redenen van orde en tucht, of om medische of psychische redenen, om technische redenen (papieren, opvang,…), wegens tewerkstelling, door ongepast en onveilig gedrag, door persoonlijke problemen, enz…
Uit de OCMW – cijfers plus bovenstaande uitleg, die gaan over alle cursisten, is het niet duidelijk hoeveel leefloners nu echt de cursus beëindigden en hoeveel er slaagden en hoeveel daarvan nu echt in het normale arbeidscircuit tewerkgesteld konden worden.

Over hoeveel ‘korte, tijdelijke contracten’ bij de gemeentelijke diensten zou het gaan?
De keuze voor een tewerkstellingsmaatregel heeft te maken met de inschakelingsvoorwaarden. In combinatie met de aanwezige vaardigheden en beschikbare plaatsen.
De doelstelling is om naar het einde toe van de sociale tewerkstellingsmaatregel een tewerkstelling op de reguliere arbeidsmarkt te verwerven.
De opdracht van het OCMW bestaat erin mensen de mogelijkheid te bieden aansluiting te vinden in de samenleving en te laten participeren aan die lokale samenleving.
Dat is zeer lovenswaardig, maar … ik wilde graag weten over hoeveel ‘korte, tijdelijke contracten’ bij de gemeentelijke diensten het zou gaan?
Volgens mij kan het VLD – initiatief niet anders dan overroepen zijn. Afgaande uit de hiervoor aangehaalde cijfers, kan het toch maar gaan over een zeer miniem aantal.
Het zijn toch niet enkel de leefloners die niet slaagden in een opleiding van het OCMW en die om één of andere (weinig goeds voorspellende) reden de weg niet vonden naar het normale arbeidscircuit, die de gemeente wil tewerkstellen?

Nog wat informatie van internet geplukt: wie krijgt er bij ons een leefloon en hoeveel?
In tegenstelling tot onze buurlanden, blijft in België de soepelste regelgeving van kracht. Terwijl andere Europese landen in hun sociale wetgeving expliciet bijstand aan buitenlanders uitsluiten die werkloos zijn of nog niet hebben bijgedragen aan de staat, worden EU-onderdanen in dit land volledig gelijkgeschakeld met de eigen staatsburgers, waardoor iedereen recht heeft op een leefloon, medische zorg of bejaardenzorg. Zo kan iemand die hier nog geen dag gewerkt heeft, aanspraak maken op een leefloon van 740 euro per maand (voor alleenstaanden).Ziehier de categorieën en maandelijkse bedragen in euro, van toepassing op 1 september 2010.
Samenwonende met één of meerdere personen    493,54
Alleenstaande                                                       740,32
Uitsluitend samenwonend met een gezin ten laste 987,09
In 2010 waren 770 personen gerechtigd op een leefloon in de Westhoekgemeenten. Volgens federaal volksvertegenwoordiger Sabien Lahaye-Battheu stijgt het aantal aanhoudend. Zij geeft daarvoor als redenen, de economische crisis die zich nog steeds laat voelen en het feit dat steeds meer jongeren en/of studenten een leefloon aanvragen. Asielzoekers die zijn toegewezen aan het OCMW, blijven tevens deel uitmaken van de groep leefloners.'
Nieuw is het fenomeen van de 'gepensioneerde asielzoeker' die geen recht heeft op een pensioen en bij het ocmw aanklopt.'
Onlangs was er in de pers nogal wat te doen rond de 'ocmw-toeristen' aan de kust, die er tijdens de zomer komen werken, een appartement huren en hun domicilie aanpassen. Na de zomer vallen ze zonder werk, en wenden ze zich tot het ocmw.

Besluit: mijn mening over wat de gemeente van plan is
Het huidig aantal door de gemeente tewerkgestelden is toch al zeer indrukwekkend, maar krijgen we nu een mix van leefloners en gemeentewerklieden? Is de motivatie er wel? Laat ons aannemen dat men plaatsen voorziet als hulp in de homes van ouderen, in crêches, in scholen, in de administratie in de gemeentehuizen, in de groendienst. Dat vraagt toch een zekere opleiding waarvoor niet iedereen geschikt is.
Zijn zij in staat om die opleiding te volgen? Kan men ervan uitgaan dat zij het vertrouwen verdienen? Tenslotte weet men weinig over die mensen. Niet dat we meteen moeten veronderstellen dat ze allemaal onbetrouwbaar zijn!
Zijn er nog plaatsen vrij in het containerpark of als straatkeerder? De leefloners zullen toch geen overcapaciteit veroorzaken?
Al bij al vind ik dat tewerkstellen bij de gemeente van leefloners toch geen te best idee.

Laat de euro’s maar rollen, we krijgen toch subsidies
“Onder impuls van burgemeester Michel Landuyt haalde Middelkerke subsidies binnen voor volgende belangrijke projecten.
Heraanleg marktplein Middelkerke: 390.000 euro via Vlaamse en provinciale steun.
Dorpskernvernieuwing Slijpe: 300.000 euro via Europese, Vlaamse en provinciale steun.
Renovatie strandaccomodatie Casino-West 59.000 euro.”
Waarom wordt daar nooit bijverteld hoeveel de totale kostprijs bedroeg/bedraagt? Bijvoorbeeld, in het geval van het marktplein zal de subsidie maar een zeer beperkt percentage zijn van het totaal.
Voor de zoveelste keer, tot vervelens toe, wil ik hier mijn afschuw voor subsidies uitdrukken. Dat zo’n systeem bestaat is natuurlijk niet de schuld van de gemeente, maar waarom doet het bestuur altijd weer alsof die vermelde werken aan de gemeente weinig of niets gekost hebben en de bevolking hen daarvoor uiterst dankbaar moet zijn? Subsidies komen van belastingsgeld, dus van ONS geld.
Er zijn heel wat nadelen aan het ‘uitdelen’ van subsidies.
Ten eerste, het systeem zet aan tot investeringen die anders nooit zouden gedaan worden. Men mag niet vergeten dat steeds een deel van de uitgaven ten laste blijft van de gemeente. Zonder subsidies zou het gemeentebestuur bescheidener moeten blijven, de waanzinnige projecten laten vallen omdat ze alles zelf moet bekostigen.
Ten tweede, het systeem leidt tot vriendjespolitiek. “Als men maar tot de partij van de minister behoort” of “de verkiezingen naderen, ze delen weer uit” of ‘je moet de weg kennen in Brussel’ of ‘de burgemeester heeft subsidies binnengehaald’.
Ten derde, subsidies moeten dienen om het bestaansrecht van sommige niveaus te rechtvaardigen. Dat geldt vooral voor de provincie.
Ten vierde, de rijke of boven hun stand levende gemeenten profiteren het meest.
Ten vijfde, subsidies zijn zeer fraudegevoelig.
Ten zesde, het is een weinig doorzichtig systeem.
Natuurlijk besef ik dat men zich niet sympathiek maakt met een pleidooi voor het afschaffen van subsidies, maar ik kan dat doen omdat ik niet moet verkozen worden.
Ik blijf me maar afvragen, tevergeefs waarschijnlijk, welke politicus of partij ooit de moed zal hebben om het ook te doen?

Linda Feys – Peelman
“Als Westendenaar heeft Linda haar omgeving de voorbije jaren duidelijk mooier zien worden. Zij is dan ook zeer tevreden over de vele werken die van Westende een pareltje aan de kust maken.”
Waarom kijkt Linda dan zo triestig op de foto? Is ze misschien toch niet zo tevreden over dat ‘pareltje’? Het is natuurlijk niet omdat een stuk Henri Jasparlaan en enkele pleintjes vernieuwd werden, tegen onnoemelijk hoge bedragen …
Trouwens, ligt ‘Zon en Zee’ niet op een paar honderd meters van haar deur. Nog steeds een troosteloze leegte!!

Bron
www.ocmwmiddelkerke.be

29-05-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Natuurlijk heb ik, tijdens mijn dagelijkse fietstocht met steeds stijgende verbazing het gebouw van voetbalclub SC Lombardsijde, uit de grond zien rijzen en bij elke passage heb ik me hoofdschuddend afgevraagd waar ze eigenlijk mee bezig waren.
Laat mij vooraf duidelijk stellen dat ik veel sympathie heb voor deze club. In mijn tienerjaren 1952-55 heb ik zelf ook nog de blauwgele kleuren verdedigd. In Westende was er toen nog geen ploeg of liever geen ploeg meer, want er had er ooit wel één bestaan.

Mijn loopbaan bij SC Lombardsijde
Het bestuur van de club, dat was eigenlijk ‘Lon’ Dewulf. Ik heb altijd de indruk gehad dat hij over alles besliste. Onze ‘délégué’ was schoenmaker Staf Aerts.
Toen ik me wilde aansluiten bij de ploeg, verzette mijn vader zich daar eerst tegen. Toen hij eindelijk toegaf, kocht hij wel geen schoenen voor me. Ook de club voorzag niet in schoeisel, enkel in truitjes. Brouwer Charles Broucke hielp me toen uit de nood, zij het met een paar dat twee nummers te groot was.
Eerst speelde ik nog bij de reserven en in mijn laatste jaar ook bij de eerste ploeg. Spelers die ik me uit die tijd herinner, zijn: Gilbert Gunst, onze topschutter, André Seynhaeve, onze lenige doelman, André Ureel, met zijn kanonschoten, Gilbert Note, onze rappe linksbenige flankspeler, de onverzettelijke Lievin ‘Kukke’ Van Elverdinghe, de kleine dribbelaar Boone, technicus Lionel Louwie, Dany Bertier, de veelzijdigste en meest talentrijke, diens broer Odo, enz…
Mijn eerste match speelde ik op Hermes Oostende, bij de reserven dus. Het werd een pijnlijke 13-0. Onze (lange) doelman was Wilfried Castelein uit Lombarsijde, niet dat deze daar veel schuld aan had. Wij waren gewoon te zwak.
Mijn grootste nederlaag, hoewel ik toen een tegendoelpunt maakte vanaf de middencirkel, was tegen AS Oostende: 26-1. We begonnen toen wel met slechts negen man op het veld en toen vielen er nog twee uit.
In Oostende speelden we met groot plezier omdat zij en wij daar konden beschikken over terreinen met een goede accommodatie. Er waren er ook andere.
Zo herinner ik me dat we ooit een wedstrijd speelden in Leke. De kleedkamer was een kap van een laadbak van een vrachtwagen die slechts anderhalve meter hoog was. Voor we begonnen moesten eerst de koeien uit de wei gehaald worden. Daarna was het oppassen geblazen voor glijpartijen omdat de vlaaien rijkelijk over het veld verspreid lagen.
Er werd ook nooit een foto van onze ploeg genomen, tenminste, ik heb er nooit één gezien.

Hoe was de accommodatie in Lombardsijde in ‘onze tijd’?
Met de installaties aan de Baronstraat was het destijds maar pover gesteld. We moesten ons buiten wassen met een teil water.
Trainen deden wij sowieso niet, tenminste niet op de club maar wel op straat of op één of ander graspleintje, na schooltijd. Avondtrainingen konden niet want van een veldverlichting was toen natuurlijk nog geen sprake.
De toeschouwers konden tijdens de rust geen koffie of een pint drinken, tenzij ze die zelf meebrachten, want een kantine was er niet. Daarvoor was er het lokaal ‘In ’t Hapertje, in de bocht van de Zeelaan, uitgebaat door Camiel Dewulf en Simonne Coulier.
Na de match mochten de spelers daar ook iets gaan drinken als beloning. Wedstrijdpremies, daar was immers geen sprake van.
Vóór de bouw van de huidige nieuwe accommodatie zagen de gebouwtjes er zo uit, links de kleedkamers en rechts de kantine. In de periode daarvoor moesten de spelers en de scheidsrechter het met nog veel minder stellen.

Natuurlijk moest het beter!
Ik vind natuurlijk ook in dat er geen toestanden meer moeten/mogen bestaan zoals wij die destijds beleefden. Maar was die grote luxe nu echt wel nodig?
Ik heb al eens een blogartikel gewijd aan ‘Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten’.
Ik heb toen laten opmerken dat DAVO Westende en SC Lombardsijde in die zin verschilden dat het terrein van Lombardsijde toebehoort aan de gemeente en dat van Westende aan de kerkfabriek, die het verhuurt aan de gemeente. Voor de rest verloopt alles er min of meer op dezelfde manier.

Welke ambities koestert SC Lombardsijde, eigenlijk?
Hoewel DAVO zich zojuist nipt gehandhaafd heeft in derde provinciaal, waar Lombardsijde ook ooit al eens speelde, zijn beide eigenlijk het niveau van vierde provinciale nooit echt ontgroeid. Zonder de vele ‘vreemde’ spelers zou dat ook hun afdeling zijn. Voor niet-kenners, dat is de laagste provinciale afdeling.
Misschien is het ook wel verstandig om geen hogere ambities te koesteren, omdat het moeilijk betaalbaar wordt. De clubs kunnen enkel overleven door sponsoring en reclame en natuurlijk door hun kantine. Veel entreegeld komt er niet binnen en de lidgelden moeten doorgestort worden aan de voetbalbond.
Ze krijgen, gelukkig voor hen, veel steun van de gemeente.
Zo worden alle voetbalterreinen van de gemeente jaarlijks heringezaaid voor een totale kostprijs van ongeveer 35.000 euro (gemiddelde van 2007 – 2010).
De voetbalclubs genieten ook jaarlijks van een gemeentelijke subsidie. Die bedraagt een percentage van de begroting van de club en is verder gebaseerd op nog enkele andere criteria. Jullie kunnen het reglement daaromtrent downloaden op http://www.middelkerke.be/page267695440.aspx
In 2010 zou SC Lombardsijde een subsidie van 846,14 euro ontvangen hebben.
Als je echter het nieuw gebouw in Lombardsijde bekijkt, van binnen en van buiten, dan zou je denken dat die club andere en grotere plannen heeft. De vraag die je dus kunt stellen is: is het verantwoord dat de gemeente een dergelijke accommodatie optrekt voor een voetbalploeg uit de laagste provinciale afdeling?
Je vindt er moderne kleedkamers en sanitair voor de spelers. De kantine, met een groot magazijn erachter, is ruim en biedt zicht op het speelveld, voor zij die niet in wind of kou wensen te staan. Er is zelfs een lift.
Er is al een tearoom in de turnzaal van de gemeente, vlak naast het voetbalterrein, waarvoor moeilijk een uitbater gevonden wordt wegens niet zeer rendabel.
De club vaart er goed bij, natuurlijk, en eigenlijk verwonderen die werken me niet echt omdat het volledig in de stijl is van het Middelkerks gemeentebestuur, dat op geen honderdduizend euro kijkt.

Hoeveel heeft dat dan wel allemaal gekost?
Dat is natuurlijk DE vraag!
In de gemeenteraad van 9 maart 2005 werd een bijzonder bestek en bijkomende raming goedgekeurd voor een prijs van 54.000 euro Inclusief BTW (2.160.000 BFr). Op 20 oktober 2008 duidde de gemeenteraad een ontwerper aan, voor een ereloon van 6.000 euro Incl BTW.
Die bedragen werden telkens unaniem goedgekeurd, want welke politieke partij durft nu iets weigeren aan een voetbalclub? De supporters-kiezers zouden eens van kleur moeten veranderen!!!
Nu vroeg ik mij natuurlijk af of er geen meerkosten bijkwamen, aangezien de beslissing meer dan zes jaar geleden genomen werd. Daarom stelde ik de vraag aan de financiële beheerder van de gemeente.
Ze schijnen daar nogal veel werk te hebben, want het heeft 42 dagen geduurd eer ik een antwoord kreeg!! Daarvoor heb ik dan nog een viertal keren moeten aandringen. Ik begon mij zelfs al vragen te stellen. Had ik daar een teer punt aangeraakt? Had ik in een stinkend potje geroerd, dat men liever toegedekt hield?
Maar goed, het antwoord kwam dan toch! Beter laat dan nooit!
De financiële dienst deelde mij mee wat zij tot op heden betaald hebben. Aan het studiebureau van ir Ch. Lobelle ging dat over een bedrag van 115.251,86 euro plus 3.993 euro voor de veiligheidscoördinatie.
Aan de firma Himpe nv werd reeds 1.115.952,31 euro betaald voor de werken aan lot 1. Samen is dit dus meer dan 51 miljoen oude Belgische francs!!!!!!!
Zo’n fenomenaal bedrag en enkel nog maar lot 1?
Logisch dus dat ik mij afvroeg en ook navroeg welke en hoeveel loten er nog volgden.
Lot 1 bleek de werken te betreffen aan de voetbalaccomodatie zelf...
Maar ik had nog meer vragen! Ik wilde namelijk ook weten wie zijn goedkeuring gaf voor die betalingen aan Lobelle en Himpe? En zie, ik kreeg een zeer deskundige uitleg en ik heb daaruit nog wat bijgeleerd.
Houden jullie zich nu maar vast, want het wordt ingewikkeld.
De financiële dienst kan enkel betalen als er geld voorzien is in het budget(of de wijziging daarvan) van de gemeente.
Dit budget en de wijzigingen daaraan worden jaarlijks opgemaakt en daarna goedgekeurd door de gemeenteraad. Investeringen worden hierin nominatief vermeld. Dat wil dus zeggen dat een project dat nominatief vermeld staat in het budget, na goedkeuring door de gemeenteraad, de bevoegdheid wordt van het schepencollege wat betreft mededinging, toewijzing,…
Het project ‘gebouw SC Lombardsijde’ stond nominatief vermeld in de 1^ste budgetwijziging van 2010. Waarom ik dat niet kon terugvinden in de verslagen van de gemeenteraad, blijft mij toch wel een raadsel.
Het college van burgemeester en schepenen keurde de hogervermelde bedragen goed, namelijk op 21.6.2005 en 29.9.2009 voor Lobelle en op 23.3.2010 voor Himpe.
Maar die betaalde bedragen kwamen hoegenaamd niet overeen met de toewijzingen.
Voor het studiebureau was maar 36.000 euro toegewezen. De uitleg zou zijn dat het werk ondertussen is opgesplitst in fasen inclusief. omgevingswerken etc...
Aan Himpe werden 1.115.952,31 euro betaald hoewel slechts 992.448,55 euro toegewezen werd.
Ingewikkeld, hé? Ik vraag me dan ook af hoe de meeste van de gemeenteraadsleden (en van de schepenen?) in staat zijn hun controletaak uit te voeren. Wie van hen geraakt er nog wijs uit de budgetwijzigingen, de indeling in loten, de opsplitsing van de werken, de samenvoeging van begonnen werken en nieuw gestarte werken, de latere rekeningen die overeenkomen met de geschatte budgetten, de toewijzingen door het schepencollege? Of is het misschien juist de bedoeling dat de kat er haar jongen niet meer in terugvindt?

Nog enkele foto’s
Hieronder zien jullie twee foto’s van de bouwwerken van de nieuwe accommodatie.

En zo ziet het er nu uit.

En hier volgt tenslotte nog een foto van de site met voorlopig nog het huis ‘Dedecker’ waarmee de gemeente ook nog grote (en dus dure, zeker?) plannen heeft.

Daar worden namelijk nog een speelplein, een parking en petanquevelden aangelegd. Dat heet dan Lot 2. Op vrijdag 13/05/2011 is er een aanbesteding geweest voor de buitenaanleg. Binnenkort zullen de aannemer en de kostprijs dus gekend zijn.
Lot 3 is dan het bouwen van een houten jeugdhuis.
Daarvoor waren er geen inschrijvingen en dus geen info over aannemer of kostprijs.

Besluit
Ik zal jullie later nog wel eens de totale kostprijs meedelen van het project ‘Voetbal- en andere accomodaties’ aan de Bamburgstraat. Wees maar al voorbereid op een schandalig hoog bedrag!
Wie zal er toch ooit in slagen ons rijk gemeentebestuur een halt toe te roepen?

Bron
http://www.sclombardsijde.com/homepagina#!__homepagina

22-05-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 19 april 2011 kreeg ik onderstaande uitnodiging in mijn mailbox. Mooi weer om op mijn terras te zitten was het niet, ik had die dag nog mijn dagelijkse fietstocht niet gemaakt en bovendien ben ik wel geïnteresseerd in kunst.
Dus waarom niet eens gevolg geven aan die uitnodiging?

Toen schouwde ik ook maar eens de aanwezigen. Natuurlijk ken ik niet alle Middelkerkenaars, maar nu geloven jullie mij of niet, maar ik kende niet één van de genodigden.

Eén van de kunstenaars vertelde mij dat hij aan de receptie van het gemeentehuis een affiche en een uitnodiging, gericht aan het college van burgemeester en schepenen, overhandigd had, maar blijkbaar had niemand het nodig geacht om zijn interesse voor de beeldende kunst te betonen.

En toen kwamen mijn vragen
Wie zou het openingswoordje uitspreken? Toen ik het om 16u25 voor bekeken hield, was dat nog niet gebeurd. Iemand zei me dat de burgemeester van Bredene wel aanwezig was en dat die gemeente, in tegenstelling met Oostende en Middelkerke wel belangstelling heeft voor kunsttentoonstellingen.
Gaat er niet wat te veel aandacht naar wielerkoersen en te weinig naar kunst? Of tenzij het stripalbums zijn of beelden van stripfiguren? Of worden enkel de kunstwerken van Middelkerkenaars gewaardeerd? En, hoe ver gaat die waardering? Hoelang is het geleden dat er nog eens een tentoonstelling was van Middelkerkse kunstschilders?
Het ging hier inderdaad ‘maar’ over vier kunstenaars uit Bredene, Oostende (2) en Sint-Michiels-Brugge.
Maar dat zijn niet de eerste de beste!

Ik stel vast dat er hoegenaamd geen reclame gemaakt werd, NIET in de agenda in ‘De Sirene’, NIET op de evenementenkalender van de gemeentelijke website, kortom daaraan werd 0,0 aandacht aan besteed.
Is dat niet aantrekkelijk voor de toerist? Brengt dat misschien niets op voor het casino, noch financieel noch commercieel? Moet het gemeentebestuur de activiteiten in het casino niet aanmoedigen en ondersteunen?

Misschien voert ons bestuur aan dat ze het nu al druk genoeg hebben. Waarom waren dan zo veel mandatarissen aanwezig op de receptie naar aanleiding van het honderdjarig bestaan van de ‘Belle Vue’?
Misschien kan het werk een beetje verdeeld worden onder de leden van het college?
Of misschien kan men zich voor elke receptie/ activiteit beperken tot de schepen met de betroffen bevoegdheid. Zowel voor de ‘Belle Vue’ als voor de vernissage had de aanwezigheid van Carine De Jonghe, respectievelijk schepen van erfgoed en van cultuur, wel volstaan.
Of moet iedereen zich overal tonen, om de kandidaat-kiezers die uitnodigen, niet te schofferen?
Mij goed, maar dan moeten ze niet komen klagen dat het te veel wordt en hebben ze ook geen excuus als ze ontbreken op activiteiten die hun bevoegdheid aanbelangen.

Maar nu iets meer over de tentoonstelling en de betroffen kunstenaars.

Rosette Deleu
Omdat emoties, expressie, situaties en kwetsbaarheid bij haar steeds weerkerende begrippen zijn, drukt ze die gevoelens uit met een verscheidenheid aan materies en werkt ze met getemperde kleuren. Dat werkt bij haar als een ontlading. «Het gaat niet om de werkelijkheid zelf, maar om wat er achter zit. Het draagt iets van de nieuwsgierigheid van het leven in zich mee.»

John Blommaerts
Hij volgde een kunstopleiding aan de Academie in Oostende onder leiding van Gustaaf Sorel en Maurice Boel.
Hij illustreerde het boek 'Le Mariage de Zot Loweeke' van John Gheeraerts.
Blommaerts behaalde verschillende prijzen: 2de prijs TEVEO in Oostende (1980), 2de en de 3de prijs August Vermeylenfonds voor schilderkunst (1985, 1981), prijs voor de arbeid August Vermeylenfondprijs voor schilderkunst (1986). Hij werd ook verschillende keren geselecteerd voor de Anto Diez-prijs voor schilderkunst (1987, 1989, 1991).
We vinden zijn werk ook terug in het ‘Museumschloss Rheydt’ in Mönchengladbach (D).
Hij maakt deel uit van de 'Brèn-Art'-groep Bredene.
Ziehier één van zijn werken.

Etienne Dierendonck
Hij leerde het kunstsmeden van zijn vader en groeide uit tot een gedreven, imponerend en technisch hoogstaand koperslager. Dierendonck is een talentvolle kunstenaar die zijn werken verwezenlijkt in muziekvorm met de steeds terugkerende vormen van de viool en die in binnen- en buitenland hoge waardering geniet.

Viviane Devriese
Ze geeft les aan de kunstacademie en brengt er haar cursisten verschillende technieken bij zoals tekenen, schilderen, experimenteel werken, gemengde technieken, werken naar levend model en portret.
“Als kind van de zee hou ik van water en zand. Ik gebruik dikwijls zand in mijn werken omdat het zorgt voor een mooie, natuurlijke structuur. Ook allerlei materialen zoals een vod, spons, een kam, krantenpapier, zijdepapier, het paletmes komen soms aan bod. Meestal gebruik ik in plaats van penselen mijn handen om te schilderen. Door het voelen en ruiken van de verf voel ik me er totaal mee verbonden.
Schilderen is voor mij de meest persoonlijke weergave van wat ik ben en wat ik voel. Het is voor mij een moment waarbij ik los kan laten. Ik heb het ervaren als een bevrijding van mijn emotie. Het geeft me de gelegenheid allerlei materialen te gebruiken: expressief, vrij, ongebonden en spontaan”.

Besluit
Volgens mij is dat een tentoonstelling die een bezoekje waard is. Dus …!!

15-05-2011, 10:09 Geschreven door stammer
Reageren (0)