Middelkerke: Is de verkaveling in Lombardsijde één van de moderne soort?
Jullie konden in één van mijn vroegere artikels lezen dat de verkaveling in Lombardsijde tussen de Zeelaan, de Schoolstraat en de Koninklijke baan, technisch voldoet aan de normen en regels van afwatering. Nu nog de praktijktekst als het eens hevig regent en dan zullen de toekomstige bewoners op beide oren kunnen slapen.
Een lezer van mijn artikel vestigde echter mijn aandacht op twee punten die volgens hem ook aan bod hadden moeten komen: de communicatie van de gemeente met de omwonenden en het ontbreken van elke vorm van gemeenschapsvoorzieningen.
Opmerking 1: Gebrek aan communicatie door de gemeente - Mijn aanvulling
Hoeveel woningen komen er? Van welke soort? Wie bouwt ze? Wie verkoopt ze? Welke zijn de termijnen? Welke zullen de prijzen zijn?
Volgens de plannen zal de verkaveling bestaan uit drie delen, waar in het totaal ongeveer 260 mensen komen te wonen.
Havenzijde Om aan een behoefte tegemoet te komen werd Havenzijde ontworpen, 119 woningen in 2 verschillende stijlen, woningen met een tuin en meerdere slaapkamers met comfort die voldoen aan alle laatste normeringen.
Gedeelte gebouwd door woningmaatschappij 'IJzer en Zee' Volgens de directeur van de maatschappij, de heer Patrick Verbrugge, zou op 2 juni 2017 de aanbesteding plaatsgrijpen voor de aanleg van de wegenis- en rioleringswerken zodat deze werken in het najaar kunnen uitgevoerd worden. Eerst moet dit gerealiseerd zijn vooraleer de woningen gebouwd kunnen worden. Er werd eerst voorzien dat er 60 sociale woningen zouden komen: 40 huurwoningen en 20 koopwoningen. Door de gewijzigde regelgeving wordt dat nu 12 koopwoningen met 3 slaapkamers, 9 huurwoningen met 1 slaapkamer voor senioren, 19 huurwoningen met 2 slaapkamers en 20 huurappartementen met 2 slaapkamers.
Op mijn vraag naar de prijs van een koopwoning, werd geen antwoord gegeven omdat die juist door die gewijzigde regelgeving inzake subsidies voor koopwoningen, op vandaag niet kan gegeven worden.
De vergunning voor IJzer en Zee loopt 15 jaar.
Groenveld nv Debaillie Naast het huis met nummer 39 in de Zeelaan zou de nv Debaillie de residentieflats bouwen met de naam 'Groenveld'. Men kan zich de vraag stellen of er wel voldoende belangstelling zal zijn om daar een huis te kopen. 225.000 euro is voor jonge mensen immers een fors bedrag.
De flats van Debaillie en de sociale woningen van 'IJzer en Zee' zijn er bij lange nog niet. Misschien komen ze er wel nooit.
Op mijn vraag voor meer uitleg aan de heer Anthony Debaillie, kreeg ik als antwoord: "Momenteel zit dit project nog steeds in de ontwikkelingsfase en kunnen we dan ook nog geen prijzen of verdere informatie hierover bekend maken. Er is een akkoord met de gebuur bekomen."
Waarom hield de gemeente geen voorlichtingsavond? Hoewel er één beloofd werd voor september 2016, heeft de gemeente het niet meer nodig gevonden om eventuele vragen van de bewoners van de Zeelaan en van de Schoolstraat over de bestaande plannen te beantwoorden en om een minimum aan uitleg te geven over een terrein dat toch in de ogen van die mensen geen zekerheid bood over een 100 procent goede afwatering.
Had de gemeente weer schrik dat het een 'praatbarak' zou worden of vreesde men op een aantal vragen geen antwoord te kunnen geven? Zo'n grote verkaveling in een klein dorp kan ongetwijfeld problemen stellen en moet de gemeente dan die mensen niet geruststellen?
Eén belangrijk voorbeeld: de verkaveling wordt ontsloten via de Zeelaan. De bewoners van die laan vrezen dat een zeer groot aantal auto's die in- en uitrit zullen moeten gebruiken en dat dit weleens problemen zou kunnen opleveren, zeker zolang de tramlijn er nog ligt. Er wordt namelijk geschat dat dit nog weleens acht à tien jaar zou kunnen duren.
Opmerking 2: Er werd/wordt een kans gemist om in de plannen van een moderne wijk te voorzien in een aantal gemeenschapsvoorzieningen?
Wat wordt daarmee bedoeld? Er zou in de verkaveling een gemeenschappelijk ruimte moeten gebouwd worden, een gemeenschapshuis waar buurtbewoners samenkomen en gezamenlijk plannen maken voor eigen voordelen zoals autobezit en autogebruik, zoals gebruik van wasmachines en wasdrogers en andere apparatuur, zoals gezamenlijke plannen voor gebruik van zonne-energie met batterijen of zeker afspraken maken voor gezamenlijke aankoop van energievoorzieningen, zoals uitzicht van de wijk (wasdroogdagen), zoals groenaandeel ,etc... Niet iedereen moet alles zelf aanschaffen, gezamenlijke aanschaf en gebruik kan leiden tot voordelen.
Daarbij moeten we enkele vragen stellen: Wie moet of zal het initiatief nemen voor de bouw van dat gemeenschapshuis? Afspraken tussen bewoners kunnen natuurlijk slechts gemaakt worden, eens de woningen bezet zijn. Wensen die bewoners dat wel?
Ik heb de bouwmaatschappijen gecontacteerd en ze lieten mij weten dat er niets in de zin van 'cohousing' voorzien is.
Het verkoopkantoor 'de vlaeminck' zou dat in principe moeten aanprijzen. Een gemeenschapsgebouw, bijvoorbeeld, had al in de bouwplannen moeten voorzien worden.
Van een 'Initiatief van een groep particulieren die samen gaan bouwen' is hier dus ook geen sprake.
Ik heb eveneens de mening gevraagd van de oppositiepartijen in de gemeenteraad.
Ik stelde hen volgende vragen: 1. Er was een totaal gebrek aan informatie aan de buurtbewoners over de verkaveling 'Havenzijde' in Lombardsijde. Het werd weliswaar al eens beloofd voor september 2016, maar het is er nooit van gekomen. Wat is jullie mening daarover?
Lijst Dedecker: "De communicatie inzake openbare werken is een ramp in onze gemeente. Zelfs voor nieuwe verkavelingen beperkt het zich tot een hangen van een aanplakbiljetje in de glazenkast van het Middelkerks gemeentehuis. Wat op de gemeenteraad komt is altijd al 'fait accompli'. De immobiliënboeren besturen hiermede de gemeente." Progressief kartel: Lode Maesen: "Er is inderdaad een totaal gebrek aan informatie zowel aan gemeenteraadsleden als aan de burger. Er was nog nooit zo weinig inspraak als nu, terwijl er nu een inspraakambtenaar bestaat. Eén klein voorbeeld. Zowel de cultuurraad als de erfgoedraad moet een advies uitbrengen over de benaming van de straten. Tot 2 maal toe gaven de 2 raden een negatief advies, historisch gefundeerd, voor de benaming van de toekomstige wijk. Op simpele vraag van de promotor werden die adviezen afgewezen en werd het voorstel van de promotor aanvaard. Geen inspraak dus, zelfs niet van de gereglementeerde adviesraden". Geert Verdonck: "Stellen dat er een gebrek aan informatie/communicatie is, is eigenlijk een open deur intrappen. Dit bestuur slaagt er simpelweg niet in om op een open en volwassen manier met de burger in contact te komen. Telkens weer verwart men propaganda en zelfverheerlijking met echte informatie, en wanneer het pittig dreigt te worden zoekt men uitvluchten of stuurt men simpelweg zijn kat. In dit dossier was/is het niet anders, zoveel is duidelijk. Het door Lode aangehaalde voorbeeld is dan ook veelzeggend en beschamend: de lokale adviesraden worden in de wind gezet om een bouwpromotor ter wille te zijn. Waar de werkelijke loyauteiten van dit bestuur liggen is weerom eens duidelijk gebleken. Telkens opnieuw gaan de burgemeester en co plat op hun buik voor de immolobby. Ik heb overigens geen probleem met de vraag van de promotor, vragen staat immers vrij, maar je zou toch mogen verwachten van bestuurders die hun plaats kennen dat ze voet bij stuk houden en de vraagsteller bijgevolg diets maken dat ze helaas op hun vraag niet kunnen ingaan, uit respect voor de ambtenaren en vrijwilligers uit de adviesraden. Quod non...
2. Een moderne benadering bij een nieuwe verkaveling bestaat erin dat initiatieven genomen worden om in te spelen op de voordelen van 'cohousing'.
Naast een volledig uitgeruste privéwoning en -tuin hebben cohousers ook een gemeenschappelijke tuin en een centraal gebouw waarin functies gedeeld worden.
Een cohousingwijk probeert het buurtgevoel van een traditionele dorpskern te restaureren. In een Cohousingproject kennen de buren elkaar en leeft er een sociale bewogenheid.
Daarnaast is cohousing een antwoord op een aantal stedenbouwkundige knelpunten in Vlaanderen: rustige wijken, veilige speelruimte voor kinderen, meer groenbehoud.
Met gemeenschappelijke ruimten bedoel ik een gemeenschapshuis waar buurtbewoners samen komen, zich ontspannen en gezamenlijk plannen maken voor eigen voordelen zoals autobezit en autogebruik, zoals gebruik van wasmachines en wasdrogers zoals gezamenlijke plannen voor gebruik van zonne-energie met batterijen, zoals uitzicht van de wijk (wasdroogdagen), zoals groenaandeel ,etc.. Niet iedereen moet alles zelf aanschaffen, gezamenlijke aanschaf en gebruik kan leiden tot voordelen.
Voor sommige acties is het natuurlijk te laat, bijvoorbeeld voor de gemeenschappelijke tuin en voor een centraal gebouw. Dat had moeten geregeld worden bij het opmaken van de plannen.
Wat denken jullie daarvan? Eventueel onder een beperkte vorm.
LDD:
Cohousing lijkt mij een mooie samenlevingsvorm, maar ik heb mij er nog niet verder in verdiept.
PK: Lode Maesen: "Co-housing is wat mij betreft, over het algemeen, een mooi en duurzaam project maar zal ongetwijfeld geen steun krijgen bij het huidige bestuur. Eén voorbeeldje. Bij elke verkaveling moet o.a. de jeugddienst/dienst welzijn advies geven betreffende de open ruimte. Steeds weer wordt gekozen voor extra woningen ipv speelruimte. Moet elke wijk zo'n speelplein hebben? Neen, maar we spreken over een open ruimte, om te voetballen, om een tent te plaatsen voor een buurtfeest, ... Helaas dit moet steeds wijken onder druk van de verkavelaar voor extra woningen. Laatst nog in Leffinge. In Westende wou men de open ruimte in de verkaveling West- Flora nog opgeven voor extra parking zodat de bewoners geen geparkeerde auto's meer voor de woningen zouden hebben. Ik protesteerde hiertegen in de gemeenteraad (zo'n 2 jaar geleden). Je ziet dat de druk van de promotors, verkavelaars of het eigenbelang van een bewoner, vriendjespolitiek heet dat dan, altijd voorgaan op het algemeen belang." Geert Verdonck: "Ik geef eerlijk toe dat ik zelf ook niet aan deze vorm van wonen heb gedacht, toen de vraag kwam om dit gebied te ontwikkelen. Mijn volle aandacht is toen, als schepen van huisvesting, uitgegaan naar aandacht voor sociale woningen en goedkoop wonen voor de lokale bevolking, met focus op jonge gezinnen. De afspraken die ik toen op papier liet zetten met de ontwikkelaar zijn naar mijn aanvoelen ook in realiteit omgezet, wat mij toch enige voldoening schenkt.
Nochtans vind ik co-housing een interessante manier van samen-wonen en samen- leven die zeker meer aandacht verdient. De schaalvoordelen voor de deelnemers zijn immers niet miniem, zoals je terecht aanhaalt in je vraagstelling. Wat (nog) niet is, kan evenwel nog komen. Voor deze verkaveling is het m.i. inderdaad te laat, maar ik doe mijn best om bij toekomstige geplande verkavelingen deze woonvorm onder de aandacht te brengen. Beloofd! Je mag me er dan ook telkens op attent maken indien er zich een nieuwe verkaveling aandient."
3. De verkaveling wordt ontsloten via de Zeelaan. Het is natuurlijk niet eenvoudig te bepalen hoeveel auto's die geschatte 260 bewoners (in totaal voor drie bouwinitiatieven) zullen hebben, 300 misschien? De tramlijn is bovendien bijlange nog niet weg. Het zou daar dus druk kunnen worden aan de in- en uitgang.
JMD: De ontsluiting langs de Zeelaan lijkt mij de enige mogelijke als je niet op de drukke 'Koninklijke Baan' wil terecht komen. Met het verdwijnen van de trambedding kan er daar een laan aangelegd worden die de naam laan waardig is.
PK: (Lode Maesen en gesteund door Geert Verdonck) "Wat de ontsluiting betreft, zie je ook hier weer gerommel met de dossiers. Het verleggen van de tram werd al aangekaart in het begin van de legislatuur, met veel tromgeroffel. Helaas blijkt ook hier weer dat het blunderboek van de schepen van openbare werken/mobiliteit een extra hoofdstuk krijgt. Het wordt een dik blunderboek. Alle dossiers zouden moeten kaderen in een algemeen beleidsplan 'Lombardsijde'. De dorpskernvernieuwing, trambedding, verkavelingen, het zou allemaal op elkaar afgestemd moeten worden maar ook daar geen daadkracht. De Schoolstraat is zeker niet geschikt voor een in/uitgang. De schoolomgeving kan geen extra verkeer verdragen. De Kustbaan telt op korte afstand al 3 aanpalende straten, dus is de Zeelaan de enige optie. Dit zou geen zo'n probleem mogen zijn wanneer de tram al zo'n definitieve bedding zou hebben en er een mobiliteitsplan zou zijn waardoor het verkeer afgeleid wordt naar de Kustbaan zodat de overlast voor het bewoonde gedeelte van de Zeelaan minimaal zou zijn. Daarvoor echter heb je een visie nodig, deze ontbreekt volledig, merken we elke gemeenteraad en bij vele beslissingen."
Van de N-VA mocht ik spijtig genoeg geen antwoord ontvangen.
Ik had het al uitvoerig over de ontvangen LDD - krant en nu werden wij alweer verwend, niet met één maar met twee partijkrantjes, eentje van de N-VA en eentje van de CD&V.
Ziehier de behandelde onderwerpen:
Pleidooi voor verdiende steun aan lokale Westendse dorpshandelaars Bespreking van de investering in fietspaden door hun minister Weyts: steun aan halfverhard fietspad Boterdijk - Slijpebrug (jaagpad): zie mijn artikel daarover in de map 'Verkeer'. Ondervoorzitter Kurt Knockaert bespreekt de dramatische ontsporing of nefaste evolutie van de gemeentelijke financiën in 2015 (schuld per inwoner groter dan in anderekustgemeenten, zowel voor gemeente zelf als voor OCMW) Nood aan betere mobiliteit: drukte en ontbreken van een fietspad in de Spermaliestraat, onvoldoende busverbindingen naar het hinterland Parkeerproblematiek: pleidooi voor meer promotie voor parking onder het marktplein en voor meer plaatsen voor mobilhomes AED - toestellen redden mensenlevens: voorstel van N-VA voor 1 defibrillator per deelgemeente De partij is trots op de strijd die hun minister Weyts levert tegen dierenleed : verbod van onverdoofd slachten vanaf 1.1.2019, meer mankracht voor de dienst 'Dierenwelzijn'
De te verbreden zeedijk is de trots van de CD&V en dat zetten ze ook dubbel in de verf in hun blaadje dat ze het 'voorjaar 2017' noemen. Hun droom prijkt al op de voorpagina en op pagina drie noemen ze het "een product van hun visie en durf en een bewijs dat zij geen enkele uitdaging uit de weg gaan". Zij verdedigen nogmaals hun keuze voor een golfdempende uitbouw in plaats van een stormmuur, zonder te specifiëren of het over zandsuppleties of over verbreden van de zeedijk gaat. Nochtans een hemelsbreed verschil!!
De krant besteedt verder aandacht aan: De gesubsidieerde opleidingen 'keukenmedewerker' en 'handlanger bouw', jaarlijks goed vooreen 60-tal cursisten die daarna snel de aansluiting schijnen te vinden met de arbeidsmarkt. De nieuwe loods en serres voor de groendienst, die moeten toelaten dat de werking van de groendienst er kan gecentraliseerd worden en dat in de toekomst geen beroep meer moet gedaan worden op particulieren. Voorwaar een indrukwekkende aanwinst voor de nu reeds (te) rijkelijk behuisde technische dienst! Strijd tegen zwerfvuil en tegen hondenpoep op het land van de boeren om vervuiling en besmetting van veevoeders tegen te gaan. Voorbarige verklaring over de toegankelijkheid van de Heidestraat vanuit de Westendelaan. De vermelde 'beproeving voor de handelaars' behoort bijlange nog niet tot het verleden. Lang na het verschijnen van het krantje (bvb op 11.7.2017) was het kruispunt Heidestraat - Lombardsijdelaan nog steeds niet berijdbaar.
En 'Jommeke' natuurlijk. Vier fragmenten zouden moeten aantonen dat het album 'Missie Middelkerke' wel degelijk over onze gemeente gaat. Lees daarover maar liever mijn artikel in een vorige blog over de 'Jommekehype'.
Middelkerke: de euro van Natacha Lejaeghere is eindelijk gevallen!
Ingewijden zullen wel al langer iets vermoed hebben, maar ik was compleet verrast bij het vernemen van het 'goede' nieuws dat gemeenteraadslid Natacha Lejaeghere besloten had de Open VLD fractie te verlaten om voortaan als onafhankelijke te zetelen. Gevolg daarvan is dat de Open VLD - CD&V meerderheid nu nog slechts 13 van de 25 zetels telt.
Het 'waarom' van Natacha "Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 stelde ik mij kandidaat voor de Open VLD. Aangezien ik zelfstandig verzekeringsmakelaar en voorzitter van de Handelaarsbond Westende-Dorp was, was ik een bekend gezicht. Dat werd ook bevestigd, aangezien ik voor de eerste keer onmiddellijk verkozen werd als gemeenteraadslid. Het zetelen in de gemeenteraad heeft mij niet wijzer gemaakt, integendeel.
Ik was al een aantal teleurstellingen rijker, maar de kortzichtigheid binnen de partij en de fractie was voor mij de druppel om op te stappen bij Open VLD. In 2012 dacht ik dat de partij open en transparant was, maar niets bleek minder waar. Ik maakte mezelf wijs dat de situatie zou verbeteren met Janna aan het roer als burgemeester, maar tevergeefs. Ik heb moeite met het beleid in het algemeen, niet met een specifiek dossier als het casinoproject bijvoorbeeld. Ik zit niet meer op mijn plaats in de fractie".
En verder: "Iedereen probeert zijn dossiertjes af te werken richting oktober 2018, dat valt mij de laatste maanden enorm op. Middelkerke staat niet meer op de kaart. Ik ben zeker niet de enige die met een wrang gevoel zit, maar dat maakt mijn rekening niet".
In verband met de ophef in verband met het casinodossier verklaart Natacha op 29.6.2017 "Toen het heikele casinodossier voor de tweede keer ter stemming op tafel lag, heb ik de zaal verlaten. Dat moet genoeg zeggen, meen ik." Is dat niet in tegenspraak met jouw verklaring hierboven, Natacha?
De uitleg van Open VLD voorzitter Frederick Spaey "We wisten al enige tijd dat er ongenoegen leefde bij Natacha. We hadden echter niet verwacht dat ze de meerderheid zou verlaten. Het was een verrassing dat ze afwezig was op de meest recente gemeenteraad. Ze wist dat ze aanwezig moest zijn om in aantal te zijn, tenzij die afwezigheid in haar planning paste natuurlijk. Pas een kwartier voor de zitting had ze te kennen gegeven aan de voorzitter dat ze niet aanwezig zou zijn. Ik wil onze interne keuken niet uit de doeken doen, maar er waren inderdaad bepaalde elementen waarover zij minder tevreden was.
Na haar afwezigheid tijdens de laatste gemeenteraad zouden we eens samenzitten na de vakantieperiode. Ik wil niet met slijk werpen en ik hoop op een constructieve verdere samenwerking. Natacha heeft niet aangegeven dat ze zal stoppen met politiek. We hebben haar altijd gegeven waarop ze recht had."
Stoelendans van mandatarissen Samenstelling van de gemeenteraad na de verkiezingen van oktober 2012 (totaal: 25 leden):
Open VLD 9, CD&V 5, LDD 7, PK 2, N-VA 2
Open VLD Janna Rommel-Opstaele, Michel Landuyt, Johnny Devey, Bart Vandekerckhove, Carine De Jonghe, Geert Galle (naar OCMW - raad en vervangen door Linda Feys- Peelman), Franky Annys, Mario Declerck, Natacha Lejaeghere (Onafhankelijke juni 2017) CD&V Liliane Pylyser-Dewulf, Dirk Gilliaert (OCMW voorzitter, vervangen door Gerard Soete), Francine Ampe-Duron, Katrien Claeys-Goemaere, Linda Cobbaert (op 15.1.2015 vervangen door Kristof Devos) LDD Jean-Marie Dedecker, Rosalie Verlinde (ontslag), Tom Dedecker, Lieve Landuyt (ontslag), Wim Landuyt (naar OCMW), Chris Niville, Henk Dierendonck (naar OCMW) Diego Demarcke, Dirk De Poortere, Bianca Ryckewaert en Sandra Van Den Bossche hebben de ontslagnemende en de naar de OCMW- raad overgestapte vervangen. Progressief kartel: Geert Verdonck en Lode Maesen N-VA Dany Van Den Broucke (uit partij gezet op 13.10.2014 en zetelend als onafhankelijke), Martine DHondt (uit N-VA gestapt en zetelend als onafhankelijke, daarna ontslag op 25.7.2016 als gemeenteraadslid en vervangen door Antony Goethaels van N-VA)
Van de 25 oorspronkelijk verkozene zetelen er welgeteld nog 15 voor de oorspronkelijke partij en 2 als onafhankelijke. Vier zijn overgestapt naar de OCMW - raad. Vier dienden hun ontslag in. Men kan dus gerust van een stoelendans spreken. Ontslag kan natuurlijk en liefst uitzonderlijk gerechtvaardigd zijn, maar voor de rest ... Zouden de kiezers eigenlijk niet mogen verwachten dat een verkozene het mandaat uitoefent waarvoor hij/zij verkozen wordt? Moet een mandataris trouw blijven aan zijn partij? Moet een mandataris die als onafhankelijke wil zetelen zijn mandaat niet teruggeven aan de partij waarvoor hij/zij verkozen werd? Allemaal vragen die reeds lang, op alle niveau's, stof voor discussie vormen.
Is de meerderheid in gevaar? Om een gemeenteraad in Middelkerke rechtsgeldig te laten verlopen dienen minstens 13 gemeenteraadsleden aanwezig te zijn. Door het ontslag van Natacha Lejaeghere als gemeenteraadslid voor de Open VLD is er geen zetel op overschot en heeft de oppositie een stok achter de deur bij ziekte of afwezigheden. Zoals de voorzitter van de Open VLD ("Als dat hun manier is om aan politiek te doen voor de Middelkerkenaar, dan is dat hun volste recht") zou een eerlijke kiezer het niet appreciëren als de oppositie stelselmatig van dit 'voordeel' zou gebruikmaken, zeker niet als hierdoor belangrijke dossiers op de lange baan geschoven worden.
Hoe wordt het nieuws onthaald? "Tenminste een vrouw met gezond verstand!" "Eindelijk iemand die beseft dat het zo niet verder kan." "Nog 1 ippon, en ze zijn KO !" "Sommige mensen hebben toch nog een geweten!!!"
Dat zijn zowat de reacties op Facebook! In de wandelgangen zou Natacha Lejaeghere in één adem genoemd worden met een overstap naar LDD. Haar reactie? "Daar spreek ik mij niet over uit. Ik zal eerst een jaar genieten van mijn positie als onafhankelijk raadslid, we zien wel wat de toekomst brengt voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Hopelijk een toekomst die transparant, vooruitstrevend en doelgericht is voor de burger."
Bron 'Natacha Lejaeghere stapt op bij Open VLD Middelkerke' uit 'Krant van West-Vlaanderen', artikel door Matthias Feyen op 21.6.2017
Woord vooraf: laat mij duidelijk zijn! Ik ben al mijn hele leven een fervent liefhebber van stripverhalen: 'Nero' en 'Suske en Wiske' kunnen mij nog steeds bekoren. Toen het eerste 'Jommeke'- album verscheen, was ik al geen kind meer en aangezien zich dat altijd meer op een jonger publiek gericht heeft ... Ik heb de verhalen altijd wel wat 'flauw' gevonden. Dat belet echter niet dat ik altijd grote bewondering had voor het talent van de tekenaars.
Jullie weten natuurlijk ook dat de maand juni 'zomermaand' genoemd wordt omdat zowel de meteorologische als de astronomische zomer in die maand beginnen. Een andere naam die wel eens gebruikt wordt, is 'rozenmaand' omdat dan de meeste rozen bloeien ... als de temperaturen niet tropisch zijn ... en het af en toe wat regent!!
In Middelkerke komt daar vanaf 2017 een nieuwe benaming bij: 'Jommekensmaand'. Twintig jaar geleden zou namelijk onderstaand standbeeld van Jommeke als eerste op de Middelkerkse zeedijk, op het Epernayplein, vóór het casino, verschenen zijn ... en dat moest toch gevierd worden!
Middelkerke nog meer profileren als stripgemeente is het ordewoord! Ik vermoed, wat zeg ik, ik ben er zeker van, dat dit een nieuwe actie is om onze gemeente nog meer als stripgemeente te profileren want, zo beweert Janna: "Onze profilering als stripgemeente is een belangrijke toeristische troef voor ons en voor de hele kust". Beweert ze daar soms mee dat alle vakantiegangers langsheen heel de kust niet naar huis terugkeren als ze het stripgebeuren van bij ons niet bezocht hebben? Zuivere waarheid ... of lichtjes overdreven???
We kennen al het jaarlijks stripfestival, een striprommelmarkt, het beschilderen van de kusttram met stripfiguren, de stripbeelden op de dijk van de kerngemeente en men zoekt en vindt meer en meer gevels die met stripfiguren (kunnen) beschilderd worden. Benevens Jommeke, staan ook zijn vriendinnetjes Annemieke en Rozemieke op de zeedijk, dit ter hoogte van de Sint-Theresiastraat. Ware het niet dat de uitvoering niet strookte met de verlangens van de tekenaar, die het beeld afkeurde, anders was daar ook nog Filiberke met Pekkie bijgekomen. Naast wielergek en tennisgek, moeten we ons, volgens het partijblad van CD&V, nu ook voorbereiden op een waar Jommekesgek Middelkerke. Zal er hier straks nog iemand 'niet gek' zijn?
Maar daarmee is de kous bijlange nog niet af. Op https://www.youtube.com/watch?v=VO2-cLJg0jQ kan je nu ook een filmpje bekijken met de 'held' van Middelkerke. In 'Het Nieuwsblad' verscheen enkele weken en tot en met 20 juni 2017 het stripverhaal 'Jommeke: missie Middelkerke'. Het hek zou volgens een tevreden burgemeester Janna Rommel-Opstaele nu helemaal van de dam zijn. Volgens mijn Nederlands woordenboek betekent dat eigenlijk 'iedereen doet maar wat die wil, zonder grenzen'. Dat ziet er dus niet zo goed uit voor onze gemeente!!! Andere uitdrukkingen zijn 'Horeca en handelaars springen massaal mee op de stripgebeuren', 'Jommeke is hot in Middelkerke.', 'Jommeke en de Straalvogel palmen Middelkerke in', 'Er woedt een ware rush op Middelkerkse stripproducten', 'Jommeke is zot van Middelkerke en Middelkerke is zot van Jommeke.' Maar ja, we weten allemaal hoezeer vooral Janna en Michel maar ook Liliane houden van straffe uitdrukkingen! Janna is er fier op dat het gemeentebestuur 80.000 placemats bestelde voor de horeca en dat de vraag naar merchandising nog veel groter is. Lokale ondernemers kunnen intussen intekenen op een voordelig tarief om stripmerchandising te bestellen, zoals het nieuwe Jommeke-album. De resultaten liegen er volgens haar niet om: ruim vijftig ondernemers bestelden samen al meer dan 9.000 albums: "Van een groot succes gesproken".
De 'Straalvogel' vliegt weer Op 19 juni werd in het Normandpark het kunstwerk 'De Straalvogel' onthuld. Dat was in 1962 ook al het onderwerp (en titel) van een vliegtuig uit een Jommeke-strip en het duikt nu opnieuw op in 'Missie Middelkerke'.
Kunstenaarsduo Tardioli en Cauwenberghs maakte het beeld uit gerecycleerde materialen. De cabine is voorzien van waarheidsgetrouwe meetinstrumenten. Het was voor de kunstenaars een hele onderneming om de gepaste onderdelen te vinden. Alessandro Tardioli: "We hebben heel wat containerparken afgedweild om de gepaste onderdelen te vinden, maar we zijn er toch in geslaagd om dit werk met recyclagematerialen te maken." De realisatie van het kunst/speelwerk gebeurde in samenwerking met de afvalstoffenmaatschappij OVAM.
Schepen voor Toerisme Michel Landuyt is tevreden (en apetrots) met zijn nieuw 'paradepaardje'. "Het is een echte blikvanger. Het is vooral leuk dat de kinderen er ook daadwerkelijk in kunnen stappen. Tijdens het Stripfestival zal de straalvogel tijdelijk verhuizen naar de Zeedijk, maar daarna komt het werk terug naar het park. Enkele organisaties hebben ook al gevraagd om het werk te mogen lenen voor hun evenementen."
En toen kwam de langverwachte dag: 21 juni 2017 Het album 'Missie Middelkerke' met nummer 286 lag in de winkels. Ik was er dan ook rap bij om mijn eerste Jommeke ooit, aan te kopen. In die strip vraagt Jommeke zich af wat er gebeurd is met zijn zelfgemaakt vliegtuig. Het leger, dat indertijd de straalvogel meenam, gebaart van krommenaas. Dus gaat Jommeke op onderzoek. Hij belandt in Middelkerke bij generaal Vlamkruit, en dat zou het begin moeten zijn van 'een spannend avontuur waarbij Jommeke en zijn vrienden Middelkerke op stelten zetten'.
Ik kan best begrijpen dat Middelkerke graag wil uitpakken met haar naamsvermelding in de stripreeks. Janna beweert zelfs dat 'haar' badplaats er een belangrijke hoofdrol in speelt, maar is dat wel zo?
Ik moet helaas schrijven dat dit een beetje tegenvalt. Zelfs de voorpagina toont geen beeld uit Middelkerke. Men kan de avonturen vast spannend vinden, maar hier bij ons speelt er zich eigenlijk relatief weinig af.
Ik had toch minstens verwacht dat Anatool er vandoor zou gaan met een zak belastinggeld. Of dat de sprekende papegaai Flip, één van de verstandigste personages in de reeks, enkele problemen zou oplossen zoals communicatie met oppositie en met de burger, parking Badenlaan, besparingen opleggen, belangenvermenging, personenbelasting verminderen, ...
Maar neen, niets van dat alles want daar gaat het hier niet over!!!
Ik heb de inhoud van het album eens grondig ontleed. Het telt 46 pagina's, beginnend met pagina 3. Die omvatten samen 458 ingekaderde tekeningen. Daarvan zijn er 30 of 6,55% die (met wat goede wil) verband houden met Middelkerke: Dronkenput (2), Uitkijktoren (1), Holiday suites (2), Belle Vue (5), Stripbeelden op zeedijk (6), kusttram (1), Beeldenpark (1), Calidris (1), Westgolf (3), Stukje van shoppingcentrum vanuit de lucht (1) en vermelding van de burgemeester (7).
De rest gaat over het militair kamp (32) (= Nieuwpoort), over de Luchthaven van Oostende (12), over het leger 'waar bier schijnbaar de belangrijkste brandstof zou zijn', over twee belachelijke generaals waarvan er één zelfs in een complot verwikkeld is met de minister van landsverdediging terwijl de andere, gepensioneerd maar nog steeds in uniform, zich beweegt en optreedt op het niveau van de aap, die hij onder zijn hoede genomen heeft. Een korporaal (met een lange arm) staat rechtstreeks in verbinding met de 'slechte' generaal. Dat alles, samen met de marine, is goed voor 71 fragmenten of 15,5% De straalvogel speelt na 55 jaar opnieuw een belangrijke rol, besproken of getekend, samen goed voor 20,3% evenals een tweedekker, gestationeerd in het militair kamp en vliegend onder Franse (??) vlag (27 of 5,9%).
En de gemeente rustte bijlange nog niet op haar lauweren. Op 25 juni 2017 vond in het 'Jommekespark', pardon het 'Normandpark' het evenement 'Stripleuk' plaats, een dag vol Jommekesplezier. Het werd voorspeld als een dag vol beleving voor het hele gezin. De blonde stripheld was er zelfs in levende lijve te bewonderen. Er stonden heel wat activiteiten en attracties voor kinderen op het programma; ook enkele leuke workshops. Klein en groot kwamen er in de wondere wereld van Jommeke terecht. Zo kon je in palmbomen klimmen in Paradijseiland, sapjes slurpen of suikerspinnen eten in Luilekkerland en reuzebellen blazen met de Zeepkoning. Je kon er je toekomst laten voorspellen of op een echt spijkerbed liggen in het land van Prins Filiberke. Je kon er je eigen Straalvogel knutselen of leren koken met Jommeke! Het evenement werd zeer gunstig onthaald op Facebook. Proficiat!
Eind juni was er ook nog een Jommekeroute met zoekopdracht langs de plaatsen in de gemeente die in het album voorkomen.
Ook het Stripfestival (16.7 - 6.8.2017) staat volledig in het teken van Jommeke en het album 'Missie Middelkerke'.
Besluit Laat mij nu niet gezegd hebben dat dit Jommekesgedoe geen verdienstelijk initiatief is van ons gemeentebestuur om te proberen Middelkerke op de kaart te zetten. Wat mij echter steeds weer doet steigeren, is het feit dat zij al hun initiatieven zo opblazen dat men kan vrezen dat de ballon ooit ontploft. Wat wordt er ook weer gezegd? 'Bescheidenheid siert de mens'!
In het vooruitzicht van de 'zitdag openbare verkoop' op woensdag 14.6.2017 in het café 'Chaplin' was er een eerste kijknamiddag (of open deur) gepland op 10.5.2017.
Dat mocht ik niet missen! Natuurlijk had ik niet de intentie om een pastorie te kopen. De pastorie van Westende blijft voor mij een monument, een herinneringsstuk uit mijn jeugd. Zoals iedereen heb ik mij ook altijd al afgevraagd waarom een man alleen, zelfs al heeft die een 'moartu' om hem bij te staan, zo'n groot huis met zoveel kamers moest ter beschikking hebben. In de tijd dat er ook nog een onderpastoor was in Westende, woonde die ook nog eens in een afzonderlijk huis. Ik weet nu wel niet of de gemeente ook dat huis moest betalen maar een minimum zou geweest zijn dat de pastorij een woonhuis voor priesters zou geweest zijn. Verdedigers van dat 'groot huis' beweerden dat de pastoor in de pastorij gelovige parochianen moest kunnen ontvangen. Ik weet niet of daarin begrepen was dat hij ze ook onderdak moest verlenen.
De kandidaat-kopers/ nieuwsgierigen die samen met mij op de kijknamiddag de pastorij bezichtigden waren overweldigd door dat groot huis. Een leeg huis maakt immers een gebouw nog groter.
In de beschrijving van het gebouw staat 'te renoveren'. Ik weet niet welke de overtreffende trap van deze uitdrukking is, maar als die bestaat zou die hier zeker van toepassing zijn.
Wie zijn de verantwoordelijken voor deze onbeschrijflijke verwaarlozing? Ik noem in eerste instantie de 'huisbaas', zijnde de gemeente. Hebben onze bestuurders en hun voorgangers in zovele legislaturen, sinds 1920 dus gedurende bijna 100 jaar, zich dan nooit afgevraagd of hun gebouw, dat misschien nog voor geen vierde gebruikt of bewoond werd wel degelijk goed onderhouden werd? Hebben zij dan nooit gedacht dat zo'n huis verwarmen met centrale verwarming gedurende zo'n lange periode wel een fortuin moet gekost hebben? Of werden niet alle lokalen verwarmd? Of werd er een ander verwarmingsmiddel gebruikt? Gasvuren of hout- of kolenkachels om enkel de gebruikte lokalen te verwarmen? Heeft men in dat geval dan niet gedacht dat die niet-verwarmde lokalen door de vochtigheid zware schade zouden oplopen?
Heeft men dan nooit overwogen om aan de bewoner een kleinere woning of appartement voor te stellen of aan te bieden om de pastorie vroeger, in betere staat en dus voor meer geld, te kunnen verkopen? Of voor een ander doel te gebruiken: kinderopvang, bibliotheek, politiediensten. Ze konden er allemaal in en dan had men de gebouwen die daarvoor gebruikt werden, kunnen afbreken of verkopen.
Ook de opeenvolgende pastoors zijn niet vrij van schuld. Zij zagen toch ook welke schade er aan het gebouw aangebracht werd, bij gebrek aan onderhoud. Ik kan mij anderzijds niet voorstellen dat zich nooit een pastoor daarom bekommerd heeft.
De verkoop zelf De verkoop had dan plaats op 14 juni 2017 in de 'Chaplin'. Ik wilde toch wel eens weten of nog iemand bereid zou gevonden worden om meer dan de inzetprijs van 175.000 euro voor die 'ruïne' te betalen.
Het gebouw op zich biedt natuurlijk wel veel mogelijkheden: veel slaapkamers, grote living-eetkamer, bureau, badkamer, kelder, zolder, grote omheinde tuin, garage, ... Er waren 5 bieders die vanaf de instelprijs 1.000 euro per bod omhooggingen om aan de pauze uit te komen aan 232.000 euro. Daarna gingen de biedingen op dezelfde manier verder om uiteindelijk te eindigen bij 257.000 euro. Bij deze koopsom komen nog de kosten van de openbare verkoop, tarief opgelegd door de provinciale kamer van notarissen. Dat bedraagt 15%, dus 38.550 euro.
Nu weet ik wel dat de prijs voor een huis de dag van vandaag astronomisch hoog kan zijn, maar als je daarbij nog de renovatiekosten telt, die niet mals zullen zijn, dan kan men zich afvragen of de koper, die ik niet ken, wel een goede zaak gedaan heeft.
Zopas vonden we nog eens een nummer van het partijkrantje van de Lijst Dedecker in onze bus. Schijnbaar een speciaal nummer? Misschien een verre aanzet voor de gemeenteraadverkiezingen van oktober 2018? Waarom die vragen? Ik was namelijk al ˜Uze gazette" gewoon geworden. Is de slogan nu '#Uw alternatief LDD Lijst Dedecker'? Of is het uitsluitend de bedoeling om de bevolking te wijzen op het ondemocratisch bestuur van de huidige meerderheid? De titel "Democratie is een Werkwoord" schijnt daarop te wijzen.
Democratie is een werkwoord Het is niet omdat de LDD niet de eerste is die deze uitdrukking gebruikt, dat ze niet waarde- of betekenisvol of niet krachtig zou zijn. 'Wij komen naar u toe! Want uw mening is belangrijk', beweert de partij. Zij willen daarop namelijk hun beleid enten om de kiezer daardoor persoonlijk te laten wegen op hun programma.
Tevredenheidsonderzoek
De lezers krijgen 27 vragen voorgeschoteld waarop vijf antwoorden mogelijk zijn, gaande van "Zeer slecht" naar "Zeer goed" over "Slecht", "Redelijk" en "Goed". "Geen mening" is er niet bij.
Ik heb al vaak wat bedenkingen geuit over enquêtes bij de bevolking. Mijn bezwaar? Wie kan er al die vragen beantwoorden? Wie bezit de nodige kennis in al die domeinen om er een juist en eerlijk antwoord op te kunnen geven?
Ziehier enkele voorbeelden: Wie heeft er een duidelijk beeld over het algemeen beleid? Weten de jongeren wel iets af van het seniorenbeleid? Of van de toegankelijkheid van het OCMW? Of van de service van het OCMW? Welke bejaarde kan het "Sportbeleid" beoordelen? En het "Onderwijsbeleid"? En het "Jeugdbeleid"? En de "Kinderopvang"?
Ik weet wel dat dit verschijnsel zich ook voordoet bij verkiezingen. De kiezer heeft zogezegd altijd gelijk, ook al heeft hij geen benul van de verdiensten, intenties of (on)bekwaamheid van de kandidaten. Maar ja, dat zal zeker democratisch zijn?
Wie doet er mee aan de enquête? De leden en sympathisanten van de eigen LDD-partij? Antwoorden die ook met "Zeer goed" of "Goed" als dat toepasselijk is? En wat met de leden en sympathisanten van de huidige meerderheid? Ik las dus wel dat de bevraging anoniem is, maar gaan die hun partijen afbreken of integendeel overwaarderen? En zelfs als ze eerlijk zijn, dan geloven ze zonder twijfel in het zeer goed of goed bestuur van "Open VLD" en "CD&V".
Als het niet via een enquête gebeurt, hoe moet de verkozene van het volk dan wel de mening kennen van zijn/haar kiezers? Persoonlijk zou ik het meer waarderen dat de mandatarissen zich regelmatig, en niet enkel in de weken vóór de verkiezingen op straat begeven om rechtstreeks contact te hebben om aldus voeling te krijgen met de bevolking. De raadsleden van de oppositie moeten volgens mij ook volop deelnemen aan het gemeenschapsleven, recepties, ... Dat gebeurt nu niet! Het is niet via Facebook dat men een algemeen beeld krijgt. Het zijn veelal steeds dezelfde mensen die via die weg kritiek of lof uiten.
Ideeënbox
Verbindingsweg vanaf Slijpebrug tot aan de rotonde in de Westendelaan De rotonde werd aangelegd in 2009. In mijn artikel van 28.6.2009 "Waarom die nieuwe rotonde aan de Westendelaan" somde ik de voor- en nadelen op van een rotonde. Aangezien deze waarover het hier gaat, aangelegd werd om het drukke verkeer in de Spermaliestraat te ontlasten, vind ik het dan ook logisch dat de verbindingsweg er komt. Of verzet de Vlaamse gemeenschap zich er misschien tegen? Of hebben ze er geen geld "voor opzij gezet", zoals dat heet? Vernieuwing van de zeedijk en renovatie van Westende. Daar geraak ik nu wel stilaan over uitgepraat. Mijn mening staat uitgebreid in de map "Dijk enStrand" van deze blog. Heeft LDD dan ook geen bezwaar tegen de kostprijs van 35 miljoen eurovoor het verbreden van de zeedijk? Ondergrondse parkeergarage aan de Badenlaan Facelift van Westende-bad en dus geen parkeertoren van 5,3 miljoen! Volledig akkoord maar een ondergrondse parking met verdiepingen zal waarschijnlijk wel een aardige duit meer kosten? Herinrichting van de dorpskern in Lombardsijde? Dat probleem heb ik al bekeken uit alle hoeken en kanten. In de map 'Verkeer' met datum 6.5.2013 vinden jullie mijn uitgebreide studie "Zou de tramlijn dan toch nog uit de dorpskern van Lombardsijde verdwijnen?" Als je denkt aan een nieuw dorpspleintje, een veiliger Nieuwpoortlaan en aan een "Zeelaan-promenade" en als je rekening houdt met de wil van de Lombardsijdenaars, waarom niet? Respect voor de natuur, meer bepaald het jaagpad langs het kanaal Oostende-Nieuwpoort Aangezien ik een 'natuurvriend' ben, kan ik dat respect enkel maar toejuichen. De vraag is echter: 'Hoe kan de LDD zich nog verzetten tegen het verdwijnen van dit historisch waardevol stukje groen'? Het Vlaams Gewest voorziet daarvoor reeds een som van 520.000 euro en schepen Liliane Pylyser - Dewulf kondigt volop aan dat de heraanleg van het jaagpad er in 2018 komt? Volgens haar komt er helemaal geen asfalt noch beton, maar een waterdoorlatende zandmengeling Er zouden ook geen bomen gerooid worden. Wie heeft er nu gelijk?
Wist je dat?
Ik apprecieer ten zeerste dat LDD de bevolking informeert over wat zich achter de schermen in de gemeente afspeelt. Alleen al de volgende vier punten vormen een indrukwekkende lijst:
Klacht van korpschef politie tegen de burgemeester omdat zij tegen zijn advies in toch een bouwvergunning verleent aan haar blauwe politieke vrienden rond Willy Michiels
Leugenachtige verklaringen over de opbrengst voor de gemeente van de nieuwe casinoconcessie verleend aan Napoleon Games
Weinig vleiende resultaten van de zelf aangevraagde doorlichting van het personeelsbeleid
Onregelmatigheden bij de subsidiëring van tennistornooien georganiseerd door Danny Vandenbroucke
Ik hoop dat er eindelijk eens iemand wakker kan gemaakt worden om een einde te stellen aan het toekennen van al die financiële gunsten aan de blauwe vrienden van Janna en Co.
Hoera!! De Westendelaan is klaar! De doortocht van Westende kan weer! Eindelijk! Dat werd met klinkend tromgeroffel door het gemeentebestuur verspreid.
Iedereen weer blij? Dat moest gevierd worden met wat de gemeente "een klein volksfeest" noemde. Er werd een groots programma voor 26 mei 2017 opgezet, dat er als volgt uitzag:
16u instappen van de opengestelde weg
17u toespraken
18u drankjes en hapjes aangeboden door de Westendse handelaars
Als je dan weet dat in het Hemelvaart-weekend traditioneel de Westendse kermis gevierd wordt, dan denk je als buitenstaander "dat zal van het goede teveel zijn!" Helaas was dat niet zo! Eerst was ik van plan daar niets over te schrijven, maar het verloop heeft mijn mening gewijzigd.
Het "afgewerkt" stuk weg werd ingehuldigd Stipt om 16 uur vertrok een 6 - koppig ˜Dixieland" ensemble met strooien hoed moederziel alleen van het Arthur Meynneplein tot aan het kruispunt met de Essex Scottishlaan. Moesten ze iedereen naar buiten lokken? Moesten ze het nieuw stuk weg wat opwarmen in afwachting dat het hoog gezelschap uit Middelkerke zou arriveren? Ik weet het niet! Het was een zielige bedoening. Hoezeer de muzikanten ook hun best deden, ze konden maar niet de aandacht van de handelaars en wandelaars op zich vestigen. Niemand luisterde of keek ernaar! Geen applaus! Wat een flopstart voor wat een "volksfeest" heette te zijn. De timing was ook wat gerokken aangezien de ˜hoge gasten" pas om 17 uur op het toneel zouden verschijnen. Ging het hier eigenlijk wel over een "afgewerkt stuk" van de Westendelaan? De doorgang naar de Essex Scottishlaan was weliswaar mogelijk maar de toegang naar enkele handelszaken was nog niet afgewerkt. Was het feest misschien wat te vroeg ingezet?
Ziehier enkele voorbeelden:
Ook de inrit van de camping was nog niet afgewerkt!
De hoge gasten spreken de "massa" toe Als eerste kwam de eerste schepen, tevens schepen voor mobiliteit Liliane Pylyser - Dewulf aan het woord. Eén en al fierheid. Ik heb vooral onthouden dat ze de Westendse handelaars bedankte omdat ze nooit reclameerden wegens het geleden ongemak.
Toen sprak Janna ook haar woordje. Ze was vooral blij dat de handelaars elkaar nu weer beter zouden vinden en daardoor een hechtere groep zouden vormen.
Om te eindigen konden we een dame (voorzitster van de handelaarsbond Westende-dorp, neem ik aan) beluisteren. Ze was enthousiast over de opkomst, die ik toch eerder wat aan de magere kant vond. Trek daar immers de gemeenteraadsleden en OCMW - raadsleden van de meerderheid (de oppositie laat zich daarop, ten onrechte vind ik, niet op zien) en je kan het zeker niet meer hebben over een "massa volk".
Om 17u15, na de toespraken, heb ik de feestelijkheden gelaten voor wat ze waren. Ik heb me in dat kwartier een pint besteld ... en betaald natuurlijk.
Over de receptie met hapjes en drankjes kan ik jullie helaas niets vertellen wat ikzelf meegemaakt heb.
Ik weet niet of men gewacht heeft tot 18 uur om daarmee te beginnen. Via facebook vernam ik dat de consommaties naar het schijnt geregeld werden met 2 gratis bonnetjes per bewoner van de Westendelaan. Zij waren natuurlijk wel de hoofdbenadeelden maar niet de enige! De bewoners van de Heidestraat hebben al die maanden geen gebruik kunnen maken van hun straat en enkel de op- en afrijdende, steeds zwaardere en grotere campers, zien passeren. Ook de bewoners van de Langestraat, Hofstraat en Steenstraat weten maar al te goed welke de nadelen zijn van de afgesloten Westendelaan. En nog is de miserie niet ten einde!
Een leukerd vraagt zich dan op FB af of de politici ook moesten betalen omdat er geen enkel van hen in de "platse" woont. Ik verwonderde me erover dat die receptie niet georganiseerd werd in en rond de "Chaplin" zoals ik dat al eens meemaakte met "Ter Gunst" bij de inhuldiging van een stuk van de Henri Jasparlaan. Dan had een benadeelde handelaar van de Westendelaan er toch ook iets aan gehad. En er waren ook geen danseressen deze keer!
En toch gebeurde dat alles in een kermisroes Wat een attractiewaarde: een frietkraam en twee wagens met geschenken. Slaagt de gemeente er dan echt niet in om minstens een kindercarroussel naar Westende te lokken?
Of gaat men ervan uit dat twee springkastelen en een ronddraaiend plastieken kanon beter de kinderen kunnen vermaken? Het leek meer op een kinderspeelplein dan op een kermis.
Een fiasco! Anders kan men dat volksfeest niet noemen!
Middelkerke en Westende: de dijken moeten verbreed worden omwille van de opwarming van de aarde. Komt die er eigenlijk wel?
Op 27 april 2017 verscheen in ‘Het Nieuwsblad’, van de hand van Dany Van Loo, een artikel met de veelbelovende titel: “Infomarkt over de zeedijkverbreding op 20 mei”. De bijeenkomst werd georganiseerd door het gemeentebestuur ‘wegens de omvang en de impact van dit project’. De plannen voor de vernieuwde dijk zouden er voorgesteld worden en er zou ruimte zijn voor interactie met de ontwerpers, zijnde het architectencollectief TV MOP Urban Design – Plantec – Cluster – SBE – DeltaresDesign. Aangezien ik reeds drie artikels wijdde aan dat onderwerp, kon/mocht ik natuurlijk deze gelegenheid niet laten voorbijgaan.
De infomarkt De infomarkt vond plaats in de foyer van het centrum 'De Branding' tussen 10 en 16 uur. Ik was daar om 13u30. Niet dat ik de twee (naaste) medewerkers van de burgemeester onbekwaam zou vinden om het publiek algemene informatie te verschaffen over het project, integendeel, maar eigenlijk had ik vooral uitgekeken naar die ‘interactie met de ontwerpers’. Toen de schepen voor openbare werken Liliane Pylyser – Dewulf, uiteraard overtuigd van de deugdelijkheid van het project, het informatieteam kwam versterken, moest ik al helemaal niet meer hopen dat er misschien wel eens zou geluisterd worden naar een argument van een tegenstander of een twijfelaar of een bezorgde Middelkerkenaar. De bezoeker moest enkel luisteren naar de uitleg van drie voorstanders van het project, uitleg die ik reeds lang kende. Er werden een maquette van het project en enkele platen tentoongesteld. Groot was dan ook mijn verrassing toen ik nadien las in een artikel uit Focus ‘De architecten toonden hun ontwerpen op een druk bijgewoonde infomarkt.’
Heeft er iemand onder jullie zijn mening mogen geven en indien ja, heeft men ernaar geluisterd? De voorgestelde plannen zouden na een wedstrijd uitverkoren geweest zijn. Op mijn vraag of er dan misschien ook andere plannen bestonden, werd bevestigend geantwoord … maar die mogen de inwoners niet zien. Dat het geen zin meer heeft daarmee nu naar buiten te komen is eigenlijk zeer logisch aangezien de vergunning voor het project reeds toegekend werd aan het hierbovengenoemd architectencollectief. Het gemeenbestuur had nochtans aangekondigd alle belanghebbenden te willen betrekken bij de realisatie: “Het aangeduid collectief van studiebureaus zal daarom zowel handelaars, bewoners als bezoekers betrekken bij de verdere realisatie.” Hebben de dichtste betrokkenen mogen helpen bij de keuze van het overwinnend project? Neen, dus? Heeft er iemand zijn oordeel mogen geven over de inhoud of opvatting van het gekozen project? Heeft er iemand eventjes zijn bezorgdheid mogen uitdrukken over de kostprijs van het project, 35 miljoen euro, bedrag dat nog wel zal overschreden worden, zoals gewoonlijk.? Niets van dat alles, dus! Op de infomarkt kon ik wel op één van de panelen lezen dat bij een nauw overleg met de horeca en de handelaars zal nagegaan worden welke plaats zij in het project kunnen innemen.
Mag ik nog even mijn bezwaren/twijfels herhalen tegen/bij het project? Als hoofddoel van de werken en de daarmee gepaarde hoge kostprijs, wordt opgegeven dat daarmee beter het hoofd zal kunnen geboden worden aan de superstormen die in de komende jaren, decennia of eeuwen of zelfs binnen een millennium onze kust kunnen teisteren en dat daardoor grootschalige overstromingen kunnen vermeden worden, rekening houdend met klimaatwijzigingen tot 2050. In samenwerking met de universiteit Gent, studiebureau IMDC en het Waterbouwkundig Laboratorium, maakte Ingenieur Tina Mertens van het Agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) in december 2012 een studie om de kust tegen superstormen te beschermen en de schade te beperken. Als maatregel stelt die studie voor: “de stranden moeten verhoogd en verbreed worden. Dat zal ook voor de toeristen een voordeel inhouden. Ze zullen niet meer als sardienen samengepropt zitten op overvolle stranden.” Er is hier dus helemaal geen sprake van het verbreden van de zeedijk. Door dat verbreden zullen de stranden toch nog kleiner worden, of niet? De voorgestelde oplossing voor Middelkerke: zandaanvoer + stormmuur + GolfDempendeUitbouw (op vraag gemeente). Ze gaan er inderdaad wel van uit dat de klimaatwijziging een invloed zal hebben op de hoogte van de zeespiegel en dus op het overstromingsgevaar. Hierna wordt dat schematisch voorgesteld:
TAW= Tweede Algemene wateraanpassing = de referentiehoogte waartegenover hoogtemetingen in België worden uitgedrukt
In het ‘Masterplan Kustveiligheid’ herneemt Dr ir Nathalie Balcaen de teksten van ingenieur Tina Mertens en voor Middelkerke wordt ook zandsuppletie als te nemen maatregel voorgesteld maar wel wordt onderstaande foto toegevoegd (de eerste, ZONDER ENIGE UITLEG) De gemeente gaat ervan uit dat een bredere zeedijk verdere zandsuppleties overbodig zal maken.
Moeten wij met zekerheid rekening houden met de (gevreesde) opwarming van de aarde? Door velen wordt aangenomen en met klem verkondigd dat de aarde aan het opwarmen is. Wie een tegengestelde mening heeft of zelfs nog maar twijfelt, wordt verketterd door milieu-activisten en door politici die daarop inspelen. Er zijn ook wel wetenschappers die de mening van deze laatste delen. Er zijn evenwel ook zeer veel wetenschappers die de temperatuurstijging betwisten. Wat moeten wij daar als leek van denken? Ik heb daarvoor heel wat bronnen bestudeerd en ik heb daar zeker uit afgeleid dat er heel wat twijfels bestaan over die opwarming. Sommige wetenschappers beweren dat het gewoon onjuist is cijfers aan te halen om te bewijzen dat de temperatuur zal stijgen, omdat de toestand op klimaatgebied niet kan voorspeld worden. Er zouden volgens hen weinig aanwijzingen zijn dat de aarde significant zal opwarmen in de toekomst. In de voorbije decennia zou de temperatuur nauwelijks of met een verwaarloosbaar aantal graden gestegen zijn. De voorbije maand mei zou de vierde warmste ooit geweest zijn. In 2008, 1992 en in 1947, bijvoorbeeld, zou het nog warmer geweest zijn. Temperatuurstijgingen zijn dus van alle tijden. Als er dan al een (kleine) stijging zou zijn, wordt er beweerd dat die niet zou te wijten zijn aan het CO2 – broeikaseffect. Zelfs als dat dan toch het geval zou zijn, dan zou de stijgende uitstoot van CO2, geen klimaatverandering van enig belang meebrengen. Zij besluiten daaruit dat alle maatregelen om de CO2-uitstoot te beperken zinloos zijn. Die kunnen trouwens enorme financiële consequenties hebben voor de samenleving. Het steekspel tussen wetenschappers die de klimaatverandering voorspellen en zij die er niet in geloven veroorzaakt op zijn minst dat eraan kan en mag getwijfeld worden. Dat is dan ook een belangrijke reden waarom de stijging van de zeespiegel en het daaruit volgend vergroot gevaar voor overstromingen niet als vanzelfsprekend moeten aangenomen worden. Trouwens, als zandsuppleties, betaald door MDK, ons ook kunnen beschermen tegen grote stormen, waarom moet de gemeente dan al die miljoenen uitgeven om de dijk te verbreden? De Vlaamse overheid liet de gemeente trouwens de keuze tussen de bouw van een stormmuur of de verbreding van de dijk met een golfdempende uitbouw van 10 meter. Beide maatregelen bieden evenveel bescherming. Het lag voor de hand dat de gemeente zou kiezen voor de tweede mogelijkheid omdat dit een nieuw paradepaardje zou zijn waarmee ze konden uitpakken ... dat ze wel zelf moeten bekostigen.
Welke waren de andere redenen waarom het gemeentebestuur de dijk wil verbreed zien? Alhoewel ik de andere argumenten van de gemeente niet belangrijk genoeg vind, wil ik ze hier toch ook nog eens herhalen: De dijk zou één uur vroeger door de zon kunnen beschenen worden. Die winst is eigenlijk verwaarloosbaar! Er zou een scheiding van wandelaars, fietsers en horecazaken mogelijk zijn. Ieder mens die regelmatig op de dijk komt en daar de chaos en het gevaar meemaakt van die mengelmoes, zal wel inzien dat meer zal nodig zijn dan een verbreding om daar een mouw aan te passen. De dijk en het strand zouden daardoor een vloeiend geheel vormen. Dat is een persoonlijk argumentje van Michel Landuyt, dat men bezwaarlijk ernstig kan nemen. De verbreding zou esthetisch, functioneel en economisch heel wat voordelen bieden en zou dus zeker een meerwaarde vormen. Het zal zeker mooier zijn maar functioneler en economisch waardevoller? En zeker onaanvaardbaar duurder! Het zou goed zijn mochten we daarover wat meer uitleg te horen krijgen! Men mag toch niet overdrijven met het uitgeven van de miljoenen van de belastingbetaler.
Middelkerke heeft een ambitieus plan voor een gemeentelijk fietsnetwerk
Drie jaar geleden stuurde Fred Vandenbussche een email naar onze schepen voor Mobiliteit Liliane Pylyser – Dewulf. Hij had een voorstel voor een fietsstraat in onze gemeente, namelijk de Duinenstraat vanaf de Westlaan in Raversijde tot aan de Kalkaartstraat in Middelkerke en verder de Duinenweg tot aan de Sluisvaartstraat in Middelkerke. Niet dat Fred daarover verwonderd was, maar zijn voorstel werd gewoon weggelachen. Had hij dan misschien een dom, onnozel, dwaas, onuitvoerbaar idee proberen aan de vrouw te brengen. Men zou het haast denken, maar neen … De gemeentebonzen schenen het verschil niet te kennen tussen een fietspad en een fietsroute, nochtans twee totaal verschillende begrippen. Al zo’n twee jaar heeft de nationale Wegcode criteria vastgelegd voor het inrichten van fietsstraten. Welk verschil is er dan wel tussen de twee? De fietsstraat is een langere of kortere openbare weg waarop fietsers de belangrijkste en dus ook prioritaire weggebruikers zijn. Motorvoertuigen zijn er wel toegelaten, mits ze specifieke gedragsregels volgen. Op fietsstraten met eenrichtingsverkeer mogen fietsers de hele wegbreedte gebruiken. Bij tweerichtingsverkeer kunnen fietsers de hele rechterhelft van de weg gebruiken. Auto’s mogen fietsers niet inhalen en zijn gebonden aan de maximumsnelheid van 30 km/uur De verkeersborden F111 en F113 duiden de fietsstraat aan.
Het pleidooi van Fred uit liefde voor de fiets De wegenstructuur van Middelkerke leent zich uitstekend tot het organiseren van een kilometerslange fietsstraat (desnoods in een aantal vakken onderverdeeld), namelijk de Duinenweg, die van de grens met Oostende (ter hoogte van het provinciedomein Prins Karel) tot de grens met Nieuwpoort (de Schorrestraat) perfect voldoet aan alle voorwaarden. Deze fietsstraat (of fietsstraten) loopt parallel met de grote, door gemotoriseerd verkeer ingepalmde verkeersassen van oost naar west (de Koningsweg en de Oostendelaan/Westendelaan) en ook parallel met de Zeedijk, waar fietsers voetgangers hinderen (en evengoed gehinderd worden). Voor de eigen bevolking zou zo’n fietsstraat voor de fietsers een veilige route vormen tussen Lombardsijde en Raversijde, die op verschillende kruispunten aansluiting geeft op dorpscentra en winkelstraten. Maar ook voor het toerisme, waar de fiets altijd maar belangrijker wordt, lijkt zo’n veilige fietsstraat een bijkomende troef. De langste van het land! Daar kan Middelkerke mee uitpakken! Voor het gemeentebestuur moet het niet meer kosten dan de prijs van enkele verkeersborden, terwijl de impact toch wel aanzienlijk is.
En toen gebeurde een wonder in Middelkerke Fred Vandenbussche was niet weinig verwonderd toen hij Liliane op zekere dag (drie jaar na zijn voorstel!!!!) hoorde verklaren: (weliswaar met de erkenning dat “de eer aan Fred toekomt”) “In het stuk Duinenweg tussen de Westlaan in Raversijde en de Sluisvaartstraat in Middelkerke zijn de fietsers voortaan heer en meester. De weg heeft een lange geschiedenis als verbindingsweg tussen de Middelkerkse deelgemeenten en buur Oostende. Omdat het voornamelijk door fietsers en andere recreanten gebruikt wordt heeft de provincie West-Vlaanderen de Duinenweg geselecteerd als bovenlokaal functioneel fietsroutenetwerk. En daarom hebben we extra maatregelen genomen om de Duinenweg fietsvriendelijk te maken en meteen ook als fietsstraat in te richten. De snelheid is er beperkt tot 30 km per uur en er geldt een inhaalverbod. De fietsers kunnen er veilig de volledige breedte van de straat benutten. Het autoverkeer willen we uit de Duinenweg weren. Wie niet met de auto in de Duinenweg moet zijn zal sneller geneigd zijn een alternatieve route te nemen”.
In de nabije toekomst moet ook de strook tussen de Sluisvaartstraat en Gierigaard in Middelkerke-centrum een fietsstraat worden.
Mijn bevindingen Omdat ik enerzijds de Duinenweg niet kende en anderzijds om met kennis van zaken te kunnen spreken, heb ik eens met de wagen de nieuwe fietsstraat afgelegd, tenminste dat wilde ik doen. Even voorbij de ingang van de camping ‘Dunepanne’ (Duinenweg 163) of de niet-officiële straat die recht naar de ‘Euroshop’ in de Oostendelaan loopt, is het plots gedaan met de fietsstraat. Tekort aan verkeersborden of blijft dat zo? Meer nog, even verder versperren twee ophaalbalken de verdere doorgang voor auto’s. Als Liliane de auto’s uit de Duinenweg wil weren, dan is ze nog niet aan het einde van haar Latijn. Er zijn zoveel private woningen en zoveel inritten van campings, dat ik vrees dat haar plan onuitvoerbaar is. De inritten kunnen misschien nog gewijzigd worden maar hoe wil je iemand de toegang tot zijn/haar woning beletten? Ze beweert nu reeds ‘bakken kritiek te krijgen’ maar ook ‘dat ze toch zal door doen’. Een ander punt van kritiek: De fietsers kunnen er NIET veilig de volledige breedte van de straat benutten!!! Natuurlijk heb ik geen fietsers ingehaald en natuurlijk heb ik niet sneller dan 30 km per uur gereden, maar wat doet een tegenliggende fietser als er een auto afkomt? Omdat de weg op sommige plaatsen zo smal is, heb ik meerdere malen ondervonden dat zowel fietsers als chauffeurs zeer goed op hun tellen moeten passen om niet met elkaar in aanraking te komen.
Maar, de gemeente heeft nog veel meer plannen! Het gemeentebestuur heeft concrete plannen om het aantal fietspaden fors uit te breiden. Dat moet niet alleen de veiligheid van de fietser ten goede komen, maar ook het fietstoerisme nieuwe impulsen geven. ‘We gaan de komende jaren aanzienlijk investeren in een comfortabel en veilig fietsnetwerk’, zegt Liliane Pylyser-Dewulf. ‘Zo moet het aanpakken van missing links in het bestaande netwerk ervoor zorgen dat fietsers vlot maar ook veilig de weg vinden van Middelkerke tot aan de gemeentegrenzen met Nieuwpoort en Diksmuide.’ Volgens de schepen is het de bedoeling om ook via fietspaden de polderdorpen met Middelkerke Centrum te verbinden. Ze somt op: 1. ‘Er komt een gescheiden fietspad langs de Brugsesteenweg tussen Sint-Pieters- Kapelle en Mannekensvere’ 2. ‘We plannen een fietspad langs de Schorestraat tot aan de Schoorbakkebrug.
3. ‘In Middelkerke zelf wordt de drukke en voor fietsers gevaarlijke Spermaliestraat aangepakt tussen het centrum tot aan de Driewegen.’ Dat is al opgenomen in de plannen van minister Weyts: zie artikel in deze blog van vorige week! 4. ‘Ook richting Leffinge zullen we het fietsverkeer afschermen van de rijweg’. 5. ‘In de Fleriskotstraat is de aanleg van een nieuw fietspad overigens al een tijdje aan de gang. In een latere fase zal dat aangesloten worden op de Kalkaertweg’. Die aansluiting wordt in de toekomst een belangrijk fietsknooppunt.
Fietsers zullen zo vanaf de Duinenweg via de Kalkaart en via Wilskerke veilig kunnen fietsen richting het Kanaal en het Middelkerkse hinterland.’
Besluit Natuurlijk kan ik de intenties van ons gemeentebestuur ten voordele van de fietsende inwoners, maar vooral van de toeristen, niet anders dan veelbelovend en verdienstelijk noemen. Ik hoop dat ze ook werkelijkheid worden. Maar waarom zou ik twijfelen? Ik neem aan dat mijn geduld wel op de proef zal gesteld worden maar laten wij de huidige (en/of toekomstige) gemeentelijke meerderheid ons vertrouwen schenken. Als ze nu ook nog eens de gemeentelijke landwegen in Westende, zoals bijvoorbeeld de Schuddebeurzeweg, veiliger zouden maken voor de fietsende inwoners, dan zou ik zeggen ‘een bank vooruit’. En er zijn nog meer Westendse straten die onveilig zijn!! Het moet toch niet allemaal in het ‘Middelkerkse hinterland’ gebeuren.
Bronnen Het Nieuwsblad 15.2.2014: “Fietsnetwerk moet toerisme in Middelkerke boost geven” door vln
‘Middelkerke een fietsgemeente! of nog niet?’ Nader bekeken
Je kon het in de voorbije week overal lezen dat Vlaams minister voor Mobiliteit Weyts fors wil investeren in fietspaden in onze regio. ‘Fors’ betekent 42 miljoen. De Vlaamse fietsinfrastructuur langs de gewestwegen moet daarmee verbeterd worden.. Volgens Weyts verlamt de stilstand op onze wegen mens, milieu en economie. Hij wil ons verleiden om de auto vaker te ruilen voor een alternatief. Hij wil fietsen aantrekkelijker maken met concrete troeven, zoals snelle en comfortabele verbindingen. Dat er nog heel wat werk aan de winkel is, blijkt uit een nieuwe analyse van de fietspaden langs Vlaamse gewestwegen. Slechts 63,5% van de in 2015 opgemeten fietspaden zou ‘uitstekend’ of ‘behoorlijk’ scoren op de comfortparameter. Ten opzichte van het vorige meetjaar (2013) wordt er weliswaar in alle provincies vooruitgang geboekt, maar het cijfer blijft te laag. Weyts heeft nu een uitgebreid plan klaar. Het zou de eerste keer zijn dat alle fietsinvesteringen voor een periode van 3 jaar (2017-2019) op deze manier naar voor geschoven worden. Het budget voor de fiets wordt dan ook opgetrokken naar een recordhoogte, wordt beweerd.
De nadruk ligt onder andere op fietssnelwegen (of delen daarvan) en het wegwerken van 'missing links', die dikwijls het gevolg zijn van echte barrières, zoals autosnelwegen. Ben Weyts focust op het woon-werkverkeer en investeringen die pendelaars aan het fietsen krijgen. Daarbovenop gaat er ook geld naar fietsverbindingen op jaagpaden en naar ondersteuning van fietsprojecten op lokale wegen.
Voor Middelkerke wordt er 1,2 miljoen euro vrijgemaakt voor het fietspad op de N325 Spermaliestraat (Middelkerke – Driewege) samen met rioleringswerken, 1 miljoen euro voor het structureel onderhoud van de N34 Middelkerke-Nieuwpoort. We zullen verder zien dat we dat niet al te letterlijk moeten opnemen. Voor de aanleg van een fietspad van de Boterdijkbrug (Nieuwpoort) tot aan de Slijpebrug (Middelkerke) wordt 520.000 euro voorzien.
Fietspad op de N325 Spermaliestraat (Middelkerke – Driewegen) samen met rioleringswerken ‘Driewegen’ is het punt waar de Spermaliestraat, de Fleriskotstraat en de Loviestraat samenkomen.
Aangezien de rioleringswerken inbegrepen zijn in de 1,2 miljoen euro, mag niet beweerd worden dat voor dat bedrag fietspaden aangelegd worden.
Ziehier wat Michel Landuyt daarover op 29 augustus 2006 (dus 10 jaar en negen maanden geleden) schreef op zijn website:
Binnenkort veilige fietsverbinding tussen Middelkerke en hinterland Middelkerke kan bogen op een heel mooi polderlandschap waarin het aangenaam fietsen is. Inwoners en toeristen klagen al jaren dat er tussen Middelkerke-centrum en het hinterland geen veilige fietsverbinding bestaat. Wij willen die ‘missing link’ nu eindelijk wegwerken en een aaneensluitend netwerk van veilige fietswegen uit te bouwen. Het fietspad langsheen de Spermaliestraat, van in het centrum van Middelkerke tot in Slijpe, vormt de ruggengraat van het netwerk. De aanleg van dit dubbel richtingspad vereist dat een aantal gronden, meestal landbouwgrond, moeten worden onteigend. Op de gemeenteraad van 31/08/06 worden nu een belangrijk aantal ‘akten van aankoop’ goedgekeurd. Het gaat in totaal om niet minder dan 18 onteigeningsdossiers. Er moeten er nog verschillende volgen. Het fietspad zal in verschillende fasen worden aangelegd. Het eerste stuk zou gaan van aan de Driewegen tot aan de Slijpebrug. De doortocht van Wilskerke, een deel van de Fleriskotstraat, is één van de meest fietsonvriendelijke stukken openbare weg in Middelkerke. Bij de herinrichting van de doortocht zal veel aandacht worden besteed aan de zwakke weggebruiker. Tussen de Driewegen en de dorpskern, en van de dorpskern tot aan de Kavelweg, wordt een dubbel richtingsfietspad aangelegd. Deze werken zijn afhankelijk van subsidies voor de riolering, maar verwacht mag worden dat de graafmachines zouden kunnen starten in het najaar van 2007.
Structureel onderhoud van de N34 De benaming van het onderhoud duidt op het grondig onder handen nemen van de structuur van de weg. Omdat de fietswegen tussen Middelkerke en Nieuwpoort, op het grondgebied van Middelkerke, want de N34 ligt ook voor een groot deel op het grondgebied van Nieuwpoort, mij nogal in goede staat blijken te zijn, vroeg ik aan de dienst ‘Wegen’ van het Gewest uitleg over de juiste aard van de werken die zullen uitgevoerd worden. Ziehier mijn vragen en het antwoord daarop, waarvoor dank aan het agentschap Wegen en Verkeer West-Vlaanderen: 1. Wat betekent concreet ‘structureel onderhoud’ van de N34 tussen Middelkerke en Nieuwpoort? Dat betekent in essentie dat de huidige N34 heraangelegd wordt. Concreet worden daarbij zowel de rijweg als het fietspad vernieuwd, waarbij tussen het fietspad en de rijweg een veiligheidszone gerealiseerd wordt. Het ontwerp van deze werken is afgestemd op de werken die De Lijn hier plant voor het verleggen van de kusttramlijn die vandaag door Lombardsijde-dorp loopt. ‘Mijn gedacht!’: Waarschijnlijk gaan die fietspaden dus nog wat op zich laten wachten, want de tram heeft ook al ‘wat vertraging’
2. Welk gedeelte van het tracé komt daarvoor in aanmerking? De werken strekken zich uit van net voor het kruispunt N34 / Zeelaan in Lombardsijde tot net voor het kruispunt van de N34 met de N318 aan het koning Albert-I-monument in Nieuwpoort, dus tussen de twee blauwe pijlen op mijn plannetje hieronder. Dat kruispunt werd een aantal jaar geleden aangepast naar aanleiding van de herinrichting van de Kaai in Nieuwpoort en wordt in het kader van dit structureel onderhoud niet meer aangepast.
3. Welk gedeelte van de N34 is gelegen in de respectieve gemeenten Middelkerke en Nieuwpoort? De gemeentegrens tussen Middelkerke en Nieuwpoort ligt voor ongeveer het volledige projectgebied midden in de N34. De noord-westelijke rijbaan ligt dus op grondgebied Nieuwpoort, de zuid-oostelijke rijbaan op grondgebied Middelkerke. ‘Mijn gedacht’: In plaats van 1 miljoen geniet Middelkerke dus ‘slechts’ van 500.000 euro aan nieuwe fietspaden
. Aanleg van fietspad tussen Boterdijkbrug en Slijpebrug Dat is het fameuze jaagpad dat aanleiding gaf tot heel wat protest vanwege Jean-Marie Dedecker en andere bewoners van panden langs dat pad. Het jaagpad tussen de Boterdijk en het begin van de Wateringstraat is nu nog een tractor- en mountainbikeweg. Op 9.12.2016 verklaarde Liliane Dewulf hierover: “De heraanleg van het jaagpad langs het kanaal Plassendale-Nieuwpoort in Middelkerke komt er in 2018. De totale kost is geraamd op 600.000 euro, waarvan de gemeente Middelkerke de helft zal financieren. Er is een principeovereenkomst met Waterwegen en Zeekanaal. Eens dat akkoord bekrachtigd is, kunnen we van start gaan met de vergunningsprocedure en de aanbesteding van de werken”. Ik neem aan dat het gegeven ‘wie betaalt?’, dus achterhaald is, aangezien daarvoor 520.000 euro voorzien wordt door het Vlaams gewest. Er zijn over dat jaagpad nogal wat betwistingen tussen de schepen voor Mobiliteit en Jean-Marie Dedecker. Deze laatste beweert: 1. Je legt toch geen fietsautosnelweg in asfalt doorheen een natuurgebied dat bestaat sinds 1640? Fietsers kunnen de Wateringstraat nemen. Dit stukje natuur moet blijven. 2. Er worden 30 bomen gerooid 3. Dat is geen fietspad, maar een rijweg van 2,75 meter 4. Er wordt gezegd dat er hekken komen aan de uiteinden van het fietspad, maar de vraag is hoeveel mensen er dan over een sleutel zullen beschikken zodat ze door kunnen. Dat zullen er altijd te veel zijn. 5. Er is een ventweg 100 meter verder. 6. Ik ruik hier echt wel pestgedrag van uit de gemeente. Liliane Pylyser-Dewulf antwoordt: A. Er komt helemaal geen asfalt, maar een waterdoorlatende zandmengeling B. Er worden geen bomen gerooid C. Wat de breedte betreft moeten wij ons houden aan de regels van het Vlaams gewest, een minimumbreedte van 2,5 meter. Er komt een aparte mountainbikestrook. D. Er komen poortjes om grote groepen fietsers te vertragen. Enkel recreatieve fietsers zullen een per een kunnen passeren aan een poort. Er komen vier poorten, een aan de Boterdijk, een aan de woning van Dedecker en twee aan Rattevallebrug. E. Het stukje jaagpad is essentieel om langs het kanaal van Brugge naar Veurne te kunnen fietsen F. Jean-Marie Dedecker is er tegen omdat fietsers langs de achterkant van zijn huis zouden passeren.
Volgende week: De gemeente pakt zelf de Duinenweg aan
In België zijn er nog slechts 3 procent pratikerende katholieken, twee keer minder dan tien jaar geleden. Volgens Liliane Voyé en Karel Dobbelaere, mede-auteurs van het boek “Autres temps, autres moeurs. Travail, famille, éthique, religion et politique: la vision des Belges", zijn de cijfers gebaseerd op een wetenschappelijke studie bij 1.500 Belgen, gebaseerd op individuele interviews. Volgens Wikipedia geeft 58 % van de Belgen aan katholiek te zijn en ongeveer 5 % van de bevolking gaat elke zondag naar de mis. Die cijfers zijn moeilijk te controleren en misschien kloppen ze niet met zekerheid. Het lijdt nochtans geen twijfel dat het aantal gelovigen dat regelmatig de kerk bezoekt, zeer sterk teruggelopen is. Dat heeft natuurlijk allerlei gevolgen en die wil ik in mijn huidig artikel eens onder de loep nemen.
Wat stelt de kerkelijke overheid in Middelkerke nog voor? De organisatie van de kerkelijke overheid in België is overal gekrompen . Ze is nu ingedeeld in bisdommen elk met verschillende dekenaten, elk met verschillende federaties, elk met verschillende parochies. Op http://home.scarlet.be/~tse10813/dekenij/ kon ik zien dat twee Middelkerkse federaties deel uitmaakten van het decanaat Oostende, namelijk de federaties Spermalie en Middelkerke. Omdat ik al vaak ondervond dat de gegevens op internet niet steeds stipt bijgehouden worden, vroeg ik aan het decanaat of dat nog wel klopte. Zo weet ik nu, dankzij Antoon Wullepit, secretaris van het dekenaat, dat de beide federaties ondertussen samengesmolten zijn en dat die ene nieuwe federatie 9 parochies telt: OLV Leffinge, Sint-Niklaas Slijpe, Sint-Pieters Sint-Pieterskapelle, Guilielmus Wilskerke, OLV Schore, OLV Mannekensvere, Sint-Willibrordus Middelkerke, Sint-Theresia Westende en OLV Lombardsijde.
Welke zijn de redenen voor die terugloop? Ik kan natuurlijk zoals iedereen enkele goedkope redenen bedenken (kindermisbruik, veranderde maatschappij waardoor de opdrachten van kerk en bedienaars gewijzigd zijn, maar het is veel ingewikkelder dan dat en ik voel mij onvoldoende goed geplaatst, ja onbekwaam zelfs, om op die vraag met zekerheid juist te antwoorden. Ik kan wel enkele mogelijke redenen aanhalen. Het aantal priesterroepingen is bijvoorbeeld sterk verminderd. Wisten jullie dat er in Vlaanderen volgens ‘Kerk en Leven’ (het ‘parochieblad’ voor de ouderen) binnen 10 jaar nog amper 237 actieve (d.w.z. jonger dan 70 jaar) priesters zullen zijn. Zo’n twintig jaar geleden waren er dat nog bijna 5.000. De minder talrijke overblijvende priesters zijn niet meer in staat om, zoals vroeger de pastoor en de onderpastoor die er toch in de meeste parochies waren, even goed hun rol te vervullen tegenover de gelovigen: huisbezoeken afleggen waardoor ‘zieltjes konden gewonnen worden’, zieken bezoeken tot in de hospitalen toe … Ze vinden geen steun meer bij veel ouders die er niet meer aan houden of geen tijd meer hebben of willen maken om hun kinderen een christelijke opvoeding te geven. Omdat de dorpskloosters, meestal tevens vrije scholen, ook lijden aan het wegkwijnen van roepingen, vinden ze daar ook niet meer de onontbeerlijke steun. De priesters ontbreekt het eveneens aan een milieu waar ze hun geloof kunnen verkondigen, zoals vroeger in de gemeentescholen, die eigenlijk katholieke scholen waren en waar ze via de ‘leringen’ de jeugd konden voorbereiden op hun plechtige communie. Leken zullen nooit de priesters voor 100% kunnen vervangen. Destijds kwamen missionarissen in onze kerken vertellen over hun geloof in de missies en preekten ze erop los om de gelovige op zijn/haar plichten te wijzen. Er zijn zeker nog heel wat andere oorzaken!
Op welke manier worden de kerkdiensten daardoor beïnvloed? In eerste instantie wordt de zondagsmis veel minder vaak bijgewoond. In éénzelfde kerk wordt de wekelijkse mis ook minder vaak gelezen of gezongen. Begrafenismissen, voorgegaan door meerdere priesters, naargelang het uur van de plechtigheid (en de prijs) zijn nu uitgesloten. Leken delen de communie uit en staan de priesters bij in hun taak. Herdenkingsmissen of jaarmissen kunnen niet meer of zeker minder vaak plaatsgrijpen. De federaties moeten in samenwerking met een federale beleidsploeg de gehele organisatie van de christengemeenschap verzekeren. Dat omvat veel meer dan de kerkelijke vieringen. Hoe de weekendvieringen over de verschillende kerken van de federatie worden verdeeld, wordt ook voorgelegd aan de vicaris voor de parochies. Een huwelijk is nog allesbehalve vanzelfsprekend, begrafenisplechtigheden hebben meer en meer plaats in rouwcentra, …
En welke is de invloed van dat alles op de kerkgebouwen en de pastorieën? Kerken komen leeg te staan en de kerkelijke overheid weet niet steeds raad voor een nieuwe bestemming. Kerken afbreken lijkt strijdig met de wetten van ons cultureel erfgoed en het inrichten van bibliotheken, het houden van feesten, Enz… vindt nog niet iedereen vanzelfsprekend. Er zal toch dringend eens over moeten nagedacht worden. Naar de mis gaan op wandelafstand, lijkt me niet meer van deze tijd te zijn. Maar, dat zal misschien ooit het onderwerp uitmaken van een volgend artikel.
Hoeveel pastorieën waren er vroeger en hoeveel zijn er nu nog? Naast veel kerken staat een pastorie en daar wilde ik het eigenlijk vooral over hebben. Pastorieën zijn het eigendom van de gemeente. Al naargelang de aard/kleur van een gemeentelijke meerderheid, wordt gretig uitgekeken naar wat de verkoop van zo’n gebouw kan opbrengen. Naar het schijnt zou dat wel gebeuren in samenspraak met het bisdom. Een pastoor had vroeger een dienstwoning en dat was de pastorie. Iedereen zegt ‘zo’n groot huis voor 1 man!’. Meestal had de pastoor wel een ‘moartu’ maar eigenlijk was die woning bedoeld om mensen te ontvangen die raad kwamen vragen of die hulp nodig hadden. Daar waar er ook een onderpastoor was, was er zelfs geen sprake van ‘samenwonen’! Weten jullie dat er ooit ook ‘onder-pastorieën’ bestonden? Als er, zoals nu, meer pastorieën zijn dan pastoors, dan lijkt het mij logisch dat er van de hand gedaan worden (de eerste dan!) Over enkele jaren zullen er nog maximaal 400 parochies zijn. Momenteel zijn er dat nog 1.800.
Hoe was/is de toestand in Middelkerke? Onze gemeente had niet zo lang geleden nog negen pastorieën voor negen parochies. Middelkerke heeft een kerk en een kapel en Westende zelfs een kerk en twee kapellen. In hoeverre die kapellen nog nodig zijn, kan ik niet beoordelen. Er is natuurlijk een groot verschil tussen de winter- en zomerbevolking, alhoewel het onderscheid niet meer zo groot is, door de veel grotere aanwezigheid van eigenaars en tweede verblijvers tijdens veel weekends. De verkochte pastorieën worden onder meer verbouwd tot woningen (vb Lombardsijde), restaurants (zoals in Kaaskerke) of bestemd voor de uitoefening van een vrij beroep. In andere gevallen worden het vergaderlokalen, culturele centra, bibliotheken. Ziehier de foto’s van de vroegere en huidige pastorieën
De reeds min of meer langer verkochte:
Jullie zien van links naar rechts: Mannekensvere, Schore, Sint-Pieterskapelle en Slijpe. De pastorieën werden verkocht aan private personen. De eerste drie zijn nu woonhuizen, de vierde is nu vakantiewoning ‘De Wolkerie’.
Recent verkochte en nu te koop gestelde: Lombardsijde, Westende en Wilskerke
Die van Lombardsijde werd verkocht aan een private persoon. Wat gebeurt er met de twee andere? De cultuurraad heeft in de vergadering van 7.9.2016 gemeend te moeten/mogen aandringen opdat men zou onderzoeken of de voormalige pastorij van Westende misschien een culturele bestemming zou kunnen krijgen. Volgens hen heeft dit gebouw een hoge erfgoedwaarde en zou het een goede locatie kunnen zijn voor gemeenschapszaaltje, bibliotheek en/of ibo. De gemeente heeft daar eens te meer, zoals voor Lombardsijde, niet naar geluisterd. Iemand die de grote Jan wil uithangen, heeft natuurlijk veel geld nodig … en het is toch maar in Westende. De cultuurraad vroeg betrokken te worden bij de visievorming rond de culturele infrastructuur in Westende. IJdele hoop, waarschijnlijk!
Eén afgebroken: Leffinge
Reeds in de 15de eeuw stond de "priesterage" op deze plaats. De huidige inrichting dateerde uit de 18de eeuw. In 1950 werd de ijzeren omheining verwijderd. Het gebouw deed dienst tot in 2001 als pastorie. Op 14 april 2012 vernielde een brand het gebouw. Het werd afgebroken. Op het ogenblik van de brand, werd het gebruikt als chirolokaal. Toen werd het een archeologische site. De opgravingen werden in twee fasen uitgevoerd in 2014 en 2015, telkens van half augustus tot in het najaar. Het betrof een samenwerkingsproject tussen de gemeente en de VUB. Op de site wordt nu een nieuwbouw gezet voor de kinderopvang en de chiro van Leffinge. De eigenaar en bouwheer is de gemeente. Jullie zien dus ook dat de zeden en gebruiken in Leffinge grondig verschillen van die in de andere deelgemeenten. Hoe zou dat toch komen?
De nog bestaande:
Alle pastorieën zijn vastgesteld erfgoed Op 5.10.2009 werd het besluit ondertekend waarbij ALLE pastorieën van Middelkerke als VASTGESTELD erfgoed geregistreerd worden. Dat betekent dat ze opgenomen zijn in de wetenschappelijke inventaris van het bouwkundig erfgoed (zie bron1)! Hiermee bevestigt de minister, bevoegd voor het onroerend erfgoed, dat alle erfgoeditems op deze vastgestelde lijst erfgoedwaarde(n) bezitten en nog altijd bewaard zijn. Erfgoedobjecten die waardevol zijn, maar niet beschermd, krijgen hierdoor toch een aantal - minder ingrijpende - algemene en specifieke rechtsgevolgen. In de tweede bron (zie onderaan) vinden jullie welke dat zijn.
Wat valt erop aan de bouwstijl van de pastorieën? Traditioneel heeft een pastorijgebouw twee bouwlagen onder een zadeldak met meerdere traveeën In onze streken gelijken de gebouwen allemaal op elkaar. Dat is niet vreemd want ze werden tijdens de eerste wereldoorlog vernield en in 1920 ontworpen of heropgebouwd. Deze van Mannekensvere, Schore, Sint-Pieterskapelle, Slijpe en Wilskerke werden alle ontworpen door éénzelfde architect, namelijk T. Raison uit Brugge, die men zowat de ‘man van de wederopbouw’ zou kunnen noemen. Hij heeft het zich niet moeilijk gemaakt voor Schore en Sint-Pieterskapelle want op 1 dakkapel na, zijn het dezelfde gebouwen. Ook de pastorieën van Lombardsijde en Westende hebben dezelfde scheppers, C. Pil en H. Carbon uit Oostende. Het is anderzijds duidelijk dat het gebouw in Middelkerke ontsproten is uit een ander brein, namelijk dat van G. Van Damme uit Oostende. Alle gebouwen hebben gemeenschappelijke kenmerken: baksteengebouwen, neo-Vlaamse Renaissance-invloeden, rechthoekige vensteropeningen met rondbogige omlijstingen, ….
De te koop gestelde gebouwen De pastorieën van Westende en Wilskerke werden zopas door de gemeente te koop gesteld. Instelprijs: Westende 175.000 euro, Wilskerke 210.000 euro. De instelprijs voor Lombardsijde bedroeg destijds eveneens 210.000 euro en kostte uiteindelijk 321.300 euro, waarvan 280.000 euro voor de gemeente en 41.300 voor notaris en taksen. Zitdagen openbare verkoop: Westende: woensdag 14/06/2017 om 18 uur in Café Chaplin in Westende (Westendelaan 312 – op de hoek naast de kerk in Westende-dorp). Wilskerke: vrijdag 16 juni 2017 om 17.30 u. in het parochiecentrum van Wilskerke (vlak naast de kerk en de pastorie van Wilskerke). Kijknamiddagen: Westende: op woensdagen 10.05 en 07.06.2017 telkens van 14u00 – 16u00 Wilskerke: op zaterdagen 06.05 en 10.6.2017 telkens van 10.30 – 12.00 u. Alle verdere gegevens (meer foto’s, samenstelling woning, oppervlakte, …) kunnen jullie vinden op http://www.immoweb.be/nl/zoekertje/huis/te-koop/westende/8434/id6958436 http://www.immoweb.be/nl/zoekertje/huis/te-koop/wilskerke/8431/id6957470
Vroeger schreef ik al eens dat er bij het verschijnen van een nieuwe editie van het partijblaadje ‘Open VLD blik’ telkens een artikel voor mij inzat, door de talloze fouten die erin stonden. Ik wil dat nu herhalen voor ons gemeentelijk informatieblad ‘De Sirene’, omwille van het voorwoord van onze burgemeester in nummer 159. Dat is nochtans een voortreffelijk blad. Fred Vandenbussche en ik hebben wel al verschillende keren de tekortkomingen aangehaald: de steeds weerkerende organisatie van ons schepencollege en een lamentabel voorwoord. Dat laatste is niet minder dan een smet op het blazoen van het blad. Het is niet voor het eerst dat Fred zijn twijfels uitdrukt over de taalkennis van onze burgermoeder. Ik moet hem telkens 100 % gelijk geven en ik vind ook dat eindelijk eens iemand het verstand zou moeten hebben om daar paal en perk aan te stellen. Het is in onze ogen nog nooit zo erg geweest. Zo’n overvloed aan taal- en stijlfouten is er me dunkt nog nooit in voorgekomen. Ik weet het, iedereen kan al eens een schrijffout begaan. Goed overlezen helpt natuurlijk wel. Een burgemeester hoeft geen intellectueel, noch taalexpert noch letterkundige te zijn, maar ik denk dat de uitdrukking ‘dit loopt de spuigaten uit’ daar nog niet sterk genoeg voor is. Janna heeft nog maar eens een taalexamen afgelegd en … ze is ‘glansrijk’ mislukt. Kunnen haar medewerkers of zeker … de gemeentesecretaris, die tenslotte de verantwoordelijke uitgever is, haar niet een beetje helpen? Als het even kan! Of hebben ze geen vinger in die pap te brokkelen. De volledige lijst van de fouten ligt ter inzage bij de redactie van deze blog. Ik laat hieronder de tekst volgen van Fred Vandenbussche, in zijn typische vlotte stijl. Zijn verontwaardiging moet zeker niet onderdoen voor de mijne, integendeel.
Janna’s filosofie in het Koetervlaams Iets loert om de hoek! Een monster? Een lelijk beest? Een pedofiele bisschop? Nog een ander verschrikkelijk malheur? Gaat het ons onverhoeds bespringen? Nee! Het is de zomer maar die om de hoek loert! ‘t Is weer eens “onze” burgemeester die in haar klassieke sermoentje in het gemeentelijk informatieblad u en mij waarschuwt: de zomer kan nu elk moment toeslaan. Redde wie zich redden kan! Van de burgemeester kunnen we veel zeggen, maar niet dat ze een goede relatie heeft met pen & taal. Om de twee maanden laat ze dat ten overvloede blijken op pagina 3 van de Sirene, maar in het mei/juni-nummer heeft ze speciaal haar best gedaan. Het schrijfsel krioelt letterlijk van de taal- en andere fouten, maar het grootste bezwaar is natuurlijk dat deze preek een halve pagina kost, ruimte waar nuttiger informatie had kunnen gedrukt staan. Allicht denkt ze dat ze op kosten van de gemeenschap, namelijk in het blad dat wij allen helpen bekostigen, best een permanente kiescampagne kan gaande houden. Dat ze het dan verdorie toch in correct Nederlands doet! En met een klein snuifje stijl! Van dat eeuwige gejij en gejou krijgt een gemanierd mens puisten. Het is, kort en goed, onbeschoft en ordinair mensen die we niet persoonlijk kennen zo familiair/vulgair aan te spreken. Is er misschien iets mis met u en uw? (Dit euvel teistert overigens vrijwel àlles wat de gemeente uitgeeft). Het is al raak in de eerste zin: onderwerp meervoud en werkwoord enkelvoud. Ja, onze burgemeester 'kakelen' er maar op los! Een compleet overzicht van alles wat niet klopt zou te lang duren, ik heb er de tijd niet voor. Ik ben ten slotte geen schoolmeester. Maar een beetje taalliefhebber vindt in haar ampele regeltjes toch minstens tien of vijftien kemels die in de derde lagere klas punten zouden kosten. Haar kromme zinsconstructies zijn nauwelijks te tellen. En haar filosofie is ook niet om mee uit te pakken. Zoals we van haar gewoon zijn wil ze ons verleiden tot een aperitief of een ander glaasje (alleen ’s avonds, behalve in wat ze noemt apero-time, een begrip dat nergens uitgelegd wordt en in het Nederlands niet eens bestaat). Wat heeft ze eigenlijk met drank? Haar slotzin, even kreupel als de rest, wil ik u niet onthouden: “Het komt er dus op neer om te genieten van de zon, een beetje te bewegen en vooral samen naar buiten te komen tijdens deze mooie dagen, want de leukste herinneringen maak je zelf!” Iemand gelieve mij de zin of onzin uit te leggen van deze gevleugelde orakelspreuk. Blij overigens dat we onze herinneringen nog zelf mogen maken, dat ze het niet voor ons wil doen! Janna vergeet in haar geëxalteerde Koetervlaams bovendien dat nogal wat Middelkerkenaars ’s zomers geen tijd hebben om van de zon te genieten, ze moeten werken om de toeristen te dienen. En de glaasjes van de burgemeester zullen ze ook uitstellen tot na het seizoen.
De KVO – hype of rage is niet meer te stoppen: ze leeft ook in Middelkerke, Westende en Lombardsijde
Volgens Wikipedia is een hype een verschijnsel dat tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker lijkt dan het in werkelijkheid is. Wanneer een verschijnsel in een korte periode mateloos populair is geworden, en ontstaan is zonder exceptionele media-aandacht, wordt dit een rage genoemd. Het zou mij ten zeerste verwonderen dat jullie niet opgemerkt hebben dat de voetbalploeg KVO uit Oostende tegenwoordig de gemoederen van vele Middelkerkenaars, Lombardsijdenaars en Westendenaars beroert. Ik twijfelde tussen ‘rage’ en ‘hype’ en ik zou het dus een ‘ragehype’ kunnen noemen. KVO is op relatief korte tijd uitgegroeid tot wat bestuur en supporters weleens een ‘weireldploegsje’ durven noemen. Als je bovendien hoort dat bijna 14.000 supporters hun ploeg in een autobuskaravaan begeleidden naar de bekerfinale op de Heizel, dan kan men het inderdaad over niets anders meer hebben dan over een ‘succesverhaal’. Niet abnormaal als je de voetbalsport in onze kontreien een beetje volgt. Het gemeentebestuur van Middelkerke betoont in eerste instantie interesse voor wielrennen, tennis en GSM – werpen. Er zijn weliswaar ook enkele verdienstelijke clubs in andere sporttakken, maar daar is voetbal niet bij. Wat ooit Goldstar was, moet nu uit armoede samenwerken met Spermalie. Het destijds beste voetbalterrein langs de Duinenweg ligt er het grootste gedeelte van het jaar verloren bij, als er geen vakantiekamp ingericht wordt of als er geen tennisterrein op gelegd werd om er een Daviscup – wedstrijd op te betwisten. De voetballiefhebber van bij ons richt dus zijn aandacht naar een succesvolle ploeg die op een hoger niveau speelt en dat tenslotte op slechts korte afstand van onze gemeente. Een tweede belangrijke reden voor het feit dat KVO de voorbije twee seizoenen kon rekenen op een groot kijkerspubliek, waren natuurlijk de gunstige uitslagen met een onverwacht mooie klassering tot gevolg, die te danken zijn aan de nieuwe kapitaalkrachtige voorzitter en zijn staf en aan de aankopen die zij zich daardoor konden veroorloven.
De geschiedenis AS Oostende werd in 1911 opgericht als ‘Association Sportive Ostendaise’ (afgekort AS Oostende), in de volksmond ‘Den As’. In 1934 werd een nieuw stadion gebouwd op de huidige locatie. Die grond was toen koninklijke eigendom, voorheen een gezins-en wandelpark. De koninklijke familie stelde echter zijn eisen. Ten eerste moesten er naast het hoofdterrein twee terreinen voor de jeugd worden aangelegd. Ten tweede moesten de velden worden omringd door een groene zone en ten derde moest het stadion een koninklijke naam dragen. Vandaar het ‘Albertpark’. Vanwege haar vijfentwintigjarig bestaan verkreeg de club in 1937 de koninklijke titel. De naam van ASO werd veranderd in ‘Athletische Sportvereeniging Oostende Koninklijke Maatschappij’. In 1947 kwam er een nieuwe spelling, vandaar dat ‘Sportvereeniging’ nu ‘Sportvereniging’ werd. In de loop van de voorbije decennia werd aan het stadion heel wat aangepast en vernieuwd:
1969: na de promotie naar eerste klasse, bouw van de B-tribune, toen nog met houten bankjes, met 4 miljoen Belgische francs steun van het stadsbestuur + nieuwe C-staantribune achter het doel (spionkop) 1993: bouw huidige A-tribune 1994: bouw businessgebouw 2007: C en D worden zittribunes, E-tribune overdekt 2013: optrek G-tribune 2016: nieuwe, hypermoderne hoofdtribune in plaats van A, B en G. Ook de E-tribune wordt meegenomen in het verhaal en uitgerust met zitjes.
Op 8 juli 2016 werd de ‘Versluys-arena’ ingehuldigd. Ze telt 8.432 plaatsen. Ik had nog even gedacht dat de nieuwe naam ‘Couckedoze’ zou worden, maar neen … Marc Coucke had immers in het jaar ervoor 75 miljoen euro gepompt in de bouwgroep Versluys en nam de helft van de aandelen over van de Oostendse projectontwikkelaar en bouwgroep, tevens hoofdsponsor van KVO.
Na jarenlange geruchten en aftastende gesprekken fusioneerde de club in 1981 met aartsrivaal KVG Oostende (Koninklijke Vanneste Genootschap), de andere Oostendse club in de nationale reeksen. De fusieclub heette Koninklijke Voetbalclub Oostende (afgekort KV Oostende) en speelde verder met het stamnummer 31 van KVGO. De clubkleuren werden rood, geel en groen, een combinatie van de kleuren van ASO (rood en groen) en VGO (rood en geel). KV Oostende startte in de Derde Klasse.
Ik wil hier niet de hele verdere geschiedenis van ASO – KVO neerschrijven. De ploeg KVO heeft vroeger nooit een constant niveau kunnen aanhouden. Ze stegen wel 4 keer naar eerste klasse (totaal verblijf 8 jaar), maar zakten dan weer naar tweede (in totaal 15 jaar), ja zelfs éénmaal naar derde en bleven daar 2 seizoenen (2001-02 en 2002-03). Zoals bij elke ploeg in moeilijkheden werd ook zeer veel van trainer gewisseld. Ik heb die trainers eens geteld en dat waren er na de fusie tot vandaag niet minder dan 33, al dan niet voor een half seizoen of meer. Ook de voorzitters, zeg maar geldschieters, veranderden af en toe. Na Volckaert vanaf de fusie, volgden voor lange tijd Eddy Vergeylen, daarna voor een half seizoen Franklin Sleuyter, daarna nog een seizoen Eddy Vergeylen gevolgd door Yves Lejaeghere en tenslotte Marc Coucke tot vandaag.
Mijn persoonlijke band met ASO In de periode 1950 – 53 was ik eveneens een hevige supporter voor de roodgroenen. Dat was de tijd dat onder andere doelman Pol Gernaey, Julien Vandierendounck, ? Hollemeesch, ‘Spike’ Starkey, J. Deschacht, Marcel Zonnekeyn, Jean Sabbe, René Vanhaecke, Robert De Cuman en Willy Sanders het mooie weer maakten bij de kustploeg, die toen speelde in de tweede afdeling.
Misschien hebben ze hun voetbaltalent wel van hun vader geërfd en zit mijn familie daar voor niets tussen, maar vroeger was Kris Jonckheere, zoon van mijn nicht, een geboren Westendse, een basispion bij KVO en nu is dat diens zoon Michiel.
Lucien Niville, een droom in rood en groen Op 9.1.2004 verscheen in de ‘Krant van West-Vlaanderen’ een artikel van Georges Keters, met bovenstaande titel.
Aanleiding daartoe was het feit dat Lucien al 40 jaar supporterde voor ASO en KVO. Dat is dus ondertussen 53 jaar geworden. Lucien vertelt hoe hij van kindsbeen af meegesleurd werd door zijn grootvader, Jozef T’Jaeckx, de laatste ‘belleman’ van Nieuwpoort, naar de matchen van ASO. Hij kon toen nog maar amper over de omheining kijken. Met zijn ‘pépé’ en getooid met de vlag van één van de vier oersterke supportersclubs en gewapend met ‘Tjeppen’s’ vertrouwde bel, maakte hij zelfs de verplaatsingen mee. Dat was in de jaren 50-60 toen Pol Gernaey, Zonnekeyn en Sabbe (nog steeds) samen met Freddy Qvick en Bernard Timmerman spetterende matchen leverden in tweede nationale. Lucien heeft ook zeer goeie herinneringen aan Jan Simoen, Dirk Ureel, Willy Mortier, Wilfried Puis, Walter Butseraen, Willy Demey, Carlos Desteur en Willy Desmit, uit de ploeg die in 1969, onder trainer Norberto Höfling, de sprong maakte naar eerste klasse. Hij maakte zelfs een ‘collage’ van ‘zijn’ ploeg, die jullie hieronder zien.
Hij heeft eigenlijk heimwee naar de ‘zuivere ASO – tijd’ en naar enkele andere memorabele spelers zoals Albert Verschelde, Roland Boey, Paul Vrancken, Pierre Carteus, Denis Allen, Freddy Maeckelberghe en ‘Misten van den As (Maurice Maes). “Toen was voetbal nog een feest. Vandaag staan we in blokken opgesteld en zitten we soms in kooien. De fusie veranderde echter alles. Een gedwongen huwelijk loopt zelden goed af. Eertijds kenden wij alle spelers. Nu moet je bijna elk jaar een nieuwe ploeg leren kennen. Maar we blijven supporteren.”
Andere Middelkerkse/Westendse supporters Lucien Niville is natuurlijk niet de enige Middelkerkenaar die trouw zweert aan zijn ploeg. Misschien heeft hij zijn clubliefde wel overgedragen aan zijn broer Kris, zijn zoon Glenn, Jan Gebbert, Hendrik Bundervoet en Alain Calcoen en vele andere die tegenwoordig door de KVO – microbe gebeten zijn. Hieronder zien jullie ze, uitgerust met de KVO – sjerp, rechts vijf trouwe supporters van bij ons in voorbereiding van AA Gent – KVO en links de ‘echte’ van de familie Niville, op weg naar de bekerfinale 2017 op de Heizel.
Middelkerkenaars in ASO/KVO – shirt Supporters voelen zich nog meer aangetrokken door een club … als er een bekende bij aantreedt. Dat was al meerdere keren het geval in Middelkerke. Laten we ze eens de revue passeren.
Robert De Cumantrok van Roeselare naar ASO in 1947 en maakte er meer dan 200 doelpunten
We zien hem hier op enkele foto’s: links de man met de bal, midden voorgesteld aan liberale minister (1945 – 1955) en burgemeester (1953-59) Adolf van Glabeke en rechts een kampioenenfoto na het seizoen 1948-49 (linksbuiten).
Patrick Hogieuit Lombardsijde Vanaf het seizoen 1989-1990 bij KVO in derde klasse. Hogie schijnt nog maar weinig uitstaans te hebben met voetbal. Op zijn facebookprogramma is er geen spoor van en op mijn vraag naar meer info en voor een mooiere foto, kreeg ik enkel als antwoord dat 'mijn verzoek geaccepteerd werd'. Op de facebookpagina en webpagina van ASO/KVO wordt hij ook niet vernoemd. Jullie zien hem hier, samen met Yves Essende.
Bjorn Renty(°1967, gesproten uit een Westendse familie, bij KVO vanaf 1991-92 voor drie seizoenen, daarna verkocht aan Cercle Brugge, lange tijd duurste KVO-verkoop ooit). Op onderstaande foto staat Bjorn recht als derde van links.
Glenn Decaesteckerspeelde 3 seizoenen als doelman bij KVO: 95-96, 96-97 en 1999-2000. Daartussen was hij doublure van Danny Verlinden bij Club Brugge.
Raymond De Leeuwuit Lombardsijde, die ooit voor de lokale ploeg 52 doelpunten maakte in één seizoen, speelde in het seizoen 1974-75 bij ASO. Niettegenstaande zijn hoge loopsnelheid was hij naar het schijnt te weinig voetballer om vaste waarde te worden in de fanionploeg. Jullie zien hem hier op de foto links als rechtsbuiten. Op de foto rechts is hij de vierde van links. De spelers zijn op weg naar de viering op het stadhuis na een promotie: trainer Höfling, Mortier, Simoen, De Leeuw, Desmit, Coffijn, Coenije, De Mey.
Enkele andere Middelkerkenaars konden evenmin de eerste ploeg halen. Eugène of Lucien of Kaatje Dewulf speelde er bij de invallers, doelman Franky Decaesstecker, Dirk Peel, Jan Vandekerckhove bij de jeugd evenals doelman Roger Ampoorter.
En … last but not least: George Keters, vandaag onze gastronomische specialist: uitgever van en medewerker aan culinaire magazines, waaronder zijn eigen ‘Boarebreker’, journalist bij dag- en weekbladen. Ja, misschien weten dat niet vele sportliefhebbers, ik was er één van, maar Georges is altijd een fan geweest van ASO. Hij heeft er nooit bij gespeeld, maar na zijn debuut bij Gold Star Middelkerke als 16-jarige, werd hij als junior getransfereerd naar VGO in 1962. Hij speelde wel als doelman in de eerste ploeg van VGO in vierde nationale of bevordering, de aartsrivaal, op voetbalgebied maar ook op politiek gebied. Niet dat de spelers dezelfde partij aankleefden als hun club, maar het was destijds de gewoonte dat een club een politieke stempel droeg, bijvoorbeeld Club Brugge (liberaal) en Cercle (katholiek). Ook bij ASO (katholiek) en VGO (liberaal) was dat het geval.
Georges heeft toch een belangrijk verleden bij ASO. Hij was er in de jaren zeventig jeugdafgevaardigde bij de UEFA’s en bij de Provinciale Knapen en tevens trainer van de jeugdkeepers. Hij was ook één van de pioniers van minivoetbal in Vlaanderen op het einde van de jaren zestig en speelde onder andere promo-matchen met ... Antwerpen. We zien hem hieronder met Rik Coppens en Vic Mees.
Rivaliteit die steeds heerste tussen ASO (den As) en VGO (tVeegee). Omdat het toch een fenomeen was in Oostende, tot in het belachelijke toe, wil ik daar niet aan voorbijgaan. Hieronder toch twee foto’s van de twee ploegen links bij een oefenwedstrijd in het seizoen 1953-54 en rechts één uit 1957.
Op de linkse foto, tweede van links rechtstaande, op de rechtse foto tweede van rechts gehurkt (van VGO) is Roger Pieters waarmee ik samen in het atheneum in Oostende zat, zelfde studiejaar maar andere afdeling en waarmee ik als speler van een ‘klein ploegske’ de eer had te mogen samenspelen in de finale van de competitie onder Vlaamse athenea. In onze ploeg speelde ook Remi Van Belleghem van ASO.
Besluit Niemand kan voorspellen hoelang KVO nog de huidige topploeg in het Belgisch voetbal kan blijven. Nog lang, hoop ik … Het zal er natuurlijk van afhangen of de geldmachine op dit relatief hoog toerental kan blijven draaien. Niets laat veronderstellen dat dit het geval niet zou zijn.
Ontbreekt er iemand van Middelkerke in bovenstaand artikel? Bijkomende informatie is altijd welkom.
Bronnen http://www.kvo.be/club/geschiedenis http://www.kvo.be/nieuws/geschiedenis-van-het-albertpark http://users.skynet.be/kris.heddebauw/trainers.htm ‘75 jaar Gold Star Middelkerke 1923-1998’ door Georges Keters https://www.facebook.com/asoostende
Westende: hoe een dorp langzaam leegbloedt. Laat ons hopen dat er echt een heropleving komt na het beëindigen van de werken!
Voor het ogenblik ligt in Westende-dorp de Lombardsijdelaan open vanaf het kruispunt met de Essex Scottishlaan tot aan de Steenstraat. De Westendelaan, vanaf het kruispunt met de Hofstraat tot aan de Essex Scottishlaan, was al een tijdje berijdbaar mits de snelheid te beperken omdat de deklaag nog niet de definitieve was. In de week van 6-11.3.17 werd die definitieve laag aangebracht en daarna werden de verkeerslijnen aangebracht … en de ‘boombakken’. Zo zag het er een tijdje geleden uit:
En zo ziet het er nu uit:
Het kruispunt Westendelaan – Essex Scottishlaan Het kruispunt is natuurlijk nog niet bruikbaar …en dat gedeeltelijk al voor de tweede keer … en het zal ook nog een heel tijdje duren. Wij, de ‘gewone’ Westendenaars, beginnen dat allemaal nu stilaan gewoon te worden, wij leggen ons neer bij de situatie en troosten onszelf bij de gedachte dat het straks allemaal zoveel mooier en beter zal zijn. Wij volgen gedwee de aangewezen vervangroutes en we letten er vooral op dat we onze banden niet kapotrijden als we de Steenstraat en de Bamburgstraat oprijden, want de bermen die weliswaar al een keer opgevuld werden met grint, liggen er opnieuw zeer belabberd bij. Ziehier de toestand van het kruispunt tot aan de Steenstraat:
Wat vinden de lokale handelaars daarvan? De handelaars moeten er waarschijnlijk toch anders over denken. Toen ik op 7 maart 2017 eens een kijkje ging nemen aan het fameuze kruispunt, bekroop mij een intens gevoel van medelijden met onze lokale zelfstandigen die al zo lang geteisterd worden. Eén van de gedachten die door mijn hoofd gingen, was ‘Troosten zij zich misschien met de vergoedingen die zij opstrijken als compensatie voor de geleden schade? Of is dat maar een habbekrats in hun ogen? Of heeft er niemand zijn zaak gedurende 7 dagen gesloten?' Dat is namelijk een vereiste om in aanmerking te komen voor een vergoeding van 70 euro voor elke kalenderdag dat de zaak gesloten was. (wet Dedecker)
Hoe is het eigenlijk gesteld met het huidig aantal handelszaken en de aard ervan? Rond dat kruispunt waren vroeger verschillende handelszaken: Op de foto's hierboven zien we van rechts naar links de superette van Van Vlaenderen. Dat schijnt nu een broodjeszaak te worden. Van de ‘Kippenren’ waren de rolluiken naar beneden gelaten, maar misschien was het hun rustdag? Van wat ooit de superette en croissanterie van Jean Richerts en Jeannine Lefevere was, blijft niets meer over … nu zelfs afgebroken! De schoenhandel Bauters-Surmont is al een tijdje gesloten.
De zonnebank en videotheek zijn weg en vervangen door een vergaderzaal, onder andere, voor gepensioneerden.
‘De tijd van toen, herinneringen…’ Mijn gedachten gingen automatisch verder naar ‘de tijd van toen’. Ik wil hier even de winkels opsommen die er waren in mijn jeugd: Lombardsijdelaan: Aan de kant van de ‘Central’:
21 35
87 Schoenmaker Gerard en Rachel Deprez - Dons
43 café Central 35 drankenhandel Prosper Jacobs 31 zuivelhandel Valère en Margriet Desaever – Vandaele 21 'Vanda' winkel van Marcel en Mariette Blomme - Van Den Broucke 17 fietsherstellingenen van André Inghelbrecht (op de hoek met de Heidestraat), 11 verpleegster Thérèse Minne 9 drukker Daniël en Blanche Phlips – Provoost 5 schrijnwerker Cyriel en Celina Morel – Jonckheere 1 kruideniers Jules en Marie Vandecasteele - Tratsaert
Aan de overzijde: coiffure Martha Lefevere (12)
Dorpplaats(nu Westendelaan): Aan de kant van het gemeentehuis: camping Westende
65 sigaretten en tabak van Lucie (Coen) - Coulier 63 frituur van Martha Lefevere-Madelein 61 huis van Medard Lefevere 55 huis van Serafin Lefevere en daarna van Daniël en Irène Deschacht - Lefevere 53 schoenwinkel ‘Westend Shoe’ van Sofie Soetaert-Schetters 51 bakkerij-patississerie Theo en Margriet Viaene - Blomme 49 schoenwinkel ‘A la Pantoufle’ van Camiel en Martha Capelle 47 schrijnwerker Louis en Elza Dejonghe - Marchand 45 hotel-restaurant ‘Au Relais’ van Arsène Van Biervliet (afgebroken politiebureau) 41 huis van veldwachter Karel Lefevere 39 gemeentehuis
37 de beenhouwer Georges Bossuyt, op de hoek van de Langestraat 33 kruidenier Madeleine Deschacht – Coulier 31 café Karel Ramon, daarna van en Henri en Lucie Corteel - Ramon 29 dagbladhandel Willy en Rachel Roose-Bloes 27 verfartikelen Arthur Dewulf – Brouckaert 25 café Camiel en Maria Germonpre – Deleu 21 textiel Jeanne Speecke 5 beenhouwerij André en Amandine Devriendt – Vannecke 3 vishandel Henri en Elisa Calie - Terwe
Aan de kant van het klooster:
38 kruidenier en kleermaker August Leveque 36 het klooster tevens vrije meisjesschool 34 gemeentesecretaris Henri Tack 30 politieagent Marcel Deconinck 26 schoenmaker Maurice en Leona Bauters - Surmont 22 politiecommissaris Alfons Lewyllie 20 fietsenhandel Bernard Vanderweyden 16 café en feestzaal ‘De Kroon’ van Medard Derudder, daarna van dochter Aline 14 kruidenier Martha Verslype 10 elektricien Aloïs Beels 6 garage Firmin Gunst 4 café De Graaf van Vlaanderen van Wwe Hélène Maene – Gokel, later van dochter Germaine 2 pastorij
Henri Jasparlaan 1 Café ‘Wiske’ of Achille en Marie-Louise Coppens – Jonckers (links hieronder)
Oostendelaan 1 Herberg van Michel Vandenbussche (rechts hierboven) 26 Bloemen- en plantenhandel Jozef Brouckaert
Essex Scottishlaan
1 beenhouwerij Robert en Lucie Gruwier - 3 viswinkel van ‘Leinie’ Renty-Vanden Bussche 7 café en feestzaal 'Casino' van Cyriel Couvreur daarna van Leon Bonnet 9 bakker/kruidenier Cyriel Hollevoet 33 dagbladhandel Vandenbroucke 37 fietsverhuur en velomaker Camiel Van Moortel 39 bakkerij 'Rozilda' van Germain Viaene de ‘Tap’ 53 garage met benzinepomp van Jan Ureel 137 café ‘De Noordzee’ van Camiel Mombert 141 café ‘De Lekkerbek’ van Pier Gunst
Aan de andere zijde van de straat waren er
126 bazaar 'St Laurent' 28 café ‘Ter Duinen’ van Camiel Strubbe 12 molen van Leopold Germonpré
Rustoordstraat 39 Ons Rustoord (39) Zon en Zee
Steenstraat 51 Hovenier Ursio Norré
Ooststraat 23 IJzerwarenhandel Stanislas Waeyaert
Duinenweg (nu Duinenlaan): ‘Pré Fleuri’
De nieuwe en handelszaken of de huidige toestand Ik volg dezelfde lijnen. (huisnummers tussen haakjes) Lombardsijdelaan restaurant ‘De Lochting’ (125), nieuwkuis 'Droogdok' (83), café ‘Borra Nils’ (44), kinesiste ‘Momentum’ Keyl Mestach(1), Westendelaan Aan de ene zijde: camping Westende (341), bistro ‘Kippenren’ (339), frituur Els (329), kapsalon ‘Caro’ (327), beenhouwer Derinck (321), fietsenhandel Jacobs (317 ), bibliotheek ‘Trefpunt’ (311), buitenschoolse kinderopvang (309), ‘Manicura’ (303), kinesist Vandenberghe (301), vastgoed (293), wasserette (291), tandarts Lieve Landuyt (287), Osteopaat (285), optiek 'Op’tit chien' (277), audiologe Derinck (277), bank & verzekeringen Axafin (271), beenhouwer Stefan Vanoverschelde (Hofstraat 1), geschenken ‘Couleurs de Provence (265) Aan de andere zijde: Groep Caenen Immo (350), vrije basisschool (344), coiffeuse ‘Lily’ (334), verzekeringsmakelaars JoRo (328), Dr Vermeersch (326), dakwerken ‘Tjolle’ (322), apotheker M.C. Catrysse (318), café ‘Chaplin’ (312), restaurant ‘Vecino’ (in Henri Jasparlaan 3), restaurant ‘De Lanteirne’ (308), Deurencentrum van de Kust (304-306), taverne ‘Sanneke’ (302), ‘De warme bakker’ (300C), motozaak (298) Arthur Meynneplein Kapster (1), immo Moenaert (2), ‘De Broodmand’ (3), Esthetiek Beauté (6), Schilderwerken Goyvaerts (7), Kapsalon S (8), Autorijschool (9), ‘Top Ice’ (11) Duinenlaan: Restaurant ‘Westende’ Essex Scottishlaan: Beenhouwerij 'Bert en Hilde' (1), Dagbladhandel (33), Chinees restaurant ‘Jin Hoi’ (37), Patisserie Daenen (39), ‘Aparthotel ‘Zon en Zee (in Vakantiestraat 1), ‘Barenzo’ (137), ‘De Noordzee’ (139), Dr Boydens (20), ‘Joli Sport’ fietsenhandel (22), tearoom ‘Ter Duinen’ (28), kapper Chris Niville (124), kapster (126) Matthieulaan: Kinesist Bart Deroo (8) Noordstraat: Bed-and-Breakfast 'De kleine prins' (64) Steenstraat: restaurant “’t Hoeveke (13) Strandlaan: restaurant ‘Sint Laureins (12B)
Welke zijn de redenen voor de verschillen tussen vroeger en nu? Het spreekt vanzelf dat de grote warenhuizen DE revolutie teweegbrachten voor de kleine zelfstandige in een dorp. In feite hadden alle winkels waar iets verkocht werd, daaronder te leiden. De warenhuizen verkopen niet enkel kruidenierswaren en dranken, maar ze hebben allemaal een aangehechte beenhouwerij en ze verkopen ook brood en koeken en gewone taartjes en ook viswaren. Eigenaardig genoeg heeft dat geen daling teweeggebracht van het aantal beenhouwerijen (nog steeds 3) en zijn er nog steeds 2 bakkerijen tegenover drie vroeger). Een viswinkel is hier nu niet meer leefbaar. Verkoopcentra zoals Brico en Star hebben de enige winkel van elektrisch materiaal de das omgedaan. Kruidenierswinkels zijn er niet meer in het dorp tegenover vijf vroeger. Sigaretten en tabak worden nu verkocht in de dagbladhandel of in het warenhuis. Schoen-, kledij- en textielwinkels hebben het moeten afleggen tegen discounts Brantano, Berca, JBC, C&A, … Bloemen kan men tegenwoordig ook in een warenhuis kopen maar een tuincentrum zoals dat van Brouckaert, destijds gesloten wegens gebrek aan opvolgers, zou hier misschien toch nog leefbaar kunnen zijn. En dan zijn er natuurlijk de verdwenen cafés. Ik tel er zo elf. De televisie is daar natuurlijk de voornaamste oorzaak van. De mensen verlaten ’s avonds nog nauwelijks hun veilige woning, ’s zondags is de misviering weggevallen en het cafébezoek daarachter eveneens. Kermissen zijn niet meer ‘in’ en ter gelegenheid van feesten worden meestal tenten opgesteld met eigen drankverkoop ten voordele van een vereniging. De alcoholcontroles spelen natuurlijk ook een belangrijke rol. We mogen natuurlijk het verdwijnen van Zon en Zee niet vergeten! We kunnen niet voldoende onderstrepen dat de sluiting van het vakantiecentrum meer dan 16 jaar geleden, onherstelbare schade aan het dorpsleven heeft toegebracht.
Maar welke soort handelszaken hebben dan wel standgehouden? Buiten de reeds vermelde beenhouwerijen en bakkerijen, zijn er de dagbladhandels die schijnbaar niet te veel te lijden hebben onder het feit dat hun soort waren (kranten, tijdschriften, postkaarten) ook te vinden zijn in de warenhuizen. Fietsen moeten nog steeds hersteld worden en sommige mensen kopen toch nog liefst hun fiets bij de lokale handelaar omwille van de dienst na levering. Restaurants hebben niet enkel standgehouden maar ze zijn in aantal vermeerderd. Wie had ooit kunnen denken dat een dorp zonder Chinees restaurant minderwaardig zou kunnen bevonden worden? Of ze ook leefbaar zijn, dat is een andere kwestie. Als er tegenwoordig nog wel een paar cafés bestaan, dan eerder in de zin van eetcafés. Cafés die niets te eten aanbieden zijn niet meer leefbaar. Frituren zijn ook uit de grond gerezen. De mensen zouden er vroeger nog niet aan gedacht hebben om maaltijden af te halen. De meeste huismoeders gingen vroeger ook niet uit werken en hadden dus meer tijd om hun eten zelf te bereiden, niettegenstaande ze een rijkere kroost groot moesten brengen.
Welke soort handelszaken zijn er bijgekomen? In ons dorp was er vroeger geen kinesist, geen tandarts, geen opticien of geen audioloog. Ik heb destijds inderdaad nooit iemand met een hoorapparaat gezien. De behoefte aan een massage of aan onderhoud van het gebit zal toen ook wel bestaan hebben, maar de mensen besteden er minder of geen zorg aan. Omdat de mensen toen minder TV keken of minder achter hun computer zaten, zal de opticien minder noodzakelijk geweest zijn. De vroegere lagere gemiddelde leeftijdsverwachting zal ook wel een rol gespeeld hebben. Kapsalons zijn er nu gevoelig meer. Ofwel vonden de meeste mensen het toen niet zo belangrijk om er goed uit te zien, ofwel konden de meeste het zich misschien ook niet veroorloven. Garages, met benzinepomp zijn er hier in het dorp zelf weliswaar niet meer, maar er zijn wel nog twee even erbuiten, merkgarages dan, die aantrekkelijker zijn voor iemand die rijdt met dat merk. Wat is ook bijgekomen maar verhoogt daarom de leefbaarheid van het dorp niet? Er zijn een massa immobiliënkantoren bijgekomen, vooral dan op de badplaats, maar met een bijhuis in het dorp. Een bank met geldautomaat en/of een verzekeringskantoor zijn nog zo’n moderne fenomenen, die wij vroeger niet kenden. Een dokterskabinet is weliswaar geen handelszaak, maar we hebben nu ook meer dokters. Ik heb vroeger nooit een andere dokter gekend dan Dr Loones Sr. Hij was dan ook dag en nacht beschikbaar. Hij kreeg wel veel hulp van verpleegster Thérèse Minne, alomtegenwoordig en altijd hulpvaardig. Een apotheek was er niet in het dorp en ik herinner me niet waar mijn ouders medicamenten afhaalden. Een apotheek heeft natuurlijk vooral ouderen als klant en aangezien er daarvan nu veel meer zijn!
Bevolkingsaantallen vergelijken Ik heb mij ook afgevraagd of het aantal inwoners van Westende-dorp een invloed had op het aantal handelszaken. Er waren hier in 1942 1805 inwoners. De fusie met Lombardsijde speelt hier geen rol. In Westende-dorp, dat hier als enige in aanmerking moet genomen worden, is de bevolking niet echt aangegroeid.
Besluit Mocht ik iemand vergeten hebben of mocht er een fout in mijn reeksen handelszaken geslopen zijn, mijn verontschuldigingen daarvoor. Ik pas mijn tekst graag aan als iemand mij de correcte gegevens of aanvullingen toestuurt.
Bron Lijst der parlements- provincieraads- en gemeenteraadskiezers van 1952-54
Het is altijd zo geweest en het zal nog wel een tijdje meegaan, neem ik aan, zelfs al werpen sms’jes en e-mails tegenwoordig wat roet in het eten. Van iemand die op vakantie vertrekt, wordt verwacht dat hij/zij uit het vakantieoord nieuws van zich laat horen. Goed aangekomen? Is het daar mooi weer? Zijn er wat bezienswaardigheden? Amuseren de kinderen zich? Valt het logement een beetje mee? En wat later: ‘Zijn jullie al mooi bruin?’ en tenslotte: ‘Wanneer mogen we jullie weer thuis verwachten?’ Wie kent niet de volgeschreven postkaarten waarop iedereen, die van het vakantiegezelschap deel uitmaakte, zijn naam moest zetten? Wie heeft nooit een postkaart gezien waarop een gebouw afgebeeld staat en waarop met een pijl aangeduid stond in welk gebouw en op welke verdieping het verblijf zich bevond? Heel veel mensen hebben die destijds ontvangen kaart(en), na een tijdje op de kast te hebben gezet, zorgvuldig bewaard om ze na verloop van jaren nog eens, vol heimwee, te bekijken. Ja, er zijn er zelfs heel wat die er een echte verzameling van gemaakt hebben en er zelfs heel wat centen voor over hadden om via ruilbeurzen, rommelmarkten, Delcampe of E-bay, hun verzameling uit te breiden. Ik heb het wel nooit over mijn hart kunnen krijgen om meer dan 100 BFr of 2,5 euro te betalen voor een postkaart, maar toch heb ik een tamelijk mooie verzameling van postkaarten van Westende vergaard. Natuurlijk bestaan er meer kaarten van de badplaats dan van het dorp en zeker na het verdwijnen van ‘Zon en Zee’. Tegenwoordig kan men de kaarten inscannen en zo heb ik de kans gekregen mijn digitale collectie aardig uit te breiden met de medewerking van enkele notoire verzamelaars uit Westende, als daar waren/zijn Julien Soetaert, Maria Germonpré, Marcel Daele, Gilbert Cogghe, … Ik wil jullie in mijn huidig artikel dan ook eens laten genieten van de verscheidenheid aan postkaarten die men in zo’n verzameling terugvindt.
Indeling per categorie Er is een duidelijke ontwikkeling te zien in het uitzicht van de kaarten. Dat gaat van bruine, zwarte, blauwe kaarten naar gekleurde, van doffe naar glanzende. Men ziet ze nu minder of helemaal niet meer, maar er waren er ook met kleurtekeningen terwijl het nu allemaal foto’s zijn die op de kaarten afgebeeld zijn. Ik ga mijn artikel dan ook indelen in die laatste twee categorieën.
De getekende kaarten Hieronder vinden jullie een selectie van dat soort kaarten, die men kan indelen volgens enkele steeds weerkerende onderwerpen: het transportmiddel waarvan men gebruik maakte (auto, caravan, fiets of trein), bloemen, dijk-duin-strand, kinderen, boten en schepen of lichtgeklede jonge vrouwen. En … soms was er ook eens een ondeugende bij! Op de kaarten staat de tekst ‘Un bonjour de Westende’ en/of ‘Groeten uit Westende’ maar eigenlijk staat op een grote meerderheid enkel een Franstalige tekst.
Met welk transportmiddel kwamen ze naar Westende? Is dat de reden voor de kaartkeuze? Opvallend, er zijn er geen bij met daarop de kusttram.
Met de auto
Auto met caravan
Met de autobus… en die kon al eens ‘in panne’ vallen
Met de trein
Met de fiets
Kinderen
Bloemen
Dijk-Duinen-Strand
Vaartuigen
Lichtgeklede en/of ondeugende jonge vrouwen
Sommige kaarten beelden landschappen of toestanden uit die in Westende helemaal niet bestaan. Hieronder enkele flagrante voorbeelden:
Kaarten met foto’s Er zijn enkele heel oude bij. Ook in deze categorie was er een duidelijke evolutie: eerst zwart-wit kaarten daarna gekleurde.
Tegenwoordig zijn vooral mozaïekkaarten in zwang. Er is nog nauwelijks één luchtige kaart te vinden. Hieronder toch twee uitzonderingen. Wat de linkse betreft: mooi is wel anders!
Er worden vooral kaarten verstuurd die te koop aangeboden worden in de winkels van campings en vakantiekampen en die logischerwijze veelal de eigen verblijfplaats afbeelden. In Westende was ‘Zon en Zee’ hiervan een sprekend voorbeeld. Op de talloze kaarten van het roemloos ten onder gegane vakantiekamp, komen vaak ook zichten van het dorp voor. Van ons dorp worden vandaag weinig of geen kaarten meer gemaakt omdat de interesse ervoor waarschijnlijk onvoldoende is en de oplage dus te klein.
Er zijn heel wat mozaïekkaarten van de merkwaardigste punten van Westende. In een periode waarin meer en meer gezinnen een huisdier kweken, is het logisch dat die ook voorkomen op postkaarten. Hieronder een voorbeeld op de bovenste kaart. De (slechte) gewoonte om op kaarten afbeeldingen te plaatsen van iets wat er niet is in Westende, is er nog steeds. (onderste kaart)
De teksten ‘Groeten uit Westende’ en ‘Bonjour de Westende’ zijn in de laatste versies vervangen door ‘Westende’
Besluit Ik neem aan dat de getekende kaarten dienden voor alle badplaatsen, mits de naam van de badplaats aan te passen. Sommige kaarten over de kust in het algemeen worden overal verkocht.
Omdat Westende enkele merkwaardige hofsteden telt, wil ik die allemaal met een blogartikel de revue laten passeren: De Grote Bamburg, de Kleine Bamburg, de ‘Rode Poort’ langs de Schuddebeurze, de hoeve van de dis in Nieuwpoort, de hoeve Louis de Wavrans. De ‘Hofstede van de Augustijnen’ alias de ‘Rode Poort’ langs de Westendelaan kwam op 13 november 2010 als eerste aan de beurt (zie map ‘Landbouw’). Deze keer wil ik het hebben over ‘De Kleine Bamburg’.
Waar bevindt zich ‘De Kleine Bamburg’? De hoeve is gelegen in de Schuddebeurzeweg nr 19. Het lijkt wel een zijstraat van die weg maar ze draagt nog dezelfde naam. Ze is bereikbaar via een verharde oprit, die uitkomt op een rondbogige toegangspoort.
Het ontstaan van de hoeve De Kleine Bamburg gaat, net zoals de Grote Bamburg, terug op een uithof (waar de paters-ontginners verbleven) van de Sint-Pietersabdij van Oudenburg uit de tweede helft van de 12de eeuw, de Oude Bamburg geheten. Het was Philips van den Elzas, graaf van Vlaanderen 1168-1191+, die deze gronden aan de abdij schonk in 1173 en hiermee destijds een burenruzie ontketende. Op het einde van de 12de eeuw verzette Johannes van Westende zich namelijk hardnekkig tegen de rechten die de Sint-Pietersabdij van Oudenburg in 1173 had gekregen op alle nieuwe gronden ontstaan door rivierslib tussen de IJzer en de duinen van Westende. Na lang getouwtrek en financiële compensatie liet hij zijn verzet evenwel varen.
In 1243 brandde de Oude Bamburghoeve volledig af en werd ze iets verderop in de Bamburgpolder opnieuw gebouwd onder de naam Grote Bamburg. In de 16de eeuw werd deze hoeve opgesplitst in twee hoeves: de Grote en de Kleine Bamburg. Volgens de beschrijving van 1515 had deze laatste, met de bijbehorende landerijen, een oppervlakte van 60 gemeten 53 roeden (zonder het deel gelegen onder de parochie Slype, groot zijnde 11 gemeten, een lijn en 25 roeden.) De samentelling van de percelen in 1628 geeft: 59 gemeten en 20 roeden. De maat ‘gemet’ is waarschijnlijk gelijk aan de oppervlakte van het zaailand dat een koppel paarden kan omploegen tussen zonsopgang en zonsondergang. Dit is een gemiddelde, omdat het land dat bewerkt moest worden ook zwaarder of lichter kon zijn voor een paard. 1 Vlaams gemet is doorgaans 300 Vlaamse roeden of 3 lijnen of 4.479 m².
De Kleine Bamburg en zijn gronden paalden ten Noorden aan de huidige Lovieweg, ten Oosten aan de waterloop die Westende van Slype scheidt (met 11 gemeten 1 lijn 25 roeden over de waterloop in de parochie Slype), ten Zuiden en ten Zuidoosten aan de Lekevaart (over de vaart van Passchendaele) en ten Westen begrensd door een rechte lijn lopende van aan de Lovieweg, rechtover de hofstede tot aan de vaart.
In de zeventiende eeuw werd ten zuiden van deze polder een kanaal gegraven: de Plassendalevaart, waardoor de historische loop van het Ieperleed - een gegraven kanaaltje tussen Ieper en Brugge - in onbruik raakte en het gehucht de Lovie haar functie verloor. De hofstede zelf was reeds verdwenen in het begin van de 19de eeuw. Deze hofstede mag niet verward worden met het Hof dat op de militaire kaarten ook ‘de Kleine Bamburg’ genoemd wordt.
De opeenvolgende bewoners In 1515: Cornelis Clayssens 1628: Omaer Kaerle 1697: Jan Willye of Willem 1705: Cornelis Jonckheere x Westende 25.01.1705 met Maria Catharina PYLYSER 1751: Pieter Lauwagie
En dan is er een groot gat in mijn archiefgegevens …
De volgende mij bekende bewoner is Henri Vergote. Hij moest in WO 1 vluchten en kwam na de oorlog niet meer terug. Arthur Vermote, geboren in Schore in 1871 en op 23.11.1892 gehuwd te Westende met Marie-Louise Deschoenmaker werkte als dienstbode of als knecht bij Vergote. De familie Vermote is een welbekende familie in Westende. Dit zijn de kinderen van Arthur en Marie-Louise: ° = geboren, x = gehuwd, + overleden 1. Emmerence (X Maurice Ballion) ° Westende 1895 + Oostende (Serruys) 1995 2. Sylvie, werd 107 jaar oud 3. Marie, opende een chocoladefabriek 4. Désiré (x Elisa Vandekerckhove 1925 in Roksem) ° Westende 1902 + Oostende (S.Jozef) 1986, baatte later zelf een hoeve uit in Westende 5. Henri was ijzerbinder (x Urbanie Provoost) ° Westende 1904 - + Oostende (S.Jozef) 1974 6. Isidoor
Toen de eerste wereldoorlog uitbrak, moest Arthur met zijn gezin vluchten naar de Conterdam in Oostende, waar ze vier jaar verbleven, zijnde tijdens de ganse duur van de oorlog. Na het beëindigen van de oorlog, keerde Arthur terug naar Westende en zocht hij de boerderij waar hij voorheen werkte. Hij vond er weinig of niets van terug en daarom woonden zij eerst twee jaar in een abri op de overblijfselen van de boerderij en daarna anderhalf jaar in een barak die als tijdelijke oplossing was gebouwd. Arthur kon de hoeve heropbouwen, niet exact op dezelfde plaats als voorheen, maar juist naast de straat. Arthur overleed in Brugge in 1943 aan longkanker. Marie-Louise stierf vier jaar later.
En daarna namen drie generaties Soete de hoeve in handen.
Hector Soete, kwam in 1899 op 3-jarige leeftijd (° Oudenburg, 16.10.1896) met zijn ouders August Joseph en Mathilde Tournoy uit Oudenburg naar Westende. Hij nam in 1925 de hoeve over, vermoedelijk van Arthur Vermote en huwde ca 1926 in Loppem met Maria Naessens (° 1904 + 1981). Hij overleed te Westende op 6 december 1968. De familie Soete bestond uit: Esther Soete gehuwd met Gerard Coppin Valere Soete °W 13.6.1931 gehuwd met Andrea Cobbaert Sylvere Joris Soete, °W 18.12.1936 gehuwd met Gisele Gryp Lucrese Soete gehuwd met Marcel Maurice Pylyser Rafael Soete °W, 15.10.1939, gehuwd met Agnes Balloey Clara Soete gehuwd met Hubert Depotter
Een buitenstaander (en leek, zoals ik) zou kunnen verwachten dat de oudste zoon de hoeve zou overnemen, maar neen, volgens Rafaël zou het gebruikelijk zijn dat de jongste daarvoor in aanmerking komt. Rafaël deed dit dan ook, vermoedelijk na zijn trouwdag in oktober 1965. De huidige bewoners zijn sinds 2001 Joris Soete, zoon van Rafaël, en van Agnes Balloey, en zijn echtgenote Nele Vancayzeele. Zij hebben vier kinderen. De toekomst zal moeten uitwijzen of één daarvan zich geroepen voelt om ooit de hoeve over te nemen. Ziehier de gelukkige familie:
Beschrijving van de gebouwen van de huidige hoeve De huidige Kleine Bamburg en de omgeving zijn beschermd als monument en als dorpsgezicht (08/09/1995). Het is architect Theo Raison uit Brugge die in 1916 het ontwerp tekende voor de heropbouw van deze traditionele hoeve.
Deze prent van Theo Raison wordt bewaard in de Faculteit Letteren van de KU Leuven. Ze komt uit een boek waarin voorstellen werden gedaan om West-Vlaamse boerderijen herop te bouwen na de Eerste Wereldoorlog. Deze prent stamt uit juni 1916. De heropbouw had plaats in 1920. De bouwtrant van de hoeve sluit aan bij de traditionele, regionale hoevebouw. De verzorgde, rondbogige toegangspoort is versneden met hoeksteunberen en loopt uit op piramidale topstukken.
De zuidwestelijke erfzijde is afgezoomd door een lage bakstenen muur. Daarachter zijn de hoevegebouwen in hoefijzervorm gerangschikt in een semi-gesloten opstelling rondom een rechthoekig, begrint erf. Lage, verankerde bakstenen hoevegebouwen onder zadeldaken (Vlaamse pannen) met typerende aandaken met muurvlechtingen en wisselende nokhoogten. Boerenhuis ten noordoosten; zes traveeën met aanpalende stalvleugel links. Schoudergevel van middelrisaliet (**) wordt herhaald in dakvenster links; rechthoekige vensters, verdiept in korfbogige omlijsting; vernieuwd houtwerk. Korfbogige deur met rechthoekig bovenlicht.
Stal- en wagenhuisvleugel ten westen met typerende steunberen (*) en dakvensters met tuitgeveltje.
In de stal- en wagenhuisvleugel bevindt zich links het wagenhuis. De stal had vroeger ook een afdeling voor de paarden, één voor de hennen en één voor de varkens. De koeien hadden een stal daar recht tegenover. Ten noordoosten bevindt zich de markante langschuur, geïnspireerd op de monumentale 13de-eeuwse tiendenschuren (***) zoals die in Lissewege (Ter Doest). Dat betekent dat de dorsvloer in de lengterichting van het gebouw lag. De zuidelijke puntgevel wordt gestut door steunberen met versnijdingen. De noordgevel wordt gevormd door een behouden rondbogige poort. Interieur: twee beuken van vijf traveeën; dubbel geschoorde makelaars. (= houten versieringen in de nok)
Typisch regionale kenmerken zijn de rode bakstenen en rode dakpannen. *steunbeer= ver uitstekende muurdam of verzwaring om horizontale krachten te verdelen in het metselwerk. **risaliet= een gedeelte van de gevel dat over de gehele hoogte vooruitspringt *** tiendenschuur = het gebouw waarin tijdens de middeleeuwen en het Ancien Regime de belasting van pachters en boeren aan een kasteelheer of een klooster werd opgeslagen. Vaak ging het daarbij om de pachtsom in natura. De pachtsom kon zijn een tevoren vastgesteld aantal schoven of een deel van de oogst. Daarnaast waren veel boeren verplicht tot het betalen van tienden. Ze moesten een tiende deel van de oogst afdragen, oorspronkelijk aan kerkelijke instellingen, later aan particulieren die kerkelijke rechten hadden gekocht.
Tiendenschuur ‘Ter Doest’ Vergelijk met schuur rechts van ‘De Kleine Bamburg’
Twee grote loodsen, één voor de koeien (links) en één voor het materiaal (rechts), werden in de loop van de voorbije jaren bijgebouwd. Jullie zien ze hier evenals twee luchtfoto's van het geheel van de hoeve.
De tweede wereldoorlog Tijdens WO 2 bezetten de Duitsers de hoeve. Zij namen bezit van het gedeelte keuken terwijl de familie het moest stellen met de living. De Duitsers gedroegen zich geenszins als nazi’s. Onder hen bevonden zich enkele boerenzonen en ze respecteerden volop de bewoners.
Het leven op de hoeve vandaag Het is merkwaardig dat de hoeve in natuurgebied blijkt te liggen. Dat is eveneens het geval voor de hoeves in de Bamburgstraat 122 (van Jules De Zaeyer) en 126 (van Wilfried Marvellie). Toen de bestemming van het gebied destijds (in 1997?) veranderde van ‘landschappelijk waardevol agrarisch’ naar ‘ecologisch’ (AEB), tekenden de drie vernoemde eigenaars daartegen bezwaar aan. Toch bleef de officiële bestemming ongewijzigd, maar de landbouwers kunnen hun beroep op normale manier blijven uitvoeren, mits zekere regels in acht te nemen. ‘De Kleine Bamburg’ is een melkveebedrijf met 75 koeien en hun jongvee. Ziehier hun stalling tot ze in mei naar de weiden gebracht worden.
Naast aardappelen en bieten, wordt op een groot gedeelte van de landerijen kolvenmaïs gekweekt voor de voeding van de eigen koeien. Het vee eet naast de kolf ook de stengel en de bladeren. Daarom snijdt de hakselaar de hele planten in kleine stukjes.
Door moderne machines en voorhanden zijnde meststoffen is de stiel misschien wel iets minder hard geworden, maar ik bewonder toch steeds weer het hard labeur, bij weer en wind, en juist erg afhankelijk van dat weer. De boeren moeten er immers voor zorgen dat wat ze in hun bedrijf stoppen, ook opbrengt. De melkveehouders klagen wel eens dat wat zij voor hun melk krijgen, veel te weinig is.
Westende – dorp en -bad: Hebben jullie dat ook reeds gezien?
De ‘groenbakken’ Op facebook hadden enkelen, Westendenaars neem ik aan, hun ongenoegen geuit over de nieuwe bakken, die de Westendelaan tussen het Arthur Meynneplein en de Essex Scottishlaan groener moeten maken. Die moest ik dus ook gaan bekijken. Lelijk zijn ze zeker niet! Maar zo groot! We weten nu allemaal wel dat enkele van onze gezaghebbende bestuursmensen alles veel te groot zien, maar kon dat niet een beetje kleiner? Of is dat omdat er bomen moesten in geplant worden? Ik weet wel dat boomwortels de tegels kunnen omhoogduwen, maar er bestaan toch bomen die niet zo wild tekeergaan onder de grond! Nu staan er ook nog wel bloemen in die bakken, maar mochten dat niet enkel bloemen zijn in een kleinere bak? Ik vind dat trouwens mooier. De belangrijkste opmerking is echter dat die acht bakken evenveel parkeerplaatsen innemen. Of verwacht men in de toekomst nu minder bezoekers voor de handelszaken in ons dorp, na de werken? Ziehier hoe de bakken eruitzien:
Verwaarloosde graven op Westends kerkhof opgeruimd Na een bevraging of aanmaning om het graf beter te onderhouden, of omdat de vergunning niet meer geldig of niet aangevraagd was, of om welke andere redenen ook, heeft het gemeentebestuur sommige graven, die beschadigd of ineengezakt waren, laten verwijderen. Een beetje raar om te schrijven, maar … er is weer plaats … voor ‘nieuwe overledenen’. Wat ze juist met de vrijgekomen ruimtes van plan zijn, weet ik niet. Uitbreiden van het columbarium of van het terrein met urnekelders of van het strooiveld? Ik weet het niet want volgens mij werd er nog niet over gecommuniceerd. Over het huidig uitzicht van ons kerkhof wil ik nog niets zeggen want het lijkt mij nog niet afgewerkt te zijn. Ik hoop in elk geval dat de paden nog wat bijgewerkt worden met grint.
Westende-bad: iedereen is gelukkig want we hebben weer drie volwaardige strandbars!! Hadden jullie ook reeds gezien dat er dit jaar tegen de paasvakantie, die op 3 april begint, drie strandbars geïnstalleerd staan op het Westendse strand? Ooit waren er vier voorzien: op de Koning Ridderdijk één ter hoogte van de Meeuwenlaan en één ter hoogte van de Flandrialaan, op de Zeedijk één ter hoogte van de samenkomst van Reigerslaan en Wulpenlaan en één in de verlenging van de Ooievaarslaan. Deze laatste, die bovendien niet uitblonk op het gebied van meubilair en uitrusting, heeft er al de brui aan gegeven. Die aan de Flandrialaan was in 2016 nog steeds in opbouw toen de zomervakantie al een heel eind gevorderd was, in zoverre dat gemeenteraadslid Lode Maesen zich daarover opwond en er ook nog aan toevoegde dat het niet kon dat ‘verroeste containers’ ons strand bevuilden. Daar is in 2017 geen sprake meer van zodat Westende nu drie volwaardige strandbars heeft. Men kan enkel voor de uitbaters hopen dat het feit dat hun bar niet echt in het centrum ligt, de klanten niet afschrikt. Voor de horecauitbaters op de dijk kan men anderzijds hopen dat zij niet al te veel te lijden hebben onder die concurrentie.
Vorige artikel over het onderwerp: 'Middelkerke en Westende:Provincie keurt plannen goed voor ‘hippe’ bars op onze stranden (map ‘Dijk en Strand’ 16-03-2015) Ziehier twee foto’s:
Bij het nemen van bovenstaande foto’s sloeg ik twee vliegen in één klap: op de achtergrond zien jullie de boot die een onderdeel is van de nieuwe zandsuppletiewerken. Op 27 februari 2017 is de Dienst der Kust inderdaad gestart met nieuwe suppletiewerken op het strand van Westende. Er worden 180.000 m3 zand gespoten en het kostenplaatje bedraagt 2,6 miljoen euro, betaald door het Vlaams Gewest. Dat zou nodig geweest zijn na de stormtij van 13.1.2017 waarbij heel wat zand weggespoeld is. Meer uitleg daarover in mijn blogartikel van 14-10-2013 'Ook in oktober zijn er nog attracties te zien op de Koning Ridderdijk in Westende’ (zie map)
Lombardsijde: Hoe ver staat het met de verkaveling tussen Zeelaan, Koninklijke baan en Schoolstraat?
Natuurlijk weten jullie allemaal al dat men bezig is een belangrijke verkaveling aan te leggen tussen de Koninklijke Baan, de Schoolstraat en de Zeelaan. Er wordt een gemiddelde dichtheid nagestreefd van 30 wooneenheden per hectare. De kavels voor betaalbaar wonen blijven in oppervlakte beperkt tussen de 150 en 500 m². De gemeente Middelkerke realiseert samen met de NV Immobel en met steun van de provincie West-Vlaanderen 119 private woningen. Daarnaast bouwt de Sociale Huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’ ook nog 60 sociale woningen op de nieuwe woonsite. Er is geen definitief antwoord over de verdeling, maar vermoedelijk zullen dit 40 sociale huurwoningen zijn en 20 sociale koopwoningen. De bouw van de eerste 20 huizen is reeds door de gemeente Middelkerke goedgekeurd. IJzer en Zee verwacht dit voorjaar de subsidie om hun deel van het project uit te voeren. Dat gaat dus niet samen met de werken voor Immobel. Het einde van de wegeniswerken is eind mei voorzien. De bouw van de eerste huizen start in juli. Als alles vlot verloopt, zal de oplevering gebeuren tegen eind 2018. Ziehier de structuurvisie voor de verkaveling:
De gewenste typologie is halfopen tot gesloten bebouwing, met enkele meergezinswoningen, van een schaal afgestemd op deze van de omgeving. Voor de meergezinswoningen worden twee bouwlagen plus een dakverdieping voorzien. Per bouwblok wordt bij voorkeur in eenzelfde stijl gebouwd. De nieuwe woonwijk wordt ontsloten via de Zeelaan.
Waarom mijn grote bijzondere interesse voor deze verkaveling? Het huidig artikel is, zoals jullie wel weten, niet mijn eerste over dit onderwerp.. Lees mijn vorige artikels daarover: In de map’ Milieu’: 20.2.2011: ‘Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo! Ze zijn toch niet waterziek, hé?’ In de map ‘Sociale woningen’: 16.11.2015: “Middelkerke-Lombardsijde, is de grond tussen Zeelaan en Schoolstraat nu niet overstromingsgevoelig meer?” Ik heb namelijk in de voorbije decennia nooit anders gezien dan dat het bewuste gebied, bij zware regenval onder water stond. Ik zou daarvan tientallen foto’s kunnen publiceren, maar misschien hebben velen onder jullie dat ook wel zelf gezien? In mijn artikel van 16.11.2015 heb ik uitvoerig de uitgevoerde watertoets besproken. Wie echt in deze materie geïnteresseerd is, nodig ik uit om die nogmaals te lezen. Het zal ook helpen voor een beter begrip van mijn huidig artikel. De meeste onder ons zijn immers geen specialisten in deze materie. Ik kwam anderhalf jaar geleden tot de conclusie dat op dat terrein kan en mag gebouwd worden zonder dat er overstromingsgevaar zou bestaan! Ik ben wel geen ongelovige Thomas en ik nam wel aan dat die toets rigoureus zou gevolgd worden, maar nu de grond- en afwateringswerken al een tijdje aan de gang zijn, had ik dat toch allemaal eens graag op het terrein gezien. En mijn wens werd vervuld!
Wie is er allemaal betrokken bij die verkaveling, die ‘Havenzijde’ genoemd werd? De gemeente is wel geen partij in deze verkaveling, doch enkel vergunnende overheid. De verkaveling wordt uitgevoerd door bvba Havenzijde, Robert Orlentpromenade 13 1 in Nieuwpoort op gronden van nv Immobel.
De verkoop van de huizen is in handen van Immo Vlaemynck, op hetzelfde adres als ‘Havenzijde’. Het ontwerp is in handen van WEST GROND INVEST Immobiliën samen met het studiebureau Lobelle uit Varsenare. Ik las ook ergens dat LOBOMA uit De Panne erbij zou betrokken zijn, maar ik heb nergens gevonden in welke hoedanigheid.
Voorschriften voor de afvoer van het regenwater Hemelwater moet in eerste instantie zoveel mogelijk gebruikt worden. Sinds 1999 is men bij het bouwen of verbouwen van een woning in Vlaanderen verplicht om een regenwaterput te plaatsen. Het volledige dak moet in die put afwateren en er moet een pompinstallatie bij zijn om het water nuttig te gebruiken. Als de put vol is dan moet het overtollige water op een andere manier afgevoerd worden. Dat geldt ook voor het hemelwater dat op de verharde en niet-verharde oppervlakken terechtkomt. Dat resterend deel moet maximaal kunnen infiltreren in de ondergrond, hetzij door het gebruik van waterdoorlatende materialen, hetzij door afleiding van hemelwater van verharde delen naar de onverharde delen, hetzij door afleiding naar daartoe voorziene constructies om het water te bufferen gekoppeld aan vertraagde afvoer. Uit de sonderingen en boringen blijkt dat de projectzone vooral uit kleigrond en zandgrond bestaat. Het grondwater staat ook heel hoog in de zone. Er wordt dus van uitgegaan dat infiltratie niet mogelijk is. De bodem van de verschillende grachten en vijvers is echter lager gelegen dan de uitgaande leidingen. Er zal dus steeds water staan in de grachten en vijvers.
Scheiding van afvalwater en regenwater Voor nieuwe gebouwen of bij grondige verbouwingen van woningen gebouwd vanaf 1999, is een volledige scheiding van het afvalwater en het regenwater altijd verplicht. Het afvalwater wordt dus afgevoerd naar de gemeentelijke riolering. Collectoren of verzamelriolen verzamelen het afvalwater uit de gemeentelijke riolen en transporteren het naar een zuiveringsinstallatie. Wie het terrein vandaag bekijkt, ziet dat voor elke woning twee buizen voorzien zijn, een grijze (RWA regenwaterafvoer) en een oranje (DWA droogweerafvoer), om goed het onderscheid te kunnen maken tussen afvalwater en regenwater.
Bij woonuitbreidingen worden eisen opgelegd voor een vertraagde afvoer van het oppervlaktewater in combinatie met bijkomende buffercapaciteit. Hierbij worden volgende voorwaarden gehanteerd: een vertraagde afvoer van maximum 10 liter per seconde per hectare verharde oppervlakte met een bijkomende nuttige buffercapaciteit van 330 m³ per hectare verharde oppervlakte. Jullie kunnen daarover meer lezen in mijn vorig artikel over dit onderwerp. In deze verkaveling wordt gebufferd in de leidingen, in 2 grachten en in 2 vijvers. Ziehier één van de vijvers en daaronder twee delen van één van de grachten:
De oevers van de grachten bevinden zich op 4,4 meter TAW*. Dat zal het peil zijn van de bovenkant van de oevers na volledige aanleg van het terrein, dus na het aanbrengen van de nog noodzakelijke ophogingen, profileringen, afdekkingen alvorens er kan ingezaaid worden. *TAW of ‘Tweede Algemene Waterpassing’ is de referentiehoogte waartegenover hoogtemetingen in België worden uitgedrukt. Het water dat op de verharde oppervlaktes valt, zal worden opgevangen in de straatkolken *, deze zijn aangesloten op de Rwa-riolering. Dit Rwa-rioolstelsel is gekoppeld aan de buffervijvers en de nieuwe grachten in de verkaveling. Net voor er geloosd zal worden op de bestaande beek (Het Geleed De Piete’) moet dit vertraagd gebeuren. (10 liter/sec/ha). * Er werd een knijpconstructie op peil 3,0 meter TAW voorzien met een overstort op het peil 3,9 m TAW. Een knijp is een kunstmatige versmalling in een watergang die bedoeld is, om water langzamer te laten stromen. *
Ter hoogte van de laatste kopmuur zit een terugslagklep die ervoor zal zorgen dat geen water terugloopt van ‘Het Geleed De Piete’ in de nieuwe grachten van de verkaveling. Het niveau van ‘Het Geleed De Piete’ schommelt bij eb ca. 3.00m en bij vloed ca. 3.80m. Indien het waterpeil in ‘Het Geleed De Piete’ bij vloed op 3.80m staat en het niveau in de verkaveling lager en indien er zich een hevige regenbui voordoet, dan zal het buffersysteem gaan werken en het water in de vijvers, grachten, buizen gaan bufferen (ca. 1500m³ buffercapaciteit) tot op het peil 3.90TAW (=overstortpeil). Indien het water hoger komt dan 3,80m, zal het over de overstortmuur (= zie verlaagde zone in de kopmuur boven de knijpconstructie op de foto) lopen en zal de terugslagklep op de laatste kopmuur openen (volgens het principe van communicerende vaten). Indien het peil van het water in de verkaveling hoger is dan het waterpeil in ‘Het Geleed De Piete’) zal het water boven de 3.90m (dit is ongeveer 50cm onder het maaiveld van de verkaveling die op 4.40TAW ligt, de huizen zullen nog iets hoger staan dan de 4.40TAW) naar ‘Het Geleed De Piete’ stromen.
Het water wordt dus afgevoerd naar het ‘Geleed’, dat loopt onder de Schoolstraat, de Kustweg en langs de Halvemaanstraat door de Hemmepolder tot aan het Pietesas en onder de Halvemaandijk uitmondt in de Kreek van Lombardsijde en in de IJzer.
Langs de kant van de verkaveling is een onderhoudsstrook voorzien van 5m naast de beek.
Besluit Ik bewonder altijd de mensen die de plannen voor dergelijke werken ontwerpen. Dat ik de toelating kreeg om de grondwerken in deze verkaveling van dichtbij te bekijken, dat waardeer ik ten zeerste. Dat ik daarbij bovendien zeer deskundige uitleg kreeg van de heer Tom Dedulle, landschapsarchitect, veiligheidscoördinator (dit laatste weliswaar niet voor deze verkaveling) en opvolger van de werken voor Studiebureau Lobelle, daarvoor kan ik alleen maar dankbaar zijn.
Bij mijn recent bezoek aan Westende-Bad, zag ik niet enkel dat men druk bezig was met het jaarlijks opnieuw opbouwen van strandbars, dijkterrassen en strandcabines, maar ook dat er een nieuwigheid ingevoerd was. Nadat er vorig jaar 7 fitnesstoestellen geplaatst werden op de zeedijk in Middelkerke en het project succesvol bleek, was het nu de beurt aan de 'Zeedijk' van Westende, dus niet op de Koning Ridderdijk. Het zijn toestellen van de firma ‘Hags’, vandaar de Engelstalige benamingen.
Voor wie zijn die toestellen eigenlijk bedoeld? Natuurlijk is de autochtone bevolking weer van mening dat dit voor de toeristen is. Op facebook zijn er echter ook altijd een paar vurige verdedigers van de blauwe kleuren die van mening zijn dat de bewoners van Westende zelf er toch evengoed gebruik kunnen van maken. Ik zie dat nog niet direct gebeuren, maar goed … De toestellen blijven het hele jaar door beschikbaar om de inwoners en bezoekers de kans te bieden hun fysieke conditie te verbeteren. Er is gekozen voor een pakket waarin voornamelijk cardio en kracht aan bod komen. De fitnesstoestellen schijnen vooral in trek te zijn bij de jeugd en ze zijn ook bedoeld als een mooie aanvulling bij de gemeentelijke speelterreinen voor de kinderen. Uiteraard staan de fitnesstoestellen er ook voor de ouders, grootouders en senioren. Bij mijn bezoek heb ik mij ook eens op een paar gewaagd. Ik stelde ook vast dat enkele passanten er erg nieuwsgierig stonden naar te kijken.
Handleiding bij de toestellen Op alle toestellen staat de naam van het toestel, eventueel de gebruikswijze, de delen van het lichaam die ermee getraind worden, het aantal calorieën dat verbruikt wordt in een bepaalde tijdspanne, de minimum leeftijd voor gebruik en een waarschuwing voor hartlijders en zwangere vrouwen.
Zo zien de toestellen eruit: De ‘skistepper’ (2 stuks, één tegenover de Mezenlaan en één tegenover Zeedijk 340) Dit toestel vergt geen grote inspanningen maar draagt toch bij tot sterkere ontwikkeling van de kuitspieren en verbetert eveneens de cardiovasculaire fitness, het evenwicht en de coördinatie.
'Powerpush' OF 'lat pulldown' zittend De ‘lat pulldown’ is een oefening voor de ‘latissimus dorsi’. Dat is de spier waar de lat pulldown oefening naar vernoemd is. Het is een lange spier die over de gehele lengte van je rug loopt aan de beide kanten van je wervelkolom. De spieren in de bovenrug en armen worden er eveneens mee getraind.
De 'trinitycycle' Dit toestel wordt over het algemeen met de benen aangedreven. Dat kan echter ook met de handen door personen met een handicap aan de benen. De voortstuwing is dus mogelijk met eenzelfde systeem als bij een gewone fiets, zij het dat deze met de armen bediend wordt en niet met de benen.
En … Op de dijk staan ook nog heel wat palen. Wie zich daartoe in staat voelt of wie nog fit genoeg is na bovenstaande oefeningen, kan misschien dit ook eens proberen!
Westende: Vroeger was de jaarlijkse kermis één van de weinige uitgaansmogelijkheden
Op 3 maart 2014 wijdde ik al eens een artikel aan de dorpskermis in Westende, maar dan in het dialect. Het had als titel “Goju giedur soms nog no du kerrumessu?” Ik heb dat grondig aangepast, vertaald naar het ABN en tezelfdertijd aangevuld.
Vinden jullie een kermis niet meer leuk? Dat was vroeger, in onze heel jonge tijd, wel anders. In de week vóór de kermis, keken we (veel te vroeg natuurlijk!) uit naar de aankomst van de woonwagens en de materiaalwagens die de verschillende attracties vervoerden. Dat was immers voor ons HET evenement van het jaar. Opwindend! De kermis maakte heftige emoties bij ons los.
Een andere (amusante) vrijetijdsbesteding was er in onze ogen nauwelijks. Ja, wij kenden de radio, die luisterspelen uitgaf, die het gezin rond het toestel samenhield. Ja, er waren dansgelegenheden, maar zo veel bals waren er niet en nooit zo speciaal als bij een kermis. Ja, er was ontspanningslectuur maar wij waren toch meer 'kinderen van de frisse buitenlucht’. Ja, er waren ook sportverenigingen, vooral voetbal. Maar dat was ‘zo alledaags’. Buiten films zoals ‘De Witte’ of ‘Tarzan’ die vertoond werden in café ‘Central’ in de Lombardsijdelaan of in het patronaat (de ‘Tap’), konden wij nog niet genieten van een echte cinema. Televisie bestond nog niet Wat waren wij toch blij als de (luide) kermismuziek en de reuk van frieten en smoutbollen opnieuw het dorp vulde! Toen gold inderdaad nog de zegswijze dat ‘een kinderhand rap gevuld is’! Maar ook in de volwassenen leefde een echt ‘kermisgevoel’. Zij gingen ook op in de algemene opwinding. Onze moeders deden de grote kuis en bakten een taart want op kermiszondag kwam de familie, ook diegene die ver woonde, op bezoek. Wij spaarden het ganse jaar om een ‘kermiskapitaaltje’ te verzamelen. Dat was de tijd dat in onze streek overal oud ijzer, koper en lood te rapen viel. Wij kenden daarvan goed de prijs en brachten het naar ‘Stanten’, de lokale ijzerhandelaar. ‘Petje’ en ‘Metje’, peter en meter en het familiebezoek haalden ook hun portemonnee boven en stopten ons wat toe.
Vroeger hadden veel kermissen plaats aan het eind van de zomer. De oogst was binnen en men had wat te verteren. Nu heeft de kermis in Westende plaats de zondag voor Hemelvaartdag. (2 weekends). In Lombardsijde wordt er twee keer kermis gevierd: de derde zondag voor Pasen (2 weekends= de Ezelkermis die samengaat met de Ezelstoet) en de eerste zondag na 2 juli of op 2 juli indien dat een zondag is (2 weekends).
Geschiedenis van de kermis Kermis is een oud gebruik en dateert al van de middeleeuwen. In de loop van de tijden evolueerde het begrip kermis, processie, foren en feesten. De woorden, foor en kermis, werden vaak verward met elkaar ondanks hun verschillende oorsprong. Foor komt van het latijn« forum » : markt. De foren, schepping van de mens, dienden de internationale handel tot het midden van de 18de en speelden dus een belangrijke economische rol. De kermissen daartegenover, hadden van origine een spiritueel karakter. De 'Kerkemisse' werd jaarlijks gevierd om de kerkelijke inwijding te herdenken. Op deze dag stroomden de gelovigen toe om hun patroonheilige te vereren en om vergiffenis te vragen maar ze maakten er ook gebruik van om zich te vermaken. De kermis begon vroeger dan ook pas op zondag na de hoogmis.
Calvinistische predikanten verwierpen in de zestiende eeuw de 'opgeworpen santen en santinnen' die met kermis werden vereerd en beschouwden de geboden attracties als 'onnutte occasiën ter verroekelosing van veel zielen'. Met uitzondering van enkele dorpen, waar het persoonlijk gezag van de pastoor groot was, lukte het echter nergens de kermis compleet te verbieden. Wel kwam er in veel steden jaarlijks een centrale kermis, in plaats van evenveel kermissen als er kerken waren.
Het politiek rationalisme van Joseph II, de keizer-koster, trof het domein van de kermissen, waarbij hij godsdienst en staat nadelig beoordeelde. Het keizerlijke bevelschrift van 11 februari 1786 stipuleerde dat alle kermissen over het hele land op dezelfde dag moesten plaatsvinden, de tweede zondag na Pasen. Maar dat reglement werd maar korte tijd nageleefd. De mensen vonden het inderdaad veel leuker dat de kermis van het naburige dorp op een andere datum viel zodat men die ook kon bezoeken.
Het duurde niet lang voordat het religieuze karakter van onze feesten naar de achtergrond verbannen werd. In de dorpen hield dat langer stand en ging er heel lang nog elk jaar een processie uit. Halfweg de negentiende eeuw zette toch overal de teruggang in. De burgerij begon zich steeds openlijker te distantiëren van het feestgedruis. Aan de exploitanten lag dat niet zozeer, wel aan hun gasten: met geld op zak kermis vieren na een jaar hard werken, dat leidde in combinatie met alcoholgebruik tot 'losbandig en immoreel' gedrag. Messentrekkerij behoorde wel tot het verleden, maar ruzies en knokken bleven wel in de mode. De kermis werd op zeker ogenblik zelfs verboden. De hogere burgerij zag de kermis als 'onbeschaafd' en zelfs een 'bron van moreel verval'. Rond de eeuwwisseling waren al hele streken 'ontkermist' en na de Eerste Wereldoorlog verminderde het enthousiasme ervoor helemaal. De burgerij diende petities in en de verschillende partijen bestookte elkaar. Eén groep pleitte voor algehele afschaffing, een andere groep voor ‘beschavingswerk’ onder het gewone volk. Pas na de tweede wereldoorlog werd de kermis in ere hersteld.
Over de exploitanten, hun kinderen en hun personeel De kermisbranche is een hechte gemeenschap van vrije ondernemers, de kermisexploitanten. Vaak zijn dat families die al generaties lang op de kermis staan. Zij klampen zich vast aan tradities en hebben een eigen manier van denken. Eigenlijk moet ik toegeven dat wij een beetje bang waren van het ‘kermisvolk’ of beter … van hun knechten. Die werden vaak lokaal aangeworven en sommige waren onverzorgd en wij vonden dat verdacht. Wij wisten niet beter of de kinderen van de uitbaters gingen nooit naar school, want met al dat rondreizen… Ze zullen wel op internaat gegaan zijn zeker, maar wij dachten niet verder. Kinderen van kermisexploitanten trouwen van oudsher met elkaar. Naar het schijnt waren deze bruiloften, en dat zou vandaag nog steeds zo zijn, grote feesten die massaal worden bezocht. Een gemiddelde bruiloft zou zo'n 500 genodigden tellen. Op deze bijeenkomsten ontstaan nieuwe relaties en worden zaken gedaan. Vroeger hadden niet alle exploitanten een woonwagen. Men leefde vaak in de attractie of de pakwagen. Rond 1900 kwam de woonwagen algemeen in gebruik. Een gezin van soms meer dan tien personen had dan een wagen van zes of zeven meter lang om in te wonen en te slapen.
Waar werd de kermis in Westende opgesteld? Westende had toen nog geen markt. De grond van het huidige plein, recht tegenover de kerk, werd pas in 1950 aan de gemeente geschonken door mevrouw Arthur Meynne uit Nieuwpoort. In de jaren die daaraan voorafgingen, stonden de kramen in de Duinenlaan en op het braakliggend terrein waar nu de woning van Notaris Porters staat. Spijtig genoeg schijnt daar noch foto noch postkaart van te bestaan. Of heeft één van de lezers er misschien wel één?
Hoe verliep die kermis? Voor de kleintjes waren er de carrousel met fietsjes, autootjes, en paardjes. Of een zuivere paardenmolen. Wie de ‘flosju’ kon grijpen, had recht op een gratis beurt. Ze konden ook vissen achter een eendje of aan een koordje trekken met daaraan verrassende geschenken.
De koffiemolen vonden ze ook plezant. Die attractie schijnt definitief uit eenieders geheugen gewist te zijn, want ik kon daar nergens een foto van vinden. Dat waren 2 tassen die elk om beurt omhoog gingen maar wel horizontaal bleven.
Voor de grotere had je de ‘schuutn’, de ‘sliengerpies’, de ‘rups’ en natuurlijk de botsauto’s. De ‘vroegrijpe’ jongens vroegen aan het meisje waar ze ‘zot van waren’ of ze naast hen wilde zitten in de auto. Deze die nog niet zo ver waren, ‘stalkten’ het meisje dat ze op het oog hadden en botsten steeds weer tegen haar botsauto. Ik herinner mij ook dat de strenge madam aan de kassa, de bazin waarschijnlijk, alles in goede banen leidde.
Voor iedereen eigenlijk was er de ‘bollosmietto’ (ballengooitent), het schietkraam en een snoepwinkel waar je onder andere een suikerspin, een zoetstok of een zuurstok kon kopen. ’t Rattenkot, zegt jullie dat nog iets? Je trok één of meerdere nummers en als het ratje door ’t gaatje liep met jouw nummer, had je prijs: een fles (goedkope, zure) wijn of een ander kadootje.
Wie honger had, kwam altijd goed aan zijn trekken met een zak frieten of een zak smoutbollen. Je kon goed zien wie er van die bollen gegeten had want hun kleren waren goed besproeid met wit suikerpoeder.
Welke nevenactiviteiten werden er georganiseerd? In de kermisweek werd er van alles georganiseerd. Dat begon met een speciale hoogmis en met een processie. ‘s Namiddags was er een velokoers. De hoofdwegen werden daarvoor ingepalmd en dikke rijen supporters vulden de dorpplaats of … de cafés. Sommige van hen verlieten hun pint even (of namen die mee naar buiten) om de renners te zien voorbijflitsen. De twee Lombardsijdse renners Demeulenaere en Geryl waren speciale attracties. Ze hebben weliswaar nooit hoge toppen geschoren en ze wonnen weinig of geen koersen, maar toch werden ze uitbundig toegejuicht en aangemoedigd, ook al werden ze soms vroeg gelost. Ze reden wel ooit bij de onafhankelijken, dat was een categorie tussen ‘liefhebbers’ en ‘beroepsrenners’. Midden in het dorp, had je vier cafés op een zakdoek: 'De Graaf van Vlaanderen', 'Karel Ramon', 'Maria Prees' en 'De Kroon', aangevuld met ‘Wiske’, achter de kerk. Er werd daar nogal een aardig pintje verzet. Alcoholcontroles waren niet nodig, want de mensen gingen te voet naar huis. Ik herinner me niet of er toen een sluitingsuur van kracht was, maar zo ja, werd dat zeker voor de gelegenheid uitgesteld. Ik wil nu wel niet de indruk geven dat de kermis de tijd was waarin algemene losbandigheid hoogtij vierde. Zeker niet voor de meisjes en vooral niet voor jonge meisjes. De ouders keken er streng op toe wie met wie naar de kermis ging en laat thuiskomen zat er voor de meeste niet in. Kleinere broers of zussen moesten van de ouders weleens de rol van ‘klikspaan’ spelen. Overal werden kaartingen georganiseerd. Op de staande wip van Hilaire Soetaert had een speciale kermisschieting plaats. Ook de duivenliefhebbers konden zich verheugen in een speciale kermisvlucht op Dourdan, Breteuil, Arras, …
In de balzalen, in de ‘Casino’ in de Essex Scottishlaan bij Cyriel Couvreur met een orgel (later bij Bonnet) en in ‘De Kroone’ bij Medard Derudder met een accordeon ‘kon je geen hond een slag geven’. De traditie wilde ook dat de jongens daar de beste kansen hadden om een meisje ‘aan de haak te slaan’. Ze hadden een voorkeur voor eentje uit Westende want als er één probeerde een meisje te verleiden uit een ander dorp, vooral dan uit Lombardsijde, dan kreeg die ambras of met andere woorden hij liep groot gevaar op een pak slaag, volgens het principe ‘ze moeten van onze mokken afblijven’. Het was namelijk ook een traditie dat overvloedig drankgebruik vaak leidde tot een vechtpartij … Ja, ‘als de drank is in de man, is de wijsheid in de kan’. En de veldwachter stond er alleen voor om tussen te komen … en die dronk ook zelf graag een goeie pint.
Dat doet me denken aan een verhaal dat ik zelf beleefde. Op een dag kregen we in de kazerne van Lombardsijde bezoek van een generaal die een zeer brede kennis had van de militaire geschiedenis en daarover destijds les gaf in de Koninklijke Militaire School. Hij wilde altijd met de ‘gewone soldaat’ spreken en zijn eerste vraag was altijd ‘van waar ben je afkomstig?’. ‘Van Veldwezelt’ zei een soldaat toen waarop de generaal antwoordde ‘Ja dat is bekend vanwege de hevige gevechten die er plaatsgrepen’ (onderverstaan, tijdens de twee wereldoorlogen). ‘Ja’, zei de soldaat, ‘iedere keer als ’t kermis is’.
Naast de zuivere kermisattracties, waren er ook nog andere: zaklopen, ringsteken per fiets, eierlopen of lepelkoers, touwtrekken of ‘Kop van Jut’.
Eierlopen of Lepelkoers De kinderen of zelfs volwassenen van elk team moeten in estafette een parkoers afleggen van een 40-tal meter. Elke deelnemer neemt een lepel averechts in de mond, legt een ei in de lepel, houdt de handen op de rug. Hij/Zie die het snelst de afstand aflegt is de winnaar. Bij verlies van het ei moest wel herbegonnen worden vanaf de startlijn.
De Kop van Jut Deze attractie werd genoemd naar Hendrik Jut, die in 1872 een rijke weduwe en haar dienstbode op gruwelijke wijze had vermoord en tot woede van het publiek de doodstraf ontsprong die twee jaar eerder was afgeschaft. De kop van Jut zijn wordt ook gebruikt als zegswijze om aan te duiden dat iemand het slachtoffer is, of wordt gepest. Het toestel bestaat uit een hefboom waarvan het uiteinde door een sterke veer omhoog wordt gehouden. Door er met een hamer op te slaan, wordt de veer ingedrukt en komt het andere uiteinde van de hefboom omhoog. Daarop ligt een gewichtje dat omhoog wordt geschoten en langs een rail omhoog glijdt. Slaat men hard genoeg, dan komt het gewichtje tot bovenaan en slaat het tegen een bel aan.
Het paalklimmen had ook veel succes. Soms werd een wedstrijd georganiseerd met verschillende palen en klimmers. De winnaar was diegene die eerst boven was. Soms hingen bovenaan enveloppen met bons voor een tegoed bij de lokale handelaars. Het klimmen was niet zo eenvoudig want de palen werden ingesmeerd met bruine zeep en dat gaf vaak aanleiding tot hilarische situaties.
Ringsteken per fiets Per fiets moest een omloop afgelegd worden en aan verschillende staanders hing een ring die de deelnemer aan zijn ‘stok moest rijgen’. Wie de meeste ringen ‘geplukt’ had in de kortste tijd, was de winnaar.
Een fanfare hadden we niet en ik herinner me niet dat er ooit één uitgenodigd werd. Wat ik wel ooit zag was een orgeldraaier met een aapje … tot de dierenbescherming daartegen optrad.
Waarin verschilde de dorpskermis van een stadskermis? Attractie-uitbaters met grotere en duurdere attracties moeten meer rendement en meer volk nastreven om uit de kosten te geraken. Een dorpskermis moest zich dus tevredenstellen met de kleinere of eenvoudigere. In Nieuwpoort kon je weleens een andere attractie meemaken, zoals een spookkot, een lunapark of een spiegelpaleis of je kon er iets speciaal gaan bekijken, zoals ‘de dikste vrouw ter wereld”, die niet meer kon bewegen want ze woog meer dan 200 kg. Een paardenkoers en een kwikkwak stonden er ook soms. In nog grotere steden, op de oktoberkermis van Oostende bijvoorbeeld, stonden dan weer grotere en modernere attracties, wat de kermis als attractiepark wel aantrekkelijker maakte, maar je vond er niet de sfeer uit de dorpen terug.
Besluit Jullie zullen wel denken dat ik tegenwoordig in een nostalgische bui ben. Dat klopt ook. Misschien willen jullie wel toegeven dat die ‘goeie oude tijd’ ook zijn charmes had?
Bronnen https://nl.wikipedia.org/wiki/Kermis http://themepark.nl/ubb/ubbthreads.php/topics/2160843/Oude_filmpjes_verzameltopic.html#Post2160843 http://www.nostalgische-attracties.nl/fotos/ https://www.youtube.com/watch?v=825AxSVFMZg Kortrijk 1947 Uit https://sites.google.com/site/kermisra/de-kermis/het-onstaan-van-de-kermis http://www.historisch-kermistransport.nl/attracties/draaimolen.html Moderne attracties: zie https://pixabay.com/nl/photos/kermis/ http://www.kermisgendringen.nl/geschiedenis/kermis-in-het-algemeen/ Foto ‘Rattenkot’ van ‘Stichting Kermiscultuur’ Nederland
