Waren er ook inwoners van Westende op de nieuwjaarsdrink in Middelkerke?
Nieuwjaar is uiteraard de dag waarop het begin van het nieuwe jaar wordt gevierd. Bij deze viering zijn wederzijdse gelukwensen en goede voornemens gebruikelijk. Handjes schudden en elkaar een kaartje toesturen via de post geraken meer en meer uit de mode. Als je de nieuwe posttarieven hoort, dan begrijp je dat natuurlijk beter. Vanaf 1 januari van dit nieuwe jaar moet je namelijk 75 eurocent plakken. Wie in volume (10 stuks) koopt profiteert van een vermindering van 10 eurocent. En dan komt een snertstudie van de VRT tot het besluit dat het leven niet duurder geworden is na de invoering van de euro! Je komt er natuurlijk goedkoper vanaf met drie kusjes. Wij, hedendaagse mensen, maken immers deel uit van een kusjesvolk. Waar is de tijd dat de meeste vrouwen opzagen tegen dat nieuwe jaar, of liever tegen dat kusgebruik, omdat de profiteurs dan weer op pad waren? Het internettijdperk biedt natuurlijk andere mogelijkheden: de e-card, de powerpointshow, al dan niet met kerstmuziek in de achtergrond
Wat moet men zijn geliefden/ vrienden toewensen? De meest gebruikelijke wens is natuurlijk Gelukkig Nieuwjaar! Je bent gelukkig als je diepste behoeften verwezenlijkt zijn, als je volkomen tevreden bent, als je een goed gevoel hebt van binnen. Een goede gezondheid is natuurlijk altijd een voorwaarde daartoe. Dat geldt eveneens voor een goede relatie en voor voldoende financiële middelen. Eigenlijk is het moeilijk een alles omvattend etiket te kleven op het begrip geluk omdat dit voor iedereen bepaalde verschillende nevenfacetten kan vertonen. Sommige vinden die simpele basiswens niet kleurrijk genoeg. Wat ze bedoelen met Een heel gelukkig nieuwjaar of een Dolgelukkig nieuwjaar of Een gelukkig maar vooral gezond nieuwjaar of een voorspoedig of een zalig nieuwjaar of een vreugdevol nieuwjaar is niet echt duidelijk omdat gelukkig alles al omvat. Bij mensen die je goed kent, kan je natuurlijk een bijzondere wens toevoegen zoals 'een succesvol 2012 voor iemand die een bevordering verwacht of een nieuwe zaak geopend heeft. 'Veel sterkte in 2012 stuur je naar iemand die zopas een geliefde verloren heeft of die kampt tegen een ziekte. Sommige verstaan de kunst hun wensen onder een poëtische of een andere vorm te verwoorden.
Nieuwjaar vieren is uitwisselen van wensen: geluk, gezondheid aan alle mensen.
Geniet van zon en lekker eten, zonder de wijn te vergeten.
Besteed tijd aan wat je graag doet en verlies nooit de moed.
EEN VREUGDEVOL NIEUWJAAR!
Een mooie Kerst met lieve mensen om je heen,
Mensen die van je houden om wie je bent,
in wie je een stukje van jezelf herkent,
Laat merken dat je om die mensen geeft
Dat je samen iets mooi beleeft
Tijd om van de kleine dingen te genieten Rust om stil te staan bij mooie momenten Sterkte om tegenslagen te overwinnen Vriendschap om je hart te verwarmen Humor om wat somber is te kleuren Een glimlach om elke dag mee te beginnen.
Welke goede voornemens worden zoal gemaakt? De start van een nieuw jaar is de ideale gelegenheid om met nieuwe voornemens voor de dag te komen. Niet meer roken/ drinken , vermageren, meer bewegen, minder werken, meer tijd aan de familie besteden. Niets is gemakkelijker dan stoppen met roken, zei iemand, ik heb dat al meerdere keren gedaan
Nieuwjaarsreceptie, een goeie gewoonte? Hoe moet ik de bijeenkomst noemen waarop een gemeentebestuur de inwoners en tweede verblijvers uitnodigt om bij de jaarwisseling een hapje en een drankje te komen nuttigen op de kosten van de gemeenschap? Is dat een nieuwjaarsdrink of een nieuwjaarsreceptie? Een receptie is een 'officiële ontvangst van een doorgaans groot aantal gasten die op een speciaal daartoe vastgesteld uur hun opwachting komen maken of hun gelukwensen aanbieden'. Receptie is standaardtaal in het hele taalgebied. Drink is standaardtaal in België. In de betekenis van 'borrel' of 'drink' is dronk geen standaardtaal, wel in de betekenis van toost. (vb een dronk uitbrengen op iemands gezondheid) Drink komt vooral voor in samenstellingen, bijvoorbeeld afscheidsdrink, welkomstdrink en vriendschapsdrink, dus ook in nieuwjaarsdrink.
Zo werden de inwoners en tweedeverblijvers van Middelkerke op zondag 8 januari 2012 van 11 tot 13 uur uitgenodigd om zich naar het evenementenplein te begeven om er die wensen (en beloften?) te aanhoren. Waarom moet er eigenlijk aan toegevoegd worden wie er mag op af komen? Dat wordt immers toch niet gecontroleerd. Dat werd enkel aangekondigd op de voorpagina van De Sirene en in de kalender van de activiteiten.
Jullie kennen mij natuurlijk al een beetje en mijn volgende vraag zal jullie dus niet verwonderen. Moet dat wel telkens in Middelkerke zijn? Kan dat niet ook eens in Westende georganiseerd worden? De vraag zou ook kunnen zijn: moet alles dan in Middelkerke? De Haan en Wenduine verkeren in een gelijkaardige situatie en daar greep die drink in 2011 en 2012 plaats in de deelgemeente Wenduine. Dat de dames en heren van bij ons daar maar eens een voorbeeld aan nemen. Een tweede vraag is: moet het wel kosteloos zijn? De OCMW raad van Middelkerke geeft in elk geval het goede voorbeeld. De receptie voor de raadsleden en de personeelsleden van het OCMW op 13 januari 2012 is betalend: 19,5 euro per persoon.
Jullie zagen dus ook dat de drink dit jaar voor het eerst zou georganiseerd worden op het nieuwe marktplein. Dat kadert in de optiek dat er een traditie moet geschapen worden van een evenementenplein. In 2009, 2010 en 2011 had de drink plaats op het Oudstrijdersplein.
Ik was aanwezig op 8 januari op het marktplein Na als achtste (!) mijn wagen op de ondergrondse parking achtergelaten te hebben, stapte ik uit de unieke lift. Had ik mij van dag vergist? Het evenementenplein was zo leeg als een weidse vlakte. Toen ik de omgeving wat beter afspeurde, zag ik wat er gebeurde. In de open ruimte voor De Branding, daar was het te doen! Waarom was men dan niet op het Oudstrijdersplein gebleven? Voor het eerst zag ik waartoe de Kiss-and-Ride eigenlijk dient. Om te parkeren, natuurlijk! Daar is het immers gratis! Tot vandaag dacht ik dat het een kortparkeervoorziening was, dichtbij bijvoorbeeld een treinstation of basisschool, om reizigers of schoolkinderen dichtbij de ingang tot het gebouw af te kunnen zetten of op te halen. Hieronder zien jullie dat er nogal wat afgekust werd/ moest worden.
Het weer was de organisatoren deze keer wel goed gezind. Voor deze tijd van het jaar kon het nauwelijks beter. Zoals gezegd stonden in de open ruimte ronde tafeltjes en braseros opgesteld. In enkele tenten werden bieren (pils en grimbergen) en limonades, choco en Glühwein uitgedeeld. De firma Verkinderen leverde frieten aan de lopende band. Vanaf 11 uur stonden aanwezigen met hongerige magen reeds aan te schuiven. Hoe later het werd, hoe hongeriger de massa werd. En het was gratis! Ik zag er voorwaar die zich voorzien hadden van twee tuitzakken. Tientallen mensen bleven maar aanschuiven, in brede rijen, om toch maar geen beet te missen. Voor wie het niet gelooft, hierna enkele fotos.
Waarom de file plots moest wijken om de volgende foto te nemen, heb ik eigenlijk niet begrepen.
Ik had mij al een hele tijd afgevraagd wanneer de burgemeester eindelijk zijn toespraak zou houden. Hij had inderdaad eerst de tijd genomen om aan de meeste tafeltjes zijn beste wensen over te maken (als het goed is, zeg ik het ook!). Hij scheen wel niet zo heel veel mensen te kennen.
Om 11u50 was het dan zo ver. Na het negatieve deel (strenge winter 2010-2011, kille zomer 2011 en de eurocrisis en dexiacrisis, waaronder Middelkerke VOLGENS HEM niet al te veel zou te lijden hebben (dat doe ik later wel eens uit de doeken), vatte hij het fantastische deel van het voorbije jaar aan: de vele openingen van straten en pleinen, het hoogtepunt (!) de cyclocross finale van de superprestige. Waren er echt niet meer fantastische zaken? Hij hield het opvallend kort en wenste iedereen tenslotte warme menselijkheid, een goed sociaal contact zowel op straat onder de mensen als in de verenigingen en besloot met gelukkig nieuwjaar.
Was er veel volk? Hoe was de ambiance? De burgemeester vond dat er veel volk was en ik hoorde het ook nog van twee andere mensen. Ik had veel meer verwacht. Ik kon eigenlijk niet vergelijken met andere jaren, tenzij ik de fotos bekijk op de website van Mario Declerck op http://mariodeclerck.skynetblogs.be/archive/2012/01/07/nieuwjaarsdrink-gemeentebestuur-middelkerke. Buiten politici waren er nauwelijks inwoners van Westende aanwezig. De tweede verblijvers waren er massaal. Wilden ze een graantje terug voor hun hoge belastingen? Terecht, hoor! Ik kon in elk geval vaststellen dat de politieke partijen ruim vertegenwoordigd waren: Landuyt, Dejonghe, Feys-Peelman, Reynaert en Niville voor de Open VLD, Verdonck, Maesen en Blomme voor het Progressief kartel, Gilliaert en Dewulf voor CD&V, Niville voor N-VA. Misschien heb ik er enkele vergeten of ken ik niet iedereen. Mijn excuses voor de benadeelden! Begin 2011 was ik op een gelijkaardige drink in het Limburgse Bilzen. Daar ging het er heel anders aan toe. Terwijl hier nauwelijks hoorbare muziek uit de luidsprekers weerklonk, hoewel er een 'band' aangekondigd was, was ginder een fantastisch muzikaal trio aan het werk, dat via drie kleine podia achtereenvolgens op drie plaatsen van het marktplein optrad. Daar werd een zeer ruime keuze aan jenever bij geschonken en de ambiance groeide met de minuut. Als men dat hier geschrapt heeft omdat men het voortaan wat soberder wil gaan doen, dan hebben ze wel mijn volledige steun. Maar dan ook in de bouwprojecten, hé! Toen ik de parking uitreed, stonden er nog 25 wagens!!!
Hebben jullie al eens het buurthuis in Westende-bad bezocht?
Een buurthuis (ook wel wijkcentrum of gemeenschapshuis genoemd), is een openbare plaats in een wijk, stadsdeel of dorp, die dienst doet als ontmoetingscentrum voor de bewoners, zowel jongeren als ouderen. Het zou me niet verwonderen dat veel Westendenaars, zeker de dorpsbewoners, nog niet eens weten dat Westende-bad ook zijn buurthuis heeft. Maar hoe kwam dat er eigenlijk? Het gemeentebestuur zou vanaf Westende-bad signalen gekregen hebben over kleine en grotere samenlevingsproblemen, zoals vandalisme, overlast, moeilijk samengaan van jongeren en ouderen of een grote concentratie van mensen in kansarmoede. Ook zou er een gevoel geleefd hebben van achterstelling en de bewoners zouden verdrinken in de toeristische aandacht en de zomerse drukte. Daarom werd, in samenwerking met Samenlevingsopbouw een project opgezet waarbij de bewoners actief betrokken werden bij het opmaken van een leefbaarheidsplan. Daarvoor nam de preventiedienst van de gemeente een opbouwwerker in dienst. Zo bleek vooral dat veel mensen in Westende-bad behoefte hadden aan meer sociaal contact. Er werd een bewonersgroep opgericht om de resultaten van het onderzoek verder op te volgen. Zij bepleitten dan ook een buurthuis bij het gemeentebestuur en ze kregen het ook. Inderdaad, daarover werd op 23 mei 2006 in het schepencollege een principieel akkoord afgesloten. Het huis werd in 2007 geopend, eerst in de Arendlaan. Na twee jaar werking, werden daar op 29 mei 2009 de deuren gesloten. Aangezien meer mensen hun weg naar het buurthuis bleken te vinden, werd de ruimte te beperkt en slecht ingedeeld bevonden en daarom huurde de gemeente er een andere, voor de duur van drie jaar, tot 30 april 2012, deze keer het gelijkvloers van de Meeuwenlaan nummer 37. De gemeenteraad besliste daarover in de zitting van 12 maart 2009 met 19 stemmen voor en twee tegen (Vlaams Belang). Op zaterdag 13 juni 2009 had de feestelijke opening plaats door de burgemeester en de schepen van samenlevingsopbouw Verdonck. Alle inwoners van Westende-bad werden van 11 tot 13 uur uitgenodigd voor een aperitiefje met muzikale animatie door de groep Grafitti.
Het is volgens de letterlijke woorden van de verantwoordelijke schepen de bedoeling een laagdrempelig ontmoetings- en informatiepunt in te richten waar alle inwoners van Westende-bad terecht kunnen voor een praatje, een kop koffie, om de krant of een tijdschrift te lezen of een gezelschapsspel te spelen. Er zijn ook praatgroepen Spaans en Frans. Er wordt ook al eens een voordracht gehouden over allerlei onderwerpen: fair trade, depressies, Er worden bingos georganiseerd. De drie koningen, sinterklaas en de kerstman komen op bezoek. Noem maar iets op en het gebeurt er. Er liggen heel wat informatiefolders. Een computer met internetaansluiting staat gratis ter beschikking. Woensdagnamiddag is hobbynamiddag. Sinds 16 mei 2009 kan je er ook OXFAM producten kopen of bestellen. Het is geen dienstencentrum, maar volgens schepen Verdonck kunnen er wel afspraken gemaakt worden om met het OCMW samen te werken. Een buurtwerkster heeft er de leiding. Ze wordt bijgestaan door een actieve groep vrijwilligers. Bezoekers kunnen er altijd gratis terecht tijdens de openingsuren ook zonder eerst lid te worden.
Je vraagt je als burger natuurlijk af wat dit allemaal kost en of dat initiatief zijn prijs wel waard is. De kosten kunnen ingedeeld worden in installatiekosten en werkingskosten. Vooraleer het appartement kon betrokken worden, moesten eerst aanpassingen gebeuren om de toegankelijkheid voor senioren te verhogen. Tevens moest de gemeente de abonnementen evenals de plaatsing van de distributiesystemen op water-, gas- en elektriciteit, telefoon, teledistributie en internet en de huur van tellers en meters voor zijn rekening nemen. Aangezien het pand niet gemeubileerd was, moesten ook nog meubels (ijskast, tafels, stoelen, rekken, fornuis, kasten, ) voorzien worden. Schepen Verdonck vond dat de kosten voor dat alles nog meevielen. De werkingskosten zouden volgens hem beperkt gehouden worden. Iedere huisvader weet nochtans dat de kosten voor verwarming, water en elektriciteit hoog kunnen oplopen. Voeg daarbij een telefoon- en internetverbinding, de jaarlijkse reiniging van de schoorsteen, het onderhoud van tuin en lokalen en je komt aan een niet onaardige som. Als de inboedel nog moet verzekerd worden en er ook nog voorzien moet worden in een polis voor aansprakelijkheid voor brand en voor verhaal der buren en tegen glasbreuk, dan kunnen we spreken van een indrukwekkende som. Er wordt ook nog een Buurtkrant uitgegeven. Papier en afdrukken zijn niet kosteloos. Een jaarabonnement op een krant kost ook al rap 250 euro. En er liggen 3 dagbladen (waarvan één Franstalige) en één weekblad. Tel daarbij de maandelijkse basishuurprijs die 950 euro bedraagt, dat is 200 euro duurder dan in de Arendlaan. De gemeente moet tevens de jaarlijkse onroerende voorheffing van 946 euro betalen. De buurtwerkster tenslotte, wordt betaald door de hogere overheid. Kan men dat werkelijk nog beperkte kosten noemen? Er is natuurlijk een verschil als het niet uit je eigen zak moet komen. Men kan zich afvragen of daarvoor ook subsidies kunnen verkregen worden. Het antwoord is natuurlijk natuurlijk! . Waarvoor worden er nu nog geen premies gegeven? Bij de inrichting van het buurthuis schonk de Koning Boudewijnstichting al een bedrag van 4.000 euro. Op dit tijdstip zou de Middelkerkse aanvraag moeten lopen voor een nieuwe subsidie van 5.000 euro.
Om een voldoende basis te hebben om het huidig artikel te schrijven, heb ik twee bezoekjes gebracht aan het buurthuis. Het huis biedt een zeer brede waaier aan activiteiten aan. Ik stel me daarbij de vraag of er niet reeds voldoende verenigingen, organisaties, clubs, bonden, vriendenkringen, . bestaan in de gemeente. Wie een specifieke vereniging of activiteit zoekt, vindt die in de Verenigingengids. De lijst is indrukwekkend (en misschien zelfs overdreven lang?). Coördinatie en betere samenwerking zouden zeker op hun plaats zijn. Het volstaat de evenementenkalender van de gemeente te raadplegen om te zien welke rijke mogelijkheden voor ontspanning en voor contact met andere mensen er wel geboden worden. Er mag ook niet uit het oog verloren worden dat er een lokaal gemeentelijk dienstencentrum bestaat in Middelkerke in de Stille Meers met een eigen activiteitenkalender, waar iedereen welkom is. Er bestaan bibliotheken (in elke deelgemeente), kaartclubs, schaakclubs, bonden voor gepensioneerden (KBG, VLD, S-plus van de SP-a), scrabbelclubs, rummiclubs, petanqueclubs, .. te veel om allemaal op te sommen. Met kerstmis worden alleenstaanden thuis afgehaald voor een maaltijd in het casino. Er bestaat een Bond van de aangespoelden, met een zeer gevarieerd programma. Ik las in Het Nieuwsblad dat de rummiclub van die bond voortaan zal bijeenkomen in de Calidris. Misschien moet dat gebouw nog intensiever gebruikt worden en meer activiteiten groeperen? Wie gratis les wenst over de computer en over internet krijgt daartoe de kans in de bibliotheek in Middelkerke of in de gemeenteschool in Lombardsijde. Ook hiervoor volstaat het de website van de gemeente te raadplegen. Is het wel nodig er Engelse en Spaanse les te geven? Als je leest in de Buurkrant dat een mevrouw enkel voor de Engelse les komt en een andere een beetje Spaans wil leren omdat ze elk jaar overwintert in Benidorm, dan rijzen toch wel twijfels? Natuurlijk ontstaat tijdens die lessen ook sociaal contact! Ik lees dat een bezoeker opgetogen is over het feit dat je slechts 1 consommatie op een namiddag moet bestellen en dat je daarvoor een democratische prijs betaalt in tegenstelling met wat je in een taverne betaalt: dat kan niet voor elke dag terwijl je in het buurthuis niet voelt dat je iets uitgeeft. Is dat geen oneerlijke concurrentie tegenover de horeca? De verplaatsing naar die overal verspreide activiteiten kan nauwelijks een probleem opleveren. Gepensioneerden rijden immers gratis op bus en tram en met enkele personenwagens kan veel volk vervoerd worden. Er zou mij natuurlijk kunnen geantwoord worden dat je in al die opgesomde gemeentelijke activiteiten niet de vriendschap en genegenheid vindt, zoals in een buurthuis. Dat nergens anders zon goede sociale contacten gesmeed worden. Daar moet ik op antwoorden Waar een wil is, is een weg.
Wie zijn eigenlijk de bezoekers van een buurthuis? Het zouden vooral gepensioneerden zijn. Ze zouden komen uit Westende-bad, maar ook uit andere delen van Middelkerke (?). Alleen al het feit dat het buurthuis gevestigd werd in de badplaats wijst er eigenlijk op dat er weinig autochtone Westendenaars bij zijn. Er wordt nochtans beweerd dat er zowel vaste bewoners als tweede verblijvers langskomen. Het zou eens interessant zijn de percentages te kennen van de categorieën bezoekers. Wordt het huis druk bezocht? Dagelijks zouden er gemiddeld 15 bezoekers komen. Er zijn mensen die sporadisch komen, er zijn wekelijkse bezoekers en er is een vaste kern van bezoekers, mensen die bijna elke dag komen. Dat zouden er in totaal 100 verschillende zijn.
Ik besef ten volle dat er heel wat oudere mensen een grote behoefte hebben aan sociaal contact. Ik weet dat aangespoelde mensen niet steeds onmiddellijk, spontaan en hartelijk ontvangen worden door de echte Westendenaars. Als je ergens gaat wonen, dan moet je echter wel bereid zijn zelf ook stappen te zetten om de toenadering te bevorderen. Ik twijfel er geen moment aan dat men in zon buurthuis een warme omgeving kan creëren waar zeer gemotiveerde vrijwilligers met alle plezier hun medemens willen helpen. Ik kan er in komen dat het aangenaam is in je eigen straat of achter de hoek een tehuis te vinden waar alle door jou gewenste activiteiten gegroepeerd werden. Maar wat zou er gebeuren als elke inwoner van de gemeente daar aanspraak op zou maken? Het gaat hier tenslotte maar om een honderdtal bezoekers, waarvan sommige zelfs geen inwoner van de gemeente zijn? Middelkerke telt wel meer dan 18.000 inwoners. De grote vraag is dus: zijn de hoge uitgaven voor een buurthuis wel verantwoord? Zelfs als daarvoor subsidies voorzien zijn, dan mag men niet vergeten dat dit eveneens belastinggeld is. Moet de overheid eigenlijk ingaan op elke wens van zijn burgers? Moet de staat elk van hun moeilijkheden oplossen? Zei John F. Kennedy in zijn inaugurele rede uit 1961 immers niet:
Ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country.
Moet de solidariteit tussen de burgers onderling, zonder tussenkomst van de overheid, niet meer en intenser gestimuleerd worden? Initiatieven zoals de Bond van de aangespoelden (alleen al de naam!!!) en Buurthuis werken eerder het isolement in de hand. Zo krijgen de integratie en een beter sociaal contact met de autochtone Westendse inwoner, zeker weinig kansen.
Men zou zowaar de indruk krijgen dat België een verwaarloosbare staatsschuld heeft en dat de Vlaamse en federale begrotingen geen miljardentekorten vertonen. Of trekt ons gemeentebestuur zich daar niets van aan? Hebben zij echt geld te veel?
De inleiding voor dit artikel heb ik geleend van de website www.vlaanderenzingt.be "Vlaanderen Zingt" organiseert in samenwerking met steden, gemeenten en verenigingen samenzanghappenings. Jaar na jaar komen er nieuwe gemeenten bij die hun inwoners samenbrengen op het marktplein of in het park om hen samen te laten zingen. Samen zingen geeft een verbondenheid en zorgt voor een unieke sfeer.... "Vlaanderen Zingt" is uitgegroeid tot een gratis openlucht meezingfeest voor jong en oud dat zaken als achtergrond, religie,... overstijgt. Het is in alle steden en gemeenten een snel groeiend evenement dat volledig apolitiek van opzet is, volledig gratis is, en ambiance en betrokkenheid garandeert. Het mikt op een breed publiek en is enkel gericht op spontaan volksvermaak. Ook enkele gemeenten aan de Vlaamse kust deden er deze zomer aan mee: Blankenberge (08.08.08), De Panne (28.08.08), Middelkerke (14.08.08), Nieuwpoort (16.08.08) en Sint-Idesbaldus (17.08.08).
In een speciale editie van Het Laatste Nieuws, die aan de kandidaat-zangers uitgedeeld werd, verschenen 37 liedjesteksten: 19 Engelse, 2 Franse, 7 Nederlandse en tenslotte amper 9 Vlaamse.
Aangezien die bijeenkomsten veel succes hebben, schijnen weinig Vlamingen er dus een probleem in te zien dat het Vlaamse lied zo miskend is. Zijn er dan geen andere Vlaamse zangers meer met Vlaamse liedjes buiten Will Tura, Clouseau, Laura Lynn, Bob Davidse, K3, Bart Kaël, Tim Visterin, Helmut Lotti, of Lange Jojo (?). Wat dacht u van Ann Christy, Louis en Connie en Günther Neefs, Yves Segers, Gary Hagger, Dana Winner, Nicole en Hugo, Isabelle A, Luc Steeno, Willy Sommers, Jo Vally, Margriet Hermans, Marva, Paul Severs, Sam Gooris, Frank Galan, Mieke, Jimmy Frey, Sabien Tiels, Wendy Van Wanten, Lisa del bo, Mamas Jasje, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud, Margriet Hermans, Micha Marah, John Terra, De kreuners, Ingeborg, Willem Vermandere, Erik van Neygen & Sanne, Barbara Dex, Gorki, Wim Soutaer, Salim Seghers, Vanessa Chinitor, Zjef Vanuytsel, Jan De Wilde, Bart Herman, Eddy Wally en ga maar door ?
Zijn hun liedjes niet hoogstaand of niet populair genoeg? Ik ken de kwaliteiten van al deze dames en heren niet, maar er zullen er toch zeker genoeg tussenzitten waarvan de stem en de liedjesteksten kunnen wedijveren met die van de vreemdelingen. Of waren het vorige jaren andere zangers en komt iedereen aan de beurt? Wil men de anderstalige toeristen doen meezingen met Vlaanderen? Of is onze taal misschien niet goed genoeg? Ik begrijp er niets van. Kent iemand daar de reden van? Weer zon rare kronkel van de geest van de Vlaamse overheid? Ik zeg dat niet uit chauvinisme, maar ik vind dat de meewerkende gemeenten zouden moeten eisen dat (meer) Vlaamse liedjes gezongen worden. Volgens de vzw Vlaamse Podia Artiesten (Vlapo) komen Vlaamse artiesten ook veel te weinig aan bod in de media. Zij vinden dat er zo een schat aan liedjes en creativiteit verloren gaat voor de huidige en volgende generaties. Als Vlaamse liedjes te weinig ruimte krijgen op radio en televisie, dan wordt er volgens hen ook minder daarin geïnvesteerd. De initiatiefnemers vrezen ook dat een economisch en cultureel potentieel dreigt op te drogen. "Zowat tienduizend gezinnen halen hun inkomen rechtstreeks of onrechtstreeks uit de Vlaamse muziek. We denken dan niet alleen aan artiesten, maar ook aan componisten, dansers, muzikanten, organisatoren, boekingskantoren en noem maar op", aldus Luc Appermont, voorzitter van Vlapo.
Vlaams minister van Media Geert Bourgeois wil dat in de volgende beheersovereenkomst met de openbare omroep quota voor het Nederlandstalige lied worden opgenomen. Hij wil onder meer een telsysteem op Donna, Radio 1 en Radio 2, zodat steeds perfect kan nagegaan worden hoe groot het aandeel Nederlandstalige muziek is.
Laat dit artikel dus maar een oproep zijn voor de promotie van de Vlaamse muziek. Wat velen onder u daar misschien ook mogen over denken, dat kan best meevallen!
Dit is een waar gebeurd verhaal! Het speelt zich af aan de kust. Het kan dus ook in Middelkerke geweest zijn!
Een mens kan niet altijd naar zijn TV toestel staren. De Olympische Spelen liepen op hun einde en dus moesten we er even tussenuit.
Zoals ik reeds zei in één van mijn vorige blogs, neem ik hiervoor mijn wagen tot aan de dichtstbijzijnde tramhalte, want in een badplaats vind je toch nooit een parkeerplaats, zeker niet als daar gefeest wordt.
Maar dat weten (te) veel mensen! Trams zijn er genoeg maar ze zitten allemaal even overvol.
Na wat duw- en trekwerk waarbij de best opgevoede aan het kortste eind trekt, slaag je er tenslotte in een plaatsje te bemachtigen. Geen zitplaats, natuurlijk!
Niet dat ik niet lang genoeg meer op mijn benen kan staan, gelukkig maar, maar in onze tijd stonden kinderen hun zitplaats af aan ouderen en zeker aan dames. Deden ze dat niet, dan dachten attente welopgevoede ouders daar wel aan. Nu niet meer, integendeel, de bejaarden moet maar blijven recht staan, want ze rijden toch gratis mee. Een dame vond het zelfs gepast een zitplaats in te nemen voor haar handtas. Wat mij daarbij opviel? Veel mensen durven gewoon niet vragen of die plaats misschien kan vrijgemaakt worden! Tot er dan toch een durver naar voren treedt.
Op de bestemming aangekomen, gaat het wring- en stootwerk verder. Als je dan al een interessant kraampje tegenkomt, dan kan je er noch bij noch aan. Verder zwoegen, dus maar. Tot je er genoeg van krijgt en je vindt dat je nu wel een drankje verdiend hebt.
Na vele wanhopige pogingen bemachtig je tenslotte toch een paar plaatsen in één van de zeer talrijke tearooms. Wisten jullie dat er mensen zijn die een stoel bijtrekken aan hun tafeltje voor de hond?
Je vindt uiteindelijk een ober bereid om jouw bestelling op te nemen en dan kan je beginnen te genieten. Wablieft? Ik heb het in een vorige blog al uitgebreid gehad over de soms te hoge prijzen. Mocht ik dan toch maar op een deftige manier bediend worden! Een proper afgeruimde en afgeveegde tafel, geen gemorste koffie in mijn ondertas, spuitwater en/ of cola uit een kleine fles. Ik zou nog verder kunnen gaan. Natuurlijk weet ik en geef ik ook toe dat er nog bedienend personeel is dat zijn job ter harte neemt. Spijtig genoeg worden ze steeds zeldzamer en worden ze vaak wegens personeelstekort overstelpt.
Moe en tevreden trek je tenslotte huiswaarts. Niet zonder een nieuwe tumultueuze tramervaring!
En zeggen dat sommigen vinden dat er nog veel meer volk naar de kust moet gelokt worden!
Misschien moet de bevolking in twee groepen ingedeeld worden. Elke groep zou dan om de twee dagen mogen buitenkomen, de ene week een zaterdag, de volgende week een zondag.
Ik heb me voorgenomen tweemaal na te denken vooraleer ik nogmaals mijn luie zetelverlaat om te gaan feesten. Misschien doe ik liever een wandeling in één van de rustige straten van Westende-dorp.
Aperitiefconcert, informeel contact met lokale politici?
De Middelkerkse cultuurkalender vermeldt al enkele jaren zomerse aperitiefconcerten voor juli en augustus. Ze kenden hun oorsprong vijf jaar geleden toen Middelkerke zijn 25-jarig bestaan als fusiegemeente vierde. Het zou een idee van de VLD zijn, hoewel zulke concerten reeds in veel gemeenten van Vlaanderen bestaan.
Om te beschrijven wat het concert inhoudt, gebruik ik de tekst van de schepen voor cultuur Carine De Jonghe (of van de cultuurdienst?):: Iedere zondagochtend bouwen de plaatselijke dorpscomités, in samenwerking met de cultuurdienst, een spetterend feestje in hun dorpskern. Alle deelgemeenten worden om beurt in juli en augustus vanaf 11u. ondergedompeld in een frisse en (h)eerlijke cocktail van muziek en sfeer
In Westende was dit jaar DAVO, Door Atletiek en Voetbal Omhoog, de plaatselijke voetbalclub, aan de beurt om zijn medewerking te verlenen en de winst van de organisatie op te strijken. Ik vraag me af hoe dat bepaald wordt. Volstaat het te willen meewerken of is dat een beurtrol? Elke club zou natuurlijk een kans moeten krijgen.
En De Jonghe vervolgt in een mank taaltje: De absolute charme van de aperitiefconcerten bestaat erin dat zowel de plaatselijke inwoners als het ruime toeristische legioen hun weg vinden naar de landelijke deelgemeenten en dit om er te genieten van een fris aperitief, lekker en eerlijk fruitsap en wijn uit de wereldwinkel en een swingend muzikaal optreden.
Ook burgemeester Michel Landuyt is een groot voorstander van dit initiatief. Hij beweert namelijk dat de cohesie binnen de diverse deelgemeenten iets is wat hem na aan het hart ligt. Toen hij in 2000 burgemeester werd, heeft hij alle wijkraden afgeschaft omdat zulks vaak tot een praatbarak voor verzuurde mensen verwordt. Hij verkoos, volgens hem, de positieve aanpak, en dat zijn dan de aperitiefconcerten geworden. Hij beweert iedere zondag naar een concert te gaan:dat is een ideale gelegenheid om eens met de mensen te kunnen spreken en een keer het één en het ander op te vangen in een ongedwongen sfeer.Dus, zeer interessante formule. En ook een zeer succesrijke formule. De mensen appreciëren dat enorm dat er in hun gemeente iets te doen is.
Volgens een decreet van 2 april 2004, ondertekende Middelkerke op 12 juni 2005 samen met 16 andere gemeenten, met Vlaams minister Geert Bourgeois een convenant ontwikkelingssamenwerking, dat geldig was tot en met 2007. Hierdoor werden 2 miljoen euro ter beschikking gesteld van de gemeenten, die op structurele manier aan ontwikkelingssamenwerkingwillen doen. Bourgeois vindt namelijk dat de gemeenten, beter dan welk ander beleidsniveau ook, burgers kunnen betrekken bij hun solidariteitsbeleid. De aperitiefconcerten zijn een onderdeel daarvan en zouden dus de ontwikkelingssamenwerking moeten bevorderen. Dat zou dus gebeuren via eerlijke fruitsap en wijn van de wereldwinkel. Zo zou Middelkerke zich opstellen als Fair Trade gemeente
Meerdere keren reeds had ik de gemeentelijke verantwoordelijken superlatieven horen bovenhalen over het initiatief. Ik besloot dan ook maar eens een kijkje te gaan nemen op 17 augustus 2008.
Het is de bedoeling dat beurtelings een zuiders getinte muziekgroep of een westerse groep een optreden verzorgt waarbij de dorpskernen (?) elkaar ontmoeten in een zuiderse of westerse sfeer. Nu heette de groep Mister P and the Cadillacs, een zevenkoppige rock n roll - groep die zijn publiek terugvoert naar de sfeer van de fifties en sixties met Paul Anka, The Everly Brothers, Little Richard. en Buddy Holly. Het muzikaal programma werd dit jaar uitgebreid met een salsa - dansinitiatie van 11 tot 12 uur. Deze werd verzorgd door twee erkende dansorganisaties: Polariteit vzw en Azucarsalsa.
Ik vond de sfeer uitstekend en veel mensen keken geïnteresseerd naar de salsa, maar ze op de dansvloer krijgen, dat is nog wat anders. Weinig dansers dus, hoewel de dansmeester en zijn partner hun uiterste best deden.
Niet dat ik negatief wil doen, maar ik wil toch wel één en ander tegenspreken. Het kan natuurlijk dat Michel Landuyt juist die dag belet was, maar ik heb vruchteloos naar hem uitgekeken om eens met hem te spreken in een ongedwongen sfeer. Schepen De Jonghe heb ik wel gedurende 30 seconden aan een paar tafels zien staan en een VLD gemeenteraadslid zorgde, als lid van DAVO waarschijnlijk, mee voor een snelle en vriendelijke bediening. Ook Jan Lacombe van het Vlaams belang was aanwezig. Andere schepenen en/ of raadsleden heb ik niet gezien; ik ken ze niet allemaal, maar misschien vielen ze ook niet op.
Dat de lokale bewoners en de toeristen er zouden verbroederen, dat moet zeker iemands wensdroom zijn. Daar was echter geen sprake van. De Bond der aangespoelden was met een redelijk grote groep aanwezig. Ze bleven netjes bij elkaar in een hoek van de tent. Hoe ik dat weet? Ze waren allemaal getooid met veelkleurige slingers rond de hals.
Ik weet niet of het ook in 2008 nog de bedoeling was om aan ontwikkelingshulp te doen, maar dat was echt niet te zien op het concert. Ik zag het althans niet, ook niet op de kaart van de dranken.
Die drie vaststellingen daar gelaten, ik vond het een sfeervolle bijeenkomst, die spijtig genoeg, een kwartier voor het einde, uitgeregend werd.
In de Vlaamse badplaatsen zijn de avondmarkten zodanig ingeburgerd dat je ze nog nauwelijks kunt wegdenken. In onze gemeente worden er tijdens de zomermaanden juli en augustus niet minder dan 22 ingericht: in Lombardsijde, in Westende en in Middelkerke. Wijschijnen daarbij deze keer wel de koploper van de rangschikking te zijn. Of dat positief is, dat is een ander geval.
Omdat ik geruchten opving dat er dit jaar geen avondmarkten zouden plaatsvinden, vroeg ik aan de schepen voor markten Lode Maesen hoe de vork aan de steel zat en aan de oppositiepartijen welk hun standpunt was. Enkel de CD&V vond het de moeite niet om te antwoorden.
Hoe komen die markten eigenlijk tot stand?
Een paar marktkramers roepen zichzelf uit tot baas of leider van de markt. Ze nemen deel aan de aanbesteding per opbod, die de gemeenten uitschrijven. De hoogste bieder haalt het en neemt de organisatie voor zijn rekening.
De in Middelkerke bestaande vijfjarige concessie liep eind 2007 af en het gemeentebestuur moest er dus een nieuwe uitschrijven voor de periode 2008-2013. Op de dienst financiën was de persoon die hiervoor instaat in het begin van het jaar echter met zwangerschapsverlof. Het dossier bleef dus maar liggen en de concessie werd tenslotte slechts in de maand mei op de gemeenteraad gebracht. Alle partijen keurden toen unaniem een instelprijs goedvan 155.000 per jaar. Dat bedrag was er gekomen via een simpele indexaanpassing en afronding van de 137.000 die vroeger betaald werden.
De marktleiders willen natuurlijk zoveel mogelijk geld verdienen en ze kennen zeer goed de zwaktes van de gevolgde procedure. Als een paar bonden erin slagen een monopoliepositie uit te bouwen, dan kunnen zij hun wil opleggen. Zij beslissen dan waar en welk bedrag er aan de gemeenten aangeboden wordt. Is er een weerspannige die zich daartegen wil verzetten, dan wordt deze tot de orde geroepen (en zelfs bedreigd, zo verklaart er één op internet).
De gemeenten denken dat ze zich niet kunnen veroorloven om geen markten aan te bieden aan de toeristen en als de tijd dan nog begint te dringen, dan kunnen de marktbazen een gemeente gemakkelijk in de tang nemen. Zo gebeurde het dan ook.
Het Middelkerks gemeentebestuur ontving dus geen biedingen en kreeg te horen dat de instelprijs te hoog was. Een verlaging kon echter maar beslist worden in de gemeenteraad die pas in juni opnieuw bijeenkwam. Vooraf werd reeds een tweede oproeping gelanceerd, gepubliceerd in de dagbladen. De samenzwering onder de marktbazen hield stand De prijs werd verlaagd naar 120.000. De CD&V vond deze keer dat die prijs nog te hoog lag. De meerderheid oordeelde dat die partij wilde toegeven aan de druk van de marktbazen en vond dat dit niet kon. Er kwamen drie biedingen binnen, alle voor 120.000 euro. Het schepencollege paste de wet toe die zon geval voorziet en besliste de winnaar bij loting aan te duiden. Toen werd toch een marktbaas gevonden die bereid was 131.000 te bieden.
Als de concessie binnengerijfd is, dan organiseren (= toekennen van plaatsen) de marktbazen de markt en moeten de gewone marktkramers een lidgeld en standgeld betalen aan die leiders.
Deze beweren dat ze de prijs van de concessie absoluut laag willen houden opdat de marktkramer minder standgeld zou moeten betalen.
Veel marktkramers zijn echter een totaal andere mening toegedaan en vinden dat de organisatoren alleen aan hun eigen winst denken. Zo lees ik in één van de bronnen dat in de Kerkstraat in Middelkerke bijvoorbeeld 240 euro moet betaald worden voor een standplaats van twee bij zes meter, wat algemeen als sterk overdreven bestempeld wordt.
De lijst Dedecker stelde voor de prijs die de marktkramers moeten betalen, te plafonneren (12 euro per lopende meter) wat volgens hen de prijzen van de aangeboden waren zou doen zakken en aldus de koopkracht van de bezoekers zou verhogen. Dat zijn nog eens optimisten !
Het is duidelijk dat heel wat vragen kunnen gesteld worden bij die avondmarkten.
De eerste behelst de organisatie ervan.Hoe lang zal het oneerlijk, tot foefelen aanleiding gevend, systeem van aanbesteding per opbod nog in stand gehouden worden?
Zou de gemeente de markten niet beter zelf organiseren, om die maffiapraktijken te vermijden? Dat is ook de mening van de directeur van de Koninklijke Unie van Middenstand en van de meeste marktkramers die het gedoe van de bazen kotsbeu zijn. Zij vragen de oprichting van een democratisch gekozen markcomité per gemeente. Het gemeentebestuur ziet natuurlijk liever het geld binnenkomen zonder dat zij personeel moeten inzetten.
De tweede vraag gaat over het nut van die avondmarkten. Zijn de toeristen er echt nog in geïnteresseerd? Sommigen houden er schijnbaar van, na het zonnebaden, nog wat rond te lopen tussen marktkramen. Batjes vallen daar reeds lang niet meer te doen. Alle markten gelijken op elkaar en het aanbod is zeer beperkt. Het wordt een saaie bedoening!
Kunnen de badplaatsen dan niets beter aanbieden? Schijnbaar wel, want er is nu al bijna een overaanbod aan evenementen, die elk zorgen voor hun deel aan verkeers- en lawaaioverlast
Brengen deze avondmarkten een meerwaarde voor de handelaars? Voor de cafés wel zou je denken. In Westende-dorp is er nog slechts 1 café binnen de markt, in Lombardsijde nog een paar. Het feit dat men het aanvangsuur van 16 op 17 uur gebracht heeft voor Middelkerke en Westende om de handelaars te beschermen wijst toch ook al op het relatief klein voordeel voor de lokale handel, die in Westende-dorp en Lombardsijde fel ingekrompen is..
Ik vind dat er wel eens ernstig zou moeten nagedacht worden over die avondmarkten.
Bronnen
Artikel Het Nieuwsblad door efo op 030608: Gemeente organiseert extra avondmarkten
Artikel Het Nieuwsblad door efoToch avondmarkten op de zeedijken