Nogmaals de loftrompet
Ik heb al vaak de loftrompet geblazen voor het herstel van de natuur en voor het restaureren van de stelling van een artilleriebatterij op de site van de oude camping ‘Cosmos’.
De voorgeschiedenis kunnen jullie lezen in de map ‘Duinen’ onder ‘Inrichtingsplan voor de duinen in Westende en Lombardsijde (23.09.2007) en in de map ‘Natuur’ onder ‘Cristal Place: terug naar de natuur’ (08.11.2009).
Om even kort het geheugen op te frissen: de Vlaamse overheid kocht de site in 2004 en besteedde kort daarna ruim één miljoen euro aan het opruimen van het gebied. Het zand werd gezeefd om zoveel mogelijk puin te verwijderen en de duinen in hun oorspronkelijke en natuurlijke toestand te herstellen. Ook uit de beschermde bunkers op het terrein werd een pak rommel gehaald, zelfs asbest. Ze werden nu afgesloten met deuren.
De hoofdopdracht was om de natuurlijke zeewering te herstellen. Daarvoor werd een duinpanne uitgegraven. Het zand daarvan is gebruikt voor de aanleg van nieuwe duinen. Naast zeewering is ook geïnvesteerd in natuurontwikkeling. In de duinpanne zijn poelen voor vogels en planten aangelegd. Dat zorgt voor een grote diversiteit van flora en fauna. Ook de wandelaar komt aan zijn trekken. Doorheen het gebied zijn tal van wandelpaden aangelegd. Wie het nog niet deed, moet dat gebied absoluut eens bezoeken!

Maar, wat gebeurt er nu met de voetgangerspaadjes?
Ik schreef in mijn vorig artikel over dat onderwerp dat ik de paadjes wat te smal vond en dat ik vreesde dat ze al te snel zouden verzanden. Welnu, dat is ondertussen gebeurd! Dat is te zien op onderstaande foto, genomen vanaf de Strandlaan. Om even lichtjes te overdrijven: gelukkig staat er een bord dat aangeeft dat de doorgang enkel voor wandelaars is, anders wist niemand van het bestaan van een wandelpad af.
Kan het pad misschien af en toe zandvrij gemaakt worden?

De mountainbikers rukken op
Een bezorgde natuurliefhebber meldt mij dat onze duinen in het algemeen en het nieuw wandelpad aan Sint-Laurentius in het bijzonder steeds vaker gebruikt worden (platgereden is de juiste term) als oefenomloop van honderden mountainbikers, dus ook daar waar de toegang verboden is.
Deze waardevolle biotoop verdient volgens hem en ook volgens mij, wat meer respect.
Daarom wendde hij zich tot het Agentschap voor Natuur en Bos, West-Vlaanderen, Regio Kust, om het probleem aan te kaarten.
Boswachter Hans Vansteenbrugge, zijn gesprekspartner, beweert zich er terdege van bewust te zijn dat er een mountainbikeprobleem bestaat in de duinen. Hij aanvaardt dat deze ‘nieuwe’ recreanten al een tiental jaren een opkomende groep vormen in ons landschap en dat zij ‘voor een stuk’ een stek moeten zoeken en zullen krijgen in het buitengebied.
Dat schijnt inderdaad de tendens te zijn. Ik heb de ‘coureurs’ ook al bezig gezien in de duinen juist buiten Middelkerke naar Raversijde toe. Straks krijgen we er misschien in onze wielergekke gemeente nog een superprestigewedstrijd bij, voor mountainbikers dan.
Het Agentschap voor Natuur en Bos heeft zelfs al, in samenwerking met het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) en de gemeente, een doortocht gerealiseerd door de duinbossen van De Haan. Het zou de bedoeling zijn dat er een gesloten lus gerealiseerd wordt door de polders door de gemeente.Ook de provincie en Westtoer leggen al hier en daar een parcours aan. Bij organisaties van toertochten wordt om bepaalde verbindingen te realiseren soms een éénmalige doortocht toegestaan door bepaalde van onze duingebieden.
Mijnheer Vansteenbrugge is wel van mening dat de mountainbikers zich aan de opgelegde regels moeten houden en hij beweert dat zijn diensten regelmatig controles uitvoeren in hun domeinen. Er werd hem gevraagd wat die regels dan wel mogen inhouden.
Het antwoord kwam razendsnel: ‘voor wat betreft het domeinbos van De Haan komen de regels hoofdzakelijk hierop neer: wandelaars op de paden voor wandelaars, honden overal aan de leiband, ruiters op de ruiterpaden en mountainbikers op het nieuwe mountainbikepad. Al deze paden zijn met toegankelijkheidsborden aan elke ingang van het bos en bij kruisingen van paden aangeduid.’
Ze hebben ondertussen ondervonden dat ze daar in de toekomst wat voorzichtiger zullen moeten mee omspringen en dat ze blijvend controles moeten uitvoeren en waar nodig processen opmaken.

De meeste duinen (zoals Crystal Palace en Cosmos) zijn echter eigendom en worden beheerd door het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK), afdeling Kust van de Vlaamse Overheid, de instantie die instaat voor onze kustverdediging. Specifiek voor de Middelkerkse duinen is de verantwoordelijke een zekere Koen Matthys. Ook hij werd gecontacteerd omdat we graag zijn reactie zouden horen op het feit dat de mountainbikers de duinen platrijden in ons gloednieuw natuurgebied.

De heer Matthys scheen niet zo direct van plan te zijn om te antwoorden en hield er lang de spanning in. Ze schijnen het daar echt moeilijk te hebben met de hen gestelde vraag. Maar … de opdracht om de zaak verder te behandelen werd alvast gegeven. De afdeling zal niet nalaten de briefschrijver op de hoogte te houden van het verder verloop van het dossier.
Wat zou hij daar eigenlijk wel kunnen op antwoorden? Toch niet dat men in het bewust natuurgebied een parcours voor mountainbikers zal aanleggen naast het wandelpad?
Dat men dat eventueel doet in de duinen naast de camping ‘Albatros’ waar Freddy Maertens en Michel Pollentier heel wat oefenstonden vol maakten, tot daar toe, met die verstande dat het pad niet mag verlaten worden. Dat zou zelfs beter zijn dan de duinen kriskras te doorkruisen, zoals nu het geval is.

Waarop wacht de Vlaamse gemeenschap? Ze gaan toch hun prachtprestatie in de duinen van de ex-Cosmos en ex-Crystal Palace niet bezoedelen, zeker?