Deze morgen , continental breakfast, wel lekker, en we vertrekken om 9h00 uit Lone Pine op zoek naar een drugstore, niet voor drugs natuurlijk, maar voor een fles voor de vallingen, door de airco's. Op de hoek was de drugstore met een ervaren apotheker. Hij zag direct wat het probleem was: "You are from a country with a lot of humidity, I can see !" zei hij. Hij solferde ons de nodige medicijnen op, we werden in de drugboek ingeschreven en we konden vertrekken. Onze weg liep over Bischop naar Mammoth Lakes naar Lee Vining, de start voor de pas naar Yosemeti ! Mooie aangename weg tuqsen de twee valleien en links van ons de prachtige besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada, allemaal stuk voor stuk tussen de 4 en 5000 meter hoog. First handicap !! de pas was gesloten voor alle verkeer ! We hadden hier geen rekening gehouden dat deze col nog gesloten zou zijn. Natuurlijk willen Yosemeti zien, dan maar rondrijden,de volgende col zal wel open zijn. In Bridgeport gingen we in het toeristen info toch maar eens informeren. Die man zag al aan ons gezicht waarvoor we kwamen en pakte al een voorgetekend plannetje hoe we moesten rijden. Het positieve is, zei hij, dat we niet helemaal moesten rondrijden. De volgende twee passen waren ook gesloten maar de derde was vrij. Alles bijeen is het "maar" 300 miles rondrijden, ongeveer 6 uur !! Er zat niets anders op, het was nog maar 12h00, dus gasgeven. Weg 89 was open met aansluiting op de 88. Heel mooie streek waar we nog zeer veel sneeuw tegenkwamen. Aan de noordkant van de weg lag ook hier nog één meter sneeuw. Wij waren vertrokken in onze zomerse plunje, short en T-shirt, maar dit bleek hier toch onvoldoende te zijn, als we uitstapten voor foto's of om te filmen was een dikke trui geen overbodige luxe. De weg 88 naar Jackson was zeker ook de moeite waard, zeer weinig verkeer, veel sneeuw langs de banen en langs een enorm groot dichtgevroren meer (Mokelumne Lake). Een doordringende brandlucht roken we ook en in het dal konden we door de blauwe walm bijna niets meer onderscheiden, waarschijnlijk was er ergens een bosbrand aan de gang, maar die hebben we niet gezien. Het viel ons wel op hoeveel verbrande bomen er stonden in de verschillende streken die we al doorkruisd hadden. Het was 16h00 dat we in Jackson waren. In een Best Western hotel zijn we gaan horen of er nog plaats was en laten bellen naar het volgende hotel in Angels Camp, ook daar was nog plaats. We riskeerden het om nog verder te rijden, naar Sonora, vlak bij het Yosemeti park. Om 17h30 waren we daar en werden er met open armen ontvangen, "de charmes van de Belgen", hé! In het hotel wisten ze nog niet dat de passen gesloten waren ?? Vorige weken had het hier zeer warm geweest, nu is er een frisse wind. Morgen doen we dus Yosemeti en hopen toch voldoende te kunnen zien om deze hele trip te kunnen verantwoorden.