San Francisco here we come ! "Beach-boys watch out, the Westyn-boys are coming" !
De rit is niet zo lang, dus rustig ontbijtje in een te koele ongezellige zaal. Nog wat inkopen doen in de lokale store en "off we go". Het hotel voor deze nacht hadden we voor alle zekerheid maar al laten reserveren. Het adres in de GPS ingevoerd en rond 9h00 vertrokken we naar de kust.
Gelukkig nam de GPS niet alleen de hoofdbanen, maar reden we door prachtig glooiende weilanden en grote ranches met honderden koeien, afwisselend met velden amandelbomen en wijngaarden.
Eens op de autostrade wordt het opletten geblazen want men begint meer op zijn "stads" te rijden, de hoffelijkheid is ook hier al veel minder te vinden.
De lucht werd steeds mistiger hoe dichter we tegen San Francisco naderden, is dit de smog van de stad of de nevel van de oceaan die door de wind in de lucht wordt opgenomen ? De zon scheen maar flauwtjes door de mist en er blies een frisse wind.
Door een wirwar van autostrades loodste de GPS ons mooi tot aan de Bay bridge (tol van 4$), de ingang van Frisco. Een grote ijzeren brug die ons zo langs de sky-line tot in het centrum bracht. Ons hotel was in de 9th street en niet ver van het commerciële centrum. Het is nog geen 14h00, OK, we nemen het voor één nacht, de ligging is niet zo interessant, te ver van alles vandaan, maar de parking is hier gratis en dat betekent toch ook wat in Frisco !
De kamer was nog niet klaar, maar door een beetje aandringen bij het kamermeisje, deed ze de onze het eerst, met een kleine tip was dit weeral in orde. De valiezen in de kamer geplaatst en we konden direct vertrekken aan onze geplande rit van de "49-mile drive"; d.i. een toeristische route die je met de auto, liefst niet te voet, langs alle bezienswaardigheden  leidt, zoals de Japanse en Chinese wijk, typische huisjes, de speciale tram, parken en belangrijke gebouwen en een ritje langs de enorme beach-boulevard. Onderweg, niet ver van Fisherman's Wharf zagen we plots een mooi hotelletje "Wharf's Inn" in Mason street. We stopten en wij naar binnen om de beschikbaarheid en de prijs te vragen, en jawel, nog plaats voor morgen en de prijs was zeer redelijk ! Er waren nog maar enkele kamers dus juist op tijd en de parking is ook hier gratis, meer zelfs ... we mogen morgen de auto er 's morgens al plaatsen !
 Het ligt op wandelafstand van de zee en aan de Fisherman's Wharf !
OK, dit is ook al geregeld, want morgen is het zaterdag en men verwacht veel volk.
Even zijn we afgeweken van de 49-mile drive om over de Golden Gate bridge te rijden en aan de overkant de sky-line te bewonderen. Op de terugweg wordt de tol geïnd (5$) en de beambte keek eens in de wagen en zei "het is in orde we hoefden niet te betalen omdat we carpooling deden ?", wat een meevaller !
Een beetje opfrissen in de kamer en we gingen eten in een restaurant vlak bij de Pacific Ocean. We waren hier deze namiddag gepasseerd en dit leek ons een leuk plekje. Het bleek het meest gewenste restaurant van San Francisco, langs de Beach-boulevard juist naast het park en het heet "Golden Gate Park" restaurant. De meisjes gingen eerst binnen om te vragen of er plaats was, liefst aan het raam en kwamen buiten met het nieuws van "OK er is plaats maar we moeten min. 45 minuten wachten en een tafel aan het raam daar moet men enkele weken op voorhand voor reserveren" ?
Waarschijnlijk hebben ze hun charmes weer eens bovengehaald, want nog geen 5 minuten later kregen we onze tafel toegewezen ... aan het raam met prachtig zicht van de ondergaande zon in de oceaan !! Het live-orkestje speelde rustige jazzmuziek op de achtergrond, maar samen met het rumoer en het gebabbel van de klanten werd het een hele kakafonie.
Het eten was verrukkelijk, verse gebakken heilbot op een bedje van spinazie, kleine aardappeltjes in de schil en een mosterdsausje, hmmmm !
Morgen dus naar de wharf voor onze 2de dag in Frisco, waar we wat meer gaan rondwandelen.