Weer vroeg op, voor mij toch, en weer lekker gaan ontbijten in de ‘Running Bear’, deze keer alleen pancakes met aardbeiensaus en bananen en veel slagroom.. Er was maar één probleem … ik heb het niet opgekregen en dat is toch niet normaal hé !

Gisteren hebben we de zuidkant gedaan van het park en vandaag doen we de noordkant. Alhoewel de zuidkant indrukwekkender is met de vele geisers en modderputten, bevalt de noordkant ons toch ook . Het landschap verandert continue en toont ruwer en wilder dan de zuidkant. Voor één enkele bison stoppen we  al niet meer, dat wordt al gewoontjes. Langs de rivier lopen Wapitiherten en één enkele baadt in het water,  Door de vele bosbranden, die hier toch alle jaren voorkomen, zien de jonge bossen er heel eigenaardig uit.  Lange zwartgeblakerde tandenstokers steken hoog boven de kleinere dennenbomen uit. We rijden hier altijd boven de 2500 meter en toch is de temperatuur steeds boven de 25-30°C ! Voorbij Mammoth Hot Springs , waar de kalkformaties het landschap kleuren,  lopen de elken (grote herten) gewoon tussen de huizen en grazen naast de kerk. Een eind verder staan enkele auto’s langs de weg en een parkwachter doet teken om door te rijden, hier moet iets te zien zijn … Voorzichtig passeren we  en bingo … een mama zwarte beer met twee jongen zitten in het bos. We zijn juist op tijd want ze gaan verder tussen de bomen, maar we proberen toch foto’s te nemen en een stukje te filmen .. maar de parkwachter doet ons verder rijden, spijtig maar toch heel tevreden ! We stijgen steeds verder in het prachtige onmetelijke landschap en naderen nog overblijfselen van de wintersneeuw.

We stoppen waar een man met de telelens zit te wachten ? Hij merkt op dat er een marmot zit. Als het wat stiller is kruipt ze langs de weg en filmen maar ! Later blijkt dat dat stukje film door een stommiteit van mij er niet op staat, maar we hebben toch foto’s !!

Op het hoogste punt, rond de 8800 feet, willen de meisjes nog wat in de sneeuw spelen en we ontmoeten daar een Canadees met een Honda Goldwing die helemaal alleen op drie dagen al meer dan 3000 km had gereden. Zijn ouders waren Nederlanders en was tevreden om eens met ons te kunnen babbelen in het engels.

Na een lange trip waar niet veel te beleven viel, zijn we dan bij Norris aangekomen, vermits we nog tijd genoeg hadden hebben we hier ook nog de thermische activiteiten gaan filmen en fotograferen. Hier zijn ook verschillende brullende geisers en ook de grootste die maar om de 15 à 20 jaar uitbarst met een fontein tot 120 meter.  Zoveel geluk hadden we niet dat ook deze nu wou beginnen spuiten !

Weer een prachtige dag achter de rug en we komen terug aan in ons hotel, maar eerst nog in de supermarkt een fles likeur gaan kopen voor de apero op de kamer. We maken ons klaar om te gaan eten en het ging vis worden vandaag. We duiken een andere restaurant binnen, mooier dan dat van gisteren en worden naar onze plaatsen geleid. Koud buffet en soep en daarna verse zalm met  aardappelen, ziet er goed uit, kunnen we de wijnkaart krijgen a.u.b. … Dit is onze witte wijn zei de dienster heel opgewekt, hier wordt geen alcohol geschonken … lap weer een mormonenrestaurant ! We hebben die avond dan maar drie liter van hun ‘witte wijn’ gedronken, echt lekker !