Een speciale dag vandaag wij gaan nog eens speciaal voor Jeannineke naar de Grand Canyon.

De wekker was gezet op 6u30 om vroeg aan het ontbijt te zijn. Om 7u30 aan het ontbijt maar helaas alweer te laat, bijna alle tafeltjes waren benomen en de ‘chef van het ontbijt’ commandeerde ons in de rij te gaan wachten en  10 seconden later mochten we aan een tafeltje gaan zitten (gezag moet er zijn !!) Ik ga maar direct naar de pancakes aanschuiven want daar duurt het altijd heel lang met die morsers.

Om 9 uur reden we al door via Cameron naar de Grand Canyon, de South Rim.

Het was al meer dan 90°F dus dat beloofde voor vandaag. Na een 140 miles reden we het park binnen met onze algemene inkompas. Ondanks de hoogte, rond de 6000 ft of 2000 m, was het aangenaam warm alhoewel de bewolking kwam opdagen en er misschien wel regen kon komen. Voor ons was het panorama niet meer zo spectaculair maar Jeannineke was er wel even stil van. Dit is nu één van de zaken die men niet kan voort vertellen, dit moet men gezien hebben, zelfs op de foto of film geeft het niet dezelfde indruk, …. adembenemend ! Bijna aan ieder uitkijkpunt stopten we om de variatie van deze Canyon te bekijken. Er was al veel veranderd sinds wij enkele jaren geleden hier waren,  toerisme moet wel degelijk opbrengen.

De wolken werden dreigender en af en toe klonk er al een donderslag, het weer was aan het veranderen, gelukkig bleven we nog droog maar de kleuren op de bergen waren niet meer zo schitterend als toen de zon erop scheen. Na 25 miles door het park te hebben gereden besloten we, ook omdat we de hele weg nog terug moesten, om het park te verlaten. Op de terugweg stopte voor ons een auto en jawel de kudde herten stond in het bos te grazen. Natuurlijk moesten we daar foto’s van maken en een eind verder begon het te regenen. We hadden nog geen foto genomen van het ingangsbord maar het regende zo, dat uitstappen geen optie was … Edy had een beter idee. Hij opende elektrisch de achterklep van de auto en vanop onze plaats konden we droog de nodige foto’s nemen, subliem !

Onderweg ging het over van zonneschijn en geplets met regelmatig stevige bliksemschichten. De wind stak verschrikkelijk hard op en talloze windhozen werden langs de weg gevormd. Het zand striemde over de weg en bracht de motorrijders wel in de problemen. We naderden Page en hier was er blijkbaar niet veel vananderd, de lucht was nog altijd even blauw en de temperatuur overschreed de 95°F (35°C).

Toch tevreden kwamen we in onze kamer waar we ons dagelijks aperitiefje konden nuttigen, opfrissen en rustig gaan eten in het Steakhouse hierover.

Iedereen wilde vroeg gaan slapen, dus doen we dat maar. Morgen is Antilope Valley aan de beurt, dit wordt weer prachtig !