Deze morgen om 7 uur opgestaan, lekker ontbijtje en we vertrokken om 9 uur naar Death Valley ! Nog even naar de bomma’s gebeld om te zeggen dat het hier al 90°F (32°C) was en dat alles prima verloopt en we gingen vertrekken.

Vandaag was het een serieuse toer dat we gingen maken, maar ja zo dicht bij het warmste punt van de wereld (volgens de Amerikanen) en er dan niet passeren, dat zou pas zonde zijn. Wij hadden er al geweest 6 jaar geleden maar Edy en Jeanine wilden die hitte ook eens voelen.

Het werd steeds heter en heter en we reden de ene vallei door na de andere. Oneindig lange wegen leiden door deze zoutvalleien met aan weerskanten hoge bergtoppen. Hier rijdt men 100 mile zonder iemand tegen te komen aan 65 miles/h langs een kaarsrechte asfaltweg. Hier en daar stopt de weg met een plakaat “in construction”, dan moet men verder over een onverharde gedeelte ! Na 2,5 uur bereiken we Death Valley, in een ijskoude Gift Shop kopen de meisjes enkele kaartjes en andere spulletjes en wordt er nog een sanitaire stop gehouden. In het kleine resort daar liggen mensen aan een klein zwembadje te zonnen ?? bij 110°F (43°C !) hoe houdt men dat uit !

Wij rijden verder en draaien de weg in naar Bad Water, het laagste punt in de vallei op -86 meter onder het zeeniveau, het is daar zeker 115°F (46°C). We lopen even over een smal zoutweggetje, kijken naar de plas water die er nog bij ligt en spoeden ons naar onze airco gekoelde wagen, wat een zaligheid ! Tegenwoordig kan men verder rijden langs Bad Water , een nieuw stuk weg werd hiervoor aangelegd, maar wij verkiezen om dezelfde weg terug te nemen tot aan het grote resort om zo de vallei van de bovenkant te kunnen bekijken, via Zabriskie Point, genoemd naar de gelijknamige Amerikaanse film uit 1970, hetgeen men zeker moet gezien hebben. Een korte maar zeer warme klim geeft ons een prachtig zicht op de vallei en de omringende rotsformaties, die door hun grillige vormen en kleuren onwaarschijnlijk lijken.

Terug in de auto rijden we verder naar de afslag Dante’s View. De 13 miles blijken toch ook de moeite van de klim want hier ziet men de ganse vallei met 1700 meter lager Bad Water, waar we daarvoor passeerden.

Rond 14 uur, en steeds maar warmer dalen we de volgende vallei in voor onze weg naar onze volgende slaapplaats. Troosteloze vlaktes tussen hoge bergen zonder iemand tegen te komen, belanden we zo via de 127 in Baker. Nu gaat het sneller tot Barstow via de autostrade om dan links richting Palm Springs te weg te volgen.

De afstand was wat onderschat met de nodige stopplaatsen, zodat het ondertussen al 20 uur was om dan nog ons hotel op te zoeken, dat al geboekt was in Palm Desert. Het adres was in de GPS ingebracht maar … “u hebt uw bestemming bereikt” was helemaal niet ons hotel. Wat verder gezocht, een paar keer gaan vragen, een plannetje meegekregen, maar niks we vonden ons hotel niet ! Uiteindelijk nog eens gevraagd in een restaurant en die man had het bij het rechte eind, maar het was toch nog een heel eind (in Amerikaanse normen natuurlijk niet). Het was 21u45 en we kregen onze kamer. Uitgepakt en nog gaan eten … maar waar … enkel de Mexicaan Fastfood El Taco was nog open, daar ga ik nooit meer … bah … wat was dat !

De dag was al bewogen maar nog niet ten einde ! We pakten uit maar de airco werkte niet, het was veel te warm in de kamer en buiten was het nog warmer. De meisjes gingen reclameren en met hun charmes kregen we een andere kamer met werkende airco !

We hebben afgesproken dat we de dagindeling samen gaan bepalen en op tijd gaan stoppen zodat we nog wat kunnen ontspannen in het hotel met af en toe een zwemmetje.

Hier blijven we twee dagen, om Palm Springs en Joshua Tree NP te verkennen, die liggen hier vlak in de buurt.

Zo laat zijn we nog nooit gaan slapen … het is al na 24 uur !