Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ons Vorstenhuis
De Belgische Dynastie van 1830 tot heden
10-05-2008
Leopold Joris Christiaan Frederik
(Coburg, 16 december 1790 Laken, 10 december 1865), prins van Saksen-Coburg-Saalfeld (later van Saksen-Coburg en Gotha), hertog van Saksen, was van 1831 tot 1865 de eerste Koning der Belgen. Leopold werd geboren in het kasteel Ehrenburg in Coburg als derde zoon van hertog Frans van Saksen-Coburg-Saalfeld en Augusta van Reuss-Ebersdorf en Lobenstein. In 1795 werd hij, nog slechts een kleuter, door Catharina de Grote benoemd tot kolonel in het Keizerlijk Regiment Izmailovski. Zeven jaar later werd hij generaal. Toen het hertogdom Saksen-Coburg-Saalfeld in 1806 door de troepen van Napoleon bezet werd, vertrok hij naar Parijs. Napoleon bood hem de positie van adjudant aan, maar Leopold weigerde. Leopolds broer had voordien hetzelfde aanbod afgeslagen. Nadien nam hij deel aan acties tegen Napoleon en in 1815 werd hij benoemd tot veldmaarschalk. Leopold pendelde tussen Duitsland en Rusland en ook in Parijs was hij gekend. Leopold was een van de meest invloedrijke diplomaten uit zijn tijd. Hij nam ook deel aan het Weense Congres, waar hij mee geschiedenis schreef. Hortense de Beauharnais liet zich ontvallen nog nooit zo een mooie man te hebben ontmoet. Uit bronnen is bekend dat Leopold een van de meest aantrekkelijke partijen was en deze natuurlijke voorsprong werd uitgebuit door zijn moeder.
Engelse prinses De Engelse prinses van Wales, Charlotte Augusta werd in januari 1797 geboren. Charlotte was de dochter van de latere koning George IV en Caroline van Brunswijk. Het huwelijk van haar ouders was bijzonder slecht. Na de geboorte van Charlotte Augusta leefden George en Caroline feitelijk gescheiden. Hierdoor zag Charlotte haar moeder nauwelijks. Huwelijk In 1814 was Charlotte Augusta enkele maanden verloofd met de Nederlandse prins Willem, de later koning Willem II, maar de verloving werd verbroken. In mei 1816 trad zij in het huwelijk met Leopold van Saksen-Coburg, die later koning van België werd. Kraambed Het huwelijk van Charlotte en Leopold was volgens tijdgenoten erg gelukkig, maar zou niet lang duren. In november 1817 beviel ze, na een bevalling die vijftig uur duurde, van een doodgeboren zoon. Charlotte Augusta overleed een dag later aan de gevolgen van de zware bevalling.
Op 2 mei 1816 trouwde hij met kroonprinses Charlotte Augusta, de enige dochter van de latere koning George IV van Engeland. Leopold kreeg de Britse nationaliteit. De pasgehuwden namen hun intrek in Claremont House bij Windsor. Op 5 november 1817 baarde zij een doodgeboren zoon, na een zware bevalling. Zijzelf stierf de volgende dag. Leopold was in shock en kwam de klap nooit meer te boven. In het paviljoen van Claremont House, waar hij veel mooie momenten met Charlotte had beleefd, liet hij een monument oprichten. Hij verbleef als weduwnaar verder aan het Britse hof en kreeg een dotatie. De banden met het Verenigd Koninkrijk bleven zeer hartelijk. Via zijn zus werd hij oom van de in 1819 geboren Victoria.
Deze fotocollage werd gemaakt ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van Belgies onafhankelijkheid.Staand van l.n.r Leopold1,Leopold2,Albert1.Zittend van l.n.r koningin Elisabeth en de prinsen Leopold en Karel
In het begin van de 19e eeuw is het duitse Hertogdom Sachsen-Coburg maar 30 vierkante km groot en heeft het in europees verband niets te betekenen.Maar omstreeks 1820 neemt de duitse kanselier Bismarck het een beetje spottend de stoeterij van Europa omdat zich het via huwelijksbanden met vrijwel alle Europese koningshuizen heeft verbonden.Leopold,de derde zoon van de hertog van sachsen-coburg,trouwt op 26 jarige leeftijd met de engelse kroonprinses Charlotte.hij is een erg ambitieuze man die een belangrijke rol in de internationale politiek wil spelen.Als charlotte in 1817 sterft in het kraambed ziet Leopold zijn droom,ooit nog eens over Engeland te regeren,in rook opgaanDe engelse staat keert hem een mooie toelage uit en stelt hem ook claremont house als woning ter beschikking. In februarie 1830 ontvangt hij daar een delegatie die hem de griekse troon aanbied.Leopold neemt het aanbod in overweging maar in mei 1830 bedankt hij.Hij hoeft niet lang op een nieuw aanbod te wachten.Op 25 Augustus 1830 word in de Brusselse muntschouwburg de opera De stomme van portici ,opgevoerd,een patriottisch opus van aubers dat tijdens de opstand van de napolitanen tegen de spanjaarden speelt.Als de heldentenor dat beroemde aria,Amour sacre la patrie?aanheft word de zaal plotseling door een revolutionair elan aangegrepen.Er worden strijdleuzen tegen het bewind van Willem1 gescandeerd .De Brabantse omwenteling breekt uit. De nederlandse troepen stuitenop zo'n zware tegenstand dat ze zich moeten terugtrekken.Er word een voorlopige Belgische regering gevormd en een Nationaal congres verkozen dat een grondwet ontwerpt.En op 20 april 1831 biedt een belgische delegatie leopold van sachsen-coburg-gotha in claremonthouse de Belgische kroon aan.Hij accepteert die op 26 juni en op 21 juli1931 word hij plechtig als Belgies eerste Koning geinstalleerd. In de lente van1832 trouwt hij met prinses Marie-Louise,de oudste dochter van koning Louis-Philippe van Frankrijk.Ze schenkt hem twee zonen, Leopold en Filips en een dochter Charlotte.Na zijn troonbestijging begint koning Leopold1 snel zijn land te industrialiseren.Belgie is dank zij hem het eerste land op het Europese continent waar een spoorlijn word aandelegd hij sterft op 10 December 1865, zowat 15 jaar na konigin Louise- Marie
Het Rampjaar 1830. Léopold I en Karoline Bauer Een vergeten huwelijk.
Het Rampjaar 1830. Léopold I en Karoline Bauer Een vergeten huwelijk. De eerste "koning der Belgen": weduwnaar van de Engelse troonopvolgster. Was Charlotte niet gestorven, hij zou ongetwijfeld als prins-gemaal van de Britse heerseres een belangrijke politieke rol gespeeld hebben. Leopold I, echtgenoot van de Franse prinses Louise-Marie van Orléans: een politiek huwelijk. Maar een ander huwelijk van Leopold van Saksen Coburg wordt blijkbaar vergeten; zijn kortstondige echtverbintenis met de jonge Duitse toneelspeelster Karoline Bauer. Een morganatisch huwelijk, waarop mijn aandacht gevestigd werd door een artikel van J.B. (Jan Brans) in de "Standaard" van 13 januari 1966. Ook Theo Aronson schreef erover in zijn boek "De Coburgs van België". het is een merkwaardig verhaal, waardoor men de mens in koning Leopold I beter leert kennen. Voor dit artikel gebruikten wij vooral de mémoires van Karoline Bauer zelf: "Aus meinem Bühnenleben", (Kiepenheuer Verlag, Weimar 1917). In september 1828 was de jonge actrice Karoline Bauer opgetogen toen zij vernam dat een goedbekende van haar moeder: prins Leopold van Saksen-Koburg, te Potsdam aangekomen was en een voorstelling zou bijwonen. Leopold, weduwnaar, was toen 38 jaar; Karoline was er 21. Zij zag inderdaad de prins, eerst door het zogenaamde leeuwenoog in het gordijn voor de scène. Zij was onder de indruk; hij was groot en slank en droeg een fraaie rode (Britse) uniform. Zijn bleek gelaat scheen haar edel toe. Hij had kort zwart haar en grote, donkere, melancholische ogen. Zijn gelaat was veeleer interessant dan schoon. Wat haar ook trof, terwijl zij hem bekeek _ hij zittend op de eerste rij neven de koning van Pruisen: et vermoeide in zijn houding en blik. DE PRINS OP BEZOEK. Leopold zag die avond Karoline in een betoverend dansnummer. De volgende morgen liet hij vragen of hij de "Frau Rittmeisterin" (Karolines moeder, weduwe) en haar dochter een bezoek mocht brengen . Dat mocht. De prins kwam, niet in een hofkoets maar in een gewone huurkoets. Blijkbaar wilde, de méér dan voorzichtige, zich niet compromitteren door een bezoek aan een toneelspeelster! Bij dit laatste bezoek maakte hij op Karoline niet dezelfde overweldigende indruk als de avond tevoren. hij droeg nu niet meer het schitterende uniform maar een, van onder tot boven, toegeknoopte lange zwarte overjas. Zij zag nu dat hij een pruik droeg. Goed gemaakt, maar toch een pruik. De bleke vermoeide man deed haar veeleer denken aan een vijftigjarige pedante kamergeleerde dan aan een levenslustig prins van 38 jaar. Maar hij lachte bemoedigend. En zijn grote, melancholische ogen "boeiden" de jonge vrouw. " ARME ZWAARBEPROEFDE MAN" Na een hoffelijk en vriendelijk gesprek met de moeder en dochter samen, vroeg Leopold of hij Karoline alléén mocht spreken. Dat mocht. Moeder kon het gesprek volgen, want de deur tussen de twee kamers bleef open. De prins ondervroeg Karoline over haar loopbaan, inkomsten en vooruitzichten. Tenslotte vroeg hij haar of zij bereid zou zijn om te trouwen met een eenzame, vermoeide, zwaarbeproefde man die dikwijls benijd werd maar even dikwijls ongelukkig was. Wat n belevenis voor beide vrouwen! De moeder van Karoline meende dat haar dochter slechts bij zichzelf en bij haar oom; Kristiaan Frederick Stockmar, de vertrouwensman van de prins, kon te rade gaan. De prins, zei Stockmar, wenste stil, huiselijk huwelijksgeluk. Hij had na de dood van zijn vrouw menig liefdesavontuur gekend om zich te amuseren, niet om zich te binden. Dat was zeer nadelig voor lichaam en ziel. Schone, voorname dames hadden hun netten gespannen voor hem maar dat had tot niets geleid. Karoline moest ook weten dat prins Leopold niet rijk was maar zeer zuinig. Nù scheen hij, volgens zijn vertrouwensman, ernstig verliefd te zijn. HUWELIJK MET DE LINKERHAND. Indien Karoline erin toestemde met hem te trouwen, zou het een zogezegd huwelijk met de linkerhand zijn, een morganatisch huwelijk Men zou in alle stilte trouwen. Karoline zou de titel van gravin Montgomery krijgen, maar ook dàt in alle stilte. Het huwelijk mocht niet bekend worden, want dan zou Leopold het jaargeld verliezen dat hij in Engeland genoot als weduwnaar van de troonopvolgster, en eveneens de positie die hij daar innam. Overigens - Stockmar was eerlijk - reeds sedert drie jaar werd Leopold de kroon van Griekenland in het vooruitzicht gesteld. De onderhandelingen daarover waren hervat. Indien Leopold koning van Griekenland werd, zou hij onmogelijk een morganatische echtgenote kunne meenemen. De politiek zou dan de wet stellen en gebieden dat Leopold een echte koningin zou meebrengen voor de Grieken. In dat geval zou het geheime huwelijk tussen Karoline en de prins in alle stilte ontbonden worden. Immers: enkel voor God en de naaste verwanten zou Karoline, indien zij in het huwelijk instemde, de gade van Leopold zijn. Indien het huwelijk met kinderen gezegend werd (hetgeen Stockmar niet hoopte), zouden die de graventitel van hun moeder erven en financieel behoorlijk verzorgd worden. Zoals er ook voor Karoline financieel zou gezorgd worden indien haar echtverbintenis met de prins na kortere of langere tijd ontbonden werd. Wat kon Stockmar dus beloven? Voor Karoline levenslang verzekerd, financieel zorgeloos bestaan, maar ook niets meer! Want, waarschuwde hij, Leopold is onstandvastig in de liefde. Wat dan? De volgende dag hadden Karoline en haar moeder een geheime ontmoeting met prins Leopold in een landhuis in de omgeving van Coburg. De prins was vriendelijk, ja hartelijk. Karoline vond hem jeugdiger en frisser, meer onbevangen en ongedwongen. Hij omarmde en kuste haar en verklaarde zijn liefde. LACHEN EN WENEN. Karoline aarzelde nochtans om met Leopold te trouwen, gezien de mogelijkheid dat hij koning van Griekenland zou worden. Haar moeder drong er echter op aan dat zij hem toch zou huwen. Den eens: een financieel onbezorgde toekomst, in ieder geval! Dezelfde avond nog schreef Karoline een ontslagbrief aan de directeur van het theater waaraan zij verbonden was. Zij moest op reis en optreden als gast in verschillende vreemde steden schreef zij. Het ontslag werd geweigerd, maar haar moeder wist een invloedrijke vriend ertoe te brengen de zaak voor te leggen aan de koning van Pruisen. De vorst bemoeide zich ermee en de actrice bekwam haar ontslag de 14de mei 1829. Zij lachte en weende. Behalve een drietal mensen, waaronder de koning van Pruisen, wist niemand dat zij naar Engeland reisde en met welke plannen. PRACHTIGE GOUDEN KOOI. Stockmar had voor geld gezorgd en de twee vrouwen reisden naar Engeland. Zij werden zeer mooi en comfortabel gehuisvest in een cottage in Regent Park op veertien mijlen van Londen. Het was er fraai en aangenaam maar Karoline voelde zich als in een gouden kooi. Zij en haar moeder beseften dat zij zich dat zij geheel op de genade en ongenade in de handen van Leopold waren. De eerste dag kwam Kristiaan Stockmar op bezoek. Zijn meester liet de dames groeten en welkom heten, zie hij. Hij was hen niet komen begroeten bij hun aankomst omdat hij door mondaine verplichtingen weerhouden was: een diner bij de hoogste adel. Karoline was zeer ontgoocheld en boos en verborg dat niet. De prins had haar en haar moeder in Kales en Londen toch een eenvoudig welkomswoord kunnen zenden? Stockmar antwoordde dat de prins zeer voorzichtig was; Eérst komt de politiek en dan de liefde. Karoline's moeder zei: had je in Koburg zo gesproken dan zouden wij hier nu niet zitten! Tegen zeven uur s avonds kwam Leopold per rijtuig op bezoek. Hij was zò aangekleed en hoog dichtgeknoopt dat hij als het ware vermomd leek. De begroeting was niet hartelijk. Karoline meende in hem "een dor hart" te voelen. Zij verweet hem dat zij alles op het spel gezet had, ook haar kunstenaars loopbaan, en dat hij nu zo koel was. Zij wilde de volgende dag terugkeren naar Duitsland! Leopold werd teder. Karoline weende, en na deze eerste "storm" waren zij opnieuw verzoend. WANTROUWEND EN PEDANT. Bij Karoline bleef nochtans de ontgoocheling bestaan. Zij leerde nu een wantrouwende, onvoorzichtige en pedante Leopold kennen. Ook haar oom Stockmar scheen veranderd. Hij was zenuwachtig, ontstemd, ontevreden over zichzelf en over Leopold en Karoline. Evenals in de laatste meidagen kwam Leopold in juni dagelijks op bezoek in de cottage. Twee plechtige, voor Karoline vervelende uren. Zij speelde piano, zong, las voor uit romans. En de prins van Saksen-Koburg, ex-gemaal, Britse veldmaarschalk, Griekse kroonpretendent, drizzelde! Aronson beschrijft op bladzijde 20 dat spel als: "het verpulveren van goud en zilverdraad, van kwasten, epauletten en Brandebourgs"! Zo gingen in juni dagelijks uren voorbij, en verder gebeurde er niets. Door haar moeder werd Karoline tot geduld aangespoord. Tenslotte stelde Stockmar de prins een ultimatum. trouw met haar of wij gaan terug! De volgende dag was Leopold daar, als het ware geheel veranderd. Niet meer lethargisch afwachtend; diplomatisch. Hij sprak opnieuw over liefde zoals in Berlijn en bij de ontmoeting nabij Koburg. Hij vergat zijn pedantisme en (één dag!) het drizzelen. Karoline vond hem opnieuw beminnelijk en was ervan overtuigd dat hij haar beminde. HUWELIJK. De 2de juli 1829 trouwde prins Leopold in de cottage met Karoline Bauer, in een heel eenvoudige plechtigheid - eigenlijk int geheel géén plechtigheid. Stockmar had een huwelijkscontract geschreven, waardoor Karoline de titel "gravin Montgomery" kreeg en een bescheiden jaargeld. En zo was Karoline dan getrouwd met Leopold, verbonden niet door een sacrament, zoals bij de katholieken, maar door een huwelijksverdrag dat "een natuurlijke, door God gewilde verbinding" bekrachtigt. WITTEBROODSWEKEN. Leopold was de eerste weken stralend, levendig en fris, gelukkig. Niet meer pedant. Hij drizzelde niet meer. Integendeel, hij zong duetten met Karoline en speelde biljart met haar. Zelfs wandelde hij bij avondschemering met haar in het park dat de cottage omgaf. Maar na de maand juli reisde Leopold naar Karlsbad, voor een kuur. Karoline reisde als gravin Montgomery met haar moeder naar Parijs. Half november kwam ook Leopold naar Parijs. Hij verbleef in een ander hotel (geheim huwelijk) en bracht dagelijks een kort bezoek aan zijn vrouw. Begin december vertrok Leopold met Stockmar naar Engeland, en Karoline...bleef alleen achter in Parijs, waar zij met haar moeder zeer droevige kerstdagen doorbracht. Plots kwal er een "bevel" om naar Engeland terug te keren. Maar nooit in haar leven beleefde zij een zo droevige oudejaarsavond als die 31ste december 1829 in de cottage met haar moeder, terwijl haar man in Londen was. GROOTVADERLIJKE BEGROETING. Op nieuwjaarsdag 1830 kwam Leopold te vier uur s namiddags op bezoek, ingeduffeld zoals een grootvader. Grootvaderlijk ook waren begroeting en gesprek. Geen spoor meer van levensfrisheid, liefde, huiselijke warmte. Karoline speelde en zong gedurende een half uur, terwijl Leopold in bontmantel en met bontlaarzen voor het haardvuur zat. Het diner was ongezellig. Tot een écht gesprek kwam het niet. Na het diner las Karoline voor uit een roman en Leopold drizzelde. helemaal "Grootvader" , volgens zijn vrouw in haar mémoires. En toen hij te zeven uur vetrok, leek hij tevreden. Zo vergingen de dagen. Met de ene hand reikte Leopold en Stockmar naar de kroon van Griekenland, met de andere hand hadden zij Karoline naar Engeland gehaald, wetend (aldus de ontgoochelde vrouw) dat zij niet beiden tegelijk konden vasthouden, dat een van beide moest afgestoten worden: de kroon of Léopolds geheime liefde. Beiden waren diplomaten, met koele diplomaten ogen, volgens Karoline, die zichzelf later beschouwde als speelgoed, gedurende enige uren, voor een zich vervelende pedant. HET LIED IS UIT. Over de Griekse plannen van Leopold wist Karoline maar weinig. Terwijl zij in Parijs was, waren de besprekingen over de Griekse kroon opnieuw begonnen. In februari 1830 waarborgden Rusland, Frankrijk en Engeland de onafhankelijkheid van Griekenland, onder een christelijke koning. De kroon werd Leopold officieel aangeboden. Karoline was opgetogen toen ook oom Stockmar het haar vertelde. Zij zou opnieuw vrij zijn!...Daarna kwam de weemoed. Zij voelde zich ontgoocheld. Een korte geluksdroom was voorbij. Toch begroette zij haar man hartelijk en ontroerd als de toekomstige koning van Griekenland. En hij...sprak niet over de nakende scheiding, over hun uit-elkaar-gaan. Neen, hij sprak over wat Griekenland voor hem zou betekenen. Einde mei1830 kwam het nieuws dat Leopold toch geen koning van Griekenland zou worden. Karoline zou dus in Engeland blijven. Nu was zij ontgoocheld. Leopold zei haar geen woord als uitleg of verontschuldiging maar deed alsof er niets gebeurd was, en Karoline voelde zich opnieuw vernederd. Omwille van een broer van haar, die in financiële moeilijkheden verkeerde, kwam het tot een scène tussen haar en oom Stockmar, tussen haar en Leopold. En dàn was het uit! Karoline en haar moeder vertrokken naar Duitsland om nooit meer naar Engeland terug te keren. HUWELIJK ONTBONDEN In het reeds vermelde artikel van J.B. lezen wij dat in ieder geval werd het morganatisch huwelijk van de prins van Saksen-Koburg met Karoline Bauer - beiden waren evangelisch - in 1831 ontbonden. De ONVERWACHTE kans koning der Belgen te worden dwong de prins tot die stap. Afgezien van andere, politieke, financiële, opportuniteitsredenen, moest hij ook rekening houden met Frankrijk, dat zijn toestemming tot de troonsbestijging van de Saksen-Koburger afhankelijk maakte van zijn verloving met Louise-Marie, de dochter van Louis-Philippe". De Bruyne"'t Pallieterke"Louis Philippe had Charlex X in juli 1930 van de troon gestoten en was voorstander tot een terugkeer naar de principes van de Franse Revolutie en het herstel van de grenzen tot aan de Rijn dus het aanhechten van La Belgique. Uiteindelijk konden Pruisen en vooral Rusland dat een opstand in het Polen van 1830 moest onderdrukken niet ingrijpen om de Nederlanden te beschermen vooral omdat Frankrijk en Engeland voorstanders waren van een onafhankelijk Belgie.
Het startsein voor de opstand tegen het hollandse bewind kwam niet uit een pistool of een trompet,maar uit de mond van een opera zanger.op 25 augustus 1830 barst de tenor lafeuillade bij de opvoering van de pathetische opera"de stomme van portici"in het 4de bedrijf los in de aria"L'amour sacre la partrie".Het lied komt volgens het libretto uit de mond van een 17de eeuwse napolitaanse visser die uitvalt tegen de spaanse bezetter.maar de gelijkenissen met de situatie in brussel zijn voor iedereeen duidelijk. Daarom zijn de opvoeringen van de opera eerder door de de hollandse overheid verboden. Op 25 augustus komt plotseling toch de toelating om de opera op te voeren.Nauwelijks de helft van het opgekomen publiek kan een plaatsje vinden in de muntschouwburg.De andere blijven buiten wachten,want er hangt elektriciteit in de lucht.De anti-hollandse stemming is om te snijden.Iedereen voelt dat er"iets" gaat gebeuren.Zodra de tenor de bewuste aria inzet,veert het publiek in de zaal recht.De mensen zingen uit volle borst mee en stromen opgezweept naar buiten.Daar neemt de massa het zingen over.De menigte verspreid zich over de aanpalende straten en bestormt de gebouwen van de kranten die het bewind van koning willem 1 steunen.de opstand is begonnen.
Het park van Brussel in September 1830:stadsguirilla
zowel de burgerij als de lagere bevolkingsklassen willen deze opstand.De eerste uit onvrede omdat de Koning de zozeer gewenste hervormingen maar met mondjesmaat wil geven,de lagere bevolkingklassen omdat ze na 3 jaar aanhoudende economische crisis letterlijk uitgehongerd zijn. Maar alleen de burgerij zal haar slag thuishalen.Want een zitplaats in de muntschouwburg kost in 1830 frank .veel dagloners in vlaanderen en gieters in Luik verdienen dan niet eens zoveel op deze dag....Na veel aarzelen stuurt koning Willem versterkingen naar Brussel.De opstand groeit uit tot een veldslag in regel.Gedurende vier memorabele dagen in september woed een stadsguerilla in het park van brussel,de koningstraat en op de vlaamsesteenweg.
op 26 september word een voorlopige regering geinstalleerd die op zoek gaat naar een koning .Die vinden ze aan het engelse hof in de persoon van de dan 41 jarige duitse prins en weduwnaar Leopold van saksen-coburg-cotha.Ze noemen hem "de knapste prins" van europa"en hij is in ieder geval een figuur waarmee alle grootmachten zich kunnen verzoenen.Wanneer de prins op 21 juli 1831 in Brussel de gronwettelijke eed aflegt,begint belgie officieel te bestaan in de ogen van de wereld
1831 Op 21 juli legt hij de eed af als eerste Koning der Belgen. Hij zal het overgrote deel van zijn regering wijden aan de consolidering van de jonge staat.
Louise van Orléans (Palermo, 3 april 1812 - Oostende, 11 oktober 1850), eerste Koningin der Belgen was de dochter van koning Lodewijk Filips van Frankrijk en koningin Marie Amélie van Bourbon-Sicilië. Op 9 augustus 1832 trouwde zij met Leopold I, de eerste koning der Belgen. Door haar huwelijk werd ze onmiddellijk Koningin der Belgen en sloeg ze de titel Hertogin van Brabant en Prinses van België over. Het huwelijk werd gezien als een politieke zet. Het verenigde een Duitse dynastie onder het oog van het Verenigd Koninkrijk met Frankrijk. Het huwelijk zelf werd volgens de oecumenische ritus gesloten, met een katholieke en een protestantse dienst. Louise kreeg van haar vader een privéappartement in het Kasteel van Versailles; daar bracht ze haar jeugd door. De eerste maanden bleek het prille huwelijk op een vriendschapsrelatie gebaseerd te zijn. De koningin schreef de eerste toen veelvuldig naar haar moeder de Franse koningin; langzaam leek ze de rol die haar was toebedeeld te aanvaarden.[bron?] Ondanks deze investeringen nam Leopold het niet zo serieus met de huwelijkstrouw en zocht hij toenadering bij een minnares; het enige wat hen nog leek te binden waren hun kinderen. Aangezien het om een jonge monarchie ging, verzocht de koning zijn vrouw om uiterst zorgzaam en liefdevol met de kinderen om te gaan. Zij moest daarvoor altijd verantwoording afleggen aan haar echtgenoot.[bron?] Louise hield veel vaar haar Leopold en gaf niets om zijn escapades.[bron?] Na de dood van hun eerste kind groeide het koppel naar elkaar toe. Louise schonk het leven aan de eerste prinsen van de Belgische dynastie:
Met hun 3 kinderen, prinses Charlotte zit bij haar moeder op schoot,naast haar staat prins Filips,en kroonprins Leopold staat naast zijn vader De harkerige en lelijke kroonprins Leopold is een doorn in het oog van de ambitueuze Leopold1 terwijl prinses Charlotte zijn lievelingskind is.Ook met de knappe prins Filips kan Leopold1 best overweg
Kroonprins Leopold prins Filips en prinses Charlotte
Van de latere Leopold 2 weten zijn familieleden niet veel goeds te vertellen.Koningin Victoria,een nicht van Leopold 1,vindt hem "bijzonder vreemd" en constateert dat "hij er genoegen in schijnt te scheppen onaangename dingen tegen de mensen te zeggen"
Koningin Louise-Marie stierf op 11 oktober 1850. Vijftien jaar later, op 10 december 1865 in Laken, volgde Koning Leopold haar. Zijn laatste woord was duidelijk, "Charlotte"... De eerste Koning der Belgen ligt begraven in de kerk van Laken. Hij rust er in de Koninklijke crypte tussen al zijn opvolgers en familie hoewel hij de wens had uitgedrukt in Windsor castle te worden bijgezet naast zijn eerste vrouw Prinses Charlotte van Engeland
de latere Leopold 2.Als kind is hij stug en onverschillig.Om hem van zijn luiheid te genezen dringt zijn vader bij z'n leraars steeds op strengere tucht aan."Ik wil hem plichtsbesef bijbrengen,"schrijft hij
Leopold Lodewijk Filips Marie Victor (Brussel, 9 april 1835 Laken, 17 december 1909), prins van België, hertog van Saksen, prins van Saksen-Coburg-Gotha, hertog van Brabant, was van 1865 tot 1909 Koning der Belgen. Leopold huwde met Maria Hendrika van Oostenrijk,zij was de kleindochter van Leopold II van Oostenrijk. Ze schonk hem vier kinderen: Louise (18 februari 1858 - 1 maart 1924), trouwde met Filips van Saksen-Coburg-Gotha Leopold (12 juni 1859 22 januari 1869) Stefanie (21 mei 1864 - 24 augustus 1945), trouwde met Rudolf van Oostenrijk Clementina (30 juli 1872 - 8 maart 1952), trouwde met Napoleon Victor Bonaparte
De dochter van Leopold1 met haar echtgenoot aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk,de broer van keizer Frans jozef.Het paar trouwde op 27 juli in het koninklijk paleis te Brussel
Filips Eugenius Ferdinand Maria Clemens Boudewijn Leopold George (Laken, 24 maart 1837 Brussel, 17 november 1905), prins van België, hertog van Saksen, prins van Saksen-Coburg-Gotha en Graaf van Vlaanderen, was de derde zoon van Leopold I van België en jongere broer van Leopold II. De titel "Graaf van Vlaanderen" werd hem op 14 december 1840 toegekend. Hem werd in 1862 de kroon van Griekenland aangeboden, die hij echter weigerde, evenals de hem in 1866 aangeboden kroon van Roemenië. Na het overlijden van kroonprins Leopold in 1869 werd zijn oudste zoon Boudewijn troonopvolger van Leopold II. Hij was sinds 25 april 1867 gehuwd met prinses Maria van Hohenzollern-Sigmaringen, dochter van Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen en zuster van Carol I, de prins die de Roemeense kroon wel aanvaardde. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren: Boudewijn Leopold Filips Marie Karel Anton Jozef Lodewijk (18691891) Henriëtte Marie Charlotte Antoinette (18701948), gehuwd met Emmanuel d'Orléans Joséphine Marie Stéphanie Victoire (1870-1871) Joséphine Carola Marie Albertine (18721958), gehuwd met haar neef Karel Anton, zoon van Leopold van Hohenzollern Albert Leopold Clement Marie Meinrad (18751934), gehuwd met Elisabeth in Beieren Filips overleed op 17 november 1905 te Brussel. Leopold II wilde zijn neef Boudewijn op de Belgische troon zien, maar die stierf onverwacht. Filips werd ongeschikt geacht omdat hij nagenoeg doof was. Omdat de Salische wet toen nog van kracht was ging de troon naar de jongste Belgische prins, Albert. Hij besteeg na de dood van Leopold II in 1909 als Albert I de Belgische troon.
Arcadie Claret (30 mei 1826 13 januari 1897) was meer dan twintig jaar lang de minnares van Leopold I van België. In 1846 komt het liefdesleven van Leopold I uitvoerig aan bod in de toenmalige pers, onder andere zijn relatie met Arcadie. Om enigszins aan deze druk te ontsnappen laat hij Arcadie huwen met Ferdinand Meyer. Van deze scheidt ze vier jaar voor de dood van de Belgische koning. Arcadie en Leopold krijgen samen twee zonen: Georg von Eppinghoven (1849-1904) Arthur von Eppinghoven (1852-1940) In België is Arcadie eigenares van het kasteel van Stuivenberg in Laken, maar ze kan er, gezien de toestand en het feit dat ze van Duitse afkomst is, onmogelijk blijven wonen. Gelukkig had Leopold vooraf haar toekomst en die van hun twee zonen veilig gesteld. Arcadie en haar zonen vinden een onderkomen in een kasteeltje in Holzheim (Duitsland). Het kasteeltje is een tot chique residentie omgebouwde hoeve. Leopold had het al lang in bezit als een van zijn vele Duitse opbrengstgoederen. Het was oorspronkelijk een oude abdijhoeve "Eppinghoven", die trouwens de titel en naam wordt van Arcadie en haar zonen. In 1851 'verkoopt' Leopold het domein aan Arcadie. In België verkoopt ze haar kasteel van Stuivenberg aan een stroman van Leopold II. Arcadie Claret overlijdt op 13 januari 1897, 31 jaar na haar minnaar Leopold I.
In 1885 laat leopold 2 zich tot koning van de kongo uitroepen.In 5j tijd brengt de kolonie hem 75 miljoen fr op
Leopold II stuurde Stanley uit op onderzoek en ontdekking in het gebied van het huidige Congo, met het oog op een persoonlijke kolonie. Door middel van een uitgekiende diplomatie kreeg Leopold II erkenning van andere Europese mogendheden als zijnde hoofd van een internationale vrijhandelszone, Kongo. De periode van Kongo-Vrijstaat is wellicht één van de meest trieste pagina's uit het geschiedenisboek van veel Congolezen. Leopold II beschouwde zijn internationale vrijhandelszone namelijk meer als een privé-domein met een voornamelijk economische functie. Ze was met andere woorden meer een grondstofwinningsgebied dat zoveel mogelijk geld moest opbrengen door middel van zo laag mogelijke investeringen. Dit ging gepaard met enorme wantoestanden, die aan menig Congolees het leven kostte. Vooral de uitbuiting ten voordele van de rubberontginning was ronduit onmenselijk. Nadat aan deze praktijken ruchtbaarheid werd gegeven en het een belangrijk item werd in de (buitenlandse) pers en publieke opinie, werd er uiteindelijk een onderzoekscommissie ingesteld. De resultaten van deze commissie en de stijgende buitenlandse druk op Leopold II en de Belgische staat, zorgden ervoor dat Kongo-Vrijstaat in 1908 werd overgedragen aan België.
Leopold II is internationaal vooral bekend vanwege zijn privékolonie Kongo-Vrijstaat. Vanaf 1876 ging hij zich steeds meer voor Centraal-Afrika interesseren, onder meer door in 1879 een verkenningstocht door Henry Morton Stanley te sponsoren. Op de conferentie van Berlijn in 1884-5 werd zijn persoonlijke soevereiniteit over de Kongo-Vrijstaat internationaal erkend. Dat bereikte Leopold door jarenlange voorbereiding en diplomatie. In 1908 nam de Belgische regering Kongo, voortaan Belgisch-Kongo, formeel over van de koning, na protesten uit het buitenland over het wanbeheer dat Leopold over de kolonie had gevoerd. De 23 jaar onder het bewind van Leopold II worden gekenmerkt door volkerenmoord, slavernij, ontvoeringen, martelen, verkrachtingen, onthoofdingen en het afhakken van handen. De schattingen over het aantal slachtoffers variëren aanzienlijk. De Britse diplomaat Roger Casement heeft het over drie miljoen tijdens twaalf van de twintig jaar. Peter Forbath noemt ten minste vijf miljoen. Adam Hochschild spreekt van tien miljoen en de Encyclopædia Britannica spreekt van een totale bevolkingsafname van twintig tot dertig miljoen naar acht miljoen. Leopold was zeer trots op zijn kolonie, hij liet er speciaal serres voor bouwen, het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika en zelfs een zaal in het Koninklijk Paleis, de Kongo-Zaal. Op 30 december 1888 stelde hij de nationale orde van De Orde van de Afrikaanse Ster in met de volgende motivering: Onder de benaming "Orde van de Afrikaanse Ster" wordt door Ons een orde ingesteld, tot beloning van de diensten aan de Onafhankelijke Kongostaat en in het algemeen aan de zaak van de Afrikaanse beschaving bewezen. Opmerkelijk: Leopold II heeft nooit een voet gezet in zijn Kongo .
De handen van kinderen werden afgehakt indien de hoeveelheid rubber dat werd opgehaald niet voldeed aan de verwachtingen van Leopold II. De handen werden gerookt en opgestuurd naar de Belgische aannemers ter telling. Per dag werd ongeveer een ton aan afgehakte handen geteld.
Engelse prinses De Engelse prinses van Wales, Charlotte Augusta werd in januari 1797 geboren. Charlotte was de dochter van de latere koning George IV en Caroline van Brunswijk. Het huwelijk van haar ouders was bijzonder slecht. Na de geboorte van Charlotte Augusta leefden George en Caroline feitelijk gescheiden. Hierdoor zag Charlotte haar moeder nauwelijks. Huwelijk In 1814 was Charlotte Augusta enkele maanden verloofd met de Nederlandse prins Willem, de later koning Willem II, maar de verloving werd verbroken. In mei 1816 trad zij in het huwelijk met Leopold van Saksen-Coburg, die later koning van België werd. Kraambed Het huwelijk van Charlotte en Leopold was volgens tijdgenoten erg gelukkig, maar zou niet lang duren. In november 1817 beviel ze, na een bevalling die vijftig uur duurde, van een doodgeboren zoon. Charlotte Augusta overleed een dag later aan de gevolgen van de zware bevalling.
en Prins Filips
