Afscheidsrede Voorzitter toneelbond Hand in Hand op begrafenisplechtigheid
Beste familieleden, vrienden en kennissen van Willy,
Vandaag nemen we afscheid van een man die het sociale en culturele leven van zijn geliefde Atom bewerkstelligde en uitdroeg in gans Vlaanderen. Het sociale leven was één van zijn drijfveren. Hij hield ervan om zijn dorpsgenoten bij elkaar te brengen.
Willy: een ruwe bolster met een goed en groot hart.
Zijn inzet voor zijn Atom, ik denk te mogen zeggen, is legendarisch. Toen er de fusie aankwam, was hij bedroefd omdat zijn Atom moest fusioneren met Haaltert, die van over de beek. Maar hij zou ervoor zorgen dat Atom daar niet vergeten werd. Hij ging regelmatig poolshoogte nemen om ook een inkijk te hebben in de culturele kas en projecten van de gemeente. Toen er een beeld werd geplaatst in Haaltert door Radio 2 , waar hij ook ten volle aan meewerkte, zei hij "en nu één voor Atom! Ze hebben daar nog wat in kas; we moeten er direct bij zijn, nie wachten!" En het driekoningenbeeld staat er!" En nu nog nen Turfboer" zei hij en de turfboer kwam er. Hij was er zo fier op. En Atom had terug een volksfeest. De verenigingen waar Willy lid van was en meestal ook voorzitter, waren er heel wat. De feestraad, de bloedgevers, parochiale werken, zijnen toneelbond, enz...
Hij plaatste met de camping Denderhoutem op de toeristische kaart. Veel later kwam er ook een arboretum om de schooljeugd te laten kennismaken met de verschillende soorten bomen van Vlaanderen. Zijn camping zette hij ook open voor de minderbedeelden zoals de oorlogsvluchtelingen uit het Oostblok, enz...
Met de uitreiking van de cultuurprijs van de gemeente Haaltert werd Willy dan ook de erkenning gegeven die hij reeds jaren verdiende.
Sinds zijn jeugdjaren was hij begaan met cultuur. Hij was de medestichter van onze toneelbond " Hand in Hand " in 1953. Hij leidde de toneelbond naar de succesrijke bond die we nu zijn, een toneelvereniging met telkenjare een massa aan toeschouwers. En... Willy Provost was de toneelbond! Zijn toneelbond waarvoor hij stond, onwrikbaar in goede en kwade dagen. In zijn laatste levensdagen bleef hij nog steeds de vorderingen van de toneelbond volgen.
Om je gerust te stellen Willy: de toneelbond zal blijven bestaan. Jij hebt er voor gezorgd dat er een jeugdwerking is die " goed marcheert " zoals je zelf zei.
Willy schreef menig toneelstuk, denk maar aan " Requiem of Detroit " dat hier door de toneelbond werd opgevoerd in 1972. De vele stukken die hij schreef voor het toneelgezelschap van de gepensionneerden - dat hij oprichtte en daarmee de rusthuizen in de geburen rondtrok. Zijn " Wilde Vespers " waar hij zich in uitleefde, schreef hij meestal 's nachts. Velen voelden zich niet op hun gemak als hij in zijn pasterskleren, zijnen neusbril en zijn kandelaars ten tonele verscheen,...wat gaat hij nu vertellen? Maar het was steeds lachen geblazen.
Toen hij me na zijn doktersbezoek vertelde dat hij kanker had, zei hij: " ik heb een goed leven gehad, gedaan wat ik wou en geleefd zoals ik wilde.
Zijn boek dat hij schreef: " Atom ik zien a geiren "... Deze titel geeft precies weer wat Willy voelde voor zijn Atom en zijn bewoners, recht uit zijn hart zoals hij steeds zelf was, een man zonder omwegen. Enkele weken gelden kon Willy zelf de opbrengst overhandigen aan de "Vlaamse Kankerliga".
Willy, ik en zovele anderen hebben u ook geiren gezien. Wij, uw members van de toneelbond, vergeten je nooit, wij blijven je motto trouw: " Het moet! Haal ze van voor hun tv. "
Doe daar de groeten aan Albert, Paul, Hedwig,...Noël en al die andere toneelmembers die ons zijn voorgegaan.
Willy, jij genoot steeds van het applaus op je toneelplanken. Als er in de gemeente iemand een applaus verdiende voor zijn socialre en culturele inzet in Atom, dan was jij het wel.
( zaterdag 16 januari 2010 - Herman De Troyer )
Neem hier eens een kijkje op de website van toneelbond "Hand in Hand"
