|
Een bezoek aan de haven van Santa Pola hebben we maar steeds weer uitgesteld tot het vandaag er toch nog van kwam. Een vissers- en jachthaven ineen met een mooie boulevard er langs. Veel terrassen waar het goed toeven was en waar voor de biertjes voor 70 eurocent prominent werd geadverteerd. De boten die dagelijks naar het eiland Tabarca op en neer varen vertrekken en aankomen, hebben hier ook ligplaats. Voor 15 euri kun je op en neer naar het eilandje voor de kust van Santa Pola, waarbij de tocht op zich boeiender is dan het verblijf op het eiland zelf. Erg toeristisch met veel winkeltjes etc. Doen we volgende keer nog wel eens.
Wat ons nog van het hart moet is de ernstige vervuiling van onze en andermans omgeving aan deze Costa. Toegegeven, ons complex wordt keurig schoongehouden door de bewoners. Ook de steden en dorpen zijn wel schoon maar… Vanavond weer een forse wandeling in het natuurgebied gemaakt, waarbij ik weer eens een sneaky geparkeerd staande mercedes met geopende kofferbak op een zandweg aantrof. En hoppa, het bouwafval gewoon in de berm tussen de planten gooien. Vlak voor het gebied vind je in de bermen ontelbaar veel stortplaatsjes van rommel, net als elders in het gebied. Waar ze maar met de auto kunnen komen donderen ze de rotzooi neer. Hele bankstellen zijn geen uitzondering. Plastic vind je ook overal. Met onze Soestdijk boodschappentas zorgen we wel eens voor opzien als we de spullen daarin laten verdwijnen in plaats van die onvermijdelijke plastic tasjes. Ingestorte gebouwen liggen her en der en worden niet opgeruimd. Voor ons complex staan 3 vuilcontainers. Die worden keurig ’s nachts geleegd. De volgende dag liggen er dan toch weer hopen afval rond de containers. Nu ligt er weer een hoop tuinafval die de weg gedeeltelijk verspert. We merken dat het niemand wat interesseert. In Portugal en Frankrijk hebben we hetzelfde gemerkt. Nu is er een actie dat vissersschepen het met de vis binnengehaalde plastic uit de Middellandse zee aan de wal kunnen dumpen. Het binnengehaalde plastic schijnt aanzienlijk te zijn. Wat zijn wij in Nederland al ver met onze afvalbehandeling als je dit ziet. Hier zijn het nog de afval-middeleeuwen. Wij baren ook opzien als we bij de containers omzichtig alle losse afval van anderen buiten de containers er in gooien. Voorbeeld doet volgen denken we dan. Dit wordt generatiewerk wil er iets veranderen.
We zitten in de laatste week dat we in Spanje zijn. Poeh, wat gaan 4 maanden snel voorbij. Het buiten leven is straks weer voorbij, je zult zien dat als we in Nederland zijn, de rayonhoofden weer bij elkaar komen om het doorgaan van de Elfstedentocht te bespreken. Tot nu toe hebben jullie in Nederland ook prachtig weer gehad.
We hebben best genoten van ons verblijf hier, veel dorpen en steden verkent, de mediterrane keuken eer aan gedaan en zonder een agenda te voeren hebben we dagen doorgebracht.
Het vissen in mijn stamforellenvijver heb ik wel gemist, hier wordt in de modderige sloten gevist op weet ik wat. Witvis en paling zitten wel in het achterliggende natuurgebied.
Wat we wel gemist hebben zijn onze fietsen. We nemen de volgende keer Lammie’s elektrische fiets mee, zelf koop ik een fiets bij de Britse fietsenboer in de buurt.
Het vrijwilligerswerk bij het dierenasiel is goed bevallen en voor de volgende keer dat we hier zijn, ben ik weer uitgenodigd. Het is de bedoeling dat als we de volgende keer weer in Spanje zijn we een hond uit dit asiel gaan halen. Ik mis de wandelingen die zo goed voor mijn krakkemikkerige rug zijn. Vooral ’s morgens kan ik wel een duwtje in de rug gebruiken.
We hebben niet genoeg gedaan aan het bijleren van de Spaanse taal. Het is Spengels geworden.
Dat we op ons gewicht gelet hebben valt ook te ontkennen. Lammie zegt dat als we thuis zijn, het best mee zal vallen. We zijn benieuwd.
We nemen afscheid van onze pleegpoes, die zich de laatste dagen bijna niet meer laat zien. Zo gauw de eerste wolken er weer zijn, neemt zij wel weer bezit van onze zitbank waar zij de bui afwacht. Zij is door onze achterbuurman achter gelaten en samen met een paar andere buurtpoezen heeft zij hier haar honk gevonden en houdt de tuinen muis en ratvrij.. De huidige achterbuurman zet regelmatig wat voer naar buiten, waar zij amper naar om kijkt. Wij vermoeden dat zij wel 4 of 5 pleeghuizen heeft. We zijn benieuwd of we haar in december terug zien. “s Nachts nemen de steenuilen de taak over. Het zijn luidruchtige uilen die de hele nacht in onze tuin bivakkeren en van zich laten horen. We zullen ze missen.
Het weer heeft erg mee gezeten. Alle maanden waren erg droog en zonnig. 2 flessen butagas, een paar kofferbakken vol haardhout en de centrale verwarming hebben ons prima warm gehouden in de wat koudere maanden. We hebben een houtboer gevonden die ons de volgende winter een kar hout brengt.
Onze gezondheid is ook goed. De vele A en D vitamine uit de zon hebben ons goed gedaan. We voelen ons goed en hopen zo de zomer in te gaan. We hebben veel gezonde dingen gegeten en gedronken. Sinaasappelsap, vruchtensmoothies en veel groente hebben hun werk goed gedaan.
De prijzen hier zijn wat lager dan in Nederland. De groente en fruit is spotgoedkoop.Het komt hier dan ook zo van het land.
De Chinese prullaria kosten geen drol maar zijn binnen een paar dagen vaak weer kapot. Het restaurant tarief was soms nog lager dan de kosten voor zelf koken. Consumpties op het terras waren ook goed te doen. Koffie voor 1 euro, flesje wijn voor 5 a 6 euro, pilsje voor 1 euro, etc etc.
In de verplichte onderbreking ivm het overlijden van mijn oudste zus Annie hebben we een veel beter fototoestel gekocht. We gebruiken het als verrekijker. Als we nu bijvoorbeeld een vogel in de verte zien, fotograferen we het met de telelens en bekijken dan thuis wat voor vogel het was. Het herinnert me er aan dat mijn ogen slechter worden. Als we terug zijn is de eerste gang naar een goede opticien. Hans Anders is out. We hebben al verrassend mooie foto´s kunnen maken. O ja, zo nu en dan fotograferen we ook wel iets anders dan een mediterraan vogeltje
Dit huis is ons goed bevallen. Niks te veel of te weinig. Het overdekte terras hield ons goed uit de wind, de zon had daar onbeperkt toegang zodat we bijna de hele winter buiten geleefd hebben. Voor de volgende winter is het door ons alweer gereserveerd.
De komende dag willen we nog de laatste visschotel eten in Guardamar, afscheid nemen van onze stamwok, zonnen op het strand, auto wassen voor de terugreis, inpakken grrrr, etc etc. De terugreis doen we over de tolwegen. Ontspannen reizen, kost een paar cent, maar je hebt er ook wat voor. Overnachten doen we in de Ibis budget in Nimes. Voor amper 5 tientjes inclusief 2 x ontbijt beginnen we zondag uitgerust aan de laatste etappe.
Of anderen dan ook maar een paar maanden in Spanje moeten gaan wonen, laat ik aan hun zelf over. Is het budgetvriendelijk genoeg, kun je het vertrouwde een paar maanden los laten, nieuwe horizonten verkennen, met je tweeën zonder elkaar het hoofd in te slaan dicht op elkaar leven, enz enz, iedereen zal zijn eigen criteria aanleggen. Mocht je het toch doen, veel plezier!
|
