Opa Eggink of... Johan- oom zoals hij in de buurt ook wel genoemd werd. foto: Henk Braakhekke.
Ik ben er een beetje uit…. uit het lezen van gedichten. Toen ik vroeger verplicht een aantal gedichten uit het hoofd moest leren, vond ik dat helemaal niet erg… integendeel. Ik maakte zelfs schriftjes met gedichten die me het meest bevielen. We hadden zelfs een gedichtenbundel: Weerspiegeling, een bloemlezing uit de Nederlandse Poëzie van 1880 tot heden. En dat heden bleek, bij het nakijken voorin, 1949 te zijn. Opa Eggink bleek ook geïnteresseerd in mijn gedichtenbundel. Toen hij op mijn verjaardag kwam, ik denk in 1959, wilde hij hem graag lenen en hij knoopte het boekje achterop zijn fiets. Aan het eind van de verjaardag fietste ik altijd een eindje met hem mee terug, tot aan de spoorlijn vlak voor het Medler. Hij had opoe beloofd om daar altijd even af te stappen, want hij was zo doof als wat. Daar namen we afscheid en fietste hij verder en ik weer terug naar de Boomgaard. Bij het oversteken van de Ruurloseweg op het Medler werd hij geschept door een vrachtauto. Hij raakte bewusteloos en werd per ziekenauto naar het ziekenhuis in Lochem gebracht. Toen hij daar weer bij zijn positieven kwam bleken zijn verwondingen gelukkig wat mee te vallen, maar wat hij zag… daar was hij stomverbaasd over. Dertig jaar ervoor had hij ditzelfde beeld al gezien in één van zijn dromen of visioenen. Het plaatje van zijn bed bij het raam, de boom buiten en zijn hoofd in het verband. Zijn fiets zat natuurlijk ook in de kreukels, het boekje kreeg ik enigszins gehavend terug. Ik heb het altijd bewaard.
Maar nu... we hebben een bijzondere gedichtenmiddag gehad en mijn liefde voor gedichten is weer opgepoetst. Zie: www.hettysite.nl weblog 1 --13 februari
14-02-2014 om 15:18
geschreven door Hetty
Categorie:Eggink Boskamp tot 1940
|