.


Nieuwjaarskaarten in de vijftiger jaren

Voor het laatst vertoonde zich de goudkleur
van ikonen en middeleeuwse schilderijen op
wenskaarten uit de vijftiger jaren: laatste
opleving van de beslotenheid en het geluk.

Nog eenmaal spanden mensen als een rendier
natuur voor hun ar: breng ons verder! Breng
ons door de poort van het stervende jaar! Ja
hoefijzers en klavertjesvier, zilverglitter,

reikten postbodes aan in de sneeuw. Eeuwig
stormden klokken aan in de lucht, schijnsel
viel uit kerkjes. Zoete landschappen ademden

geur van vanille uit. In de zandwegen hoog-
stens karresporen; blijde vinkjes laag op hun
tak. Ongeloof stortte neer op 't ganzenbord.

.


Als het stil is

hoor ik je zacht huilen

met dichtgeknepen keel

je bent zo flink

maar weet

dat je ook klein mag zijn

verdriet verdraagt geen

grote woorden

die zijn zo vaak te veel

Boos zijn is onmogelijk met een

glimlach op het gezicht.

.



Oude vriend

Ze vallen meestal tegen als je ze herleest,
de boeken, die je ooit (figuurlijk) hebt verslonden,
want wat je daar ook vroeger mooi aan hebt gevonden,
dat blijkt dan op zijn hoogst inmiddels mooi gewéést.

En toch... Je pakt wel eens een bandje uit een kast,
blaast er het stof af en al bij de eerste zinnen
wandel je lang vergeten paradijzen binnen,
weer als vanouds ontroerd en weer opnieuw verrast.

Een vriend van wiens bestaan je amper nog iets wist,
maar die je al die jaren pijnlijk hebt gemist.

Om gelukkig te worden moet

men het eerst willen zijn.





Herluf van Merlet

..


Je zoenen zijn zoeter

Je zoenen zijn zoeter dan
 
zoeter dan honing en ik vind je

mooier en liever, liever

en aardiger nog dan de koning.

We gaan samen liggen

een eind hier vandaan

we maken van takken

van takken en blaadjes

een vloer en een dak,

dat was onze woning,

of ik was het tuintje

en jij was de tent

daar gingen wij wonen

en blijven en horen

o rep je mijn liefje

ik heb je zo graag

nu of nooit samen slapen

want we zijn er

alleen maar vandaag.

 

Geluk moeten we onderweg

zoeken en niet aan het eind van

de weg, want dan is de reis

afgelopen.




Maxim Drabon

Het geluk is als een echo :

ze antwoordt maar komt

niet naar u toe.



Carmen Sylva

..

Ongehoord

Wat ik niet zeggen kan
en niet kan schrijven
zal ergens diep in mij
toch bij me blijven

Ongehoord
maar in een lieve duisternis
verbergt zich iets
dat meer dan woorden is

.

.

lampje

in onze boom
groen als nooit tevoren
brandt één lampje niet

het valt niet op
het zit niet van voren
eigenlijk niemand die het ziet

het lampje is
niet stuk of zo
het geeft gewoon geen licht

en wij …
wij laten het gebeuren
het zit toch niet in het zicht

maar ergens
in de nacht
als alle andere lichtjes doven

zien wij soms
onverwacht
en haast niet te geloven

dat ene lichtje
stilletjes fonkelen
warmer, mooier dan de rest

en weten wij weer
dat elk lampje
wil schijnen met de kerst

Ik wens je

Ik hoop en wens je toe

dat je na verloop van tijd

weer sterk zult worden

uitgetild boven je verdriet

weer nieuwe veerkracht voelt

je wilskracht het wint

je hoop niet wordt gedoofd

zodat je langzaamaan

weer in jezelf gelooft



Speciaal opgedragen aan schrijfster en dichteres

Manja Croiset

WirWar

Je mag gerust de handdoek in de ring gooien,

als je hem er

altijd maar weer uithaalt.



Manjaforisme

.


Spijt

Tijd verwijt spijt

dat dat wat was

ongegeneerd krast in

nieuw geloven

Maar zolang tijd

zelf strijdt met de

nawee van de keuze

zal spijt duurzaam
 
drijven op de tweestrijd

die berusting van
 
toekomst blijft beroven

De mens is geboren om te

slagen, niet om te falen.



David Henry Thoreau

Geluk moet als goud gewonnen

worden uit het erts van het

dagelijks leven.



Lode Marley

.

Experiment

 

Ook Marokkanen eten prei

dat ontdekte ik

toen ik er een paar volgde

in de supermarkt

verborgen achter mijn

winkelkarretje

 

En ook Pakistaanse kindjes

huilen

net als witte

als je ze laat struikelen

-

louter uit wetenschappelijke

overwegingen, natuurlijk

 

Dus is het misschien

niet zo

ondenkbaar

dat ook Afrikanen

honger voelen

als ze

een dag of drie

niet

gegeten

hebben

 

Maar dat is

- waarschijnlijk -

een

stap

te ver

.



TROUWDAG

'December de 21ste'?
'Hoe heb je dat zo bedacht'?
Ze bloosde lieftallig en fluisterde:
'Dat is toch de langste nacht'?

 

Doe nooit iets waarvan je wenst

dat het onbekend blijft.


Mao Tse Tung