..
Bestiaal
Wreed het ik in haar weke vlees gebeten Au! riep ze, want het deed haar lelijk pijn Maar je kan niet altijd weekhartig zijn, Ik had in ruim een week geen vlees gegeten.
De smaak was best, maar 'k heb het wel geweten, Ze vocht en ging tekeer als een wild zwijn, Hoewel ze uit een oogpunt van haar lijn Die hap best kwijt kon; 't heeft mij nooit gespeten.
Toch mis ik haar nu. Wanneer haar mond Tedere woordjes prevelde, ontstond In mijn ontstuimig hart een milde rust.
Hoe vaak heeft zij mij niet gestreeld, gekust? Hoe vaak heb ik niet liefdevol haar lust Gestild? Maar nu heeft zij een andere hond.
|