Ik zie haar, hoe haar gerimpelde handen rusten in haar schoot en haar intens droevige blik gericht is op de overkant. Haar verdriet snijdend door mijn ziel. Alles waar ze waarde aan hechtte is nu betekenisloos. Toen ze noodgedwongen afstand deed van huis en haard, blies ze tegelijkertijd haar laatste levenslust uit. Ze verhuisde naar de overkant maar liet haar waardige bestaan achter.
Ik zie haar, hoe ze denkbeeldige pluisjes van haar rok plukt. Dezelfde blauwgeruite rok waar ze bestellingen in rondbracht. Haar gezicht getekend door vermoeidheid, haar ogen stralend van geluk. Als kind antwoordde ik steevast op de vraag wat ik later wilde worden " buurvrouw" . Het nietszeggende antwoord voor buitenstaanders, werd door dorpsgenoten begrepen. Iedereen droeg haar een warm hart toe. Niet omdat ze zoete, lieve broodjes bakte of ze bezorgde aan huis maar omdat ze voor de hele wijde omtrek de buurvrouw was.
Ik zie haar, hoe ze versgeplukte bloemen in een vaasje heeft gezet. Hetzelfde vaasje dat altijd stond te geuren op de toonbank. Met zorg geplukt, met beleid geschikt. Bloemen gaven haar kracht, vertelde ze mij.
Ik zie haar, hoe ze twee kopjes verse koffie op tafel heeft gezet. Dezelfde kopjes die altijd klaarstonden om gevuld te worden. Ze heeft me ooit toevertrouwd dat ze geen koffie lust, maar geniet van de gezelligheid die het met zich meebrengt.
IK zie haar, hoe ze de lege schommelstoel tegenover haar meedraait met de zon. Ze sluit haar ogen en ik zie haar lippen bewegen. Even lijkt het erop dat er een voorzichtige glimlach verschijnt op haar gezicht.
Ik zie haar, hoe ze de appeltaart aansnijdt. Speciaal voor de gelegenheid gebakken. Een vast ritueel dat ze al sinds haar eerste trouwdag in ere houdt.
Ik zie haar en weet dat niets meer is zoals het was. De bloemen hebben hun kracht verloren. De koffie heeft haar gezelligheid ingeruild voor eenzaamheid. Ik voel een traan over mijn wang.
Ik weet, ze is mijn buurvrouw niet meer. Haar hart brak, toen het zijne stopte.
Auteur :Silly Houet
Reacties op bericht (1)
20-04-2008
het is
een mooi geschreven verhaal van de werkelijkheid...liefs
20-04-2008 om 21:38
geschreven door pluisje
WENS
Lieve mens
dat tijd, liefde en
warme genegenheid
"al moet je nog wat wachten"
je ergste zeer op een moment
iets gaan verzachten
dat is mijn liefste wens
Auteur:
Ina Sipkes De smit
hulpverlening
je bent bang maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent eenzaam maar in plaats van vast te houden geven ze je een pil
je bent verdrietig maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent wanhopig maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent van dit alles depressief geworden ze geven je een pil maar in plaats van je vast te houden
je weigert de pil en begint de strijd tegen je verslaving terwijl niemand je vasthoudt
AUTEUR :
MANJA CROISET
Ik wil sterven
Ik wil niet dood maar enkel sterven dood is zo definitief dood is enkel om te erven sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan dood, ik houd er niet van dus waarom de dood verkiezen terwijl ik sterven kan
Auteur : Yvonnne Gommer
YING EN YANG
Volstaat een oogblik om elkaar te verstaan,
dan fundeert de basis om samen te gaan,
de echte verstandhouding klikt zo meteen,
en is als Ying en Yang, onafscheidelijk een.
Auteur : Herman Coppens Bedankt Herman en Mieke voor de toelating .
Jou
als ik lach lach ik om jou als ik huil huil ik om jou als ik gelukkig ben komt dat door jou
..
Zo nietig en verdrietig
maar de pijn zo groot.
Manja Croiset
Zonder tranen
huilt mijn lichaam.
Manja Croiset
.
Waarom zijn veel mensen
zo bang om liefde te uiten ?
Een paar lieve woorden op
het juiste moment kunnen
veel meer plezier geven
dan welk geschenk ook.
Gastenboek
ZET JE RUSTIG ERGENS NEER , LUISTER
NAAR DE MUZIEK LEES WAT OM TE ONTSPANNEN
EN SCHRIJF JE OPRECHTE MENING NEER.
WirWar