ANDERS REIZEN IN NEDERLAND!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

HET TAO VAN KONINGINNEDAG.

Ter gelegenheid van Koninginnedag mocht de Nederlandse natie zich verheugen in het bezoek van de auteur. Ter plekke wenste de auteur de festiviteiten rond Koninginnedag met eigen ogen te aanschouwen, en met het oogmerk om de festiviteiten rond Koninginnedag  luister bij te zetten resideerde de auteur in “Hotel Oranje” en wel met name in de Zeeuwse goegemeente Wissenkerke.  Wissenkerke  is een uit kleipolder omhoog gestampt Hollands boerendorp dat aarzelend op de breuklijn balanceert  tussen de toekomstgerichte toeristische sector en de traditionele platte, door koeien bevolkte boerenbuiten met gezonde lucht.

” Duitsers moet je afblaffen mijnheer, maar als je hetzelfde doet met Vlamingen dan lachen ze je vierkant in je gezicht uit.” Ik ben mij van de prins geen kwaad bewust, maar op slag van stoot voel ik mij hier thuis als Vlaming. 

Er staat in Wissenkerke een Oer Hollandse molen aan een plas en Oer Hollandser en de bevolking draagt de naam Zalm en Friesema. Wie Wissenkerke met een dier vergelijkt zou kunnen menen dat het een gereformeerd amfibiedorp is met een dubbele bloedsomloop. Dit Zeeuws spaarpotdorp is Calvijn toegedaan, het is een dorp waar ik met mijn rug tegenaan zou willen gaan staan.

In deze gemeente waarvan de dorpelingen in hart en nieren in hun eigen klei stampen,  kleeft

de profijtigheid waarmee zij elkaar toe neigen aan hun bakstenen gevels die ze met kleine  driehoekige Nederlandse wimpeltjes aan een lang dun touwtje met elkaar hebben verbonden. Eenheid in het Oranje feestgevoel is tenslotte leuker.

En dan plots in de hoofdstraat, achter een raam prijkt haar foto, annex enorme ronde

hoedendoos op haar koninklijke hoofd, statig en profijtig hangt ze achter een raam gepostuleerd…zij, Beatrix, de Koningin der Koninklijke Nederlanden.

“Zal dat gaan?” “Natuurlijk gaan wij”, antwoordt zij. Waarschijnlijk werd haar hoedendoos (een soort ronde reddingssloep) ontworpen tijdens een klopjacht op een Zeeuwse hormonenboer in de omgeving van de stormvloedkering. Dit ontwerp werd om allerlei redenen goedgekeurd door Neeltje Jans en door Rijkswaterstaat want wij wijzen er op dat de provincie Zeeland  vrijwel zeker met het stijgen van het zeepeil ooit nog onder water zal lopen. Alhoewel ze achter het raam overkomt als een schietinstructeur die in mijn richting mikt wordt Beatrix beschouwd als een crème van een vrouw, zij is het hart der Nederlanden.  Neen, er is niks mis met haar en geen Wissenkerkenaar die er aan denkt de hondenbrigade er op af te sturen, in tegendeel: het is hen duidelijk aan te zien dat ze eens per jaar ter gelegenheid van Koninginnedag hun verbondenheid met de Nederlandse Kroon fêteren.

HET FEESTGEDRUIS BARST LOS

Hoogst waarschijnlijk is Wissenkerke in het midden van vorige eeuw ontstaan rond een benzinepomp. Reeds in de vroegte van de morgen razen enorme tractoren met de koeienstront nog aan hun gigantische banden en versierd met een oranje wimpeltje door de vier nog slapende straten  om op die manier hun spoor van feestelijkheid aan Koninginnedag toe te voegen. Het is de jonge tractorenboeren aan te zien dat ze bijvoorbeeld precies aan nummer 16 A van de Dijkstraat (ken ook een andere straatnaam wezen) met hun enorme tractor meermaals toeterend voorbijrazen. Daar moet zij dus wonen, en zo vroeg in de morgen willen zij naar alle waarschijnlijkheid hun toekomstige nog slapende boerin uit haar slaap wekken want later zullen de koeien omstreeks dit vroege uur gemolken dienen te worden. Plicht roept de mens uit zijn ledikant want Schone Slaapsters “leggen lui”. Voor polderboeren valt er immers met luie boerinnen weinig aan te vangen. Toegegeven dat er een systeem steekt in hun systeem: geef boerinnen vooral niet te veel verwenbeurten en zelfs op Koninginnedag zijn in deze op de Noordzee uitgespaarde poldergemeente geen uitzonderingen toegestaan. Er is niemand die luiheid hier ziet zitten.

Het dorp ontwaakt en het staat paraat voor de jaarlijkse historische festiviteiten. In de drie straten hangt er een feestelijke collectie slierten van sobere, kleine driehoekige wimpeltjes. Van huis tot huis bemeten; eentje blauw, dan eentje wit en vervolgens eentje rood.

Er wapperen geen Nederlandse vlaggen, geen driekleur want men moet in de gedrevenheid van het feestgedruis met die spullen ook niet overdrijven. Iets oranjekleurigs hangt er ook ergens aan een boom; het betreft ook een kleinigheid want tenslotte komt men door soberheid in het hemelse paradijs. Het etaleren van uiterlijke tekenen van welvaart, zelfs bij mooi weer is in Wissenkerke een dorpsvreemd verschijnsel. Rijkdom lijkt een schandaal te ontketenen, maar gelukkig heeft dit als neveneffect dat men door sober te leven automatisch schandalig rijk kan worden.

Ach, dit “idyllisch” plattelandsdorp (zoals trouwens de ganse Nederlandse Natie) zal, getrouwe tot in den dood pal achter haar Oranje Vorstenhuis blijven staan. “Lang Leve Hare Majesteit de Koningin, de vorstin der Koninklijke  Nederlanden!”  Vandaag valt er in Wissenkerke eens per jaar zuinigjes en per persoon bemeten iets te vieren; “Oranje Boven!”

ZO VER EN VREEMD BEN JIJ EN TOCH ZO DICHT BIJ.

Nederland is ons buurland, het is een land zo dicht bij en toch zo ver weg.

Voor Vlamingen blijft Nederland het onbekende buurland waarop nog jaren, zoals trouwens ook op jou Beatrix, Koninklijke Majesteit der  Nederlanden, alsook op verse koemelk, een huidvreemd gereformeerd Calvinistisch vel zal blijven plakken. Jullie zijn zo compleet anders en waar ik op de wijde wereld kwam, een bezoek aan Nederland is telkens weer “Anders Reizen.” 

Terwijl ik dit noteer zegt  Herman Van Veen op de radio:” Bij ons thuis stond er vroeger een kachel en een radio, en samen vulden wij het hart van de ruimte…”

Beschaamd ben ik en jaloers omdat ik niet zo zuinig en zelfverzekerd juist onze gemeenschappelijke Nederlandse taal weet te gebruiken. Dat kunnen Vlamingen niet want wij worden geboren om Vals Bescheiden Bourgondische Boertjes of beertjes op sokken in eigen beheer te blijven. Wij zijn een volk van viervoudige ontkenningen terwijl Nederlanders toch zo zelfverzekerd blijken. Nederlanders weten alles, maar Vlamingen daarentegen weten dat het voordelen biedt om van toeten noch blazen of van rietepetiet te weten. Het wil al echt tegenzitten als Vlamingen geen minister in een van hun regeringen zijn, zullen worden of geweest zijn. Laten wij het hierbij houden want wij zouden het ook nog kunnen hebben over hun zonen, dochters, familieleden of verwanten die ook allemaal minister zijn of het nog zullen worden. Leve Koninginnedag, maar in Vlaanderen zijn er vele koningen en koninginnen, niks bijzonders dus en dat willen wij graag zo houden.  

Auteur Walter Marsoul.