o primavera
heerlijke bloemennaam,
betekent ook begin
Over mijzelf
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
Ik ben een vrouw en woon in Halle 1500 (België) en mijn beroep is gepensioneerde leerkracht Nederlands.
Ik ben geboren op 30/06/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, theater, oosterse cultuur, muziek en koken.
Ik publiceerde 4 dichtbundels (De dagen van de winter, Jagen, Sapkracht en De tuinen van Thevenet). In 2006 acteerde ik in 'De koffers zijn gepakt', een theaterproductie van het Masereelfonds, als eerbetoon aan Bertold Brecht.
een lief okerkleurig scharminkel
literatuur, cultuur, small talk
03-09-2007
watou, wolken, frituur plaza enz...
ik blauw van jou, ik ben blauw
in t diepst van mijn gedachten
(71 tekens, home-made sms-gedicht)
1.
altijd opnieuw krijg ik bij een visite aan het westvlaamse poëziedorp watou een boostvan weidsheid. ik bedoel wel degelijk een ruimtelijke ervaring, een gevoel van opgenomen te worden in de wolkenhemel. want de wolken waren weer present, verleden zondag, toen ik voor de zoveelste maal een bezoekje bracht aan de poëziezomer van watou. grillige grijze en grijsblauwe wolken, afgewisseld met reusachtige witte en donkere bijna antracietkleurige regenwolken, die gelukkig allemaal gewoon voorbijdreven en in de late namiddag zelfs plaatsmaakten voor een zalig septemberzonnetje.
ik had gratis ingangstickets gewonnen voor de hommage aan eddy van vliet, op 2 september 2007 in het sint-bavokerkje op het marktplein - en wij daar naartoe. er traden wel acht vlaamse en nederlandse dichters op. zelf was ik vooral geïnteresseerd in het optreden van myriam van hee, mijn allereerste lievelingsdichteres ooit en nog altijd, vind ik, van het beste wat vlaanderen te bieden heeft.
n. vond het spijtig dat er in watou 'geen winkeltjes open waren', maar geen nood: uiteindelijk voelden we ons 's avonds heel voldaan, onze longen gevuld met frisse lucht en onze geest overlopend van sprankelende indrukken. beiden zaten we om zeven uur 's avonds dus heel gelukkig, zonnebril op de neus, te wachten op de belbus terug naar het stationnetje van poperinge, op het terras van frituur plaza, genietend van een onvoorstelbaar zalige reuzebak frietjes met samoeraisaus.
2.
in de poëzieshop op het marktplein van watou, naast de infobalie, viel mijn oog onmiddellijk op de schitterend uitgegeven bundel resistent* van saskia de jong, een dichteres over wie ik het in een van mijn vorige berichten reeds heb gehad. toeval bestaat niet: al enige tijd was ik op zoek naar dit hebbeding en ik kocht het boekje dus prompt en zonder aarzelen. het lag daar echt op me te wachten! zelfs al gingen mijn laatste vakantiecentjes er aan, dit boekje moest mijn privé-bibliotheekje vervolledigen!!
waw, wat kan ik nu zeggen van watou 2007? ik las een mooi boomgedicht van pat donnez, tentoongesteld in een tuin. in een van de vele poëziekamers - als ik mij niet vergis in het douviehuis - was het geluid van een gek lachje geïnstalleerd, toen zei plotseling iemand: de slaapkamerdeur gaat open. in een andere kamer lagen stapels en stapels ballonnetjes en in nog een kamer hingen schitterende kleine statieportretten, de bourgondiërs met hun weelderige ponykapsels en ook andere historische portretten in brons en bruin en groen en scharlaken en vermiljoen. de personages keken en keken de kamers in, hun priemende of dromerige ogen volgden de esbattementen van de bezoekers. het waren echt heel veel schilderijtjes, de muren hingen vol, zo werd een bijzonder effect bereikt.
ik rapporteer opzettelijk op bovenstaande kinderlijk-chaotische manier, want zo ging het - we hadden jammer genoeg niet de tijd om alle installaties op ons gemak te bekijken. om 4 uur begon de hommage en we wilden een goed plaatsje veroveren. we konden echter in het kerkje de voordrachten volgen van op verschillende schermen, dus geen nood. sommige dichters verrasten mij aangenaam, andere vond ik een beetje slaapverwekkend. natuurlijk moesten ze elk een paar gedichten van eddy van vliet voordragen en dan was plots de sfeer weer in-droevig, waar ik niet echt gelukkig mee was, want ik hou niet van opzettelijk triestige poëzie.
3.
heel tof vond ik de sms-gedichtjes van anton korteweg, een revelatie trouwens. een sms-gedichtje is een stukje poezie bestaande uit 160 tekens, spaties bijgerekend (eigenlijk zoveel tekens als een sms kan bevatten). de schrijvers ervan zijn verplicht zich enorm te beperken in woorden... het lijkt wel een nieuwerwetse haiku! eigenlijk had ik nijn notitieboekje moeten bijhebben, om fluks zo'n sms-gedichtje over te pennen, maar geen nood.. internet biedt misschien uitkomst. maar ach nee, geen sms-gedicht van anton korteweg te vinden! wel vond ik dit superkort stukje:
Feest
Ik moest de Hema in. Voor vruchtentaart.
Goed en goedkoop. Want junior verjaart.
Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw
dan wil je wel naar huis. Naar die van jou.
- - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg
haha, 173 tekens, spaties inbegrepen! het lijkt er dus al een beetje op...
4.
myriam van hee fluisterde met zachte stem haar gedichten door de micro. daarvoor is ze bekend, voor dat gefluister. ze las gedichten uit haar nieuwe bundel buitenland, die in het najaar zou verschijnen en ik was weer helemaal verkocht! subliem, overheerlijk, zo subtiel en eenvoudig en teder kan alleen zij schrijven....ik kan er geen andere woorden voor verzinnen.
uitkijken dus, in de herfst, voor mijn volgende aanwinst.
5.
tot slot, om deze kwakkelzomer af te sluiten, wil ik even nog dit gedicht over de hondsdagen presenteren. het komt uit resistent (mijn voorlopig hoofdkussenboekje, àgogo) en is geschreven door mijn nieuwe liefde, saskia de jong (natuurlijk, wat dachten jullie wel), die 'experimenteert, rauw is en lak heeft aan grammaticale regels'*:
als de zomer op zijn heetst is, vernietiging de bedoeling omdat de zon te veel op haar lippen heeft liggen als in razernij schroeien de plekken, in razernij wordt een plek zonder schaduw gebaard, al is er wel het avondfloers wendt zij voor
als de dag opgerekt wordt tot passend, de nacht terzijde wijl het scanderen van bloedschennige waarheid ons koortsgelaat strak naar de hemeltoorts
is niettemin een goede tijding het grote licht voor de winter die nu gans en gaaf schijnt zo klaploopt als een horzel als de zomer op zijn heetst is, venietiging de bedoeling
* Resistent, Saskia de Jong, Prometheus, Amsterdam 2007 * La Vie en Rose
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
