o primavera
heerlijke bloemennaam,
betekent ook begin
Over mijzelf
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
Ik ben een vrouw en woon in Halle 1500 (België) en mijn beroep is gepensioneerde leerkracht Nederlands.
Ik ben geboren op 30/06/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, theater, oosterse cultuur, muziek en koken.
Ik publiceerde 4 dichtbundels (De dagen van de winter, Jagen, Sapkracht en De tuinen van Thevenet). In 2006 acteerde ik in 'De koffers zijn gepakt', een theaterproductie van het Masereelfonds, als eerbetoon aan Bertold Brecht.
een lief okerkleurig scharminkel
literatuur, cultuur, small talk
21-02-2008
ontijd
haha, eigenlijk wordt het misschien stilaan tijd om een tweede blog te beginnen, met alleen mijn gedichten. soms publiceer ik hier de aanhef van een gedicht (zie vorige berichten) en dat maakt mijn lezers nieuwsgierig naar het geheel.
daarom uitzonderlijk op dit bericht twee gedichten van me, geschreven in 2004, voor het project steenwegen, een initiatief van de stad halle. de gedichten zijn daadwerkelijk wekenlang tentoongesteld op het oudstrijdersplein (plaslion) en in de minderbroedersstraat.
opzettelijk gebruikte ik in deze gedichten een breed-uitdeinende, barokke, ietwat badinerende didactische stijl, waar ik me nu absoluut niet meer in kan vinden. maar soit, ik beleefde veel plezier in het beschrijven van oude foto's van halle (want dat was de opdracht) en het was dus een superleuke oefening.
hier komen ze:
plaslion
(waarom
wegen herinneringen zwaar?
omdat
ze vol zijn van gedachten.)
wanneer
wij in de nadagen,
in de
donkere nadagen van februari
in de
straten verdwalen, wanneer wij
in de
krolse kattendagen - in de krokusdagen
van de
kat - blijven sluimeren als het sneeuwt,
heeft
de tijd zich loom in dromen verstopt,
op het
plein van vele namen. dit is het plein
van de
krijgers, van de leeuwen en de kinderen.
dit is
het plein van ijs. maar bovenal is dit
het
plein van de hemelse vlucht.
ziehier
een foto van de plaslion,
in 1911
of 28. het was toen vliegfeest,
een
reuzeluchtballon werd opgelaten om halftwee.
wij zien
de school, het witte huis en een lantaarn.
de
punthoed op de ronde kiosk werd rechtgezet
voor
doege tippe. de massa
stond opzij en keek
met open
oog. zij die daar zaten op de voorste rij
wachtten
heel braaf tot het begon, maar zij die
stonden
aan de rechterkant drumden amechtig
naar een
plaats, om zeker niets te missen.
ojee, dit
is een tweede foto van het plein,
maar nu
vanuit een andere hoek. links
zien wij
een huis met naam. de ballong dirrigé
stijgt
langzaam naar omhoog, de vracht is vrij.
de massa staat nog steeds
paraat, maar dreigt
te
smelten tot een brij. wij zien daar vaag
een
canotier, maar de elegante dame in pak
en
pelerine staat buiten kijf. we kijken vlug
naar
boven, waar de ballong hangt te flemen
- ach,
dit feestje was een streling, zo voorbij.
(hoe zou
het zijn geweest, te wonen op dit plein?
waren er
al gele hyacinten - en prinsen van carnaval?)
woensdag, 25 februari 2004
ontijd
(in het hoekige en ronde van straten en pleinen
zoeken
wij naar sporen, het duister van herinnering.)
wij hebben griep - of zijn we gewoon maar snipverkouden? a. is er eigenlijk al
bijna vanaf, met liters thee, bedrust en een strip troc (pijnstiller met
paracetamol) als remedie. zelf verkies ik aspirine.
het voornaamste bestanddeel van aspirine, lees ik in de bijsluiter, is acetylsalisylic,
wat ook de wetenschappelijke naam is van het plantengeslacht wilg. aspirine
slikken is dus niets anders dan een moderne variant van het kauwen op
wilgenbast, een oerremedie tegen koorts en pijn. ook heb ik een schattig
flesje met echinacea-pilletjes van dokter vogel bij de hand, om
mijn weerstand te versterken. een griepje hebben kan dus best leuk zijn:
bedrust kan resulteren in zalige lectuurmomenten. als dan nog per toeval
superzachte braziliaanse jazzmuziek* uit mijn radiootje klinkt, voel ik me als
een koningin te rijk, een kuchende en snotterende weliswaar, maar toch een
koningin.
tja, erg veel moeite moet ik blijkbaar niet doen om me ok te voelen. ach, lieve
mensen, in deze wereld van waanzin kun je ofwel overwoekerd worden door alles
wat verschrikkelijk oogt en er dan nog aan meewerken ook (door je te focussen
op het negatieve!), of je kunt verkiezen telkens opnieuw heerlijke momenten te
voorschijn te toveren uit het onmetelijk reservoir aan realiteiten en
verbeeldingen die ons omvademen. (hihi, wat een woord, plotseling
kwam het in me op, het betekent omarmen, in het engels to embrace en het komt
ook voor, geloof ik in het verrrukkelijke gedicht 'mei' van herman gorter(1864-1927),
een hollandse impressionistische dichter.)
* Klara Mixtuur, dinsdag 19
februari 2008, Caetano Veloso: Joia (Caetano Veloso) - Soul Jazz Records
SJRCD-164 en Bojo: Procedimento 3 (Bojo) - Gonzo
Brazz-Ill