als je goed kijkt, zie je pipo in de tuin

een zalige kerst

en een gelukkig nieuwjaar 2010!

de eerste sneeuw is reeds verdwenen, de korte maar heftige winterprik van een paar dagen voor kerst behoort al tot de verleden tijd. maar ik vond het heerlijk bij mijn ronkend kacheltje te zitten en dromend naar al dat wit buiten te staren....

ondertussen heb ik mijn oude dichtbundels overgetypt en ik plaats ze bij deze op mijn blog. foei! in mijn eerste bundel zette ik nog een punt na elke titel... ach, in mijn vroegere gedichten was ik zeker niet consequent bij het gebruiken van leestekens... maar geen nood: nu heb ik de gedichten altijd bij me. vond het wel een vreemde ervaring mijn vroeger werk over te typen..

blij ben ik dat ik me dit jaar heel bewust bevrijd heb van wat ik 'invloeden' (maatschappelijke, literaire, spirituele, ideologische...) noem. ik wou me losmaken van de zienswijzen door anderen opgedrongen en opnieuw op zoek gaan naar mezelf.

ik zeg tegen iedereen dat ik in niets meer geloof. alhoewel deze attitude misschien bij sommigen als beangstigend overkomt, voel ik mij heel licht...

hieronder drie wintergedichten, 1 uit elk van mijn bundels.

3 november

het is ijskoud in deze kamer.

ik ga een eindje

in de mist wandelen.

mijn gevoelens van ongenoegen

doen verdwijnen door twee sneetjes brood te eten

van het merk wonder.

wat gouda kaas, een potje fruit,

en een hap hollandse verkade chocola

met vulling van hazelnoten, rozijnen en amandelen.

een gedicht maken.

ontdekken: het voorzichtige leven

hou oud te worden met deze twee

konijnzachte knieën.

SNEEUW

1

weerkaatsing van witte landschappen

schittering van ijskristal in azuurblauwe zon

een traag vermoeden van vuur in grotten

de dampende geur van ademend wild

ijzige herinneringen

2

het langzaam neerdwarrelen van koele vlokjes

motsneeuw in de wijdte van wintermouwen

verkrimping die niets anders is dan vriendelijk

toedekken van wat zich nors en korzelig

verbergt in koele woestijnen van winter

de zachte, behoedzame belofte

aan nabuurschap

BLAUW VAN DE KOU

(of: de vaart in de winter)

hier moet je staan om het blauw

van de kou te zien, krokant laagje sneeuw

op het dek op de daken. traagzame traagheid

van water, het gedrein van een trein

in de witheid van ijs. dit landschap

is blauwer dan blauw, het licht kruipt

over de schalies over de schotsen scheef.

het niest en het niest in de neus

van de trein en het kikkert koud rond

het schip. het rent en het rent naar

de punt van de reling, raakt rakelings

de boeg. toch is alles in deze ruimte rond.

ik gooi het blauw als anker uit,

het komt blauw van de kou terug.

ik snel en ik spring, ik duizel van ijs,

ik kaats en weerkaats op de rand.

Bijlagen:
de dagen van de winter.doc (178.5 KB)   
JAGEN.doc (134.5 KB)   
SAPKRACHT.doc (110.5 KB)