o primavera
heerlijke bloemennaam,
betekent ook begin
Over mijzelf
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
Ik ben een vrouw en woon in Halle 1500 (België) en mijn beroep is gepensioneerde leerkracht Nederlands.
Ik ben geboren op 30/06/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, theater, oosterse cultuur, muziek en koken.
Ik publiceerde 4 dichtbundels (De dagen van de winter, Jagen, Sapkracht en De tuinen van Thevenet). In 2006 acteerde ik in 'De koffers zijn gepakt', een theaterproductie van het Masereelfonds, als eerbetoon aan Bertold Brecht.
een lief okerkleurig scharminkel
literatuur, cultuur, small talk
16-11-2013
50 tinten aubergine
ooit schreef ik: no more light!
nu zeg ik:
licht, licht, licht!
vijftig tinten aubergine opgedragen aan david foster wallace, die in de bleke koning super literaire fragmenten afwisselt met technische passages en dat alles op 1 bladzijde
wie had ooit gedacht dat op die bewuste donderdagochtend 31 oktober 2013 op de ninoofsesteenweg nummer 58 in het winkeltje met de buitengewone naam exclusive (enig! apart! bijzonder! uniek!) een kledingzaak onvergelijkbaar in zijn soort want bestemd voor dikke dames de vloer omhoog kwam in de pashokjes ik voelde me wankelen wiebelen zweven neen toch zei ik is dit nog het effect van mijn jaarlijks broeds zijn of is het hier plots italië of tokyo of brazilië
vreemd dat omhoogkomen stopte even plotseling als het begonnen was had net een dure tuniek gepast met dromerige auberginekleurige bloemenmotieven had net bij mezelf gezegd de kleur van mijn rode schoentjes in dit neonlicht is prachtig je ziet de regenvlekken niet toen de strenge verhuurster er onverwijld werd bijgehaald zij was de buurvrouw en de eigenares van huizen en huizen en appartementen in de wijk de man van kathleen (de mollige beeldschone gerante die prachtige donkerrode robijnen tranen aan haar hals droeg) kwam kwaad binnen geschuifeld toen begon een lang gesprek over vochtinsijpeling en click clack vloeren en boormachines en advocaten en verantwoordelijkheden
ondertussen had ik al de kledingrekken afgeschuimd op zoek naar de juiste outfit om gedichten voor te dragen op de antwerpse boekenbeurs ik sloop als een dievegge in de nacht tussen de bijna vechtende panelleden altijd opnieuw naar het pashokje met de omhoge vloer trok alle roze en mauve en auberginekleurige ook zwarte met luipaardmotieven tuniekjes aan paste zeven pantalons met elastieken band het verslag werd opgesteld ze gingen het onderzoeken
waarom moet jij optreden vroeg kathleen ik zei dat ik gedichten schreef oh! zei ze als ik jong was las ik ook gedichten maar nu ik lees ik chicklits zie ze liggen onder de toonbank ik lees ze als ik me verveel in de winkel ik zal je een bundeltje meebrengen zei ik morgen beslis ik welke outfit ik kies moet nu naar huis zo gebeurde het dat ik op halloweendag 1 november nogmaals auberginekleurige tuniekjes paste bij kathleen eindelijk had ik er eentje gevonden met elegante mousselinen voorpanden vijftig tinten aubergine dacht ik
in de winkel waren er ondertussen twee dikke dames bijgekomen de ene was mooi inktzwart gekleed de andere met een dikke bobbelbuik bloeide in oranjerode bloemenprints misschien was zij ook broeds bedacht ik op haar leeftijd oeioeioei lees eens een gedicht zei kathleen en ik las it’s not only rock 'n roll baby, not only rock ‘n roll de dame in bloemenprints trok grote ogen bij het woord condoom zij had zeventig tinten grijs gelezen mijn gedicht was nog niet zo erg zei ze het zijn vijftig tinten grijs zei kathleen geen zeventig heb ze alle drie echte pornografie in het derde deel kom je maar pas te weten waarom ze het doet
hoe is het met je vloer vroeg ik misschien werkt de click clack vloer door de kou antwoordde kathleen het is een hele klus een click clack vloer leggen er moet speling zijn tussen de randjes en de muur maar de inktzwarte dame vroeg toen een grotere maat
een rasschrijver! daarvan geniet ik het meest: zo gewoon, vlot, onderhoudend, grappig, vliedend, schijnbaar ongekunsteld schrijven. af en toe is karl ove ook heel diepzinnig: omdat de diepzinnige fragmenten ingebed zijn in het voortkabbelend gebabbel, vallen zij des te meer op. herkenbaar: in de dagelijkse stroom van gebeurtenissen, conversaties enz... zegt iemand plots, zonder het zelf te willen, iets ongelooflijk grappig, dromerig, diepzinnig, hilarisch, metafysisch, bovennatuurlijk, paranormaal enz...
natuurlijk kan ik ook genieten van wat ik noem hoogstaande literaire taal, met veel kronkels en additieven. maar soms veel vermoeiender om te lezen. eist veel meer concentratie, veel meer traagheid. maar ik wil meezweven op gevleugelde woorden, op lichtheid, als een donsveertje in de wind.
knausgaard is ook heel noordelijk: hij leeft voor de helft van de tijd in een donkere omgeving (6 maanden dag, 6 maanden nacht), zijn eetpatroon is herkenbaar (acht boterhammen), zijn hang naar drank ook. en hij schrijft 's nachts....
Deze notities zonder titel komen uit het boek mumyōshō en zijn geschreven in de japanse 12de eeuw. het zijn gesprekken omtrent dichters en gedichten. kamo no chōmei (鴨長明, 1153 of 1155–1216), auteur, dichter en essayist) geeft goede raad aan dichters die zich in het schrijven van de tanka willen bekwamen.
vreemd, deze tekst op de cover:
il arrive aussi qu'une dame récemment entrée au palais, ou au contraire rompue à tous ses usages, vous adresse, en guise de ce qu'elles appellent "une équivoque", un ou deux vers d'un poème que vous n'avez jamais entendu. si on comprend ce qu'elle veut dire, on lui répondra comme on veut. mais si le sens reste obscur, on peut répondre par un simple "vous n'y songez pas..." pareille réponse est adaptée à tous les cas. elle convient aussi bien pour le cas où la dame vous exprime son amour que pour celui où elle vous fait des reproches ou se plaint de vous. si vous le dites sur un ton de fâcherie, vous semblerez avoir cédé à un mouvement d'humeur, mais vous pourrez toujours tourner le reproche en un spirituel badinage.
kamo no chômei, des procédés pour le cas où une femme vous adresse un poème, notes sans titre, vers 1212.
de laatste vrucht van marleen. een overdaad aan kijk- en leesgenot! ik schrijf eerstdaags een recensie voor de auteur. en er zit een echt spiegeltje in dit boek!
mijn recente aankoop!
maar… o, wat een plezier was het om te lezen! als de letters hun juiste klank hadden gekregen en zich tot woorden vormden die ik kende van mijn eigen mond en die van de anderen, als de samenstelling van de woorden alle verklaringen van de wereld voortbracht en verhalen die bij elkaar mijn hoofd van binnenuit bekleedden alsof dat benige gewelf de muren vormde van het museum en de bibliotheek van de universiteit van kopenhagen… (p.26)