o primavera
heerlijke bloemennaam,
betekent ook begin
Over mijzelf
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
Ik ben een vrouw en woon in Halle 1500 (België) en mijn beroep is gepensioneerde leerkracht Nederlands.
Ik ben geboren op 30/06/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, theater, oosterse cultuur, muziek en koken.
Ik publiceerde 4 dichtbundels (De dagen van de winter, Jagen, Sapkracht en De tuinen van Thevenet). In 2006 acteerde ik in 'De koffers zijn gepakt', een theaterproductie van het Masereelfonds, als eerbetoon aan Bertold Brecht.
een lief okerkleurig scharminkel
literatuur, cultuur, small talk
17-09-2014
japanse tuin 2
het event. ik publi hier een reeks foto's genomen (en bereidwillig doorgestuurd) door jp valkeneers, een heer met werkelijk een gesofisticeerd fototoestel (leek me toch zo).
en het u-tube filmpje van Georges Dewarier maakt het feest compleet:
http://youtu.be/n-iaHwgSpM4
ik las een samenvatting van de inleiding voor. oorspronkelijk bevatte de tekst 3295 woorden en 297 regels, verspreid over 6 pagina's A4. ik slaagde erin de tekst in te korten tot 1135 woorden en 148 regels. net geen 15 minuten spreken... oef! lang genoeg!
maar het event in het event was wel het optreden van een dame, die ik voor eeuwig dankbaar zal zijn voor haar medewerking: grete moortgat, voorzitter en oprichter van feniks taiko, een organisatie die japanse percussie promoot. zij is zelf een specialiste taiko en behoort tot de groten in deze discipline!
Hoewel een exacte datering speculatie is, zou Taiko vermoedelijk meer dan 2000 jaar oud zijn. De oudste tot nu toe gevonden bron is het Haniwa Haniwa-figuurtje Man beating the taiko, opgegraven in de Sawa-prefectuur Gunma. Het is een afbeelding van een man die een drum bespeelt met een drumstok...De oorsprong en de ontwikkeling van taiko worden in verband gebracht met culturele invloeden uit China en Korea, vanaf de 5e eeuw. Anderzijds is er een link met het boeddhisme in Japan en waarschijnlijk ook met het Indisch subcontinent. Volgens Takata is de evolutie van taiko's na 900 na Chr. een eigen weg gegaan en zou dat volledig toe te schrijven zijn aan Japanse ambachtslui...
Er zijn veel verschillende soorten taiko's en afhankelijk van de grootte en vorm bespeelt men elke variant anders. Elke taiko heeft twee vellen onderaan en twee bovenaan, meestal door middel van ijzeren pinnen aan de taiko bevestigd. Elke taiko bespeelt men met Bachi (桴, 枹), houten stokken. Ze kunnen naargelang de taiko-variant een andere grootte hebben (Voor een O-Daiko een grote bachi). Hieronder een korte lijst met enkele variaties.
zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Taiko
jaja, grete kon er wat van. fantastisch was het te kijken naar haar mimiek: drummen blijkt vreugde en kracht te genereren...
grete woonde enkele jaren in japan, waar zij haar opleiding kreeg. zij is eigenlijk siniloge, maar tijdens haar reizen kwam ze in japan terecht en toen ze naar een taiko-concert ging wist ze, dat ze dit haar hele leven wou doen. zij gedraagt zich volgens de japanse code. na een gesprek knikt ze lichtjes met haar hoofdje ... wat alle japanners doen, om je te bedanken voor de aandacht. een klein gebaar, maar o zo hoffelijk!
tot slot droeg jorisshimizu voor. hij kan dat goed, voorlezen, hij leest rustig en traag en zijn houding is ok. hier op de foto zelfs met een elegant handgebaar...
er waren 30 stoelen, en elke stoel was bezet. sommige mensen (dat zie je niet op de foto) moesten op stenen bankjes zitten.
en glunderen maar...
de bloemen kregen wij van joris. zijn dame had ook voor een kleine receptie gezorgd: cava in een plastieken champagneglaasje... vond ik heel leuk... en een assortiment zoute koekjes en studentenhaver... mmmm
SHIMIZU, zuiver water, door Joris Iven. Inleiding: Nicole Van Overstraeten. Demer uitgeverij, 2013. Paperback, 32 pagina's, prijs: € 12,00.
RESERVATIE IS WENSELIJK Telefonisch: 02 3053808 of 011 352068 Email: nicole.van.overstraeten@telenet.be of joris.iven@telenet.be
Op vertoon van deze uitnodiging krijgen 2 personen gratis toegang tot de Japanse tuin, die geopend is van 14 tot 18 uur.
jaja, het nieuwe literaire seizoen is voor mij begonnen! eigenlijk, moet ik eerlijk bekennen, met een voordracht in den hopsack op 31 augustus, tijdens de cultuurmarkt in antwerpen. maar de uitnodiging hierboven omvatte toch wat anders: de presentatie van een lang gedicht van joris iven, shimizu, waar ik een even lange inleiding voor geschreven had over tokyo, hoofdstad van japan.
van op deze brug kijken naar het zonlicht een blauwe zomer in het water weerspiegeld de koi in de wolken
we hadden het event gepland in de japanse tuin in hasselt. het weer was gelukkig denderend: een schitterende laatzomerzon, een aangename temperatuur... en een schitterend kader!
de japanse esdoorn bij het ceremoniehuis kleurde reeds oranjerood.
ik wou een kiekje bij deze mooie boom, maar ik leek wel overweldigd door het zonlicht.
als een balletdanseres in tutu (die moet u er maar bij denken!) huppelde ik de trapjes af naar het mini-keienstrandje (alhoewel... mini.. de keien waren groot!) om naar de beroemde koi te kijken.
vette vissen!
dit is mijn fotograaf. de zon in je haren, jeugdig zijn en vol energie... iedereen die mijn leeftijd heeft beseft dat jong zijn toch wel uniek is... als een lieve oma zou ik tegen elke jonge man, elke jonge vrouw willen zeggen: leef voor 100 %, want het kan verkeren...
maar ik wil hier niet zagerig overkomen. wij (mijn vriendinnen en zo...) zijn toch ook jong????? en phenomenal?
een selfie!
ik had een voorbijgangster gevraagd een fotooke te nemen.... stilzitten, zei ze, maar ik heb graag een foto in actie!
jaja, zei ik, de zon staat daar keihard te blinken in de lucht...
dit is de foto dan die de dame wou. joris geeft geen krimp. jaja, oogjes dicht voor het zonlicht, beetje stresserig... en stilzitten!
jaja, deze zomer was een zomer van vrienden en vriendinnen. heb ongeveer 10 'vaste' vriendinnen, sommige zie ik geregeld, andere maar een paar keer per jaar...
maar de vier dames op de foto's hieronder zijn toch wel uniek. daarom dit bericht. aan hen draag ik ook het gedicht phenomenal woman van maya angelou op:
haha, knappe betsy ken ik al meer dan 50 jaar! zij heeft altijd heel verzorgde gelakte nagels en een cleavage om u tegen te zeggen. tegenwoordig leest ze tot stukken in de nacht. ik was zo verrukt om met haar in het zonnetje te zitten (eigenlijk kan ik niet tegen de zon, maar toch was het blijkbaar zo heerlijk om de zon op mijn huid te voelen), dat ik mijn oogjes dichthield om het effect nog te versterken...
marie-rose en ik in het café les gens que j'aime in de zuidstraat in brussel. zij had mij juist een supergekke droom verteld, daarom grinnikte ik een beetje. marie-rose is slim, geestig en geraffineerd, een dame met stijl. wij lachen veel! zij heeft een vlotte pen en veel verbeelding. zij houdt van bomen, bloemen en dieren. haar hond kara is superlief, haar poezen, haha, die omringen me als in een wollige droom.
hier zit ik met monika op het terrasje van duo in halle. monika, die eigenlijk geboren is in oostenrijk, is net herstellende van een rugoperatie. zij is al aan het sparen voor een reis naar japan. haar ultieme droom is ook nog sint-petersburg te zien. moedige madam!
intermezzo: deze foto van mijn hibiscus in mijn tuintje. hij bloeit al van in juli en nog steeds staan er bloempjes wijdopen.
marie-rose praat tegen haar plantjes. ik doe dat stiekem ook.
hier trek ik een rare smoel, op het terras van de taverne in het leopoldpark in oostende. mijn tafelgenote is kris, een vriendin die ik ook al van in de lagere school ken. zij is mijn meest stijlvolle vriendin. tegen haar intelligentie, redelijkheid en beschaving (wat dit woordje ook inhoudt!) kan niemand aanschurken. daarbij houdt ze van theater, van kunst en schoonheid. een juweel van een dame!
jaja, mijn hibiscus was supermooi bloeiende deze zomer. daarom eindig ik dit bericht met nog 2 mooie takes van en 3 haiku's over mijn alternatieve vriendinnetjes - de bloemen...
ochtendzon een bloemknop ontwaakt o hibiscus
mooie hibiscus hoe bedwelmend traag je bloemknop zich ontvouwt
mijn bezoek aan mijn jonge vrienden annelies, benedict en ward (in jette) dateert al van enige weken geleden en eigenlijk wachtte ik op enige foto's van de reis van annelies en benedicte (naar namibië, alsjeblief) om dit bericht af te werken, maar we zijn reeds 19 september en ondertussen gebeurt er bijna dagelijks iets waar ik over wil schrijven, dus haal ik nu mijn achterstand gewoon in!
altijd vind ik het wonderlijk waarom mensen met mij willen omgaan - want ja, wie wil er nu optrekken met een een onwaardige getormenteerde oude dame als ik, die altijd in haar hoofdje bezig is met het kanaliseren van golven poëzie, met een niet aflatende stroom van woorden, zinnen, haspelende fragmenten van weirde verhalen - om dan nog niet te spreken van mijn strange dreams, die zich als woekerende winde slingeren rond mijn lichaam (mijn hoofdje, mijn armen, mijn romp, mijn benen, zelfs mijn aura is aangetast) en mijn geest (dat spook!) en doordringt tot in de diepste regionen van mijn wezen?
gisteravond las ik nog het megadicht van yahya hassan (zie een vorig bericht), een tekst van meer dan 30 pagina's en zijn drammende oersterke poëzie dreunde zo door mijn hoofdje, dat ik daarna het prachtige proza van de roemeense herta müller las in hetzelfde ritme als de poëzie van yahya, en de mix leek op niks, een kakafonie, niets klopte en ik viel dan maar in slaap.
maar zoals u op de foto hierboven ziet, zijn er verlichte jongelui die blijkbaar wel plezier beleven aan mijn aanwezigheid en die zelfs voor mij een potje willen koken...
benedicte: hoe fijn is om mooi te zijn, jong, slank, geestig en slim?
we kregen een soort mix van bourgul met andere granen en een slaatje met mozarella (denk ik toch). superlekker! leuk en anders vond ik de manier waarop annelies haar groentjes had gesneden. een courgette in schijfjes smaakt nu eenmaal anders dan een courgette in kleine grappige balkjes, een tomaat in schijfjes smaakt anders dan een tomaat in partjes, haha!
annelies en ward: ik bewonder deze jongelui om hun tomeloos enthousiasme. zij hebben een drukke baan en toch slagen zij erin daarnaast nog bezig te zijn als redactielid van een literair tijdschrift (ward) en te acteren in een avant-garde theatergreopje (annelies). en ze doen dit met verve!. en beiden schrijven zij sublieme gedichten!
het minituintje: deze gele bloempjes gewoon gekocht op de markt!
een mix van plantjes en struikjes, aangeplant of naturel.
en deze bloem is bovennatuurlijk. supernaturel!
de toffe namiddag eindigde vóór de apple-laptop van annelies: ik mocht honderden foto's bewonderen van de namibië-reis. en kijk naar het schaaltje met het koekje op de tafel: ik werd op mijn wensen bediend. bij koffie hoort namelijk een koekje...
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
