DE WOORDEN VAN DE NACHT.
Met name 's nachts, als de geluiden van de dag rustiger worden, tot de één na de ander helemaal ophoudt, wordt de waarnemer zuiverder. De zintuigen worden niet meer gehinderd en worden scherper. De dingen om ons heen, door dit stille uur worden gewekt, nemen verschillende vormen aan.
Je bevindt je in het diepst van de nacht, je luistert opmerkzaam naar elk gefluister, elk krakend geluid, ieder klein geritsel. Rustig, maar waakzaam, laat je je vervullen door deze bijna onwerkelijke sfeer, terwijl je wacht op de heilige rust van de slaap. Deze gevoeligheid, de bereidheid van de ziel, die het mogelijk maakt inzicht te krijgen uit de dingen zelf, van hen te leren terwijl je naar ze luistert, van hen leert wat houden van is of te ontdekken dat er rechtstreeks "iets" in jou is dat je hart met een mooie onbekende emotie sneller doet kloppen.
Het is alsof je een nieuw Zelf tegenkomt, iemand van wie je wil leren houden, hem een stukje bij beetje wilt leren kennen. Iemand die "voelt" en de verborgen zijde van de dingen waarneemt. Iemand die zich daarbij niet laat leiden door de haast van het leven, en daar niet aan gebonden is omdat hij een voorgevoel heeft van de vrijheid van de geest.
Dan zul je merken dat deze "iemand" je ziel is, en niet van jou gescheiden, die de glimlach van de diepe vrede kent. Zo zul je je kern vinden, en "jouw" aanwezigheid en "jouw" leven bewust worden. Vergeet niet, je bent niet het verleden, en je bent ook nog niet de toekomst. Je "bent" in het moment, zoals alles wat met je en in je leeft, in het eeuwige NU.
|