De laaste tijd is het sluizencomplex nogal in het nieuws geweest.
Doordat 2 jaar geleden de brug weer eens aangevaren werd, en deze vervangen moest worden, eerst plannen, maken en plaatsen, en voor het verkeer op de weg was al die tijd maar 1 brug beschikbaar, zodat er vele malen gewacht of omgereden moest worden.
Ook was het 40 jaar geleden datde Westsluis in gebruik genomen was.
Maar vandaag een open dag, met info, speel/springkussen, bezoek aan de brugkelders, rondvaart met schepen van rijkswaterstaat, bezoek aan controlekamer Middensluis, enz.

Het weer was redelijk, met kans op buien.
Dus de fietsen op de auto, door de tunnel, en rond 9.45 waren we daar.

De fietsen gepakt, en naar de sluizen, even langs een kantoor/filmzaal,
waar we ook naar de wc konden.
Daarna naar de grote tent waar info gegeven werd,
Niet alleen door RWS, maar ook door leveranciers, met de gebruikelijke folders, balpennen, aanstekers en sleutelhangers.
Ook was daar de koffie en cake, en terwijl we aan de koffie zaten,
gingen de hemelsluizen even open,
voorzichtig zat ik al naar een redingsboot te kijken.
Maar toen de koffie op was, en ook een 2e bakkie, was het droog,
en is het de verdere dag gebleven.

Na de koffie eerst eens weesten kijken in de brugkelder van de nieuwe brug.
Onder begeleiding van een gids ging je naar beneden.
De brug stond omhoog, en terwijl wij beneden waren ,
ging de brug haar beneden.
Een machtig gezicht.

Weer boven zagen we dat de "GRAF  UKO" in de sluis lag,
de brug over, en op naarde toren,
een mooi uitzicht over de sluizen,
hier hebben wij ons ruim een uur vermaakt,
voor mij had het nog langer gemogen, maar ja, er was nog meer te zien.

Genieten, vrij uitzicht rondom.
De zeevaart, de binnenvaart, in de verte het scheepsvaartverkeer op de Westerschelde, het blijft genieten.

Aan alle kanten beweging,
over het water uitzicht op de "zak van Zuid-beveland
http://blog.seniorennet.be/de_zak/

"de kleine sluizen, Terneuzen, de havens, en ga zo maar door.

Nog even een bezoek gebracht aan de koffiehoek,
Ook was er voor de kinderen een kleur en sminkhoek.

In de controlekamer kon men zien hoe men nu werkte, en kreeg men uitleg overbediening op afstand, waar men nu volop aan werkt.

De "Skagenbank"uit Delfzijl, en de "Star Blender" werden geschut,
richting Westerschelde.

Na bezoek aan de middensluis op het gemakje naar de aanlegplaats
voor een tochtje met vaartuigen van Rijkswaterstaat over het kanaal.

Er wordt ook een demonstratie gegeven betrefende Milieubeheer en waterkwaliteit.
Daar even rond gekeken, en ook naar de "Solartic III",
Een zonneboot die vorige week ook meegedaan heeft in Vlissingen,
en daar 4e geworden is.
WWW. ZONNEBOOT.NL
Een kwartiertje wachten, en we kunnen met de RWS 84 mee.
Tot aan de brug van Sluiskil en terug.

Klik, klik klik.
tijdens het varen het geluid van de motoren,
bijna overtroffen door het geluid van de camera's die klikken.
Na vertrek zien wij de scheepswerven, de binnenvartschepen, die wachten,
de reservesluisdeuren
en midden op het kanaal ligt de "RTS PIONEER",
voor anker en met 3 sleepboten erbij te wachten op de grote sluis.

Ook lag er een schip, mooi, maar wat heeft hij aan dek,
mij onbekend.

Toen wij de zijhaven invaarden,
kwam de oplossing, wat het was.


Na afmeren nog even rond gelopen, nog even rond gekeken en toen naar huis.
Het was ondertussen al over 3en,
Maar het was een dag waarvan wij genoten hebben, weer wat wijzer geworden.
Onze dank gaat uit aan allen die deze dag mee georganiseerd hebben.

Bedankt voor uw belangstelling.
Mocht u genoten hebben, of niet,
graag een berichtje in het gastenboek.

Mooi weer, dus fietsen op de drager, en door de pijp,
de Westerscheldetunnel  lang 6600 meter naar de overkant.
Daar zijn we naar Zaamslag gereden, en een fietstochtje gemaakt,
Zaanslag, Axel, Hulst en door de polders en dijkjes weer terug naar Zaamslag.
Totaal 37,8 km.

HULST

Hier op ons gemakje nog rondgekeken,
Hulst, de stad van Reynaart de Vos.
Omzoomt door stafswallen.
Ook zijn we er nog naar de VVV geweest, en een stuk oude stadsmuur bezocht.
Daarna op ons gemakje weer terug naar de auto.

Na nog wat gegeten te hebben, het laatste stuk.
Gebruik makend van de nieuw gekochte fietskaart,
dan zie je meestal weer wat anders.
Kwamen door plaatjes waar we nog nooit van gehoort hadden.
In Zaamslag de fietsen weer op de drager, en door de pijp weer naar huis.
Zeker iets om meer te doen.

Een dag niet genoten,
een verloren dag.

Bij het open gaan van de Westerscheldetunnel,
Werd de autoveerdienst Vlissingen<>Breskens omgezet in een fiet-voet veer.
Hieronder vaart de "oude" pont nog, en is de niëuwe" bezig met proefvaarten.
De rest van de story zal ik maar niet aanhalen,
maar de problemen zijn nog steeds niet opgelost.

Nog nooit waren onze loge's in Vlissingen geweest,
dus even het water over,
daar kwam nog bij dat het fantastisch weer was,
dus niets hield ons tegen.

Het weer was mooi, Dus even met de boot naar de overkant.
Vanaf Breskens naar cadzand langs de vuurtoren,
door de polders naar Groede met zijn museumstraatje
http://www.het-vlaemsche-erfgoed.nl/
Het Vlaemsche Erfgoed is een levend museum van een Vlaams dorp
 met bakkerij, herberg, theater, klederdracht oude ambachten en oude winkeltjes.
Daarna via Boerenhol weer naar Breskens,
de boot was net weg, dus ook nog even het dorp ingeweest.
In de loop van de middag ging de wind aardig opsteken,
en kwamen er donkere wolken aan.
maar we hebben het droog gehouden tot thuis.

Het is 30 juli, goed weer , zelfs warm.
Na een busvakantie in Zweden en Finland
http://blog.seniorennet.be/rond_de_oostzee/
Zijn we weer gaan fietsen.
Als we weer thuis zijn, staat de teller op 40,2 km.
'sMorgens is het op het water nog behoorlijk heiig,
dus rond 10 uur met de boot over, het is behoorlijk druk.

Na aankomst in Breskens via het fietsroute netwerk via het dorp richting Hoofdplaat.
Gedeeltelijk door de polders, en onder de zeedijk langs,
op naar de koffie.

Na koffie met, verder richting braakman.
Genietend van alles, de natuur, de beesten, het uitzicht,
en van de camera's.
Ook komen we nog langs een monument,
herdenking van de laning october 1944, van de Canadezen.
Hier besluiten we ook ons boterhammetje op te eten, langs de waterkant.

Heerlijk zittend op de dijk, een praatje met andere genietes,
besluiten we toch maar langs de waterkant terug te fietsen.
Het zicht wordt beter, en het zonnetje brand aardig door.
Hier heeft men ook nog slikken en schorren, beschermd natuurgebied

Het Voorland Nummer Een

*

Zeekraal Foto 1
Zeekraal is een plant zonder bladeren met dikke, sterk vertakte en gelede stengeltjes (de 'kraaltjes')

Zeekraal verkleurt in het najaar van groen naar rood, wordt dan helemaal houterig en is niet meer eetbaar.

Zeekraal groeit in het wild op buitendijkse gebieden langs de Waddenzeekust, in Zeeland en in het Lauwersmeer-gebied. 
lamsoor foto 2

*

Na nog enkele keren gestopt te zijn, wat gedronken, genoten van het uitzicht over de Westerschelde en aan de overkant Vlissingen, komen we weer in Breskens.
De boot is net weg, dus 25 minuten wachten.
Een uurtje later zijn wij thuis, moe maar voldaan.

*

*

Goed weer , dus de fiets maar weer eens gepakt,  en op naar de boot,
Fiets-voetveer Vlissingen <> Breskens.
Zo smorgens tegen 10 uur was het nog te doen.
Toen we in de middag terug gingen, Rijen voor de kassa's.
maar wij hadden een retourtje.

Langs de duinen, via de vuurtoren, Cadzand en een bankje, om wat te rusten en te drinken.
Bezoekerscentrum 't Zwin ligt middenin het gelijknamige natuurgebied. Het Zwin was in de Middeleeuwen een zeearm (waaraan Brugge en Sluis hun welvaart dankten). Het Zwin als natuurgebied kent een internationaal belang, omdat het zowel op Nederlands als op Belgisch gebied ligt.

Het Nederlands deel wordt beheerd door Stichting Het Zeeuws Landschap, die mede invulling geeft aan het bezoekerscentrum. Het centrum geeft in woord en beeld uitleg over het natuurgebied, dat overigens niet zonder gids betreden mag worden. In de vitrines wordt een aantal vogels en planten in hun natuurlijke omgeving getoond. Heel speciaal is de verzameling in- en uitheemse vlinders en insecten. In het bezoekerscentrum zijn ook de fossielen van het Zwin, waaronder de bekende haaientanden te zien. 

Na het bezoekerscentrum was het nog een klein half uurtje tot de ingang van

Het Provinciaal Natuurpark Zwin .

Het Zwin was het eerste natuurreservaat in België. 1952 .Bovendien was de eigenaar– de Compagnie het Zoute – zélf initiatiefnemer om het ganse zoutwatergetijdengebied van 150 ha (waarvan 25 ha op Nederlands grondgebied) te vrijwaren. Ongetwijfeld lag het enthousiasme en het doorzettingsvermogen van Graaf Leon Lippens aan de basis van die beslissing. Hij was niet enkel de directeur van de Compagnie het Zoute, maar was ook een natuurliefhebber en een vogelkenner, die oog had voor de ecologische samenhang. Bovendien vond hij het erg belangrijk dat mensen de natuur leerden kennen en leerden waarderen

In oktober 2006 kocht het provinciebestuur de gronden, de vogelcollectie, het onthaalgebouw, de koninklijke villa, de cafetaria en de belendende gebouwen die gelegen zijn in een 18 ha groot duinbos van de Compagnie Het Zoute en doopte dit tot Provinciaal Natuurpark Zwin (PNZ). Het eigenlijke reservaat, ‘de Zwinvlakte’, is eigendom van de Vlaamse Overheid (Agentschap Natuur en Bos). Zowel in het Natuurpark als in de Zwinschorre worden tal van vernieuwings- en beheerswerken gepland. In afwachting blijft het gebied het vertrouwde vogelkijk- en wandelpark, met tal van mogelijkheden.

Ontdek snel op deze site wat er allemaal te beleven valt!

http://www.west-vlaanderen.be/NL/Leefomgeving/zwin/Pages/default.aspx

Het Zwin natuurreservaat strekt zich uit over een kustlengte van ongeveer 2,3 km in het Nederlands-Belgisch grensgebied. Ongeveer 2 km van deze kustlengte ligt op Belgisch grondgebied, de rest op Nederlands grondgebied. Het reservaat heeft een oppervlakte van 158 ha waarvan 125 ha op Belgisch en 33 ha op Nederlands grondgebied. Het bestaat uit een duinregel met daarachter zilte slikken en schorren.

Ter hoogte van de Belgisch-Nederlandse grens is er een bres in de duinregel over een lengte van ongeveer 250 m waardoor Noordzeewater bij vloed het natuurreservaat kan binnendringen via een ‘slufter’, een geul die zich in het gebied vertakt in verschillende geulen en kleinere kreken.

Foto's geven een indruk, maar met een verrekijker, heerlijk op een bankje uitrustend,
blijft het genieten.

Veel te vlug moeten we weer richting huis, dus nog even gekeken bij de vijvers, de de koninklijke villa, nog wat eten, en weer op de stalen ROS.

Weer 19 km naar de pont, terug naar Vlissingen, en daarvan weer naar huis.
Totaal 47,5 km gefietst.
Plus nog 2 uurtjes in het park geweest, dus zin om te koken was er niet meer, dus in het dorp eerst naar de afhaalchinees.

Maar het was een fantastische dag,alleen de wind had wel iets minder gemogen.